Πάγο στα σχέδια της κυβέρνησης, για σταδιακή κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης, βάζουν σύμφωνα με πληροφορίες οι θεσμοί συστήνοντας, μάλιστα, στην Αθήνα να μην βιάζεται διότι είναι πολύ νωρίς ακόμη για...

Χαρακτήρα κανονικής αξιολόγησης και όχι διαπραγμάτευση «ρουτίνας» με τους δανειστές, προσλαμβάνουν οι συναντήσεις του οικονομικού επιτελείου με το «κουαρτέτο» των πιστωτών. Οι διαπραγματεύσεις, με τους υψηλόβαθμους τεχνοκράτες των θεσμών στο...

Στα μέσα Νοεμβρίου η Κομισιόν διαπίστωσε ότι από τις 16 μεταμνημονιακές δεσμεύσεις καμία δεν είχε εγκαίρως υλοποιηθεί. Δόθηκε τότε πίστωση χρόνου μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2018 και το ραντεβού ανανεώθηκε...

Αρχίζουν από σήμερα οι επαφές της κυβέρνησης με τους επικεφαλής των κλιμακίων των θεσμών, οι πρώτες μετά την έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα. Οι συναντήσεις θα πραγματοποιούνται στο κτίριο...

Βαλίτσες άρχισαν να ετοιμάζουν οι δανειστές για να επιστρέψουν στην Αθήνα. Από μεθαύριο, Τετάρτη θα αρχίσουν να καταφθάνουν τα τεχνικά κλιμάκια προκειμένου να προετοιμάσουν το έδαφος για τις διαπραγματεύσεις που...

«Ψαλίδι» στο φοιτητικό επίδομα θέλουν να βάλουν οι δανειστές, με τον υπουργό Κώστα Γαβρόγλου να προσπαθεί να κερδίσει πολύτιμο χρόνο στις διαπραγματεύσεις, ώστε να καθυστερήσει τις εξελίξεις. Παράλληλα, επανέρχεται στο...

Από την «κρησάρα» των δανειστών αναμένεται να περάσουν στη διάρκεια της τρίτης αξιολόγησης, τα κοινωνικά επιδόματα και οι προνοιακές παροχές, ζήτημα το οποίο αναμένεται να αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα...

Μπορεί στην Αθήνα όλοι να ασχολούνται με τη δοκιμαστική έξοδο της χώρας στις αγορές με τα νέα σενάρια να κάνουν λόγο για τη Πέμπτη ή για τις αρχές της ερχόμενης...

Την υλοποίηση 113 προαπαιτούμενων, έως και το β’ τρίμηνο του 2018, καλείται να κάνει πράξη η κυβέρνηση, όπως προκύπτει από την έκθεση συμμόρφωσης της Κομισιόν που εκδόθηκε μετά την ολοκλήρωση...

Αντιμέτωποι με το σκληρό πρόσωπο των φορολογικών αρχών έρχονται καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενοι. Η «Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων» κινείται βάσει των μνημονιακών στόχων που έχουν συμφωνηθεί με τους δανειστές και,...

Οι Ευρωπαίοι Εταίροι δεν θα πρέπει να “παίζουν με τη φωτιά” με την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, υπογράμμισε ο ευρωπαίος Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί, εν όψει του Eurogroup της 15ης Ιουνίου....

Διπλό χτύπημα για εργαζομένους και συνταξιούχους αναμένεται κατά το προσεχές χρονικό διάστημα. Οι δανειστές εμφανίζονται να ζητούν το πάγωμα τον συντάξεων για έναν χρόνο επιπλέον αυτού που προβλέπεται στο τελευταίο...

«ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ» ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ- ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΝ ΕΣΤΙΑΣΕΙ ΣΤΟ «ΨΑΛΙΔΙΣΜΑ» ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ! Αμέλια Αναστασάκη Αναλυτική κατάσταση για...

Τρία σενάρια ζυγίζουν οι δανειστές για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους εν όψει του Eurogroup που συνεδριάζει σήμερα. Όπως μεταδίδει το Bloomberg τα σενάρια περιγράφονται σε επιστολή του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών προς τους γερμανούς βουλευτές την οποία έχει δει το πρακτορείο. Γίνονται διαφορετικά σενάρια για την ανάπτυξη της χώρας και τα πρωτογενή πλεονάσματα (εξαιρούν οι πληρωμές τόκων) που θα μπορέσει να επιτύχει η Ελλάδα μακροπρόθεσμα. Στο πρώτο σενάριο η χώρα θα αναπτυχθεί με ρυθμό 1,3% του ΑΕΠ μακροπρόθεσμα και τα πρωτογενή πλεονάσματα θα είναι κατά μέσο όρο 2,6% του ΑΕΠ. Αυτό θα οδηγήσει τη σχέση χρέους προς ΑΕΠ κάτω του 60% το 2060, σύμφωνα με το έγγραφο. Στο δεύτερο απαισιόδοξο σενάριο το χρέος θα φτάσει στο 226% του ΑΕΠ το 2060 με δεδομένο ότι η ανάπτυξη θα περιοριστεί στο 1% και τα πρωτογενή πλεονάσματα θα είναι κατά μέσο όρο 1,5% του ΑΕΠ. Το τρίτο σενάριο περιλαμβάνει μια μέση λύση που μένει ωστόσο να καθοριστεί. Όπως γίνεται σαφές αν υιοθετηθεί το πρώτο σενάριο υπάρχει μικρή ανάγκη για ελάφρυνση χρέους, ενώ στο δεύτερο θα απαιτηθεί γενναία αναδιάρθρωση. Όπως σημειώνει το πρακτορείο στο επίκεντρο της διαμάχης βρίσκεται το ΔΝΤ που αρνείται να συμμετάσχει σε πρόγραμμα αν δεν γίνουν επιπλέον βήματα στο θέμα του χρέους. Κάποια κράτη ωστόσο που αρνούνται τις παραχωρήσεις, όπως η Γερμανία υποστηρίζουν ότι δεν θα εκταμιεύσουν δόση αν δεν μπει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Euro2day

