Αντίστροφη μέτρηση για την λήξη της προθεσμίας για δήλωση συμμετοχής στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις Μέχρι και την Παρασκευή 10 Μαρτίου, έχουν το περιθώριο να υποβάλουν την αίτηση-δήλωση συμμετοχής στις πανελλαδικές εξετάσεις για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι υποψήφιοι των γενικών λυκείων (ΓΕΛ) και των επαγγελματικών λυκείων (ΕΠΑΛ). Η υποβολή γίνεται, είτε από το διαδίκτυο, είτε από το λύκειο του κάθε υποψηφίου. Εξάλλου, στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας, στο σύνδεσμο «ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ», αναρτώνται τα κατά περίπτωση υποδείγματα της αίτησης-δήλωσης και οι σχετικές εγκύκλιοι που περιγράφουν πλήρως τη διαδικασία και τα αναλυτικά δικαιολογητικά για κάθε κατηγορία υποψηφίου (ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ, μαθητής ή απόφοιτος). Υπενθυμίζεται ότι οι υποψήφιοι παλαιοτέρων ετών που επιθυμούν να συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, θα πρέπει προς διευκόλυνσή τους να προσκομίσουν τη βεβαίωση πρόσβασης ή βεβαίωση συμμετοχής στην οποία αναγράφεται ο κωδικός αριθμός υποψηφίου.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2017 Υποβολή αιτήσεων για τις πανελλήνιες 2017 από το διαδίκτυο ή από το λύκειο του κάθε υποψηφίου. Υποψήφιοι παλαιοτέρων ετών που επιθυμούν να συμμετάσχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις θα πρέπει να...
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΟΓΑ Α21-2017 Στους δικαιούχους θα πιστωθούν τα οικογενειακά επιδόματα του ΟΓΑ μέχρι 5 Απριλίου. Από 27 Μαρτίου έως 5 Απριλίου θα πληρωθεί η Ά δόση των οικογενειακών επιδομάτων...
Τελείωσαν τα λεφτά από την προηγούμενη δόση και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους ιδιώτες αυξήθηκαν από 4,5 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο σε 4,8 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο! Αυτό δείχνουν τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που δόθηκαν στη δημοσιότητα το βράδυ της Τρίτης. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι το κράτος άρχισε πάλι να μην πληρώνει τα χρέη του προς την αγορά στεγνώνοντας περαιτέρω την οικονομική δραστηριότητα εν μέσω μάλιστα υφεσιακού κινδύνου. Αυτή είναι μια ακόμη αρνητική επίπτωση από την καθυστέρηση για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Αν η αξιολόγηση είχε κλείσει δόση ύψους 1,7 δισ. ευρώ θα είχε κατευθυνθεί αμέσως για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων χρεών. Τον Ιανουάριο παρουσιάστηκε αύξηση σε σύγκριση με το Δεκέμβριο 2016 τόσο στις οφειλές των φορέων της γενικής κυβέρνησης όσο και στις εκκρεμείς επιστροφές φόρου. Συνολικά τα χρέη των φορέων γενικής κυβέρνησης διαμορφώθηκαν στα 3,6 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο, από 3,3 δις ευρώ το Δεκέμβριο. Παράλληλα οι απλήρωτες επιστροφές φόρου διαμορφώθηκαν στα 1,206 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο, από 1,226 δισ.ς ευρώ το Δεκέμβριο. Οι μεγαλύτεροι μπαταχτσήδες της γενικής κυβέρνησης είναι τα ασφαλιστικά ταμεία με χρέη 2,2 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 1,3 δισ. ευρώ αφορούν χρέη του ΕΟΠΥΥ. Ακολουθούν τα νοσοκομεία με οφειλές 522 εκατ. ευρώ τον Ιανουάριο.
του Στέλιου Μαρίνη∗Σε εξετάσεις σε ΤΕΕ στο μάθημα της μηχανικής, η απάντηση μαθητή στην ερώτηση: Τι γνωρίζετε για το κέντρο βάρους ενός σώματος ήταν: «Όταν ένας άνθρωπος στέκεται με τα πόδια ανοικτά, κέντρο βάρους είναι αυτό που κρέμεται ανάμεσα». Αιτία της παρανόησης ήταν τα σκίτσο που είχε κάνει η καθηγήτρια κατά τη διδασκαλία με το βέλος που συμβολίζει το βάρος του σώματος.Αν αυτή η περίπτωση είναι ακραία, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο λάθος των μαθητών του Γυμνασίου όταν τους ζητείται να σχεδιάσουν ευθεία κάθετη προς άλλη, να σχεδιάζουν την κατακόρυφη.Αυτό είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα λανθασμένων στερεοτυπικών αντιλήψεων που έχουν εντυπωθεί στο μυαλό των παιδιών. Είναι αποτέλεσμα του ότι στα βιβλία των Μαθηματικών, αλλά και όταν ο δάσκαλος σχεδιάζει στον πίνακα, η βασική ευθεία του σχήματος σχεδιάζεται οριζόντια, οπότε η κάθετη προς αυτήν είναι κατακόρυφη. Είδα κι έπαθα κάποτε να πείσω κάποιο μαθητή ότι το σχήμα στην εικόνα 3 είναι ρόμβος. Το ότι μετρούσε τις πλευρές και τις εύρισκε ίσες δεν αναιρούσε την πεποίθηση ότι έπρεπε το σχήμα να είναι «όρθιο» για να το πούμε ρόμβο.ΕΙΚ. 3Στερεοτυπικές αντιλήψεις δημιουργούνται και με το λόγο, αλλά αυτές αίρονται ευκολότερα πάλι με το λόγο. Εξάλλου οι αντιλήψεις αυτής της αιτίας μπορούν να διατυπωθούν από το άτομο, ενώ εκείνες που οφείλονται στην επίδραση της εικόνας είναι πολλές φορές εγγεγραμμένες στο υποσυνείδητο, οπότε δεν διατυπώνονται ούτε καν γίνονται αντιληπτές από το ίδιο άτομο, αλλά και από τους άλλους.Οι ψυχολόγοι, προκειμένου να διειδύσουν στο υποσυνείδητο του θεραπευόμενου, χρησιμοποιούν τεστ που στηρίζονται στις εικόνες. Ζητούν π.χ. από τον θεραπευόμενο να σχεδιάσει ένα σπίτι και από το αν σχεδιάσει την πόρτα ανοικτή, από το αν υπάρχει δρόμος ή φράκτης κ.τ.λ. υποψιάζονται κρυμμένες φοβίες και άλλα ψυχικά χαρακτηριστικά.