Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών για τις επισκέψεις της ΔΟΕ σε Κω-Λέσβο για το προσφυγικό

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, τον Οκτώβρη, πραγματοποιήθηκαν επισκέψεις, υλοποιώντας απόφαση του Δ.Σ. της ΔΟΕ, στην Κω (22-23/10) και στη Λέσβο (30-31/10) με βασικό θέμα την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων. Οι επισκέψεις στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης αποκάλυψαν όχι μόνο τη δραματική κατάσταση στην οποία ζουν οι πρόσφυγες αλλά και ένα ολόκληρο εμπόριο ελπίδας μέσα από την ανεξέλεγκτη δράση των ΜΚΟ και το συνειδητό προμοτάρισμά τους από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών

Στο ΚΥΤ της Κω, σε ένα χώρο με χωρητικότητα 816 άτομα, αυτό τον καιρό βρίσκονται πάνω από 3500 πρόσφυγες από 47 διαφορετικές χώρες εκ των οποίων πάνω από 300 είναι παιδιά ηλικίας 4-12 χρονών.

Στο ΚΥΤ της Λέσβου (Μόρια) η κατάσταση είναι χειρότερη μιας και μιλάμε για ένα χώρο με δυνατότητες φιλοξενίας περίπου 3000 άτομα και στοιβάζονται περίπου 14500 με τα παιδιά να αποτελούν το 33% (περίπου 4700)! Χαρακτηριστικές ήταν αεροφωτογραφίες που έδειχναν μάλιστα την κατάσταση γύρω από το ΚΥΤ, αφού οι πρόσφυγες στην ανάγκη τους για επιβίωση έχουν εγκατασταθεί στα περίχωρά του! Αυτή την εξαθλίωση έρχονται να εκμεταλλευτούν οι ΜΚΟ οι οποίες εντός ΚΥΤ ανέρχονται στις 17 ενώ εκτός ΚΥΤ ο αριθμός κυμαίνεται από 50 έως 100.

Μιλάμε για σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα οποία με τον πιο βάναυσο τρόπο αναδεικνύονται καθημερινά οι τραγικές ελλείψεις σε όλους τους τομείς. Δεν κρύβονται η σοβαρή υποστελέχωση σε ανθρώπινο δυναμικό για την απαραίτητη καταγραφή, επικοινωνία, καθαριότητα, κλπ. Το ίδιο συμβαίνει και στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης αφού οι γιατροί, νοσηλευτές κλπ είναι ελάχιστοι ενώ υπάρχει και απουσία ιατροφαρμακευτικού υλικού!

Η κατάσταση αυτή οξύνεται με την αισχρή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας – Ε.Ε. Με τη συμφωνία αυτή, οι πρόσφυγες εγκλωβίζονται στα νησιά, τα οποία λειτουργούν ως φυλακές, δεν τους επιτρέπουν να φτάσουν στον τελικό προορισμό τους, έχουν μεγάλες συνέπειες και στη ζωή των ντόπιων κατοίκων. Τα προβλήματα σε όλα τα επίπεδα οξύνονται.

Ιδιαίτερα στο κομμάτι της εκπαίδευσης υπάρχει πλήρης απραξία από το Υπουργείο. Σε κανένα νησί καμία ΔΥΕΠ δε λειτουργεί, αν και η σχολική χρονιά έχει αρχίσει εδώ και 2 μήνες, αφού δεν έχει προσληφθεί το απαραίτητο προσωπικό (εκπαιδευτικοί, συνοδοί). Για τα παιδιά εντός ΚΥΤ δε λειτουργεί καμία δομή τυπικής εκπαίδευσης με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας επικαλούμενο ζητήματα ασφάλειας και έλλειψης χώρων, παρόλα αυτά ΜΚΟ λειτουργούν εντός των ΚΥΤ δομές μη τυπικής εκπαίδευσης που στην ουσία δε διαφέρει σε τίποτα από την εκπαίδευση που θα είχαν τα προσφυγόπουλα υπό την αιγίδα του Κράτους!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, δε θα γινόταν κάποιος πρόσφυγας ή μετανάστης αν απολάμβανε μια ζωή χωρίς πόλεμο, φτώχεια, μιζέρια και εκμετάλλευση. Δεν εγκαταλείπει κανένας την πατρίδα του αν νιώθει ασφαλής.