Χαμηλά κρατά τον πήχη των προσδοκιών για μια συνολική συμφωνία στο Eurogroup της Δευτέρας ο γερμανικός Τύπος. Αναφερόμενη στην ψήφιση του πολυνομοσχεδίου στη βουλή η TAZ κάνει λόγο για «λιτότητα δίχως τέλος» στην Ελλάδα. Η συνεχιζόμενη διένεξη για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μεταξύ ευρωπαίων δανειστών και ΔΝΤ στέκεται εμπόδιο στην ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, που είναι προϋπόθεση για την εκταμίευση της επόμενης δόσης στην Ελλάδα, σημειώνει σε ανταπόκρισή της από τις Βρυξέλλες η Frankfurter Allgemeine Zeitung. H γερμανική εφημερίδα επισημαίνει: «Υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Ε.Ε. δίνει πιθανότητες 50-50 για μια συνολική συμφωνία στο Eurogroup της Δευτέρας. Είχε προηγηθεί συμφωνία Ελλάδας και δανειστών για ένα ακόμα πακέτο μεταρρυθμίσεων. Τα νέα μέτρα ύψους 4,9 δισ. ευρώ θα ψηφιστούν από την ελληνική βουλή τη νύχτα προς την Παρασκευή. Στη συνέχεια η Αθήνα θα πρέπει να διαβεβαιώσει εγγράφως το Eurogroup μέσα στο Σαββατοκύριακο ότι μία προς μία οι μεταρρυθμίσεις έχουν περάσει σε νόμους. Όπως δήλωσε κατηγορηματικά ο Ευρωπαίος αξιωματούχος χωρίς το έγγραφο της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι εφικτή μια συνολική συμφωνία». Σε άρθρο με τίτλο «Απεργίες και διαμαρτυρίες στην Αθήνα» η εφημερίδα Handelsblatt αναφέρεται εκτενώς στις απεργιακές κινητοποιήσεις τους τελευταίου διημέρου στην Ελλάδα και σημειώνει με αφορμή την συνεδρίαση του Eurogroup τη Δευτέρα: «Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα συζητήσουν για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και αν καταστεί δυνατό θα ανάψουν "πράσινο φως" στην εκταμίευση νέας οικονομικής βοήθειας. Άγνωστό παραμένει αν θα υπάρξει απόφαση για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Στο μεταξύ ειδικοί αποδίδουν μερίδιο ευθύνης για την ύφεση της ελληνικής οικονομίας στη συνεχιζόμενη διαμάχη Αθήνας και διεθνών δανειστών». TAZ: «Λιτότητα δίχως τέλος» Με αφορμή τα νέα μέτρα λιτότητας που θα κατατεθούν προς ψήφιση στην ελληνική βουλή η εφημερίδα ΤΑΖ γράφει σε άρθρο με τίτλο «Λιτότητα δίχως τέλος»: «Σε αντίθεση με το καλοκαίρι του 2015 θεωρείται δεδομένο ότι σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα έτσι ώστε να αποφευχθούν πρόωρες εκλογές. Εδώ και μερικές μέρες ο Πρωθυπουργός δελεάζει τους βουλευτές του υποσχόμενος ρυθμίσεις για το χρέος ως αντάλλαγμα για τα κύματα λιτότητας των τελευταίων ετών». Σε σχόλιο της ίδιας εφημερίδας επισημαίνεται: «Το γεγονός ότι μια αριστερή κυβέρνηση ζητεί να πληρώσουν τα σπασμένα, για μια ακόμα φορά, οι απλοί πολίτες προκαλεί τις χειρότερες εντυπώσεις σε όσους επωμίζονται εδώ και χρόνια τα βάρη της κρίσης. Εκατοντάδες χιλιάδες χαμηλοεισοδηματίες, συνταξιούχοι και ελεύθεροι επαγγελματίες πίστεψαν τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ακριβώς εκείνοι που έδωσαν το 2015 την εντυπωσιακή εκλογική νίκη στον κ. Τσίπρα. Και είναι εκείνοι που αισθάνονται σήμερα ότι εξαπατήθηκαν».

