Γράφει ο Αλέξανδρος Παναγιωτάκης*
Άλλη μια σχολική χρονιά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την μη έγκαιρη πρόσληψη ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού (Ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, λογοθεραπευτές) και ειδικού βοηθητικού προσωπικού, αφού για το υπουργείο δεν είναι προτεραιότητα.
Ενώ το υπουργείο Παιδείας είχε διαμηνύσει φέτος σ’ όλα τα επίπεδα ότι θα προσλάβει ΕΕΠ και ΕΒΠ από τους προσωρινούς πίνακες τώρα τα γυρνάει και λέει μόλις βγουν οι οριστικοί πίνακες από το ΑΣΕΠ. Χρονικά δηλαδή σε ένα μήνα τουλάχιστον. Βάλε Οκτώβριο και βλέπουμε.
Ρωτάμε λοιπόν τα προβλήματα των παιδιών και εφήβων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες τι θα γίνουν για ένα μήνα. Θα αυτοθεραπευτούν; Θα κουκουλωθούν; Μακάρι να γινότανε, αλλά η πραγματικότητα είναι σκληρή. Χρειάζονται συνεχή υποστήριξη για να λειτουργούν τα άτομα αυτά σε ένα μίνιμουμ λειτουργικό επίπεδο.
Όλοι ξέρουμε οι επιστήμονες που ασχολούμαστε με την εκπαίδευση των ΑΜΕΑ, όχι όμως όπως φαίνεται το Υπουργείο Παιδείας ότι οι ανάγκες αυτών των παιδιών είναι μεγαλύτερες και θα έπρεπε το προσωπικό αυτό να είναι μόνιμο και να μην αλλάζει γιατί κάθε αλλαγή μπορεί να επιφέρει τρομερό στρες στη σχολική μονάδα και να την απορυθμίσει τελείως με δυσμενείς συνέπειες για όλους (παιδιά οικογένεια σχολική μονάδα –εκπαιδευτικοί).
Και να φανταστείτε ότι το υπουργείο είχε ψηφίσει σε νόμο ότι θα μπορεί να κάνει τις προσλήψεις αυτές από τους προσωρινούς πίνακες.
Τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι προτεραιότητα όλων. Μια κοινωνία ένα κράτος για να μπορεί να λειτουργεί και να λέγεται πολιτισμένο πρέπει να θέτει σε προτεραιότητα και να σέβεται την εκπαίδευση των ΑΜΕΑ.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μιλάμε για σεβασμό των δικαιωμάτων τους, γιατί η πολιτική κατευθύνεται μόνο από τους αριθμούς. Θετικοί αριθμοί δυστυχισμένοι πολίτες. Θυμίζω ότι ένας άνθρωπος λέγεται πολιτισμένος σε σοβαρά ευρωπαϊκά κράτη στα οποία υποτίθεται ότι ανήκουμε όταν οι υπηρεσίες που παρέχει σε άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή σε άτομα με προνοιακές ανάγκες αξιολογούνται σε υψηλά ποιοτικό βαθμό.
Απευθύνομαι στο Υπουργείο Παιδείας και όχι μόνο. Μιλάω εκ μέρους αυτών των ατόμων που δεν μπορούν να εκφραστούν λόγω δυσκολιών και να παλέψουν για τα αυτονόητα και που καθημερινά μου λένε «μετέφερε λεκτικά στους πολιτικούς που μας διοικούν ότι τα ΑΜΕΑ χρειάζονται στήριξη καθημερινή από όλες τις ειδικότητες για να βελτιώνονται και να μπορέσουν να προσφέρουν κι αυτά το μέγιστο στο κοινωνικό και εργασιακό πεδίο.
Ωραία λόγια μόνο δεν φτάνουν. Είναι ώρα αποφάσεων και προτεραιοτήτων για τον άνθρωπο και τα παιδιά. Για να μην συνεχίζουν να αισθάνονται παιδιά ενός κατώτερου θεού και να είναι αποκλεισμένα από όλους. Επιτέλους ο σχεδιασμός να γίνει με υπερκομματική λογική και στρατηγική. Η παιδεία και η υγεία να μην αποτελεί πεδίο αντιπαραθέσεων αλλά να υπάρχει μια ενιαία διοίκηση με δεκαετή προσανατολισμό για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων τους.
Την ύστατη ώρα απευθύνω έκκληση να στείλει το υπουργείο το αναγκαίο και χρήσιμο προσωπικό για την ομαλή ένταξη των παιδιών στο σχολικό.
Διαφορετικά θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο ως ουραγοί και τελευταίοι των μέτριων.
Τα ΑΜΕΑ αξίζουν να τους δίνουμε την καλύτερη παροχή ψυχολογικών και εκπαιδευτικών υπηρεσιών γιατί αποτελούν τον καθρέπτη μας.
* Ο Παναγιωτάκης Αλέξανδρος είναι Μ.Sc.Σχολικός ψυχολόγος και επί 9 έτη αναπληρωτής