Αν η τεχνική αυτή έχει βάση, είναι προφανές ότι ισχύει και το αντίστροφο. Αν οι εικόνες που κάποιος φτιάχνει αποκαλύπτουν σε ένα βαθμό ένα κομμάτι του υποσυνείδητου, αντίστροφα οι εικόνες που βλέπει, είτε τις προσέχει είτε -περισσότερο- δεν τις προσέχει το άτομο, εγγράφουν στο υποσυνείδητο ανεπεξέργαστες από τη λογική πληροφορίες οι οποίες δημιουργούν ισχυρές στερεοτυπικές αντιλήψεις που δεν εκφράζονται ούτε καν είναι γνωστές συνειδητά από το άτομο. Πάρα πολλές από τις αιτίες της δυσκολίας των μαθητών να αποδεχτούν, ώστε στην συνέχεια να κατανοήσουν, τις διδασκόμενες στο σχολείο έννοιες, οφείλονται, κατά την άποψή μου, σ’ αυτήν ακριβώς την επίδραση που κάποιες εικόνες είχαν. Η ανακάλυψή τους είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η εύκολη εξήγηση για τον ανυποψίαστο εκπαιδευτικό είναι ότι ο μαθητής είναι βλάκας, ότι «δεν τα παίρνει τα γράμματα» ή, πολύ συχνά, ότι «δεν έχει ταλέντο» όπως κατά κόρον αναφέρεται για τα μαθηματικά όπου κατ’ εξοχήν εμφανίζονται τέτοιας αιτίας δυσλειτουργίες. Χιλιάδες παιδιά έχουν αποκτήσει σε κάποια φάση της σχολικής τους ζωής αυτή τη «στάμπα» με αποτέλεσμα να στερηθούν γνώση που δικαιούνταν και μπορούσαν να αποκτήσουν.Τα όσα αναφέραμε είναι μία από τις πιο σκοτεινές παραμέτρους στο ζήτημα της αξιοποίησης των ΤΠΕ στην εκπαίδευση. Σε όσες εργασίες έχω μελετήσει για το θέμα δεν έχω δει ούτε υπαινιγμό για την πιθανότητα οι ΤΠΕ που κατεξοχήν αξιοποιούν την εικόνα να δημιουργούν στο υποσυνείδητο των παιδιών λανθασμένες στερεοτυπικές αντιλήψεις. Κι όμως, για τη χρήση των εικόνων και τις συνέπειές της στη μάθηση έχουν γίνει αρκετές ενδιαφέρουσες μελέτες. Όλες αυτές δεν έχουν προβληματίσει όσους μελετούν το ζήτημα των ΤΠΕ; Ισχυρίζομαι πως όταν η κατεύθυνση της έρευνας μέσω της επιλεκτικής χρηματοδότησης είναι να τεκμηριωθεί ντε και καλά η ανάγκη επέκτασης της χρήσης των ΤΠΕ, αφενός δεν δίνει τις δυνατότητες για τη διεξαγωγή ερευνών που ίσως απδείξουν το αντίθετο, αφετέρου η θεοποίηση των ΤΠΕ έχει αμβλύνει την ερευνητική συνείδηση. Πολλοί ωστόσο μελετητές έχουν επισημάνει και το ότι η χρήση των ΤΠΕ δεν είναι πανάκεια, και το ότι η έρευνα για τη χρησιμότητά τους παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα.Το φετίχ της εκπαίδευσηςΗ χρήση των Τεχνολογιών Πληροφοριών και Επικοινωνίας (ΤΠΕ) είναι το φετίχ της εποχής μας. Χιλιάδες επίσημων και ανεπίσημων κειμένων θεωρούν τη χρήση των ΤΠΕ ως το κλειδί για τη βελτίωση της εκπαίδευσης. Ο χαρακτηρισμός «φετίχ» αποδίδεται επειδή οι ΤΠΕ στην εκπαίδευση θεωρούνται a priori καινοτομία. Αν βέβαια αποδεχτούμε ότι, όπως η ταλαιπωρημένη έννοια της μεταρρύθμισης, έτσι και καινοτομία είναι κάθε αλλαγή, έστω κι αν έχει αρνητικές συνέπειες, τότε θα αναγκαστούμε να συμφωνήσουμε. Ωστόσο πρέπει να επισημάνουμε ότι στο πλαίσιο του διεθνούς οικονομικού ανταγωνισμού, η πληροφορική τεχνολογία που προωθείται επίμονα στην εκπαίδευση είναι αμιγώς οικονομική – πολιτική επιλογή. Είναι βασική συνιστώσα του τεχνο-λειτουργικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης και επιδιώκεται να συμβάλει σε πλήρη αναδιάρθρωσή της: Το εκπαιδευτικό λογισμικό προορίζεται να υποκαταστήσει το διδακτικό βιβλίο και το δάσκαλο, όπως γενικότερα ηπληροφορικοποίηση της εργασίας υποκαθιστά πολλές από τις εργασίες ρουτίνας που παλιότερα απασχολούσαν περισσότερο εργατικό προσωπικό, χωρίς ωστόσο να μειώνεται η ένταση εργασίας των εργαζομένων. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, επανεμφανίζεται το ιδεολόγημα του ανθρώπινου κεφαλαίου και θεωρείται ως μόνο εργαλείο για την καταπολέμηση της φτώχειας και της ανεργίας η στενότερη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά. Από την άλλη, η απάντηση της ΕΕ στην παντοδυναμία των ΗΠΑ εκφράζεται μεταξύ άλλων με τη χρησιμοποίηση της εκπαίδευσης και με τον όρο: «κοινωνία της γνώσης» που σύντομα μετασχηματίζεται ρητά ή άρρητα σε «κοινωνία της πληροφορίας». Η σύσκεψη της Λισαβόνας το 2000 ξεκαθαρίζει ότι οι μεγάλες προκλήσεις για την Ευρώπη είναι: «Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, ο αυξανόμενος ρόλος – σημασία της «γνώσης» και η επανάσταση στον τομέα των ΤΠΕ. Στις περισσότερες αποφάσεις των οργάνων της ΕΕ σχετικά με την εκπαίδευση, μπορεί οι διάφοροι στόχοι να παρουσιάζονται αφηρημένα, αλλά η επέκταση της χρήσης των ΤΠΕ αναφέρεται ρητά και συγκεκριμένα: «Το πρόγραμμα δράσης που υποβλήθηκε από τους επιτρόπους Bangemann, Cresson και Flynn με τίτλο «Η μάθηση στην κοινωνία των πληροφοριών» καθορίζει τα κύρια σημεία του προγράμματος για την προώθηση της ηλεκτρονικής δικτύωσης των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων σχολείων με στόχο την όλο και μεγαλύτερη χρήση των μεθόδων διδασκαλίας και του διδακτικού υλικού με χρήση πολυμέσων».Ωστόσο «η Κοινωνία της Γνώσης δεν μπορεί να εξεταστεί ανεξάρτητα από την ένταξη των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) σε όλα τα επίπεδα και μορφές της εκπαίδευσης» επισημαίνει το ελληνικό Π.Ι.