Αποτελεί «απαγορευμένη» λέξη για τους Γερμανούς εταίρους μας, καθώς και την ελπίδα πολλών να μπει η χώρα και πάλι σε ρυθμό ανάπτυξης, βγαίνοντας από το αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας. Ο λόγος για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, στο όνομα της οποίας έχουν συμφωνηθεί μια σειρά από δημοσιονομικά μέτρα μεταξύ του επιτελείου της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών της. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισημαίνουν ότι ακόμα και μια ελάφρυνση χρέους δεν θα ήταν αρκετή για να βγει η χώρα από την κρίση, ζητώντας να ασκηθούν πιέσεις για πλήρη διαγραφή του. Αν και το τελευταίο σενάριο θεωρείται μη ρεαλιστικό και το πιθανότερο είναι ότι κανένας πολιτικός δεν θα αναλάβει το πολιτικό κόστος να προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια, έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τι θα συνέβαινε εάν αυτό γινόταν πραγματικότητα. Ποια θα ήταν η επόμενη ημέρα για μια μη χρεοκοπημένη Ελλάδα; Τι θα συνέβαινε εάν ξυπνούσαμε και το χρέος, ως δια μαγείας, είχε... εξαφανιστεί; Θα μπαίναμε σε ταχύτατους ρυθμούς ανάπτυξης ή μέσα σε λίγα χρόνια, συνεχίζοντας την ίδια πορεία, θα είχαμε συσσωρεύσει και άλλο χρέος; Δύο οικονομολόγοι, ο κ. Θανάσης Μανιάτης και ο κ. Μιχάλης Αργυρού, εξηγούν στην HuffPost Greece. «Τι θα συνέβαινε εάν ξυπνούσαμε και το χρέος, ως δια μαγείας, είχε... εξαφανιστεί;» Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα ποια θα ήταν η επόμενη ημέρα για την Ελλάδα, θα ήταν σημαντικό να εξετάσουμε την ίδια την φύση της κρίσης. Σύμφωνα με τον καθηγητή Θανάση Μανιάτη από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, η ελληνική κρίση έχει τρεις κύριες διαστάσεις που αλληλοτροφοδοτούνται. Η πρώτη σχετίζεται με την ανεπαρκή κερδοφορία της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, η δεύτερη με την κρίσης υπερσυσσώρευσης και κερδοφορίας του κεφαλαίου της ελληνικής οικονομίας και η τρίτη με την δημοσιονομική κρίση του ελληνικού κράτους. « Η πρώτη, που εκδηλώθηκε το 2007 έχει να κάνει με την κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και ανεπαρκούς κερδοφορίας στον πυρήνα της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας (ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνία) που προκλήθηκε μέσω του μηχανισμού του μαρξικού νόμου της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους και διατηρεί την παγκόσμια οικονομία και ιδίως την Ευρωζώνη σε πλήρη στασιμότητα, η δεύτερη με την κρίση υπερσυσσώρευσης και κερδοφορίας του κεφαλαίου της ελληνικής οικονομίας που οφείλεται στον ίδιο μηχανισμό/νόμο. Η τρίτη και πιο ορατή διάσταση έχει να κάνει με τη δημοσιονομική κρίση του ελληνικού κράτους που σοβούσε για κάποια χρόνια (το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ κυμαίνονταν γύρω στο 100% από τις αρχές της δεκαετίας του 1990) και οξύνθηκε ιδιαίτερα από την επίδραση που είχαν οι δύο προηγούμενες πτυχές της κρίσης», εξηγεί. Ο τρίτος και τελευταίος παράγοντας, αυτός των δημοσιονομικών, είναι εκείνος που ίσως μπορεί να εξηγήσει γιατί η πλήρης διαγραφή του χρέους είναι ένα μη ρεαλιστικό σενάριο και γιατί ένα νέο χρέος θα επιβάρυνε την χώρα λίγα χρόνια μετά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μη φορολόγηση των ισχυρών και η επιβάρυνση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα. Με λίγα λόγια, οι οικονομικά ισχυροί δεν πληρώνουν τους φόρους τους και, εάν αυτό συνεχιζοτάν, η χώρα θα συνεχίσει να έχει δημοσιονομικά ελλείμματα, ακόμα και εάν αύριο, ως δια μαγείας, το χρέος εξαφανιστεί. Όπως εξηγεί ο κ. Μανιάτης, τα πρώτα έτη της κρίσης (1995-2011), το ελληνικό κράτος «κάθε άλλο παρά σπάταλο μπορεί να χαρακτηριστεί». Οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν 46.6% έναντι 48.0% του μέσου όρου των χωρών της ΕΕ-15. Οι μισθοί των ΔΥ ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν σχεδόν ίσοι με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 11%, ενώ οι δαπάνες στα παραδοσιακά πεδία του κράτους πρόνοιας υστερούσαν του ευρωπαϊκού μέσου όρου κατά 1.7% του ΑΕΠ στην εκπαίδευση, 1.2% στην υγεία και 2.7% στην κοινωνική πρόνοια και προστασία. Αντίθετα, σύμφωνα με τον κ. Μανιάτη, οι δαπάνες για τόκους δημοσίου χρέους στην Ελλάδα ήταν 6.7% του ΑΕΠ κατά 3.2% υψηλότερες του ευρωπαϊκού μέσου όρου ενώ οι στρατιωτικές δαπάνες ήταν 1.2% του ΑΕΠ μεγαλύτερες αντίστοιχα. Ο καθηγητής σημειώνει ότι οι τόκοι δημοσίου χρέους είναι σχεδόν ίσοι με το δημόσιο έλλειμμα της περιόδου (6.9% του ΑΕΠ), υποδηλώνοντας ότι ο πρωτογενής προϋπολογισμός ήταν ισοσκελισμένος για τα δεκαέξι αυτά χρόνια. Και τότε, γιατί παρατηρείται μεγάλη διαφορά της ελληνικής δημοσιονομικής δομής από την αντίστοιχη ευρωπαϊκή, θα ρωτούσε κανείς. Την ίδια περίοδο το σύνολο φόρων και εισφορών στην κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα υστερεί σημαντικά, κατά 7.2% του ΑΕΠ, του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Για την διαφορά αυτή, ο κ. Μανιάτης δίνει την εξής εξήγηση: «Η διαφορά αυτή οφείλεται κυρίως (5.8 ποσοστιαίες μονάδες από τις 7.2 συνολικά) στην εντυπωσιακά χαμηλή φορολόγηση εισοδήματος και πλούτου των μη μισθωτών δηλαδή εκείνου του συνασπισμού κοινωνικών στρωμάτων που στήριξε το κυρίαρχο πολιτικό μπλοκ εξουσίας σε όλη σχεδόν την περίοδο της μεταπολίτευσης». Και συνεχίζει: « Καθώς οι έμμεσοι φόροι στην Ελλάδα είναι σχεδόν ίσοι με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και οι εισφορές στην κοινωνική ασφάλιση υστερούν μόνο κατά 1.5% του ΑΕΠ του ευρωπαϊκού μέσου όρου είναι σαφές ότι η σημαντική απόκλιση προς τα πάνω του δημοσίου χρέους στην Ελλάδα σε σχέση με την Ευρώπη οφείλεται στην επιτυχία των κυρίαρχων τάξεων να αποποιηθούν τα φορολογικά βάρη που τους αντιστοιχούν». Ο καθηγητής τονίζει ότι σημαντικό ρόλο σε αυτήν την καθαρά ταξική επιτυχία έπαιξε «η εμπέδωση και κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας με την αποστροφή της για τους φόρους αλλά και οτιδήποτε συλλογικό», με τη διαφορά βέβαια ότι η ιδιαίτερα χαμηλή φορολόγηση «αφορούσε μόνο συγκεκριμένες κοινωνικές κατηγορίες ισχυρών και σε καμία περίπτωση την εργατική τάξη». «Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι η προσπάθεια των μνημονιακών κυβερνήσεων, της τωρινής συμπεριλαμβανομένης, να