Ο κ. Γαβρόγλου παρουσίασε στην τοποθέτηση του στη Βουλή τις πρωτοβουλίες του Υπουργείου για τις αλλαγές στην εκπαίδευση
Ποιο είναι το πλαίσιο στο οποίο προτείνεται η ψήφισή του; Το πλαίσιο αυτό χαρακτηρίζεται από τα εξής:
Πρώτον, οι μνημονιακές μας υποχρεώσεις ως προς τα θέματα εκπαίδευσης δεν πρέπει να μας διαφεύγουν. Είναι θέματα που προχωρούν ικανοποιητικά, αν και πολύ αργά. Μέρος αυτών των συζητήσεων είναι η έκθεση του ΟΟΣΑ του 2011 για τον τόπο μας, μία έκθεση που σήμερα πια είναι ανεπίκαιρη, βασίζεται σε στοιχεία πριν την κρίση και δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Μετά από πολύ κοπιαστικές συζητήσεις καταφέραμε να αποδεχθεί ο ΟΟΣΑ τη σύνταξη μιας νέας έκθεσης.
Δεύτερον, η απόλυτη προτεραιότητα που δίνει η Κυβέρνηση –και είμαι σίγουρος ότι δεν είναι μόνο η Κυβέρνηση- είναι να ανοίξουν τα σχολεία τον Σεπτέμβριο. Είναι μία εθνική μας υποχρέωση αυτή η παθογένεια ως προς το άνοιγμα των σχολείων να παύσει μια για πάντα. Άρα, προτεραιότητα όλων μας πρέπει να είναι να ανοίξουν τα σχολεία τον Σεπτέμβριο, να αρχίσει η πανεπιστημιακή χρονιά με όσο λιγότερα προβλήματα γίνεται. Προφανώς και γνωρίζουμε ότι χωρίς γενναία χρηματοδότηση και κανονικούς διορισμούς των εκπαιδευτικών δεν μπορούν ούτε τα σχολεία, αλλά ούτε και τα ΑΕΙ να επιτελέσουν τον βασικό τους προορισμό. Πρέπει, λοιπόν, να παρθούν όλα εκείνα τα μέτρα, ώστε μέσα σε αυτό το πλαίσιο ρεαλιστικά να μπορέσουν να ανοίξουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια.
Τρίτον, όπως γίνεται και με το νομοσχέδιο για την έρευνα, παράλληλα και με τον εθνικό και κοινωνικό διάλογο για την παιδεία, έχουν ήδη ληφθεί ορισμένες αποφάσεις και μέτρα για μια σειρά από σημαντικά και επείγοντα ζητήματα.
Το νομοσχέδιο, λοιπόν, της έρευνας έχει πολύ μεγάλη σημασία να γίνει κατανοητό ότι δεν συζητείται και ότι δεν έρχεται για ψήφιση σε ένα κενό, αλλά συμπληρώνει μια σειρά από πρωτοβουλίες του Υπουργείου Παιδείας. Τις απαριθμώ ενδεικτικά για να γίνει κατανοητό ακριβώς αυτό το πλαίσιο, που στόχο έχει την εύρυθμη λειτουργία των εκπαιδευτικών και ερευνητικών θεσμών:
Πρώτον, έχει ήδη αποφασιστεί ότι από το επόμενο σχολικό έτος θα υπάρχει ενιαίος τύπος ολοήμερου σχολείου, με εμπλουτισμένο πρόγραμμα, με δεύτερη ξένη γλώσσα και με μαθήματα καλλιτεχνικής και αισθητικής αγωγής.
Δεύτερον, έχουν ολοκληρωθεί οι επεξεργασίες για να αρχίσει να εφαρμόζεται, ήδη από τον Σεπτέμβριο, ένας ριζικός εξορθολογισμός του ωρολογίου προγράμματος των γυμνασίων. Όσοι έχετε την όποια σχέση μέσω παιδιών, συγγενών ή δική σας προσωπική με το γυμνάσιο, ξέρετε ότι υπάρχουν τεράστια προβλήματα ως προς τον εξορθολογισμό των ωρολογίων προγραμμάτων και βεβαίως τον περιορισμό της έκτασης της διδακτέας ύλης.
Επίσης, η διαφοροποίηση του τρόπου αξιολόγησης των μαθητών, η αύξηση του αριθμού των εβδομάδων διδασκαλίας που θα επεκταθεί μέχρι το τέλος Μαΐου, όπως επίσης και η ελάφρυνση του εβδομαδιαίου ωρολογίου προγράμματος είναι ορισμένες από τις πρωτοβουλίες για να επιτευχθεί αυτός ο εξορθολογισμός για τα σχολεία, για τον οποίο μίλησα.
Επίσης, είναι έτοιμες και οι προτάσεις για τη διδασκαλία μαθημάτων, τα βιβλία των οποίων έχουν κριθεί απολύτως, μα απολύτως ακατάλληλα. Έχω μιλήσει με πολλούς Βουλευτές από όλα τα κόμματα της Βουλής και πραγματικά υπάρχει μια συμφωνία ως προς μια σειρά πολύ συγκεκριμένων βιβλίων, που είναι εντελώς ακατάλληλα για διδασκαλία.
Υπάρχει βεβαίως και το θέμα της επιμόρφωσης των καθηγητών, ιδιαίτερα στο μείζον θέμα, στο μείζον ζήτημα, που θίγεται πάλι εδώ από πολλές πτέρυγες, της συμπερίληψης και της διαφοροποιημένης διδασκαλίας και στήριξης των μαθητών με ειδικές μαθησιακές ανάγκες.
Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται πάλι να συμπληρώσει ένα άλλο αίτημα, το οποίο έχουμε ακούσει να εκφράζεται από πάρα πολλούς εκπαιδευτικούς το διάστημα των τελευταίων μηνών, την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης των καθηγητών και της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων. Είναι πράγματα που οι καθηγητές, που βρίσκονται από το πρωί μέχρι το βράδυ στο σχολείο και δίνουν την τρομακτική μάχη να σταθεί η εκπαίδευση στα πόδια της, ζητάνε επιτακτικά.
Τέλος, το μωσαϊκό των πρωτοβουλιών, στο οποίο εντάσσεται και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, έχει και την αρχή της συζήτησης για τον Ενιαίο Χώρο Έρευνας και Εκπαίδευσης, δηλαδή την αναμόρφωση, την αναδιατύπωση των σχέσεων ανάμεσα στα πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ και τα ερευνητικά κέντρα.