Θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της μεταπολιτευτικής περιόδου, που ένα μείζον μέτρο εκπαιδευτικής πολιτικής του θα ακυρωθεί. Η κάμερα στη σχολική αίθουσα και η απόπειρα ευτελισμού του σχολείου, της παιδαγωγικής, της παιδείας, εκπαιδευτικών, μαθητών θα πέσουν στο κενό.

Του Γραμματέα του Τομέα Παιδείας  του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Δεν πρόκειται φυσικά για ένα ζήτημα ήσσονος σημασίας, το οποίο δεν θα επηρέαζε πολιτικά και κοινωνικά την κυβερνητική εκπαιδευτική πολιτική, αλλά για ζήτημα καθοριστικό για το περιεχόμενο της Παιδείας. Και δεν θα ακυρωθεί από τεχνικές αδυναμίες αλλά από τις δημιουργικές δυνάμεις των εκπαιδευτικών – παιδαγωγών.

Είναι από τις ελάχιστες  φορές που το σύνολο των εκπαιδευτικών, το σύνολο των συνδικαλιστικών παρατάξεων, το σύνολο των εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών με ομόφωνες αποφάσεις τους παίρνουν τη συλλογική ευθύνη να ακυρώσουν ένα μέτρο που πλήττει τον βαθύ πυρήνα της Παιδείας και της μόρφωσης.

Τέτοια γύμνια της πολιτικής σκέψης δεν έχουμε ξαναδεί σε  κυβερνητική εκπαιδευτική πολιτική. Ποιοι μπορούν να στηρίξουν πολιτικά και ιδεολογικά αυτή τη βαρβαρότητα, που επιχειρεί να εφαρμόσει η Υπουργός Παιδείας; Η επίδειξη της κυνικής αλαζονείας της του επιπέδου «δεν λαμβάνω την άποψη κανενός πολιτικού, εκπαιδευτικού, κοινωνικού φορέα – δεν λογαριάζω κανέναν» όλο το διάστημα που έχει το θεσμικό ρόλο, φτάνει στο τέλος της.

Αν και τα απλουστευτικά, διπολικά ερωτήματα παραβλέπουν σημαντικό μέρος της πραγματικότητας, εν τούτοις όταν τα γεγονότα πυκνώνουν (και ως εκ τούτου η ιστορία παίρνει όλο και πιο γρήγορα τον λόγο – ναι η ιστορία είναι εδώ…), τότε τα διλήμματα και οι προκλήσεις διαμορφώνουν καίρια διλήμματα για να ερμηνεύσεις την πραγματικότητα, για να πάρεις αποφάσεις, για να υπερασπιστείς τις επιλογές σου, για να ανοίξεις τους δικούς σου δρόμους, που τους θεωρείς δρόμους του ορθολογισμού και του δικαίου.

Το σχολείο θα εισαγάγει τις νέες τεχνολογίες στη δική του μορφωτική και κοινωνική αποστολή ή η κάμερα στην αίθουσα θα υποτάξει στην υποκουλτούρα του θεάματος την αγωγή και την εκπαίδευση; Το «μέσο» θα υποκαταστήσει το «μήνυμα» ή το «μήνυμα» θα εμπλουτιστεί από το «μέσο»;

Η κ. Κεραμέως, που δεν έχει δώσει ακόμα την περίφημη Ευρωπαϊκή Οδηγία για τα Κολέγια και ούτε πρόκειται γιατί δεν υπάρχει, αυτοπροσδιορίζεται ως η πιο «ευφυής» Υπουργός

Παιδείας στην Ευρώπη; Μπορεί να μας απαντήσει σε ποια χώρα της Ευρώπης, απ’ αυτές που έχουν προηγμένη εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση, ευτελίζεται η παιδαγωγική πράξη με την κάμερα στην αίθουσα;

Αυτό που σήμερα τίθεται επιτακτικά δεν είναι ένας κάποιος μετασχηματισμός της εκπαίδευσης για να δεχθεί το καινούργιο ή και το αναγκαίο αλλά η μεταμόρφωση του σχολείου σε μορφή θεάματος. Αλλά τι είναι θέαμα; Μας το αναλύει έξοχα ο Γκυ Ντεμπόρ. «Το θέαμα είναι  κατεξοχήν ιδεολογία, γιατί εκθέτει και εκδηλώνει, στην ολότητά του, την ουσία κάθε ιδεολογικού συστήματος: την εξαθλίωση, την καθυπόταξη και την άρνηση της πραγματικής ζωής».

Και είναι πολύ αφελείς όσοι διατείνονται ότι είναι η τεχνοφοβία των εκπαιδευτικών, που δεν τους αφήνει να δουν την καινοτομία. Πρόκειται για το ακριβώς αντίθετο. Ο δημιουργικός εκπαιδευτικός έχει ήδη ενσωματώσει τις νέες τεχνολογίες και τον ψηφιόκοσμο εδώ και χρόνια στη διδασκαλία του. Αλλά εντάσσει τις νέες τεχνολογίες στην υπηρεσία της σχολικής αίθουσας και παιδαγωγικής και δεν θα δεχτεί ποτέ να γίνει το αντίθετο – γιατί τότε πολύ απλά θα έχει πάψει να είναι εκπαιδευτικός. Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δικαιώνει και τροφοδοτεί την τεχνοφοβία.

Η πυγμή του διοικητισμού και του αυταρχισμού και το παράλληλο χαϊδολόγημα του λαϊκισμού και της συνοδεύουσας άγνοιας απογυμνώνονται, ευτελίζονται, καταρρέουν. Η κυνική υπονόμευση στην καρδιά του σχολείου δεν θα μπορούσε ποτέ να βρει γόνιμο έδαφος. Το σχολείο θέλει μορφωτική και παιδαγωγική κουλτούρα. Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιχειρούν να εισαγάγουν το νεοφιλελευθερισμό, τον διοικητισμό, τον αυταρχισμό στην εκπαίδευση. Δεν θα το επιτύχουν.

Το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, οι δικές μας πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις υπερασπίζονται τη δημόσια εκπαίδευση ανοίγοντας όλο και πιο νέους μεταρρυθμιστικούς προοδευτικούς δρόμους. Εμείς, δημιουργήσαμε το Ψηφιακό Σχολείο, εμείς θα καλύψουμε το κενό που δημιούργησαν και

δημιουργούν ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Ν.Δ. Και πάλι θα εμπλουτίσουμε τη δυναμική των νέων τεχνολογιών στο σχολείο με εκπαιδευτική και παιδαγωγική αντίληψη, με κριτήριο τη συνεχή μορφωτική ενίσχυση της σχολικής αίθουσας. Γιατί «ό,τι συμβαίνει μέσα στη σχολική αίθουσα είναι η στιγμή της αλήθειας του εκπαιδευτικού συστήματος»!