αυξήσουν τα φορολογικά έσοδα έχει αφήσει έξω τα ήδη ευνοημένα στρώματα και απλώς επιδείνωσε τη φορολογική επιβάρυνση των υποτελών τάξεων», λέει χαρακτηριστικά. Βέβαια, δεν έχουν όλοι αυτή την άποψη, καθώς συχνά διαβάζουμε απόψεις σαν κι αυτές: «… η Ελλάδα εμφανίζει μονίμως ένα δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξης του 6% (του ΑΕΠ) το οποίο οφείλεται αποκλειστικά στην υστέρηση των εσόδων έναντι του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Η αδυναμία διόρθωσης των δημόσιων οικονομικών εδράζεται στο γεγονός της μη φορολόγησης των ατομικών εισοδημάτων και των επιχειρηματικών κερδών. Συνεπώς η ιδέα της φοροδιαφυγής είναι απόλυτα παραπλανητική. Το πρωταρχικό φαινόμενο της μεταπολιτευτικής περιόδου είναι η κατασκευή ενός σύνθετου συστήματος νόμιμης φοροασυλίας», Σταθάκης (2011, σελ. 199-200). Ο κ. Μανιάτης καταλήγει επισημαίνοντας ότι, στον βαθμό που οι κυρίαρχες τάξεις θα συνεχίσουν να απαλλάσσονται από φορολογικά βάρη, «η συσσώρευση νέων ελλειμμάτων και χρεών είναι κάτι παραπάνω από σίγουρη». Ο Μιχάλης Αργυρού, Reader in Economics στο Cardiff Business School, μας μεταφέρει ένα επίσης δυσάρεστο σενάριο για την επόμενη ημέρα μιας υποτιθέμενης διαγραφής του ελληνικού χρέους: οι προοπτικές του ελληνικού δημοσίου χρέους παραμένουν αβέβαιες. Ωστόσο, ο ίδιος δίνει μια άλλη εξήγηση για τους λόγους που θα ίσχυε κάτι τέτοιο. Ο κ. Αργυρού εξηγεί ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι μη βιώσιμο - εφόσον αυτό βρίσκεται σε πορεία σύγκλισης προς μια σταθερή τιμή και όχι σε τροχιά αύξησης προς το άπειρο- και μια τυχόν απομείωσή του χρέους «θα αποτελέσει σημαντική παρέμβαση προς αποκατάσταση της διατηρησιμότητας της δυναμικής του και, υπό προϋποθέσεις, θα αποτελέσει σημαντική εξέλιξη στην προσπάθεια της Ελλάδας να επιτύχει οικονομική ανάκαμψη». Ωστόσο, η απομείωση, όσο μεγάλη και να είναι, ακόμα και η διαγραφή του, δεν αρκούν. Όπως εξηγεί ο κ. Αργυρού, πρέπει να τηρούνται τρεις προϋποθέσεις: υπεύθυνη δημοσιονομική πολιτική, χωρίς επιστροφή σε καθεστώς ελλειμμάτων που θα επαναφέρουν το χρέος στο προ της απομείωσης του ύψους, εισαγωγή ενός νέου διατηρήσιμου υποδείγματος οικονομικής ανάπτυξης, που θα εξασφαλίζει την παραγωγή πλούτου ικανού να εξασφαλίσει τις δαπάνες εξυπηρέτησης του απομειωμένου χρέους και αξιοπιστία αναφορικά με την εφαρμογή της υπεύθυνης δημοσιονομικής πολιτικής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. «Κατά τα χρόνια της κρίσης η Ελλάδα έχει αναμφίβολα πετύχει πολύ μεγάλη προσαρμογή στον τομέα των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Όμως, με εξαίρεση την περίοδο 2012-14, αυτή επιτεύχθηκε κυρίως μέσα από υπερβολικές αυξήσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής που στηρίζονται κυρίως στην πλευρά των δαπανών έχουν μικρότερα σε διάρκεια και ένταση υφεσιακά αποτελέσματα και είναι φιλικότερα προς τη μακροχρόνια ανάπτυξη, αφού διατηρούν κίνητρα για εργασία και επενδύσεις. Αντίθετα, προγράμματα που στηρίζονται κυρίως σε αύξηση φόρων, όπως αυτό που εφαρμόζεται σήμερα στην Ελλάδα, δημιουργούν βλαπτικές για την οικονομική ανάπτυξη στρεβλώσεις και ενθαρρύνουν την φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή», εξηγεί ο κ. Αργυρού, αναφερόμενος στον πρώτο παράγοντα, ο οποίος είναι αυτός της φοροαποφυγής, τον οποίο είχε αναφέρει και ο κ. Μανιάτης. Όσον αφορά την « την εισαγωγή ενός νέου διατηρήσιμου υποδείγματος οικονομικής ανάπτυξης», ο οικονομολόγος τονίζει ότι θα προϋποθέτει μεταρρυθμίσεις: «Κομβικό, αν και όχι αποκλειστικό, ρόλο στην αναβάθμιση της πλευράς της προσφοράς της ελληνικής οικονομίας κατέχει η προσέλκυση επενδύσεων από εγχώριους και ξένους επενδυτές. Παρά την πρόοδο που σημειώθηκε κατά την περίοδο 2012-2014, η σημερινή εικόνα της πλευράς προσφοράς της ελληνικής οικονομίας εξακολουθεί να υπολείπεται σημαντικά, όπως καταδεικνύεται από πλήθος σχετικών δεικτών, της επίδοση του μέσου όρου των χωρών της ευρωζώνης – τα δε τελευταία δύο χρόνια αντί βελτιώσεως σε ορισμένους κρίσιμους τομείς, όπως π.χ. στους δείκτες διαφάνειας/διαφθοράς, παρατηρείται οπισθοδρόμηση». Το τρίτο στοιχείο, σύμφωνα με τον κ. Μανιάτη, εκείνο δηλαδή της αξιοπιστίας, είναι σημαντικό γιατί « θα κρατήσει την αμοιβή κινδύνου που ενσωματώνεται στα ονομαστικά επιτόκια δανεισμού του ελληνικού κράτους χαμηλά, κάτι που θα συμβάλει στη διατηρησιμότητα του χρέους με άμεσο τρόπο». «Ταυτόχρονα, θα μειώσει την αμοιβή κινδύνου που ενσωματώνεται στην εκτίμηση της παρούσας αξίας άμεσων επενδύσεων στην Ελλάδα, αυξάνοντας την αναμενόμενη κερδοφορία τους και ενθαρρύνοντας την πραγματοποίησή τους. (...) Προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για το κτίσιμο της αξιοπιστίας είναι η ανάληψη της ιδιοκτησίας της υπεύθυνης δημοσιονομικής πολιτικής (προσανατολισμένης στη πλευρά των δαπανών) και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Σήμερα, η ιδιοκτησία αυτή απουσιάζει», επισημαίνει. Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Μανιάτη, η κυβέρνηση πρέπει να θέσει ως στόχο την απομείωση του χρέους, όμως αυτή «δεν μπορεί από μόνη της να εγγυηθεί το οριστικό τέλος των δημοσιονομικών περιπετειών της Ελλάδας». Είναι λοιπόν προφανές ότι για να μπορέσει η χώρα να ξεπεράσει την κρίση, θα πρέπει πρώτα να αναζητήσει τις αιτίες της και να βρει λύσεις στα προβλήματα που οδηγούν στην συσσώρευση χρέους. Ακόμα και εάν με ένα κούνημα των δαχτύλων ένας μάγος έβγαζε από πάνω μας το φορτίο των 326 δισ. ευρώ, η Ελλάδα, πιθανότατα θα ερχόταν αντιμέτωπη με ένα νέο χρέος. Την ίδια στιγμή, το παρόν κείμενο συνιστά απόδειξη ότι κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει ποια είναι η μαγική συνταγή που θα λύσει όλα τα οικονομικά μας προβλήματα. Οι οικονομολόγοι συμφωνούν ότι υπάρχει μια πάθηση, γνωρίζουν ότι μια απομείωση ή μια (μη ρεαλιστική) διαγραφή χρέους αποτελεί παυσίπονο και όχι φάρμακο, όμως διαφωνούν στο τι προκάλεσε την ασθένεια. Φταίει το παράσιτο της φοροαποφυγής των πλουσίων ή ο ιός της απουσίας διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων; Έχουμε συννοσυρότητα; Καθώς η οικονομία παίρνει πολλές φορές και πολιτικό πρόσημο, είναι δύσκολο να απαντήσουμε. Ούτε ο δόκτωρ Χάουζ των Οικονομολόγων ίσως να μην είναι σε θέση να απαντήσει... Πηγή κειμένου: huffingtonpost