Καλό είναι να θυμηθούμε την άλλη μεγάλη αλλαγή στην παγκόσμια εκπαίδευση που υπαγορεύτηκε επίσης από πολιτικές επιλογές. Η εισαγωγή του μαθηματικού φορμαλισμού στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ξεκίνησε στην Αμερική το 1957 μετά το σοκ από τις επιτυχίες της τότε Σοβιετικής Ένωσης στην εξερεύνηση του διαστήματος με την αποστολή του πρώτου δορυφόρου του Σπούτνικ (PUBLIC LAW 85-854/2-9-1958) και πέρασε στην Ευρώπη μετά από διάσκεψη του ΟΟΣΑ στη Γαλλία Τα αποτελέσματα είναι γνωστά (Morris Kline: Γιατί δεν μπορεί να κάνει πρόσθεση ο Γιάννης, ΒΑΝΙΑΣ 1990). Η «μεταρρύθμιση» αυτή απέτυχε οικτρά, άφησε όμως παράπλευρες απώλειες, όπως το δραστικό περιορισμό της διδασκαλίας της Ευκλείδειας Γεωμετρίας. Κάθε πολιτική επιλογή στο χώρο της εκπαίδευσης πρέπει να φανεί ότι στηρίζεται σε κάποιο επιστημονικό-παιδαγωγικό υπόβαθρο για να πείσει το λαό και τους εκπαιδευτικούς. Η μεταρρύθμιση των «νέων Μαθηματικών» στηρίχθηκε σε εσφαλμένη ανάγνωση του έργου του Πιαζέ και άλλων ομοϊδεατών του. Η άποψη ότι τα παιδιά μπορούν από πολύ μικρή ηλικία να μυηθούν σε αφηρημένες έννοιες ερμηνεύτηκε ως δυνατότητα των παιδιών να διδαχθούν το μαθηματικό φορμαλισμό. Κατά ανάλογο τρόπο, το παιδαγωγικό οπλοστάσιο των οπαδών των ΤΠΕ είναι επίσης μια ηθελημένη διαστρέβλωση των απόψεων των κονστρουκτιβιστών για τηνκατασκευή της γνώσης από το άτομο με τη μεσολάβηση του δασκάλου. Η διαστρέβλωση έγκειται, μεταξύ των άλλων, στο ότι το ρόλο του δασκάλου, αλλά και του κατασκευαστή της γνώσης αναλαμβάνει ο υπολογιστής.Η έρευνα για την αξία της χρήσης ΤΠΕ στην εκπαίδευσηα) Μέσα στο πλαίσιο που περιγράψαμε, είναι φυσικό η παιδαγωγική έρευνα να καθοδηγείται –μέσω της χρηματοδότησης και της αξιολόγησης των ΑΕΙ- στην τεκμηρίωση της ανάγκης για περαιτέρω ανάπτυξη της χρήσης των ΤΠΕ στην εκπαίδευση και στην παραγωγή εκπαιδευτικών μοντέλων, υλικού, σχεδιασμών που εντάσσουν όλο και περισσότερο τις ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία. Όμως το να επιλέγεις πρώτα το εργαλείο κι ύστερα να αναζητάς τον τρόπο αξιοποίησής του είναι αντιεπιστημονικό. Η ορθή πορεία είναι να εντοπίζεις αδυναμίες και από την αναζήτηση θεραπείας να προκύπτει η ανάγκη για το συγκεκριμένο εργαλείο.β) Παρά την έντονη προσπάθεια να στηριχθεί ερευνητικά η αξιοποίηση των ΤΠΕ, οι περισσότερες έρευνες είτε στηρίζονται σε μικρά και επομένως μη αξιόπιστα δείγματα είτε «πιέζουν» την εξαγωγή θετικών συμπερασμάτων παρά τα ασθενή στατιστικά ευρήματα. Ενδεικτικό παράδειγμα: από εισήγηση στο 9ο Παγκύπριο Συνέδριο της Παιδαγωγικής Εταιρείας Κύπρου: «Από τη μελέτη των αποτελεσμάτων προκύπτει ότι τα παιδιά της πειραματικής ομάδας έχουν αυξήσει τις γνώσεις τους μετά τη διδασκαλία μας κατά μέσο όρο 34,8% έναντι αύξησης 32,4% των γνώσεων των παιδιών της ομάδας ελέγχου». Ακολουθούν κάποιοι συλλογισμοί «ποιοτικών παρατηρήσεων» που καταλήγουν: «Συνεπώς μπορεί να ειπωθεί ότι οι ΤΠΕ παρουσιάζονται να συμβάλλουν περισσότερο έναντι των συμβατικών μέσων διδασκαλίας στην απόκτηση νέων γνώσεων από τα παιδιά». Ας σημειωθεί ότι το δείγμα ήταν 39 παιδιά. (∆ήµητρα Λοβαρή, Κυριάκος Χαραλάµπους 2006)γ) Οι μελετητές των ερευνητικών εργασιών για την αποτελεσματικότητα των ΤΠΕ επισημαίνουν τη δυσκολία του εγχειρήματος. Οι μεν ποσοτικές έρευνες έχουν μειονεκτήματα ανομοιομορφίας των υποκειμένων και των συνθηκών λόγω και της συνεχούς εξέλιξης της τεχνολογίας, οι δε ποιοτικές γίνονται σε μικρά, μη αντιπροσωπευτικά δείγματα και αφήνουν περιθώρια μη τεκμηριωμένων συμπερασμάτων.δ) Ωστόσο, αν και οι έρευνες δεν δίνουν σαφή αποτελέσματα ή δεν πληρούν τους όρους μιας επιστημονικής έρευνας, στις περιληπτικές παρουσιάσεις των πορισμάτων υπάρχει έντονη τάση να παραγνωρίζονται όλες οι επιφυλάξεις και να διατυπώνεται θετική κρίση.δ) Όσες έρευνες έχουν γίνει σχετικά με τις απόψεις των εκπαιδευτικών για τη χρήση των ΤΠΕΕ δείχνουν έντονες επιφυλάξεις. Συνήθως οι επιφυλάξεις ερμηνεύονται ως απόρροια της έλλειψης γνώσεων των εκπαιδευτικών. Έτσι, θεοποιείται η απόκτηση των σχετικών γνώσεων, η πιστοποίηση στις ΤΠΕ στην αποτυχημένη προσπάθεια επιβολής της αξιολόγησης έπαιρνε μόρια στις αξιολογήσεις συγκρίσιμα με εκείνα ενός μεταπτυχιακού, ενώ η χρήση των ΤΠΕΕ θεωρείται a priori καινοτομία που επιβραβεύεται άσχετα με τα αποτελέσματά της.ε) Αντίθετη τύχη έχουν οι επιφυλάξεις που διατυπώνονται. Συνήθως αναφέρονται απλώς για να προσδώσουν αντικειμενικότητα στην εργασία που στοχεύει στη στήριξη της προαποφασισμένης θριαμβολογίας για την αξία των ΤΠΕΕ. Η κατάχρηση σε διατυπώσεις – αφορισμούς της μορφής: «Όπως όλοι παραδέχονται…», «είναι προφανές ότι…» προσπαθούν να πείσουν ότι η σημασία των ΤΠΕΕ είναι αυτονόητη. Ολόκληρα συνέδρια στήνονται πάνω σ’ αυτό το αυτονόητο. Ουδείς διανοείται να παρουσιαστεί στα συνέδρια αυτά η αντίθετη άποψη.∗Ο Στέλιος Μαρίνης είναι μαθηματικόςselidodeiktis.edu.gr
Του Λαέρτη Τανακίδη*Α. Η γνώση του αρχαίου ελληνικού κόσμου είναι χρήσιμη για τον νεοέλληνα. Αλλά αυτό δε σημαίνει ούτε ότι πρέπει να εξιδανικεύεται και να απολυτοποιείται η αξία του ούτε ότι η επαφή με αυτόν πρέπει να γίνεται από το πρωτότυπο των αρχαίων κειμένων. Οι μαθητές που διδάχτηκαν τα αρχαία ελληνικά από μετάφραση γνωρίζουν συνήθως για αυτούς πολύ περισσότερα από όσα οι παλιότεροι που τους διδάσκονταν από το πρωτότυπο επί 8 ώρες την εβδομάδα για έξι χρόνια. Αυτό που έμενε στο τέλος ήταν μερικά ρητά και σπαράγματα από κάποια κείμενα και όχι η γνώση του πως σκέφτονταν οι αρχαίοι, πως αξιολογούσαν τα πράγματα και πως οργάνωναν τη ζωή τους,Β. Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι σπουδαία. Ακούγονται όμως διάφορες υπερβολές : Ότι είναι γλώσσα-πρότυπο, ότι οι αρχαίοι ανέπτυξαν τον πολιτισμό τους, επειδή μιλούσαν αυτή τη γλώσσα, ότι είναι γλώσσα νοηματική (τι άραγε σημαίνει αυτή η δήλωση;) η ότι οι νέοι υπολογιστές θα χρησιμοποιούν μόνον αρχαία ελληνικά η ότι ο Μπιλ Γκέιτς οργανώνει μαθήματα αρχαίων ελληνικών για τα υψηλόβαθμα στελέχη του και άλλα τέτοια συμπαθητικά. Όλα αυτά μπορεί να κολακεύουν την εθνική ματαιοδοξία, αλλά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.