Η κυβέρνηση της ΝΔ, αξιοποιώντας ως πρόσχημα την ανομία και τη δράση συμμοριών, που καμία σχέση δεν έχουν με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με το ισχύον πλαίσιο, επιχειρεί να καταργήσει το ακαδημαϊκό άσυλο, που είναι κατάκτηση του φοιτητικού κι ευρύτερα του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Μάλιστα, επιχειρεί να νομοθετήσει την κατάργησή του “ντάλα” καλοκαίρι, ακολουθώντας την πεπατημένη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που επιχειρούσαν να περάσουν τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, σε περιόδους που σχολεία και πανεπιστήμια ήταν κλειστά, προκειμένου να έχουν όσο το δυνατό μικρότερες αντιδράσεις.
Επικαλείται την εγκληματικότητα, την ώρα που το οργανωμένο έγκλημα δρα όχι μόνο γύρω από τα ιδρύματα, αλλά και -σχεδόν ανενόχλητο- σε γειτονιές της Αθήνας και της Αττικής χωρίς την προστασία κάποιου “ασύλου”. Επικαλείται ακόμα και το εμπόριο ναρκωτικών, την ώρα που ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ είναι συνένοχοι για την καλλιέργεια ανοχής απέναντι στα ναρκωτικά, άρα και τη διείσδυσή τους στα πανεπιστήμια. Είναι χαρακτηριστικό ότι μαζί ψήφισαν για τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης, που εγκλωβίζουν τον χρήστη, αποτρέπουν την προσπάθεια απεξάρτησης και έχει αποδειχθεί ότι δίπλα τους ξεφυτρώνουν νέες πιάτσες.
Επιχειρώντας να κρύψει την ουσία της ρύθμισης, η κυβέρνηση της ΝΔ επικαλείται την ακαδημαϊκή ελευθερία και τη δήθεν προστασία της, αναμασώντας όσα έλεγε και η προηγούμενη ρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα από τέτοια «ευχολόγια» θέλουν να κρύψουν ότι στο “πανεπιστήμιο-επιχείρηση”, που φτιάχνεται, με την πολιτική όλων των κυβερνήσεων, οι σπουδές των φοιτητών, όπως και η ανάπτυξη της επιστήμης και της έρευνας, μόνο ελεύθερες δεν μπορεί να είναι, αφού είναι δεμένες στην προκρούστεια κλίνη της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Γι’ αυτό και, συνεχίζοντας στο δρόμο του προκατόχου της ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει να διαμορφώσει τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε οι εκπρόσωποι των συμφερόντων του κεφαλαίου να έχουν απόλυτη ασυλία να κυκλοφορούν μέσα στα πανεπιστήμια και να κάνουν τις μπίζνες τους.
Μέσα σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο απαιτείται “σιγή νεκροταφείου”, για να εφαρμόζεται χωρίς εμπόδια η πολιτική που προωθεί την επιχειρηματική δραστηριότητα στα ιδρύματα, ενισχύει την κατηγοριοποίηση πτυχίων, ιδρυμάτων και αποφοίτων, τσακίζει τις προοπτικές της νεολαίας που σήμερα πασχίζει να ολοκληρώσει τις σπουδές της για να βρει μια ικανοποιητική δουλειά.
Η ΝΔ, προωθεί την κατάργηση του ασύλου, με τη σύμπραξη του ΚΙΝΑΛ, αλλά και την ουσιαστική συμφωνία βουλευτών και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι το 2011, ως βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τότε, είχαν υπερψηφίσει την κατάργηση του ασύλου με το νόμο Διαμαντοπούλου.
Η ΝΔ σηκώνει τη σημαία “νόμος και τάξη” για να σηματοδοτήσει πως η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής θα χρειαστεί ένταση της καταστολής, εντός κι εκτός των ιδρυμάτων. Εξάλλου, και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισαν με την καταστολή τους αγώνες φοιτητών και εκπαιδευτικών, όποια ρύθμιση για το άσυλο κι αν ίσχυε.
Ωστόσο, ούτε η καταστολή, ούτε η οποιαδήποτε ρύθμιση για το άσυλο μπορεί να εμποδίσει το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα, όταν αυτό συγκεντρώνει δυνάμεις και μαζικοποιεί τη συλλογική αγωνιστική διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών των φοιτητών.
Το πραγματικό περιεχόμενο του ασύλου μπορούν να το υπερασπιστούν οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι συνδικαλιστικοί φορείς των εργαζομένων στα πανεπιστήμια και των πανεπιστημιακών δασκάλων, το εργατικό – λαϊκό κίνημα συνολικά. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που διαμορφώνει την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα ιδρύματα -και αξιοποιείται και ως πρόσχημα για το χτύπημα του ασύλου- και ο οποίος αγώνας διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή.
Το ΚΚΕ θα παλέψει με όλες του τις δυνάμεις να μπλοκάρει την απόπειρα της κυβέρνησης ΝΔ να καταργήσει το ακαδημαϊκό άσυλο. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μέσα στα πανεπιστήμια θα συνεχίζουν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την υπεράσπιση του πραγματικού του περιεχομένου. Για να γίνουν οι σύλλογοι των φοιτητών, των εργαζομένων και των πανεπιστημιακών δασκάλων εστίες αντίστασης στην αντιλαϊκή επίθεση που εξαπολύουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του. Για να ισχυροποιηθεί η συλλογική και οργανωμένη διεκδίκηση της νεολαίας, των φοιτητών, η συνάντησή της με την πάλη του εργατικού – λαϊκού κινήματος, με ενιαία αιτήματα και κατεύθυνση αμφισβήτησης του συστήματος.