Ανοίγει ξανά η κουβέντα για χαλάρωση των capital controls μετά την υπογραφή της συμφωνίας με τους δανειστές και με την προϋπόθεση να μην υπάρχουν διαρροές καταθέσεων. Αλλωστε, στο προσχέδιο του νέου μνημονίου που δημοσιεύτηκε αναφέρεται και η χαλάρωση που πρέπει να γίνει μετά από τη σύνταξη ενός οδικού χάρτη για το λόγο αυτό. Το σχέδιο των αλλαγών που ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών σε συνεννόηση πάντα με τους θεσμούς και τις τράπεζες, προβλέπει σημαντική χαλάρωση των περιορισμών με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης από τους δανειστές. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας ειδήσεις το μηνιαίο όριο αναλήψεων που τώρα είναι τα 840 ευρώ, αναμένεται να αυξηθεί στα 2.000 ευρώ το μήνα. Αυτό σημαίνει ότι το εβδομαδιαίο όριο αναλήψεων από 420 ευρώ θα πάει στα 500 ευρώ. Σύμφωνα με το Capital εξετάζεται ακόμα να επιτραπεί: α) να ανοίγονται νέοι λογαριασμοί όψεως ή καταθετικοί και να προστίθενται συνδικαιούχοι στους ήδη υφιστάμενους ακόμα και εάν δημιουργείται νέος κωδικός πελάτη (Customer ID) από την τράπεζα, και β) να ενεργοποιούνται αδρανείς, κατά την έννοια του Ν. 4151/2013 (Α΄ 103), λογαριασμοί. Να επιτραπεί επίσης η ανάληψη μετρητών έως ποσοστού του 60% συνολικά (από 30% σήμερα) από χρηματικά ποσά τα οποία, μετά την έναρξη ισχύος της σχετικής τροποποίησης, θα πιστώνονται με μεταφορά πίστωσης από τράπεζα που λειτουργεί στο εξωτερικό, σε τραπεζικούς λογαριασμούς των δικαιούχων νομικών και φυσικών προσώπων. Να συμπεριληφθούν ρητώς στις ισχύουσες διατάξεις του στοιχείου στ) της παρ. 11 του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, και τα μεταφερόμενα από την αλλοδαπή χρηματικά ποσά που πιστώνονται σε λογαριασμούς που τηρούνται σε τράπεζα που λειτουργεί στην Ελλάδα και συνιστούν αποτέλεσμα εκκαθάρισης συναλλαγών καρτών πληρωμών (χρεωστικών, πιστωτικών και προπληρωμένων) που έχουν εκδοθεί από φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμών του εξωτερικού (κάρτες πληρωμών εξωτερικού). Να επιτραπεί η αποδοχή και εκτέλεση εντολών μεταφοράς κεφαλαίων προς το εξωτερικό από τράπεζες έως του ποσού των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ ανά κωδικό πελάτη (Customer ID) και ανά ημερολογιακό μήνα με ταυτόχρονo διπλασιασμό του υφιστάμενου μηνιαίου ορίου εγκρίσεων (στα 106 εκατ. ευρώ έναντι 53 εκατ. ευρώ σήμερα). Να επιτραπεί η μεταφορά θεματοφυλακής στο εξωτερικό για υφιστάμενους πελάτες. Να διεκπεραιώνονται απευθείας από το δίκτυο των καταστημάτων των τραπεζών συναλλαγές νομικών προσώπων ή επιτηδευματιών προς το εξωτερικό στο πλαίσιο των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων, που δεν υπερβαίνουν τις τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ η καθεμία, ανά πελάτη, ανά ημέρα, χωρίς την υποχρέωση προσκόμισης σε κατάστημα τράπεζας των σχετικών τιμολογίων και λοιπών παραστατικών και δικαιολογητικών. Και τέλος να τροποποιηθεί το σημείο iv. του στοιχείου β) της παραγράφου 2 του άρθρου 6 της υπ’ αριθμ. 6/27.7.2016 απόφασης της Επιτροπής Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών, όπως τροποποιήθηκε με την υπ’ αριθμ. 9/22.9.2016 απόφαση της Επιτροπής Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών ως ακολούθως: "iv. το ποσό της αιτούμενης μεταφοράς κεφαλαίων στο εξωτερικό, συναθροιζόμενο με το ποσό που ήδη έχει εγκριθεί εντός του μήνα από το σύνολο του τραπεζικού συστήματος της χώρας δεν υπερβαίνει σωρευτικά για τον ίδιο μήνα το 180% της μέγιστης μηνιαίας αξίας των εισαγωγών/ενδοκοινοτικών αποκτήσεων της περιόδου 01/01/2015-31/12/2016". Παρ’ όλ’ αυτά, δεν έχει δοθεί ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για τη νέα χαλάρωση στα capital controls, με βασική προϋπόθεση για να προχωρήσουν οι αλλαγές να είναι εκτός από το κλείσιμο της αξιολόγησης και η εικόνα που θα δείχνουν οι εκροές καταθέσεων από τις τράπεζες. Ενδέχεται λοιπόν με βάση αυτά τα δεδομένα η νέα χαλάρωση των περιορισμών να πάρει κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να εφαρμοστεί.

Πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για την τριετία 2019 - 2021, αρμοδιότητα υπερεπόπτη στο ΔΝΤ από το 2018, αύξηση των εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες και κρυφό συνδικαλιστικό νόμο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το κείμενο της προκαταρκτικής συμφωνίας με τους δανειστές που έχει σταλεί ήδη στα εθνικά κοινοβούλια. Η αποστολή του κειμένου έχει γίνει από την περασμένη Πέμπτη, μετά τη συνεδρίαση του EWG, όπου επικυρώθηκε η συμφωνία που είχαμε νωρίς το πρωί της Τρίτης, με στόχο να υπάρχουν τα νομικά κείμενα και να προχωρήσει γρήγορα η εκταμίευση της δόσης των 7 δισ. ευρώ. Στα βασικά του σημεία το ολοκληρωμένο κείμενο της συμφωνίας ρίχνει φως στα σκοτεινά σημεία των προκαταρκτικών σημείων των κειμένων που είχαν σταλεί στην Αθήνα πριν από τον τελευταίο κύκλο επαφών. Συγκεκριμένα: 1. Το κείμενο δέχεται ότι η Ελλάδα πέτυχε για το 2016 πρωτογενές πλεόνασμα 4,2% χωρίς αστερίσκους, ενώ αναθεωρεί και το αποτέλεσμα του 2015 βλέποντας πια πρωτογενές πλεόνασμα 0,5% του ΑΕΠ, αντί της προηγούμενης εκτίμησης για 0,3% του ΑΕΠ. Σε ό,τι αφορά τα χρόνια μετά το πρόγραμμα, συνδέει τις προβλέψεις του με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018 -2021 και θέτει ως στόχο την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ, βάζοντας υποσημείωση ότι το σημείο αυτό βρίσκεται ακόμη υπό συζήτηση. 2. Προβλέπει μέτρα 0,3% του ΑΕΠ ( 530 εκατ. ευρώ) για το 2018 με στόχο να εξασφαλιστεί, όπως τονίζεται, η καταβολή του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης. Για το 2018 προβλέπεται και μια κρυφή, σημαντική επιβάρυνση για τους ελεύθερους επαγγελματίες, αφού προβλέπει ότι η έκπτωση φόρου για τις ασφαλιστικές εισφορές καταργείται και άρα φόρος και εισφορές θα υπολογίζονται με βάση τα μικτά εισοδήματα. 3. Για τη διετία 2019-2020 περιγράφει τα μέτρα που θα φέρουν καθαρή δημοσιονομική προσαρμογή 2% του ΑΕΠ: Τη μείωση των συντάξεων σε ποσό που θα φτάνει το 1% του ΑΕΠ το 2019 (1,9 δισ. ευρώ) και του αφορολόγητο το 2020, επίσης με στόχο να έχουμε δημοσιονομική προσαρμογή 1% του ΑΕΠ (1,95 δισ. ευρώ). Αναφέρει, σαφώς, ότι τα μέτρα αυτά θα αντικρίζονται με αντισταθμιστικά (επεκτατικά) μέτρα 2% του ΑΕΠ, από τα οποία το 1% του ΑΕΠ θα προέλθει από τη μείωση φορολογία φυσικών και νομικών προσώπων, τη μείωση του ΕΝΦΙΑ και 1% από κοινωνικές δαπάνες που αφορούν, κυρίως, την παιδική φτώχεια, άστεγους και τη μείωση της συμμετοχής στα φάρμακα για όλους τους συνταξιούχους. 4. Προβλέπει ότι τα αντίμετρα θα εφαρμοστούν. Αν το καλοκαίρι του 2018 γίνει η τελική αξιολόγηση η Ελλάδα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, φαίνεται ότι μπορεί να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2019. 5. Τονίζει ότι την κρίση για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων θα έχει το ΔΝΤ. Θα έχει, δηλαδή, την εξουσία να ενεργοποιήσει ή να κόψει τα αντίμετρα ανάλογα με το πώς θα πηγαίνει η οικονομία. 6. Στο δημόσιο προβλέπεται η θεσμοθέτηση της συνεχούς κινητικότητας της αξιολόγησης, ενώ ανοίγει και το θέμα της αναθεώρησης των ειδικών μισθολογίων. Αναφέρει, επίσης, την ανάγκη μείωσης του αριθμού των συμβασιούχων του δημοσίου κατά 1028 άτομα, άμεση ενεργοποίηση της συνεχούς κινητικότητας στο δημόσιο της αξιολόγησης, ενώ ορίζεται ότι για να εφαρμοστεί η χαλάρωση του κανόνα των προσλήψεων από το 5 προς 1 θα πρέπει να τηρούνται οι δημοσιονομικοί στόχοι. Το θέμα είναι ένα από τα προβλήματα των διαπραγματεύσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη. Προσθήκη της τελευταίας στιγμής και η άρση της διάταξης για την ιδιωτική εκπαίδευση που άρει την διαδικασία επαναπρόσληψης ενός εκπαιδευτικού, ακόμη και αν αυτός δικαιωθεί από τα δικαστήρια. 7. Στο εργασιακό τα κείμενα προβλέπουν την απαγόρευση της επεκτασιμότητας μέχρι και το 2018 και την άμεση άρση του υπουργικού βέτο για τις ομαδικές απολύσεις. Η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της μετενέργειας θα γίνει από το 2018 σε συνδυασμό, όμως, με αλλαγές όπως ένα αξιόπιστο διοικητικό σύστημα που θα εξασφαλίζει την αντιπροσώπευση όλων των κοινωνικών εταίρων για τις κλαδικές συμβάσεις. Στις ομαδικές απολύσεις μεταφέρει το βάρος της έγκρισης από το υπουργείο εργασίας στο ανώτατο συμβούλιο εργασίας και θέτει ως ανώτατο όριο διαβούλευσης τους τρεις μήνες. Αν σε αυτό το διάστημα δεν έχει ληφθεί κοινά αποδεκτή απόφαση, τότε οι ομαδικές απολύσεις θα προχωρούν κανονικά. Τέλος, προβλέπεται αύξηση του κατώτατου ορίου των εργαζομένων σε επίπεδο πρωτοβάθμιου δωματίου που θα πρέπει να συναινούν για την προκήρυξη απεργίας στο 50%, ενώ προαναγγέλλει και τη χαλάρωση της προστασίας των συνδικαλιστών. 8. Στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων, οι θεσμοί ζήτησαν την άμεση απεμπλοκή του διαγωνισμού για την παραχώρηση της διαχείρισης της Εγνατίας Οδού, που έχει κολλήσει στο θέμα των νέων σταθμών διοδίων, ενώ προχωρά και η αξιοποίηση της συμμετοχής του 55% που κατέχει το δημόσιο στο διεθνή αερολιμένα Αθηνών. 9. Στο θέμα του υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων, οι δανειστές ζητούν την επιτάχυνση των διαδικασιών για τη δημιουργία εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας, ώστε ο νέος οργανισμός να καταστεί λειτουργικός και να προχωρήσει στην αξιοποίηση κινητής και ακίνητης δημόσιας περιουσίας. Προαναγγέλλει, ακόμη, διαγωνισμούς για πώληση της ΔΕΠΑ του ΔΕΣΦΑ του 17% της ΔΕΗ και των ΕΛΠΕ. Δέχεται την παραμονή των υπολοίπων περιφερειακών αεροδρομίων στην Εταιρία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ), αλλά τονίζει ότι τα 10 περιφερειακά λιμάνια θα περάσουν στην περιουσία του ΤΑΙΠΕΔ. 10. Στο θέμα της ενέργειας περιγράφεται ο οδικός χάρτης για την πώληση των μονάδων της ΔΕΗ μετά το Market test που θα γίνει τον Σεπτέμβριο και περιγράφει την συμφωνία που έχει γίνει, ώστε να προχωρήσουν οι δημοπρασίες ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας (ΝΟΜΕ) και τις αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν, ώστε η τιμή πώληση θα πρέπει να είναι επιθυμητή και από την ΔΕΗ και από τους ιδιώτες. 11. Στο πλαίσιο της απελευθέρωσης των αγορών προβλέπει την ενεργοποίηση διατάξεων που προβλέπουν την πώληση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων εκτός φαρμακείων. Ένα μέτρο που έχει νομοθετηθεί μεν από το 2014, αλλά δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί. 12.Το άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές έχει γίνει πρόταση από ελληνικής πλευράς το μέτρο να αφορά μόνο την τουριστική περίοδο, η οποία θα επανεξεταστεί ως προς την περίοδο της (να υπολογίζεται δηλαδή στους πέντε μήνες αντί τους τέσσερεις μήνες) και να ισχύσει μόνο για τις τουριστικές περιοχές μεταξύ των οποίων και οι παραλιακές περιοχές της Αττικής. 13. Τη θέσπιση δευτερεύουσας νομοθεσίας για την πλήρη απελευθέρωση επαγγελμάτων των μηχανικών και των ξεναγών. Δείτε εδώ ολόκληρη τη συμφωνία. enikonomia

