Το σχέδιο για ριζική μείωση των αποσπάσεων Η αναφορά του Υπουργού στη Βουλή

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Το πρόβλημα των κενών στα σχολεία είναι σύνθετο. Τα κενά είναι δύο ειδών. Τα πλασματικά και τα πραγματικά. Τα πλασματικά κενά δεν είναι λίγα. Δεν λέω ότι εξαφανίζονται τα πραγματικά κενά. Όμως, δυστυχώς ο τρόπος οργάνωσης των σχολείων και κυρίως ο τρόπος οργάνωσης των διευθύνσεων διευκολύνουν την ύπαρξη πλασματικών κενών, κάτι που ομολογούν και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί –εννοώ τα διευθυντικά στελέχη- στην περίπτωση που κουβεντιάσει κανείς μαζί τους.

Και θα σας αναφέρω μερικά παραδείγματα. Στο τέλος Οκτωβρίου σε μια μεγάλη εκπαιδευτική περιφέρεια της Αθήνας είχαμε εκατόν πενήντα πλεονάσματα εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και εκατό ελλείμματα των ιδίων ειδικοτήτων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οι πόρτες είναι δίπλα-δίπλα! Χρειάστηκε, λοιπόν, να γίνει ειδική έρευνα και να υπάρχουν καταγγελίες και επισημάνσεις από εκπαιδευτικούς, προκειμένου να δούμε τι πρέπει να κάνουμε. Αντιμετωπίσαμε, λοιπόν, προβλήματα που έχουν να κάνουν με μια αδρανειακή λειτουργία στα σχολεία, αν μπορεί δηλαδή να μεταφέρει κανείς ειδικότητες από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Για να είμαστε λίγο επί των πραγμάτων, δηλαδή, χρειάζεται να κάνουμε μια αναδιοργάνωση, να κάνουμε υπηρεσιακές μεταβολές. Το σχέδιο αυτό προχωράει σε λίγους μήνες –εννοώ πολύ πριν τελειώσει αυτή η χρόνιά- ούτως ώστε τον Μάιο – Ιούνιο να τελειώσει και η ιστορία των αποσπάσεων. Θα υπάρξει ριζική μείωση του αριθμού των αποσπασμένων εκπαιδευτικών, ώστε να επιστρέψουν αρκετοί στην αίθουσα.

Επίσης, θέλω να σας πω ότι στους στόχους της Κυβέρνησης, αναλόγως και των δημοσιονομικών εξελίξεων, είναι φέτος να σπάσει η ιστορία της αδιοριστίας και να γίνουν μερικές χιλιάδες –δεν είναι δυνατό να πω πόσες αυτήν τη στιγμή, δεν έχουμε συγκεκριμένη ανταπόκριση δημοσιονομικών μεγεθών- από φέτος όμως διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών στην εκπαίδευση.

Κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να αλλάξουμε το σχολείο, για να αλλάξουμε την καθημερινότητα στο σχολείο, για να γίνει πιο φιλικό στον μαθητή και στον εκπαιδευτικό και να είναι πιο ουσιαστική η λειτουργία του.

Εμπιστευόμαστε την προσπάθεια των εκπαιδευτικών, γιατί χωρίς αυτούς, ό,τι και να κάνουμε, το σχολειό δεν μπορεί να λειτουργήσει με ουσιαστικό τρόπο. Και πιστεύουμε ότι, αν ξαναγίνει το θέμα της εκπαίδευσης του δημόσιου σχολείου κεντρικό ζήτημα συζήτησης και απασχόλησης στην κοινωνία και όχι περιπτωσιολογικά και επί τη ευκαιρία στην αρχή της χρονιάς, αλλά σε όλη τη διάρκεια, τότε το σχολειό μπορεί να ξαναβρεί την κεντρική του θέση μέσα στην κοινωνία και τα παιδιά να αποκτήσουν αυτά που τους λείπουν, δηλαδή ένα συνεργάσιμο σχολείο, ένα σχολείο χωρίς άκρατο ανταγωνισμό, ένα σχολείο που θα τα μορφώνει, ένα σχολειό ανοιχτό στην κοινωνία, ένα σχολειό, όπως ήταν παλιότερα, κύτταρο της κοινωνικής ζωής.