ΤουΝίκου Τσούλια

Ποιος να ασχοληθεί με την καθημερινότητα του σχολείου και την ουσία της εκπαίδευσης; Οι αρμόδιοι Υπουργοί της Παιδείας λειτουργούν ή ως δημοσιογράφοι / σχολιαστές με καθημερινές δηλώσεις για κάθε θέμα που έχει υποψία εκπαίδευσης ή ως «καινοτόμοι και προοδευτικοί» που ανοίγουν διαρκώς νέα ζητήματα – όχι για να τα προωθήσουν – αλλά για να απασχολήσουν την κοινή γνώμη με οτιδήποτε άλλο αρκεί να μη θυμίζει Μνημόνιο και νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Και έτσι μάθαμε, για παράδειγμα, ότι ο Καλογρίτσας ήταν η αιχμή του ΣΥΡΙΖΑ κατά της διαπλοκής (!) και ότι ο κ. Φίλης προάγει την αριστερή πολιτική με τα Θρησκευτικά, την προσευχή στα σχολεία, τις σχολικές παρελάσεις κλπ, θυμούμενος ακόμα και τη σεξουαλική αγωγή – την οποία θα εφαρμόσει σύντομα… Επιπολαιότητα και ελαφρότητα; Καθόλου, σχεδιασμός αποπροσανατολισμού με ξεπερασμένες μικροκομματικές συνταγές, για να μη γίνονται συζητήσεις επί του οικονομικού προβλήματος!
Αλλά πώς να υπάρχει και κάποιος άλλος αρμόδιος να ασχοληθεί με τα προβλήματα του σχολείου, όταν όλοι είναι ενταγμένοι στην επικοινωνιακή πολιτική του Υπουργείου; Θα ήθελα όμως από τους Σχολικούς Συμβούλους μας να θέσουν και να ζητήσουν λύση σ’ ένα σημαντικό πρόβλημα, που ποτέ δεν υπήρχε στο λύκειο και το δημιούργησαν οι αριστεροί φωστήρες! Στο Θετικό Προσανατολισμό της Γ΄ Τάξης διδάσκονται στους μαθητές ταυτόχρονα Μαθηματικά και Βιολογία, τα οποία είναι πανελλαδικά εξεταζόμενα για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ.
Και αν μέχρι τώρα είχαμε πρόβλημα με την ελλειμματική παρακολούθηση των μαθητών στα ενδοσχολικώς εξεταζόμενα μαθήματα – που ήταν σαφώς και πιο εύκολα -, τώρα το πρόβλημα με πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις μεταφέρεται μέσα στα κρίσιμα μαθήματα. Άραγε δεν μπορεί κανένας αρμόδιος να καταλάβει ότι ένας μαθητής που διαβάζει τα Μαθηματικά Προσανατολισμού δεν μπορεί να κατανοήσει με τίποτα τη Βιολογία Προσανατολισμού, γιατί και τα δύο μαθήματα είναι φοβερά εξειδικευμένα και υψηλών απαιτήσεων; Δεν έχουν αντιληφθεί ότι αφορά μαθητές που στοχεύουν σε σχολές υψηλής ζήτησης; Πρόκειται για ένα ασύλληπτο έκτρωμα, να απαιτείται από το μαθητή – που σχεδιάζει να εισαχθεί στην Ιατρική και να δίνει τη μάχη του στη Βιολογία – να διαβάζει και τα Μαθηματικά υψηλού επιπέδου που θα δώσει ένας μαθητής για το Μετσόβιο Πολυτεχνείο! Φυσικά ισχύει και το αντίστροφο.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά εφέτος το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο έντονο, γιατί ο ανταγωνισμός των μαθητών στα τέσσερα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα είναι πιο σκληρός από ό,τι ήταν πριν –φαινόμενο γνωστό από την εποχή των περίφημων Δεσμών! Οι Δέσμες που είχαν ταλαιπωρήσει το λύκειο στη δεκαετία του 1990 επανήλθαν από το ΣΥΡΙΖΑ ως καινοτομικό μέτρο – το βάφτισαν δε μεταβατικό πριν από την εφαρμογή της φοβερής επινόησης της «ελεύθερης πρόσβασης». Προφανώς για έναν στοιχειωδώς καλό γνώστη των συστημάτων πρόσβασης η «ελεύθερη πρόσβαση» συνιστά τη μεγαλύτερη μυθολογία και εξαπάτηση των μαθητών του λυκείου για όλη τη μεταπολιτευτικό περίοδο και πολύ σύντομα θα καταδειχτεί, αν και μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να επικαλεστεί τις εξελίξεις και να μην ανοίξει ούτε καν το όλο ζήτημα…
Έχω λοιπόν φέτος στην Ομάδα Προσανατολισμού 21 μαθητές, οι 16 εξ αυτών είναι υποψήφιοι του Πολυτεχνείου και οι 5 είναι υποψήφιοι της Ιατρικής. Οι ερωτήσεις μου είναι απλές. Μπορώ να διδάξω τη Βιολογία, όταν το μεγάλο μέρος των μαθητών και δεν θέλουν με τίποτα και δεν μπορούν με τίποτα να παρακολουθήσουν τη διδασκαλία μου; Μπορώ να αφήσω στην άκρη τους 16 μαθητές να διαβάζουν τα Μαθηματικά τους και εγώ να αναφέρομαι στους 5 μαθητές; Μπορώ να βάλω κατάλληλο διαγώνισμα για τις απαιτήσεις των υποψηφίων της Ιατρικής, όταν οι 16 μαθητές μου θα γράψουν κάτω από τη βάση δίνοντας ακόμα και λευκές κόλες; Μπορώ να βαθμολογήσω με βαθμούς κάτω από τη βάση ή έστω οριακά πάνω από τη βάση μαθητές αριστούχους; Υπάρχει έστω ένας καθηγητής αυτής της περίπτωσης σ’ όλη τη χώρα που δεν έχει παρόμοιο πρόβλημα;
Πέρυσι σε πολλά σχολεία μαθητές σημαιοφόροι πήραν βαθμό απολυτηρίου χαμηλότερο από το μέσο όρο της βαθμολογίας των Πανελλαδικών εξετάσεων λόγω αυτής του τερατουργήματος. Πρόκειται δε και για μαθητές που μπορεί να χρειαστούν το βαθμό του απολυτηρίου για πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Αλλά πέραν τούτου, το απολυτήριο του λυκείου είναι τίτλος που θα τον χρησιμοποιούν σ’ όλη τους τη ζωή για εξεύρεση εργασίας και όχι μόνο.
Με ποιο δικαίωμα ο κ. Φίλης διαμορφώνει με εκτρωματική εκπαιδευτική σύλληψη ένα σημείο θεσμικής διάκρισης και κατάφωρης αδικίας στους μαθητές αυτούς; Πού θα βρουν το δίκιο τους γονείς και μαθητές και πώς μπορούν οι καθηγητές να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα αλλά και να απολογούνται για το τερατούργημα του Υπουργείου; Πώς μπορεί ένα θεσμικό αντιεκπαιδευτικό και άδικο μέτρο να έχει επιπτώσεις στους μαθητές μας γι’ όλη τους την επαγγελματική ζωή τους; Πού είναι οι γονείς των μαθητών αυτών, που το μόνο που κάνουν να τα βάζουν με τους καθηγητές γιατί δεν βαθμολογούν εικονικά; Πού είναι οι νομικές προσφυγές για την κατάφωρη ανισότητα στις Πανελλαδικές εξετάσεις και στην πρόσληψη απολυτηρίου; Φυσικά και δεν ρωτάω πού είναι το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ μας…