Γ. Η γνώση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας μπορεί να οδηγήσει σε μια επαφή με το περιεχόμενο των κείμενων, αλλά να αποτελέσει και από μόνη της μορφωτικό αγαθό. (Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τις άλλες γλώσσες). Αλλά για να γίνουν αυτά, είναι απαραίτητο ο μαθητήςνα κατέχει καλά προηγουμένως τη δική του μητρική γλώσσα καινα προχωρήσει σε αρκετό βάθος στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής, πράγμα όμως εξαιρετικά δύσκολο για τη μέση εκπαίδευση και απολύτως ακατόρθωτο για την πρώτη της βαθμίδα, το γυμνάσιο.Για να μπορεί ένας μαθητής να διεισδύσει στον ιδεολογικό, αξιολογικό και πρακτικό κόσμο των αρχαίων Ελλήνων διαβάζοντας ο ίδιος στο πρωτότυπο τα αρχαία κείμενα, πρέπει να παρατήσει τα πάντα και να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη γνώση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Είναι ζήτημα αν μπορούμε και οι φιλόλογοι να ασχοληθούμε με τα αρχαία κείμενα και να διεισδύσουμε στον κόσμο τους χωρίς μεταφραστική βοήθεια.Δ. Η γνώση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας δεν οδηγεί κάποιον να σκέφτεται όπως οι αρχαίοι ούτε πολύ περισσότερο να δημιουργεί έργα, γραπτά ή αλλά, όπως εκείνοι. Και όμως αυτή η επιπόλαιη προσέγγιση, ο αττικισμός, κυριάρχησε στα Αλεξανδρινά χρόνια. Εγκατέλειψαν λοιπόν τη σύγχρονη τους γλώσσα και στράφηκαν στην παλιότερη αττική περιμένοντας έτσι να εμφανιστούν νέοι Αριστοτέληδες και Θουκυδίδηδες. Αυτή η άποψη έριξε τη βαριά σκιά της σε όλους τους κατοπινούς αιώνες. Επηρέασε και την εκπαίδευση του νεοσύστατου νεοελληνικού κράτους μετρά το 1830, οπότε οι μαθητές του δημοτικού μάθαιναν ότι «Οι χοίροι ιύζουσιν, τα χοιρίδια κοΐζουσιν, οι όφεις ιύζουσιν». Υπάρχουν ακόμη οπαδοί της.Ε. Είναι πολύ συζητήσιμο αν στέκουν επιστημονικά απόψεις για κρίση, για φθορά, για παρακμή και για καταστροφή της οποιασδήποτε γλώσσας, επομένως και της νέας ελληνικής, γιατί:Τέτοιες διατυπώσεις εκφράζουν αξιολογικές κρίσεις και απορρέουν από την αντίληψη ότι υπάρχει γλώσσα-πρότυπο και ότι η απομάκρυνση από αυτήν δημιουργεί προβλήματα,Παράπονα για φθορά της γλώσσας κ.τ.ό. ακούγονται σε όλες τις εποχές. Δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Οι μεγαλύτεροι δεν έχουν πάρα να θυμηθούν τι σχετικά άκουγαν από τους παλαιοτέρους τους, δάσκαλους και γονείς,Αυτό που συμβαίνει είναι ότι κάθε κοινωνία ανάλογα με τις ανάγκες, τις συνθήκες και το είδος και το επίπεδο της ανάπτυξης και της κουλτούρας της πραγματοποιεί τις δικές της γλωσσικές επιτεύξειςΣε κάθε εποχή υπάρχουν καλοί και λιγότερο καλοί χρήστες της γλώσσας.ΣΤ. Ειδικότερα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η νεοελληνική γλώσσα ακούγονται πολλά, εύκολα και αβασάνιστα. Το αξιοπερίεργο είναι ότι, προτού διαπιστωθεί με συστηματική μελέτη ΑΝ υπάρχουν προβλήματα, ΣΕ ΤΙ ακριβώς συνίστανται και ποιες είναι οι ΑΙΤΙΕΣ τους, βρέθηκε απευθείας η ΛΥΣΗ. Χωρίς τεκμηριωμένο σκεπτικό προχωρήσαμε στο ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ. Έτσι επαναφέρθηκαν τα αρχαία ελληνικά από το πρωτότυπο στο γυμνάσιο, για να βοηθήσουν, υποτίθεται, τους μαθητές να βελτιώσουν το γλωσσικό τους όργανο, την νεοελληνική.Ζ. Η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών από το πρωτότυπο δε συντελεί στην καλύτερη γνώση και χρήση της νέας ελληνικής, γιατί:1. Μαθαίνουμε από τα γνωστά προς τα άγνωστα, πράγμα που σημαίνει ότι, για να προσεγγίσει κάποιος την αρχαία ελληνική, πρέπει να κατέχει καλά την δική του και όχι το αντίθετο.2. Η νεοελληνική είναι αυτάρκης και έχει αυτοτέλεια απέναντι στις προηγούμενες μορφές της ελληνικής γλώσσας.3. Δεν είναι διαπιστωμένο ότι η μελέτη και η γνώση των προηγούμενων φάσεων μιας γλώσσας οδηγεί αναγκαστικά στην καλύτερη χρήση της. Πιο συγκεκριμένα:Γνωρίζω μια γλώσσα σημαίνει κατέχω τις γραμματικο-συντακτικες της δομές, το λεξιλόγιο και τους εκφραστικούς της τρόπους. Πράγματι η νέα και η αρχαία ελληνική έχουν πολλές κοινές δομές, τρόπους και λεξιλόγιο, όπως βέβαια και με άλλες γλώσσες. Αλλά γιατί πρέπει να πηγαίνει κάποιος στο παρελθόν της γλώσσας, για να μελετήσει στοιχεία που υπάρχουν και στο παρόν της; Μήπως για να παρακολουθήσει την εξέλιξη της μέσα στους αιώνες; Όμως αυτή δεν είναι δουλειά του λυκείου, πολύ περισσότερο του γυμνασίου. Είναι δουλειά των ΕΙΔΙΚΩΝ, όσων προετοιμάζονται να γίνουν ειδικοί και όσων έχουν ειδικά ενδιαφέροντα.Από την άλλη είναι φυσικό κατά την διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής η προσοχή καθηγητών και μαθητών να συγκεντρώνεται στα διαφορετικά στοιχεία (δοτική, ευκτική, απαρέμφατο, τόνοι, πνεύματα, καταλήξεις κ.λπ.). Κάτι τέτοιο όμως όχι μόνο δε βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση και χρήση της νέας ελληνικής, αλλά μάλλον δημιουργεί σύγχυση. Το ξέρουν όσοι διδάσκουν στο γυμνάσιο. Αν μάλιστα πάρει κάποιος υπόψη του ότι στην ηλικία των 12-15 ετών το γλωσσικό όργανο βρίσκεται ακόμη υπό διαμόρφωση, ότι το γυμνάσιο και πια και το λύκειο απευθύνεται στο σύνολο των μαθητών και ότι στο μαθητικό πληθυσμό περιλαμβάνεται μεγάλο μέρος από υποβαθμισμένες περιοχές και πλέον και αλλοδαποί, μπορεί να συλλάβει το μέγεθος των προβλημάτων που δημιουργούν οι διπλές δομές και τρόποι. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι μαθητές όχι μόνο δε μαθαίνουν αρχαία ελληνική γλώσσα, όχι μόνο δεν αισθάνονται περήφανοι ως απόγονοι ευκλεών προγόνων, αλλά αγανακτούν, για να μην ειπωθεί τίποτε βαρύτερο.Τέλος, δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει κάποιος την ετυμολογία και την εξέλιξη των λέξεων μέσα στο χρόνο, για να τις χρησιμοποιήσει σωστά. Για παράδειγμα πολύ λίγοι γνωρίζουν ότι η λέξη λεωφορείο είναι σύνθετη από τη λέξη λέως, που είναι η αττική μορφή της λέξης λαός, και το ρήμα φέρω. Κανένας τους όμως δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να ανέβει στο λεωφορείο, όταν έρθει βέβαια, και να χρησιμοποιήσει σωστά τη λέξη λεωφορείο. Έτσι κι αλλιώς στο γυμνάσιο αλλά και στο λύκειο η γνώση της προέλευσης των λέξεων είναι δυνατή μόνο για μικρό μέρος του λεξιλογικού πλούτου της γλώσσας. Τι θα γίνει με το υπόλοιπο;Η. Λένε μερικοί: «Δε διδάσκονται τα αρχαία με τον κατάλληλο τρόπο. Αυτό φταίει». Όμως δεν υπάρχει κατάλληλος τρόπος. Δοκιμάστηκαν τα πάντα. Πάντοτε καταλήγουμε σε αποτυχία. Δεν είναι δυνατόν να διδαχτεί σε υψηλό επίπεδο σε όλο το μαθητικό πληθυσμό, και μάλιστα στην υποχρεωτική εκπαίδευση, ένα μάθημα που προϋποθέτει κάποια γνωστική υποδομή, που δεν υπάρχει ακόμη στους μαθητές, και ειδική κλίση και ενδιαφέρον για γλώσσες. Αν ζητήσεις από ένα ψάρι να ανέβει σε ένα δέντρο, πάντα θα βρίσκεις ότι αποτυγχάνει, λέει ο ΑϊνστάινΘ. Η εκπαίδευση μας παραμένει προσκολλημένη στους τύπους και όχι στο περιεχόμενο, στις λέξεις και όχι στα πράγματα. Οι στόχοι του εκπαιδευτικού δημοτικισμού ακόμη εκκρεμούν. Ο «Άταφος νεκρός» του Γληνού και η «Μεταρρύθμιση που δεν έγινε» του Δημαρά περιμένουν, παρότι δεν καλύπτουν φυσικά πλήρως τις σημερινές ανάγκες.ΠΡΟΤΑΣΗ για γυμνάσιο και λύκειο :Ενίσχυση της διδασκαλίας της νέας ελληνικής.Διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών μόνο από μετάφραση.Η αρχαία ελληνική γλώσσα μάθημα επιλογής.* Ο Λ. Τανακίδης είναι φιλόλογος και πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕπηγή: Λαέρτης Τανακίδης, προσωπική σελίδα στο facebook
Αριθμός:572Τύπος:Επίκαιρες ΕρωτήσειςΣυνοδος / Περίοδος:Β΄Σύνοδος ΙΖ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)Θέμα:Σχετικά με την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων ΤΕΙ.Κόμμα:ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ)Ημερομηνία:07/03/2017Ημ. Τελευταίας Τροποποίησης:07/03/2017Καταθέτοντες:Κεγκέρογλου Αλεξάνδρου ΒασίλειοςΥπουργεία:Παιδείας, Έρευνας και ΘρησκευμάτωνΑρχεία Ερωτήσεων:
Αναρτήθηκαν σήμερα οι Προσωρινοί Πίνακες Μοριοδότησης των υποψηφίων για την ανάθεση των κυλικείων των ΕΠΑ.Σ Μαθητείας του ΟΑΕΔ με κοινωνικά κριτήρια σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υπ’ αριθμ. πρωτ. 92973/25.11.2016...
Το ΣτΕ έρχεται να "ελαφρύνει" τους ιδιοκτήτες ακινήτων, καθώς κάποιοι από αυτούς θα έχουν τη δυνατότητα να απαλλαγούν από τη δυσβάσταχτη φορολογία. Συγκεκριμένα το Β΄ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), έκρινε ότι τα ακίνητα, τα οποία αποκτώνται μετά από χρησικτησία (μετά από χρήση 20 ετών) δεν υπόκεινται σε φορολογία, καθώς δεν καταβάλλονται χρήματα για την απόκτησή τους, δεν επέρχεται προσαύξηση του φορολογητέου εισοδήματος, αλλά ούτε και η κυριότητα τους αποτελεί τεκμαρτή δαπάνη. Δηλαδή, το ΣτΕ αναφέρει ότι, σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, το θεσπιζόμενο τεκμήριο φορολογητέου εισοδήματος, λόγω δαπάνης για την αγορά ακινήτου, εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις, που ο φορολογούμενος καταβάλλει πράγματι χρηματικό ποσό για την αγορά ακινήτου. Μετά από αυτή την απόφαση, σε περίπτωση «απόκτησης ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1045 του Αστικού Κώδικα, ήτοι με άσκηση νομής επί εικοσαετία, για την οποία δεν συντρέχει η προϋπόθεση της πραγματικής καταβολής χρηματικού ποσού, το πιο πάνω τεκμήριο (σ.σ.: φορολογητέου εισοδήματος) δεν εφαρμόζεται». Πριν φθάσει η υπόθεση στο ΣτΕ, το Διοικητικό Εφετείο ερμηνεύοντας τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, είχε δεχθεί ότι λογίζεται ως αγορά ακινήτου και η περίπτωση μεταγραφής ακινήτου, με δικαστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίζεται η κυριότητα ακινήτου λόγω συμπλήρωσης των όρων της «χρησικτησίας». Αντίθετα, το ΣτΕ έκρινε ότι το Διοικητικό Εφετείο δεν αιτιολογεί νόμιμα την απόφαση του και την αναίρεσε. Ειδικότερα, μετά την έκδοση απόφασης τοπικού Ειρηνοδικείου με την οποία περιήλθε κατόπιν «έκτακτης χρησικτησίας» ακίνητο έκτασης 7.021τ.μ. σε ζευγάρι, η αρμόδια ΔΟΥ προσδιόρισε το φορολογητέο εισόδημα του επίμαχου ζευγαριού. Στο σύζυγο προσδιόρισε το ποσό των 325.500,16 ευρώ και στην σύζυγο των 403.026,43 ευρώ, αντί των δηλωθέντων από αυτούς ποσών των 10.987,04 και 6.521,92 ευρώ, αντίστοιχα. Τέλος, καταλογίσθηκε σε βάρος τους διαφορά κυρίου φόρου εισοδήματος 133.979,06 ευρώ και 154.201,57 ευρώ, αντίστοιχα, καθώς και πρόσθετος φόρος για ανακριβή δήλωση 259.439,85 ευρώ. Δηλαδή, συνολικά τους καταλογίστηκε το ποσό των 547.831,62 ευρώ. Πηγή κειμένου: pronews.gr
Γράφει ο Δημήτρης Κ. Τυραϊδής* Ήταν στο μέσον της δεκαετίας του 1950, τότε που ο ήλιος της ελευθερίας άπλωνε τις θερμές ακτίνες του πάνω από τη χώρα μας, διαλύοντας σιγά...