Έπειτα από ένα ακόμη θρίλερ στις διαπραγματεύσεις, έκλεισε τελικά η τεχνική συμφωνία με τους δανειστές τα ξημερώματα της Τρίτης. Η επώδυνη συμφωνία η οποία βεβαίως θα εξειδικευτεί τις επόμενες ώρες και ημέρες, ωστόσο κινείται σ' αυτά που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Δηλαδή σίγουρες περικοπές στις συντάξεις και αύξηση φόρων λόγω μείωσης του αφορολόγητου, πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων αλλά και αντίμετρα σε περίπτωση που επιτευχθεί ο στόχος για πλεόνασμα πάνω από 3,5%. «Ολοκληρώθηκε η διαπραγμάτευση, υπάρχει άσπρος καπνός», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος σήμερα στις 6 το πρωί και μετά από τον τελευταίο γύρο διαπραγματεύσεων - διάρκειας 12 ωρών - με τους επικεφαλής των κλιμακίων των θεσμών. Πρόκειται για μια «προκαταρκτική τεχνική συμφωνία», η οποία ανοίγει τον δρόμο για τις συζητήσεις για το χρέος και τη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο (staff level agreement). Ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε βέβαιος πως τώρα θα προχωρήσει και η συμφωνία για το χρέος διότι δεν υπάρχει η δικαιολογία της απουσίας συμφωνίας για τη δεύτερη αξιολόγηση. Ομως, αυτό που προέχει είναι η «ζημιά» που θα προκληθεί από αυτή τη συμφωνία για εκατομμύρια Ελληνες. Οπως π.χ. για τους συνταξιούχους οι οποίοι χάνουν μία σύνταξη το χρόνο (οι χαμηλοσυνταξιούχοι) έως και δύο συντάξεις για όσους παίρνουν υψηλά ποσά. Συγκεκριμένα, τα βασικά σημεία της συμφωνίας είναι: -Από 1.1.2019 περικόπτεται ως 18% η προσωπική διαφορά στις κύριες συντάξεις. Θίγει 900.000 συνταξιούχους που παίρνουν κύρια σύνταξη πάνω από τα 700 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν απώλειες από λίγα ευρώ ως ακόμη και πάνω από 300 ευρώ το μήνα για τις υψηλές συντάξεις. Μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι συνταξιούχοι του πρώην ΤΕΒΕ, οι συνταξιούχοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με πολλά έτη ασφάλισης και εν γένει όσοι λαμβάνουν πάνω από 1300 ευρώ (ΙΚΑ, Δημοσίου, ΟΑΕΕ, πρώην ευγενή Ταμεία). Η μέση μείωση της σύνταξης θα είναι 9% σε κύριες και επικουρικές. Για κάποιον που παίρνει δηλαδή 800 ευρώ η απώλεια είναι περίπου 70 ευρώ το μήνα ή 840 ευρώ το χρόνο, επομένως χάνει μία σύνταξη. -Από 1.1.2020 (ή το 2019 αν δεν πιαστούν οι στόχοι) η μείωση του αφορολόγητου από 8.636 ευρώ - 9.545 ευρώ σήμερα στα 5.685 ευρώ για τους άγαμους και θα φτάνει τα 6.595 ευρώ, ανάλογα με τα τέκνα, θα φέρει επιβάρυνση από 650 ευρώ το χρόνο ακόμη και για τους φτωχότερους. Δηλαδή θα αυξηθούν σημαντικά οι φόροι ακόμη και για όσους σήμερα δεν πλήρωναν ούτε ένα ευρώ. Η μείωση του αφορολόγητου θα φέρει απώλειες ακόμη και για όσους παίρνουν σύνταξη πάνω από 474 ευρώ καθώς πλέον δεν θα καλύπτονται από το αφορολόγητο. Για παράδειγμα ένας συνταξιούχος που παίρνει 720 ευρώ το μήνα και μέχρι τώρα δεν πληρώνει φόρο θα πληρώνει φόρο πάνω από 600 ευρώ το χρόνο. Είναι δηλαδή διπλά χαμένος λόγω και της μείωσης της σύνταξής τους. -Το 2018 προβλέπονται μέτρα 447 εκατ. ευρώ με περικοπές επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας και φυσικών καταστροφών, στήριξης οικογενειών και επιπλέον μείωση του επιδόματος θέρμανσης κατά 58 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, προβλέπεται η κατάργηση της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες, κάτι που θα αυξήσει το φορολογικό βάρος κατά 121 εκατ. ευρώ. Πάντως, η κυβέρνηση τονίζει ότι δεν ζήτησαν οι δανειστές επιπλέον μέτρα για του χρόνου. -Στο Δημόσιο έρχεται νέα αξιολόγηση και κινητικότητα και επιβάλλεται «ταβάνι» στον αριθμό των συμβασιούχων. Ο αριθμός τους πρέπει να μειωθεί από 49.448 τον Δεκέμβριο του 2016 σε 49.104 τον ίδιο μήνα του 2017 και σε 48.420 τον Δεκέμβριο του 2019. Ο λόγος της μιας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις θα γίνει ένα προς τρία το 2018 εφόσον τηρούνται οι δημοσιονομικοί