Διάβασα σήμερα το «όραμα» του κ. Φίλη για την εκπαίδευση και ανατρίχιασα.
Ειδικά για την Ειδική Αγωγή είδα να γράφεται: «Στην ειδική αγωγή, όπου μέχρι τώρα τα προβλήματα αντιμετωπίζονταν με τη λήψη ευκαιριακών μέτρων, σχεδιάζεται βήμα-βήμα η μετάβαση σε ένα σύστημα που θα διέπεται από τους αρχές τους ένταξης και τους παροχής ίσων ευκαιριών στη μάθηση ανάλογα με τους ανάγκες του κάθε παιδιού».
Δεν με κάλυψε προσωπικά, γιατί και τους, τους και οι προκάτοχοί του, δείχνουν ότι ασχολούνται όχι με την ουσία, αλλά μόνο με το περιτύλιγμα, πάντα στο πλαίσιο των μνηνονίων που έχουν υπογράψει και που μόνο στόχο έχουν τη συρρίκνωση της Ειδικής Αγωγής και της αντισταθμιστικής εκπαίδευσης!
Η Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα είναι μια πονεμένη ιστορία. Παραμελημένη και εγκαταλελειμμένη όσο κανένας τους εκπαιδευτικός χώρος και στερείται ακόμα και τα βασικά.
Δηλαδή, κτήρια, οργανικές θέσεις και μόνιμους εκπαιδευτικούς.
Αυτοί είναι οι τρεις άξονες που θα πρέπει να «επενδύσει» το Υπουργείο.
- Μπορεί αν εντάξει στο νέο ΕΣΠΑ μελέτες για κτήρια κατάλληλα για ειδικά σχολεία; Σχεδόν το σύνολο των ειδικών σχολείων στεγάζεται σε ακατάλληλα κτήρια…
- Μπορεί να δημιουργήσει νέες οργανικές θέσεις στα σχολεία Ειδικής Αγωγής; Π. χ. Τα ΕΕΕΚ στερούνται εκατοντάδων οργανικών θέσεων. Όχι μόνο εκπαιδευτικών, αλλά Ειδικού Επιστημονικού και Βοηθητικού προσωπικού. Τμήματα Ένταξης έχουν να ιδρυθούν από το 2010…
- Η Ειδική Αγωγή είναι ο εκπαιδευτικός χώρος που χρειάζεται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ μόνιμο προσωπικό. Δασκάλους, νηπιαγωγούς, καθηγητές, ειδικό επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό. Είναι οι εκπαιδευτικοί (γιατί είναι όλοι τους εκπαιδευτικοί) που χρόνια τώρα σηκώνουν στα χέρια τους την Ειδική Αγωγή και που κάποια στιγμή θα πρέπει να μονιμοποιηθούν… Οι περισσότεροι έχουν ξεχάσει πόσους μήνες είναι αναπληρωτές.
Αν αυτοί οι τρεις άξονες δρομολογηθούν μπορούμε να μιλήσουμε με περισσότερη άνεση για αναλυτικά προγράμματα στην ειδική αγωγή, μεταφορές μαθητών, υλικοτεχνική υποδομή κ.α.
(ΥΓ: Η επιχειρούμενη ίδρυση Τμημάτων Ένταξης θα πρέπει να συνοδεύεται και με αντίστοιχες οργανικές από τη μια και μη κατάργηση των υπαρχόντων Τμημάτων Ένταξης και της παράλληλης στήριξης, που φοβάμαι ότι εκεί αποσκοπεί τελικά. Διαφορετικά ο Φίλης και ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει κατά γράμμα τη μνημονιακή πολιτική της Διαμαντοπούλου, του Αρβανιτόπουλου και του Λοβέρδου)
(ΥΓ: Το μνημονιακό περιτύλιγμα για την ειδική Αγωγή, φαντάζει ωραίο, αλλά είναι; Πιστεύω πως όχι και εύχομαι – ειλικρινά – να διαψευστώ)