Το Υπουργείο Παιδείας προσκαλεί σε συνέδριο του «Πολύχρωμου Σχολείου»Απόπειρα «συμπερίληψης απελευθερωτικών θεολογικών(!) προσεγγίσεων ...στο μάθημα των Θρησκευτικών»;του Χρήστου Μπονατάκη Μία είδηση της τελευταίας στιγμής έρχεται να επιβεβαιώσει πολύ ενδεικτικά (περισσότερο δεν γίνεται!), τις μεθοδεύσεις και προθέσεις του Υπουργείου Παιδείας, την επιρροή επίσης που σε αυτό έχει αυτή τη στιγμή το «gay-κίνημα», αλλά και εν γένει τη νέα πραγματικότητα που επιχειρείται να εγκαινιαστεί στη δημόσια εκπαίδευση και ζωή (που διόλου δεν προοιωνίζεται ότι θα περιοριστεί στην παρούσα μόνο κυβέρνηση, αφού και ο διεκδικητής της επόμενης πρωθυπουργίας κ. Μητσοτάκης, σε αυτά τα ζητήματα έχει περίπου την ίδια προσέγγιση).Την ώρα ακριβώς που αναφορικά με τη θεματική εβδομάδα και τις έμφυλες ταυτότητες στα σχολεία, ως προς την καταλληλότητα παιδαγωγικά (αλλά και νομιμότητα) της θεματολογίας του τρίτου άξονα, πανελλαδικά υπάρχει «σμήνος» αντιδράσεων και ανακοινώσεων από Λειτουργούς Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ, ΕΛΜΕ), συλλόγους καθηγητών και γονέων, δικηγόρους, την Εκκλησία κ.α, την ίδια στιγμή το Υπουργείο Παιδείας στις 28-02-2017 (Αρ. Πρωτ. 32361/Δ2) έστειλε διαβιβαστικό σε όλες τις διευθύνσεις εκπαίδευσης και σε όλα τα σχολεία της Αττικής, γνωστοποιώντας και προσκαλώντας σε συνέδριο του «Πολύχρωμου Σχολείου».Το θέμα του συνεδρίου είναι: «Καλές Πρακτικές για την διαμόρφωση συμπεριληπτικού σχολικού πλαισίου(!) πάνω σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, έκφρασης φύλου και χαρακτηριστικών φύλου»• ενώ το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί εντός του 66ου ...Δημοτικού(!) σχολείου Αθηνών στις 10 και 11 Μαρτίου (Σύλλογος διδασκόντων!).Το «Πολύχρωμο Σχολείο» ως γνωστό, είναι ομάδα ατόμων που στηρίζουν με κάθε τρόπο τους ΛΟΑΤ (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανσέξουαλ) με διάφορες εκδηλώσεις όπως αυτή της παρέλασης ομοφυλοφίλων (gay-pride). Δημιουργήθηκε το φθινόπωρο του 2009 με αρχική ονομασία «Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση». Στη συνέχεια μετονομάστηκε σε «Πολύχρωμο Σχολείο», δημιουργώντας παράλληλα μία σύγχυση σε όσους δεν το ξέρουν. Αντιγράφουμε επίσης από την ιστοσελίδα του Πολύχρωμου Σχολείου, ότι: «Τα άτομα που συμμετέχουν στην ομάδα προέρχονται από το χώρο της εκπαίδευσης, της ψυχικής υγείας και των κοινωνικών επιστημών.Η ομάδα είχε ως αρχικό σκοπό να σπάσει τη σιωπή στον εκπαιδευτικό χώρο και να αναδείξει το θέμα των διακρίσεων γύρω από ζητήματα Σεξουαλικού Προσανατολισμού, Ταυτότητας Φύλου και Χαρακτηριστικών Φύλου. Αυτό έχει πλέον επιτευχθεί και τώρα διανύουμε περίοδο συνεργασίας με σχετικούς φορείς σε πιο ουσιαστικές δράσεις, όπως ...η επιμόρφωση εκπαιδευτικών και η παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού(!)».Επιδιώκει παράλληλα την: «επιμόρφωση, ενημέρωση των εμπλεκομένων (εκπαιδευτικοί, γονείς, θρησκευτικοί σύμβουλοι κλπ)»• ό,τι ακριβώς δηλαδή επιχειρεί και η θεματική εβδομάδα δια του τρίτου άξονα(!) όπως επίσης και το εν λόγω συνέδριο. Άλλωστε, το «Πολύχρωμο Σχολείο στην ιστοσελίδα του έχει αναρτήσει ...«προτάσεις για την υλοποίηση του θεματικού άξονα «έμφυλες ταυτότητες» στα πλαίσια των δράσεων για τη θεματική εβδομάδα στα γυμνάσια κατά το σχ. έτος 2016-2017»! («τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων» για τον ...προσανατολισμό του επίμαχου περιεχομένου της θεματικής εβδομάδας;)Το «Πολύχρωμο Σχολείο» ακόμα, πρωτοστατεί στην επιχειρούμενη, πλήρη θεσμικά εξίσωση των ομοφυλόφιλων «σχέσεων» με τα ετερόφυλα ζευγάρια και τελικά, τη δυνατότητα υιοθεσίας παιδιού!(βλ. «Η νομική προστασία του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου», σελ. 61-63,http://rainbowschool.gr/wp-content/uploads/2016/11/Νομικός-Οδηγός-Πες-το-σε-μας-Color-Youth.pdf).Όποιος επιθυμεί επ’ αυτού, να έχει ένα «δείγμα», αλλά και μία ...ειδυλλιακή οπτική προσέγγιση περί ομοφυλόφιλων «οικογενειών» με παιδί, δεν έχει παρά να παρακολουθήσει το βίντεο του «Πολύχρωμου Σχολείου» (προβολή MEGACHANNEL, παραμονές Χριστουγέννων, 23/12/2015!) στη διαδικτυακή τοποθεσία: https://www.youtube.com/watch?v=Rse4BbU7O2MΤο ίδιο βέβαια ...επιθυμεί να προωθήσει και ο Συνήγορος του Πολίτη, όπως αυτό διατυπώνεται στο Δελτίο Τύπου στις 7/12/2015 («Τη ρύθμιση της επιμέλειας παιδιών σε περιπτώσεις συμφώνου συμβίωσης ζητά ο Συνήγορος του Πολίτη», http://www.synigoros.gr/resources/docs/20151201-dt-symfwno-symviwshs_5.pdf).Εκείνο όμως το οποίο προκαλεί πραγματικά εντύπωση από το πρόγραμμα του συνεδρίου, είναι η εισήγηση με τίτλο:«Το πρόβλημα της ερμηνείας και το ζήτημα της συμπερίληψης απελευθερωτικών θεολογικών προσεγγίσεων στο μάθημα των Θρησκευτικών»!!•η οποία εισήγηση θα παρουσιαστεί από την «κ. Σπυριδούλα Αθανασοπούλου-Κυπρίου, καθηγήτρια θεολόγος(!), διδάσκουσα στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία"».Νομίζω ότι περισσεύει επ’ αυτού κάθε σχόλιο! Να επισημανθεί απλά εδώ το αυτονόητο ότι ο Θεός και η Εκκλησία βεβαίως, δέχεται μεν όλους τους ανθρώπους, όχι όμως όταν αυτοί επιμένουν στα πάθη τους (Α Κορ. στˊ9-10) και δουλεύοντας πάνω σε αυτά, πολύ περισσότερο όταν προσπαθούν να τα δικαιολογήσουν θεολογικά και αγιογραφικά• διότι τότε ακριβώς συμβαίνει το της Γραφής: «υπέλαβες ανομίαν, ότι έσομαι σοι ομοιος (θεώρησες [όσο αφορά την αμαρτία] ότι έγινα όμοιος με σένα)· ελέγξω σε και παραστήσω κατά πρόσωπον σου τας αμαρτίας σου» (Ψαλ. 49, 21).