Τρεις μήνες χωρίς φιλόλογο λόγω δικαστικής διένεξης!

Από την αρχή του σχολικού έτους, το Γυμνάσιο Δάφνης Καλαβρύτων παραμένει χωρίς φιλόλογο, λόγω προσωρινής απόφασης σε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε εκπαιδευτικός ο οποίος επελέγη από το ΠΥΣΔΕ γι΄ αυτή την θέση. Το χρονικό της απίστευτης υπόθεσης παραθέτει σε ανακοίνωσή της η ΕΛΜΕ Αχαϊας:

“Τέτοια εποχή καθηγητές και μαθητές μετράνε τις μέρες για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Στο Γυμνάσιο Δάφνης Καλαβρύτων πάλι, μαθητές, καθηγητές και γονείς μετράνε πόσες μέρες του σχολικού έτους έχουν ήδη περάσει με ένα κενό φιλολόγου. Tο ΠΥΣΔΕ Αχαΐας λειτουργώντας στο πλαίσιο των ισχυόντων νόμων και εγκυκλίων, εξέτασε τις αιτήσεις και τοποθέτησε τους συναδέλφους βάσει των μορίων τους στα υπάρχοντα κενά.

Κι ενώ τα κενά στα δυσπρόσιτα και «δύσκολα» ορεινά σχολεία καλύφθηκαν – και μάλιστα σε όλες τις ειδικότητες-μια προσωρινή δικαστική απόφαση του Β’ Διοικητικού Εφετείου Πατρών στα τέλη Οκτώβρη ανατρέπει την απόφαση του ΠΥΣΔΕ για την κάλυψη του κενού στο συγκεκριμένο σχολείο, συνεπεία της κατάθεσης ασφαλιστικών μέτρων από συνάδελφο που έκρινε ότι θίγεται. Προφανώς σε συνδικαλιστικό επίπεδο θεωρούμε ότι οποιοσδήποτε συνάδελφος θεωρεί ότι καταστρατηγήθηκαν τα δικαιώματά του δικαιούται να καταθέσει την ένστασή του στο ΠΥΣΔΕ κι εμείς ως Δ.Σ. συνηγορούμε και διεκδικούμε σθεναρά την θέσπιση και παγίωση κανόνων διαφάνειας. Εξάλλου η κείμενη νομοθεσία αναφορικά με τις τοποθετήσεις βάσει μορίων είναι κατάκτηση του συνδικαλιστικού κινήματος ενάντια στις πελατειακές σχέσεις και την αδιαφάνεια. Παρά την σταθερή μας προσήλωση στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των συναδέλφων, ουδέποτε διανοηθήκαμε να τα προτάξουμε της λειτουργίας του οποιουδήποτε σχολείου έχοντας πλήρη συναίσθηση της κοινωνικής ευθύνης που απορρέει από το ρόλο μας.

Το δικαστήριο ένα μήνα αργότερα δεν έχει ορίσει καν δικάσιμο για να εξετάσει την υπόθεση καταδικάζοντας τους μαθητές σε «ομηρία», ενώ το κενό (από διδακτικής άποψης) είναι δυσαναπλήρωτο. Εξυπακούεται ότι ο νόμος, τον οποίο καλείται να υπηρετήσει ένα δικαστήριο, έχει ως πρωταρχικό μέλημα την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος. Στην περίπτωση του Γυμνασίου Δάφνης Καλαβρύτων πάντως σίγουρα δεν προηγήθηκε το δημόσιο συμφέρον.

Όλα αυτά σε ένα πλαίσιο πολιτικό-οικονομικών (μνημονιακών) επιλογών εξαιρετικά ασφυκτικό, που έχει καταργήσει τους διορισμούς, καλύπτει πάγια κενά με αναπληρωτές ελαστικοποιώντας τις εργασιακές σχέσεις και στο χώρο του σχολείου, προσπαθεί να καλύψει τα κενά υποχρεώνοντας τους διευθυντές να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερο διδακτικό ωράριο και τους συναδέλφους να διδάσκουν σε δύο, τρία ως και πέντε σχολεία διανύοντας πολλά χιλιόμετρα για να φτάσουν σ’ αυτά, ενώ ακόμα και οι διορισμοί των αναπληρωτών γίνονται με το σταγονόμετρο, δεδομένου ότι τα διαθέσιμα κονδύλια είναι μικρότερα των πραγματικών αναγκών.

Επιπλέον το ΠΥΣΔΕ Αχαΐας διώκεται, παρά το γεγονός ότι εφάρμοσε την κείμενη νομοθεσία όπως συμβαίνει πανελλαδικά και μάλιστα σε πλήρη ομοφωνία. Πρόκειται για μια δίωξη που δεν μπορούμε παρά να στηλιτεύσουμε, ενώ πρωτίστως καταδικάζουμε το γεγονός ότι ένα σχολείο υπολειτουργεί ακόμα παρά το γεγονός ότι το πρώτο τρίμηνο έχει ήδη τελειώσει. Στο πλαίσιο αυτό το Δ.Σ της ΕΛΜΕ Β’ Αχαΐας απαιτεί:

α) να εκδικαστεί άμεσα η υπόθεση των ασφαλιστικών μέτρων και να σταματήσει η «ομηρία» των μαθητών.

β) το Β’ Διοικητικό Εφετείο να αναλογιστεί την ευθύνη που έχει όχι μόνο για τη σημερινή δυσλειτουργία του σχολείου, αλλά κυρίως τις συνέπειες που θα έχουν στο μέλλον οι αποφάσεις του στη συνείδηση και στις επιλογές των εκπαιδευτικών που τοποθετούνται μακριά από τον τόπο συμφερόντων τους.

γ) να αποσυρθεί η δίωξη κατά του ΠΥΣΔΕ.