Ως εκπαιδευτικοί έχουμε χρέος να μιλήσουμε στους μαθητές μας για τις αιτίες του πολέμου και της προσφυγιάς. Να καλλιεργήσουμε τις αξίες της φιλίας και της αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς! Να παλέψουμε ενάντια στην αιτία που γεννά την προσφυγιά, να μην αποδεχτούμε η χώρα μας να συνεχίσει να γίνεται ορμητήριο των φονιάδων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εναντίον άλλων λαών. Έχουμε χρέος να μπούμε μπροστά και να ανοίξουμε το ζήτημα αυτό στους εργαζόμενους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα, στους γονείς των μαθητών μας απομονώνοντας κάθε φωνή που χύνει το ρατσιστικό της δηλητήριο. Εχθρός μας δεν είναι τα μικρά παιδιά με τα φλογερά μάτια μέσα στα οποία καθρεφτίζεται η φρίκη του πόλεμου και της εκμετάλλευσης αλλά οι “μεγάλοι” αυτού του κόσμου που διαλύουν χώρες και λαούς για τα κέρδη και τους ανταγωνισμούς. Είναι το ΝΑΤΟ, η ΗΠΑ και η Ε.Ε.!

Επιπλέον, είναι ευθύνη της ΔΟΕ, της μεγαλύτερης Ομοσπονδίας στο Δημόσιο, να μη μένει μόνο στην περιγραφή της κατάστασης εκφράζοντας τη συμπάθειά της στους πρόσφυγες από συμπόνια, αλλά με γραμμή πάλης και πλαίσιο ταξικής αλληλεγγύης να συμβάλλει με αιτήματα και διεκδικήσεις. Να μπει μπροστά παίρνοντας πρωτοβουλίες ώστε να εκφραστεί και υλικά και με όρους διεκδίκησης οι ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων, η εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, να οργανώσει καμπάνια στις τάξεις ώστε οι εκπαιδευτικοί να μιλήσουν στους μαθητές για τον πόλεμο και τις αιτίες που γεννούν το ξερίζωμα των λαών.

Καλούμε άμεσα ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ, να μπουν μπροστά ώστε να ξεδιπλωθεί πολύμορφο κύμα αλληλεγγύης, να βρεθούν δίπλα στα προσφυγόπουλα, να απαιτήσουν ανθρώπινες δομές φιλοξενίας, ανεμπόδιστη πρόσβαση όλων των παιδιών στην εκπαίδευση. Να διεκδικήσουν:

Ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για τους πρόσφυγες σε όλη τη χώρα. Να υπάρξει ιδιαίτερη μέριμνα και φροντίδα για τα ασυνόδευτα παιδιά και τους ανήλικους. Να κλείσουν τα hot spots.

Να απλοποιηθούν όλες οι διαδικασίες και να χορηγηθούν τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα στους πρόσφυγες για να φτάσουν στη χώρα του τελικού προορισμού τους. Να λυθεί άμεσα το ζήτημα της επανένωσης οικογενειών.

Να σταματήσουν οι αυθαίρετες παρεμβάσεις των ΜΚΟ στα σχολεία και τα hot spots.
Να αποδεσμευτεί η διαδικασία εγγραφής των προσφυγόπουλων από κάθε γραφειοκρατικό εμπόδιο, ώστε να μην μείνει κανένα παιδί εκτός σχολείου. Να στηριχθούν όλα τα παιδιά από τις δημόσιες δομές Υγείας (εμβόλια, εξετάσεις κ.τ.λ.) χωρίς κανένα εμπόδιο.
Να εξασφαλιστούν τα απαραίτητα κονδύλια για τις υποδομές, τη δωρεάν μετακίνηση των μαθητών, τη σίτισή τους κλπ.
Να ιδρυθούν άμεσα όλες οι αναγκαίες Τάξεις Υποδοχής σε όλα τα σχολεία που φοιτούν προσφυγόπουλα.
Να στηριχθούν οι εκπαιδευτικοί μέσα στην τάξη. Να διαμορφωθεί άμεσα με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό που θα ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες. Να υπάρξει κατάλληλη επιμόρφωση. Να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών στο τμήμα, εκεί που υπάρχουν προσφυγόπουλα.
Να καταμετρηθούν οι ανάγκες που παγιώνονται στην εκπαίδευση των προσφύγων στα οργανικά κενά και στους μόνιμους διορισμούς που απαιτούνται.
Να αναγνωρίζεται η φοίτηση όλων των προσφύγων μαθητών στη χώρα που φοιτούν και στην όποια χώρα τελικού προορισμού.
Να αναπτυχθούν εκπαιδευτικά προγράμματα για τις παραδόσεις τον πολιτισμό και την ιστορία τους, εξωσχολικές αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητας.
Να δημιουργηθούν μόνιμοι σταθμοί στήριξης των παιδιών μέσα στους χώρους, που θα αναλάβουν τη δημιουργική απασχόληση και θα ενημερώνουν και θα λύνουν ζητήματα με τους γονείς.