Αντιθέτως, ο Θεός δέχεται και στεφανώνει όσους αγωνίζονται και αναδεικνύονται νικητές εναντίον αυτών, γι’ αυτό και δεν πρέπει ούτε οι πάσης φύσεως ομοφυλόφιλοι να απελπίζονται όταν βλέπουν να μην αλλάζει το αντικείμενο της επιθυμίας τους, που με τη συμβολή ποικίλων ίσως ψυχοσωματικών-κοινωνικών (ή και προσωπικών επιλογών) παραμέτρων έχει εκτραπεί από τη «φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν» (Ρωμ. αˊ26). Ας μην απελπίζονται και εγκαταλείπουν τον αγώνα ακόμα και αν αυτός ο αγώνας φαντάζει ιδιαίτερα δύσκολος και επίπονος! (όπως άλλωστε ισχύει για όλους) Αυτά επισημαίνει και ο προφήτης Ησαΐας ο οποίος λέει: «Κανένας ευνούχος ας μη λέει «είμαι ένα κούτσουρο». Γιατί ο Κύριος λέει στους ευνούχους: Όσοι φυλάξουνε τα σάββατά μου και επιλέξουν αυτά που θέλω Εγώ και μείνουν πιστοί στη διαθήκη μου, θα τους δώσω τόπο ονομαστό μες στο ναό μου και το τείχος μου, καλύτερο από γιους και θυγατέρες. Όνομα αιώνιο θα τους δώσω και δε θα εκλείψει».(Ησαΐας 56:3-5)Τέλος, να επισημανθεί μονάχα ότι εσχάτως πυκνώνουν οι προσπάθειες ώστε η ομοφυλοφιλία, ο τρανσεξουαλισμός και κάθε λογής «προσανατολισμός», να αποκτήσουν θεολογική και αγιογραφική θεμελίωση.Άραγε στην πόλη των Σοδόμων, υπήρξε ανάλογη προσπάθεια απ’ τους κατοίκους ή τους ξεπεράσαμε;;
Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΜΦΥΛΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣΤου Β. Χαραλάμπους, θεολόγουΗ θεματική εβδομάδα για τις έμφυλες ταυτότητες θα πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν είναι μόνο υποχρεωτική, αλλά και η μοναδική για τη σχολική χρονιά 2016 -17. Η διαφωνία μας φυσικά έγκειται στο ότι δεν πρέπει να πραγματοποιηθεί, αλλά θα σταθούμε στην υποχρεωτικότητά της.Στα παιδιά των μωαμεθανών για παράδειγμα, δεν μπορούν να τους επιβάλουν διδακτικά κάτι που είναι αντίθετο με τη θρησκεία τους, και στα παιδιά των Ορθοδόξων Χριστιανών που δεν θέλουν να συμμετάσχουν στη θεματική εβδομάδα για τις έμφυλες ταυτότητες, προβάλλεται με τόσο έντονο τρόπο η υποχρεωτικότητα της παρακολούθησής της. Αν τα παιδιά των μωαμεθανών αντιδρούσαν σε κάποιο διδακτικό θέμα, θα επέμεναν στην υποχρεωτικότητά του; Οι θεματικές για τις έμφυλες ταυτότητες ενώ αφορμούνται με βάση τους ισχυρισμούς τους, από ενδεχόμενη βία προς τους ανθρώπους αυτούς που υποπίπτουν σε αυτό το καταδικαστέο αμάρτημα για την Εκκλησία μας, κατ’ ουσία προβάλλουν τη ‘’διαφορετικότητα’’ (όπως την καλούν) ως κάτι φυσιολογικό και όχι ως αμαρτωλό πάθος. Δεν προτάσσεται κανένα πρόσκομμα χριστιανικής ηθικής, για τους ευνόητους λόγους. Ο όρος ‘’έμφυλη ταυτότητα’’ αποδίδεται κυρίως όχι για να επισημανθεί και να τονισθεί η ταυτότητα του φύλου, αλλά η έκφραση του φύλου, όπως την καλούν. Το βιολογικό φύλο έπρεπε να έχει και τη συνεπαγόμενη έκφραση του βιολογικού φύλου, η οποία δεν έπρεπε να είναι διαφορετική από αυτό που ονομάζουν κοινωνικό φύλο ή αυτό που οι καλούμενες θεωρίες κοινωνικοποίησης, αναφέρουν ως κοινωνική δόμηση του φύλου. Η κοινωνική δόμηση του φύλου, στη βιολογική δόμηση του φύλου εδράζεται και όχι σε ότι το αμαρτωλό πάθος προβάλλει. Και έτσι ενώ ομιλούσαμε για την αυτονόητη ισότητα των φύλων, δηλαδή άνδρα και γυναίκας, τώρα παρεμβάλλεται αυτό που στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποκαλείται ισότητα των φύλων (gender mainstreaming). Kαι αυτό που καλείται ισότητα των φύλων, σαφέστατα παραπέμπει σ’ αυτό που θεωρούν ως κοινωνική δόμηση του φύλου, συμπεριλαμβάνοντας το ομοφυλοφικό πάθος ώς έκφραση φύλου.Ήδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει σχετική διδακτική θεματολογία σε Πανεπιστημιακό μάλιστα επίπεδο. Επιμένουν ότι δεν πρέπει να υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές των φύλων. Κατ’ ουσία προβάλλεται ως ταυτότητα, το καλούμενο ‘’κοινωνικό φύλο’’ έναντι του βιολογικού φύλου και ως εκ τούτου θεωρούν ότι οι άνδρες και οι γυναίκες ταυτίζονται με το καλούμενο κοινωνικό φύλο. Δεν θα ήταν αποκύημα φαντασίας να εκφράσουμε την άποψη, ότι και εξ αφορμής του ‘’ευρωπαϊκού συρφετού’’ που διακατέχει αρκετούς που θεωρούν Ευρωπαϊκή Ένωση υψίστη αυθεντία, δεν αποκλείεται να υπεισέλθει ως διδακτική θεματολογία το θέμα των έμφυλων ταυτοτήτων και στα Πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ελλάδας.Η Εκκλησία αντιμετωπίζει την ομοφυλοφιλία ως πάθος και συνεπώς αμάρτημα. Το ήθος που προβάλλει η Εκκλησία δεν θα αλλάξει γιατί στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ακολουθείται το χριστιανικό ήθος. Ξεκάθαρα η Εκκλησία μας αναφέρεται στην ομοφυλοφιλία ως αμάρτημα. Με σαφήνεια όμως διακρίνει τη στάση της απέναντι στον αμαρτωλό άνθρωπο που υποπίπτει σε τέτοιο αμαρτωλό πάθος, από την ίδια την αμαρτία της ομοφυλοφιλίας. Η Εκκλησία με αγάπη αντιμετωπίζει τον άνθρωπο αυτό, αλλά ταυτόχρονα καταδικάζει το αμαρτωλό πάθος της ομοφυλοφιλίας. Εφόσον αυτή είναι διδασκαλία και αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας από την Εκκλησία μας, γιατί επιβάλλουν στα μέλη της, στη συγκεκριμένη περίπτωση τους Ορθόδοξους Χριστιανούς μαθητές, υποχρεωτικά να παρακολουθήσουν τέτοια θεματική; Αν τα παιδιά των μωαμεθανών αντιδρούσαν σε κάποιο διδακτικό θέμα, θα επέμεναν στην υποχρεωτικότητά του;
ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ.Διαβάστε το άρθρο του θεολόγου Μερτζάνη Νικόλαου στο "Βήμα της Εκπαίδευσης" (Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2017)ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΟΘΟΝΗΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ by thriskeftika blogspot gr on Scribd
