ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ (ΠΑΣΑΘ)

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, η έντονη οικονομική δυσπραγία και οι εντολές των θεσμών για περικοπές στην εκπαίδευση δημιούργησαν νέες συνθήκες στην εκπαιδευτική κοινότητα. Η δυνατότητα για σωστή λειτουργία της δημόσιας παιδείας, ανάλογα με τις εκπαιδευτικές ανάγκες, όλο και περιορίζεται. Εξαιτίας αυτών των συνθηκών, θέλουμε να πιστεύουμε και όχι για άλλους λόγους, φέτος, για πρώτη φορά δόθηκε η ανάθεση του μαθήματος των Θρησκευτικών σε συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων.

Ωστόσο, σε καμιά άλλη ειδικότητα δεν υπάρχει ούτε μαθησιακή ούτε διδακτική συνάφεια με το αντικείμενο των θεολογικών κατευθύνσεων, βάση των προγραμμάτων σπουδών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις.

Πρώτον, με βάση τα παραπάνω, καθίσταται δεδομένη η ανεπάρκεια οποιουδήποτε άλλου εκπαιδευτικού , πλην του θεολόγου, αν επιχειρήσει να διδάξει Θρησκευτικά.

Δεύτερον, φέτος εφαρμόζονται για πρώτη φορά τα Νέα Αναλυτικά Προγράμματα για τα Θρησκευτικά και αν θέλουμε (εκπαιδευτική κοινότητα, γονείς, μαθητές) να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα, χρειάζεται το μάθημα να το διδάσκουν οι θεολόγοι και να μην τίθεται το λάθος δίλημμα: ή καθόλου θρησκευτικά, αφού δεν έχει διοριστεί θεολόγος ή διδασκαλία από μη καταρτισμένο εκπαιδευτικό που θα χρησιμοποιηθεί ως «πολλαπλό-εργαλείο».

Τρίτον και σπουδαιότερο, είναι παρακινδυνευμένο για την ομαλή ψυχο-πνευματική ανάπτυξη των εφήβων η λανθασμένη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών, όταν εύκολα μπορεί να δημιουργήσει παρανοήσεις, υπερβολές και ψυχικές εντάσεις στους μαθητές. Παιδαγωγικά και μαθησιακά ο θεολόγος χρειάζεται να βρίσκεται εντός του σχολείου, αφ’ ενός γιατί είναι ένας επιστήμονας που μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές, πέραν της μετάδοσης των γνώσεων και της σωστής προσέγγισης του θρησκευτικού κόσμου, και αφετέρου με την ανάλυση-διευκρίνιση θεολογικών αναζητήσεων, που διαχρονικά δημιουργούνται στην ηλικία της εφηβείας, μια ηλικία κατ’ εξοχήν αναζήτησης νοήματος στη ζωή και τις προσωπικές επιλογές. Ειδικά στην εποχή μας, εφόσον ζούμε σε μια ελεύθερη, πολυπολιτισμική κοινωνία αλλά και γενικότερα σε μια παγκόσμια πραγματικότητα που συνεχώς μεταβάλλεται, είναι επιτακτική ανάγκη οι έφηβοι να έχουν μια σωστή θρησκευτική εκπαίδευση, με γνώμονα πάντα τον σεβασμό στην ελεύθερη βούλησή τους.

Θεωρούμε ότι η ανάθεση οποιουδήποτε μαθήματος, πολύ περισσότερο των Θρησκευτικών, σε μη καταρτισμένους εκπαιδευτικούς θα πρέπει να επαναξιολογηθεί από το Υπουργείο με βάση τα πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών, τις μαθησιακές επιπτώσεις αλλά και την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων κάθε ειδικότητας.