στόχοι. -Πωλείται το 30% ως 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ καθώς επίσης και το 17% του μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Επί του θέματος πρέπει να υπάρξουν περαιτέρω διευκρινίσεις. Για τις ΔΕΚΟ που πρόκειται να μεταφερθούν στο Υπερταμείο, ο κ. Τσακαλώτος είπε ότι είναι θετική εξέλιξη καθώς αν μεταφέρονταν στο ΤΑΙΠΕΔ η αξιοποίησή τους θα πήγαινε μόνο στη μείωση του χρέους. -Αλλαγές έρχονται στον τρόπο λειτουργίας των αγορών. Επεκτείνεται το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Μένει να διευκρινιστεί για ποιες περιοχές επεκτείνεται το μέτρο και για πόσο χρονικό διάστημα μέσα στο έτος. - Τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα θα πωλούνται και εκτός φαρμακείων, μια απόφαση που θα προκαλέσει οξύτατες αντιδράσεις. -Στα εργασιακά παρατείνονται με νόμο μέχρι τη λήξη του προγράμματος τον Ιούλιο του 2018 οι αλλαγές που ισχύουν. Δέσμευση της κυβέρνησης για την απαγόρευση της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων. Παράλληλα καταργείται η υπουργική απόφαση που απαιτείται ως τώρα για την έγκριση των ομαδικών απολύσεων και αντικαθίσταται από ένα σύστημα προειδοποίησης. - Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι δεν υπάρχει «λοκ άουτ» στη συμφωνία, ότι δεν αυξάνεται το όριο των ομαδικών απολύσεων πάνω από το 5%, ότι ο έλεγχος για τις ομαδικές απολύσεις πηγαίνει στο ανώτατο συμβούλιο εργασίας (άρα καταργείται το υπουργικό βέτο) και η κυβέρνηση θα νομοθετήσει την επαναφορά της αρχής της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης από τον Σεπτέμβριο του 2018 μετά το τέλος του προγράμματος. ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ Τα θετικά αντίμετρα θα εφαρμόζονται από το 2019 ΜΟΝΟ αν η Ελλάδα ξεπεράσει τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ όπως είπε κυβερνητικός αξιωματούχος και όχι 3,7% όπως προέβλεπε το προσχέδιο της συμφωνίας. Προβλέπουν πακέτο φορολογικών μέτρων ύψους 1% του ΑΕΠ το 2019 και στοχευμένο πακέτο κρατικών δαπανών 1% το 2020. α) Φοροελαφρύνσεις: ■ μείωση του ποσοστού του φόρου στις επιχειρήσεις από 29% σήμερα σε 26% το 2019 (εκτιμώμενο κόστος στα κρατικά έσοδα 0,2% του ΑΕΠ), ■ μείωση του χαμηλότερου συντελεστή φυσικών προσώπων από 22% σήμερα σε 20% το 2019. Δεν αναφέρεται άλλη μείωση συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα. Αφορά μόνο όσους έχουν πολύ χαμηλά εισοδήματα, με στόχο να μετριαστούν οι απώλειες (κατά περίπου 10%) από τη μείωση των 650 ευρώ στην έκπτωση φόρου για μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες (εκτιμώμενο κόστος για το κράτος 0,5% του ΑΕΠ), ■ προοδευτική μείωση των συντελεστών με τους οποίους υπολογίζεται η εισφορά αλληλεγγύης, διατηρώντας τα υφιστάμενα όρια εισοδήματος. Αυτό ουσιαστικά θα σημάνει ελάφρυνση κυρίως στα υψηλά, ■ επανασχεδιασμός (και όχι μείωση έως 40%) του ΕΝΦΙΑ με ελάχιστο κόστος για το Δημόσιο (μόλις 0,1% του ΑΕΠ ή περίπου 200 εκατ. ευρώ). Αρα η είσπραξη του ΕΝΦΙΑ δεν μπορεί να μειωθεί κάτω από τα 2,4 δισ. από 2,65 δισ. ευρώ σήμερα. β) Στοχευμένες κοινωνικές δαπάνες, οι οποίες θα περιλαμβάνουν: ■ αύξηση των στεγαστικών επιδομάτων, σε συνδυασμό με τους περιορισμούς στο ΚΕΑ (έως 0,2% του ΑΕΠ) ■ αύξηση του επιδόματος τέκνων (έως 0,1% του ΑΕΠ) ■ σχολικά γεύματα (έως 0,1% του ΑΕΠ) ■ νηπιαγωγείο / βρεφονηπιακοί σταθμοί (έως 0,15% του ΑΕΠ) ■ μείωση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στις δαπάνες Υγείας (μέχρι 0,1% του ΑΕΠ), Υψηλής απόδοσης δημόσιες επενδύσεις όπως: ■ για την ενεργειακή απόδοση, τη γεωργία κ.ά. (0,2%-0,3% του ΑΕΠ) ■ ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασίας (έως 0,1%-0,2% του ΑΕΠ). imerisia

Φρένο στην πρόσληψη μόνιμων δασκάλων και καθηγητών δημιουργεί η άρνηση των δανειστών να ανάψει το «πράσινο φως» για προσλήψεις χωρίς αξιολόγηση. Το θέμα της πρόσληψης μόνιμου προσωπικού στη δημόσια εκπαίδευση...