«Η οποιαδήποτε, καλοπροαίρετη ή μη, αναφορά σε υποχρεώσεις παροχής, πέραν των εισφορών της ασφάλισης (π.χ. φόρος εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ, εισφορά αλληλεγγύης, τέλος επιτηδεύματος, κ.λπ.), η οποία και αυξάνει τις τελικές υποχρεώσεις των ασφαλισμένων πολιτών απέναντι στο κράτος, βρίσκονται έξω από το πεδίο της ασφάλισης και δεν αφορούν τις αντίστοιχες υποχρεώσεις των ασφαλισμένων προς τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ)». Αυτό διευκρινίζει, μεταξύ άλλων, ο ΕΦΚΑ σε ανακοίνωσή του, στην οποία επισημαίνει ότι «ο νέος ασφαλιστικός νόμος (άρθρο 39, παρ. 9, Νόμος 4387/2016) διακρίνει στην ουσία τρεις περιπτώσεις εργαζομένων που έχουν εφοδιασθεί, εκδίδουν και χρησιμοποιούν για την εργασία που προσφέρουν δελτία παροχής υπηρεσιών - "μπλοκάκια": α) Σε εργαζόμενους με ΔΠΥ (μπλοκ) σε δύο το πολύ εργοδότες. β) Σε εργαζόμενους με πάνω από δύο εργοδότες. γ) Σε μισθωτούς που έχουν παράλληλα με την πραγματική μισθωτή εργασία και ΔΠΥ (μπλοκ). - Στην πρώτη περίπτωση που είναι και η συντριπτικά μεγαλύτερη, αναγνωρίσθηκε το δικαίωμα και δόθηκε η δυνατότητα στον εργαζόμενο να προσφέρει πραγματικά μισθωτή και εξαρτημένη απασχόληση με ΔΠΥ - μπλοκ, με αντίστοιχη υποχρέωση του εργοδότη να προστατέψει την δουλειά, το μισθό και την ασφάλισή του. Είναι, βεβαίως, αυτονόητο ότι δεν μπορούσε να επιβάλει στον εργαζόμενο την υποχρέωση να ασκήσει αυτό το δικαίωμα, όπως, άλλωστε, συμβαίνει για κάθε δικαίωμα, αλλά του έδωσε τη δυνατότητα, εφ’ όσον θέλει και εκτιμάει ότι μπορεί και τον συμφέρει, να κάνει χρήση αυτού του δικαιώματος και της προστατευομένης διαδικασίας για την άσκησή του. Αυτή η προστασία, σημαίνει την γνωστοποίηση της πραγματικής εργασιακής και ασφαλιστικής του κατάστασης, με σκοπό να ενεργοποιηθούν τα ίδια στο πλαίσιο της σχετικής αρμοδιότητάς τους, έτσι ώστε να προχωρήσουν στην ασφαλιστική τους τακτοποίηση ως μισθωτών (εισφορά εργαζόμενου 6,67%, εργοδότη 13,33%). Αυτή, άλλωστε, ήταν η διαδικασία, μέχρι σήμερα, ακόμα και για την επίσημα αναγνωρισμένη εξαρτημένη σχέση εργασίας από τους εργοδότες, αν αυτή δεν ανταποκρινόταν στις ασφαλιστικές της υποχρεώσεις απέναντι στον εργαζόμενο και ο ίδιος επέλεγε ή αναγκαζόταν να προσφύγει στα αρμόδια ασφαλιστικά όργανα και δικαστήρια (ασφαλιστικός φορέας, τοπική διοικητική επιτροπή, διοικητικά δικαστήρια). - Στην δεύτερη περίπτωση, ο εργαζόμενος που προσφέρει υπηρεσίες σε περισσότερους από δύο εργοδότες, στους οποίους και εκδίδει ΔΠΥ - μπλοκ, την βάση υπολογισμού των εισφορών του θα αποτελεί το καθαρό οικονομικό αποτέλεσμα (έσοδα - έξοδα) του προηγούμενου έτους, όπως αυτό θα προκύπτει από τα δελτία που θα εκδίδει και θα παρέχει. Αυτό προκύπτει αβίαστα και καλοπροαίρετα από τη ρύθμιση του νόμου για τον υπολογισμό των εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών με βάση το εισόδημα τους και όχι με τις ασφαλιστικές κλάσεις που προέβλεπε το τότε ασφαλιστικό καθεστώς. Η όποια διαφωνία εγείρεται εν προκειμένω, δεν αφορά στον τρόπο υπολογισμού από πλευράς ΕΦΚΑ, αλλά στο κριτήριο που έχει επιλεχθεί νομοθετικά για τις ασφαλιστικές καταβολές αυτού του είδους αυτής της κατηγορίας των ασφαλισμένων, δηλαδή των ελευθέρων επαγγελματιών. - Στην τρίτη περίπτωση, αυτή δηλαδή των μισθωτών που έχουν και εκδίδουν δελτία παροχής υπηρεσιών - μπλοκ, η βάση υπολογισμού των εισφορών τους για την παροχή υπηρεσιών, πέραν της μισθωτής εργασίας, θα είναι το καθαρό οικονομικό αποτέλεσμα – έσοδα, που θα έχουν από την προσφορά των υπηρεσιών τους, εκτός των μισθωτών υπηρεσιών. Το γεγονός βέβαια, ότι με το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς και για τους μετά το 1992 ασφαλισμένους, αυτού του είδους η παροχή των υπηρεσιών δεν υποχρέωνε σε υπολογισμό και καταβολή εισφορών, δεν σημαίνει ότι υπάρχει είτε πρόσθετη επιβάρυνση είτε άδικη μεταχείριση είτε εσφαλμένη και ανισότιμη εφαρμογή του Νόμου γι’ αυτούς. Αντίθετα, πρόκειται για την εφαρμογή της βασικής επιλογής του νόμου για την υποχρέωση καταβολής εισφορών για κάθε είδους επαγγελματική δραστηριότητα με βάση το καθαρό οικονομικό αποτέλεσμα από αυτήν (έσοδα - έξοδα), πέραν της μισθωτής απασχόλησης, για την οποία και εξακολουθεί να υφίσταται ο υπολογισμός και η καταβολή εισφορών με το καθεστώς των μισθωτών» σημειώνει ο ΕΦΚΑ. Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, «ο νέος ασφαλιστικός νόμος ήρθε να δώσει και ο ΕΦΚΑ καλείται να εφαρμόσει σ’ αυτούς για τους οποίους προκύπτει ότι εργάζονται σε καθεστώς και συνθήκες εξαρτημένης σχέσης εργασίας, τον πραγματικά εργαζόμενο μισθωτό δηλαδή, την δυνατότητα να ασφαλίζεται, όπως όλοι οι άλλοι μισθωτοί. Δεν ήρθε, με άλλα λόγια και δεν θα μπορούσε να επιλύσει το εργασιακό πρόβλημα, αλλά σκόπευσε να δώσει "ασφάλιση και ασφάλεια" ισότιμα και δίκαια στους εργαζόμενους αυτής της κατηγορίας. Από αυτήν την σκοπιά, όχι μόνο δεν αφαίρεσε τίποτα από αυτό που ίσχυε, μέχρι σήμερα και δεν αδίκησε σε ό,τι έπρεπε να ισχύει, αλλά, απεναντίας, αναγνώρισε, πρόσθεσε και αποκατέστησε έτσι ασφαλιστικά, όσους πραγματικά υπάγονταν σε αυτήν». topontiki
Έχετε εισπράξει εισοδήματα από ενοίκια μέσα στο 2016; Ανήκετε στους άτυχους της φετινής χρονιάς καθώς θα πληρώσετε περισσότερα, είτε έχετε εισπράξει ένα ευρώ είτε… ένα εκατομμύριο ευρώ. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα υποστούν φέτος την επίπτωση και από την αλλαγή στους συντελεστές φορολόγησης των ενοικίων αλλά και από την ενεργοποίηση της νέας κλίμακας υπολογισμού της εισφοράς αλληλεγγύης. Ακόμη και αν κάποιος δεν έχει εισπράξει τα εισοδήματα από τα ενοίκια, ο φόρος θα πρέπει να καταβληθεί κανονικά καθώς η μόνη περίπτωση η εφορία να κάνει τα στραβά μάτια, είναι να υπάρχει αγωγή εξώσεως ή δικαστική απόφαση. Το τι σημαίνει στην πράξη για τον ιδιοκτήτη ακινήτου ο συνδυασμός “νέοι συντελεστές και νέα κλίμακα υπολογισμού της εισφοράς αλληλεγγύης”, όπως αναφέρει το fpress.gr, ένας τρόπος υπάρχει να γίνει αντιληπτό. Μέσα από τον αναλυτικό πίνακα που αποκαλύπτει τη συνολική επιβάρυνση ανάλογα με το ύψος του ετήσιου εισοδήματος: enikonomia
