Το «αυτόνομο» σχολείο του Κ. Μητσοτάκη και ο «όμορφος κόσμος» του νεοφιλελευθερισμού: Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, Την ώρα που η Ν.Δ. βαυκαλίζεται ότι η ώρα της επιστροφής της στην εξουσία πλησιάζει, εντείνει καθημερινά τις επιθέσεις της απέναντι στο δημόσιο σχολείο, προοιωνίζοντας τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξή του.

 

Δεν ξεχνάμε ότι ο Τομέας Παιδείας της στο πρόσφατο παρελθόν έβλεπε φαντάσματα εκπαιδευτικούς, και δεν ξεχνάμε επίσης ότι ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, έχει δείξει ξεκάθαρα δείγματα γραφής στο παρελθόν, αφού ως υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, προχώρησε στη διαθεσιμότητα – απόλυση 2500 εκπαιδευτικών από τη δημόσια τεχνική εκπαίδευση! Μιλώντας στην 83η ΔΕΘ είπε χαρακτηριστικά: “Η Παιδεία έχει ανάγκη από πιο αυτόνομα και δημιουργικά σχολεία.

 

Με μεγαλύτερη ελευθερία στην οργάνωση, στη διαχείριση πόρων, στην επιλογή διδακτικού προσωπικού, στην κατάρτιση προγράμματος σπουδών. Να ξεφύγουμε από την τυραννία του ωρολογίου προγράμματος.”

Μόλις πρόσφατα η Tομεάρχης Παιδείας της ΝΔ κ. δήλωσε χαρακτηριστικά: «Θα επιδιώξουμε να έχουμε σχολεία που θα είναι πιο ελεύθερα και πιο αυτόνομα, τα οποία δεν θα ελέγχονται ασφυκτικά, σε κάθε τους κίνηση, από ένα υπερσυγκεντρωτικό υπουργείο Παιδείας». Την ίδια στιγμή ο Κ. Μητσοτάκης μιλώντας στην εκδήλωση του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦΙΜ), χαρακτήρισε «απελευθερωτική» την πρόταση του ΚΕΦΙΜ για την Παιδεία. Μια πρόταση που αναφέρεται στην ενίσχυση κυρίως της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης.

 

Το πρόγραμμα αυτό υπό τον αθώο τίτλο «ενίσχυση της σχολικής επιλογής» προβλέπει την επιδότηση διδάκτρων για να πηγαίνουν τα παιδιά σε ιδιωτικά σχολεία! Το κράτος θα δίνει από 1.000 έως 3.000 ευρώ σε κάθε οικογένεια με ετήσιο εισόδημα έως 40.000 ευρώ για να μην πηγαίνει το παιδί τους σε Δημόσιο Σχολείο. Είναι προφανές ότι οι ακραίοι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού θέλουν να απαξιώσουν τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλους τους πολίτες προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων ορισμένων σχολαρχών.

 

Το μοντέλο που «οραματίζεται» επομένως ο κ. Μητσοτάκης –και οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού- για το Δημόσιο Σχολείο έχει την εξής δομή: Αξιολόγηση και απόλυση εκπαιδευτικών, «αυτονομία» και εξάρτηση των σχολείων από ιδιωτικά κεφάλαια (χορηγοί με προοπτική να επεμβαίνουν και στο πρόγραμμα σπουδών), vouchers (κουπόνια) στους γονείς για «ελεύθερη» επιλογή σχολείου, πρόσληψη μάνατζερ για διευθυντές, πρόσληψη προσωπικού από τις σχολικές μονάδες με ότι αυτό συνεπάγεται για τον τρόπο πρόσληψης και για τις σχέσεις εργασίας, με την άρση της έννοιας του μόνιμου δημόσιου λειτουργού να είναι κυρίαρχη στη «μεγάλη ιδέα» τους»!

 

Το σχολείο ως αυτόνομη οικονομική μονάδα που υπόσχεται ο Πρόεδρος της ΝΔ, είναι απόλυτα σύμφωνο με τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα που “άνθισαν” την εποχή της Μάργκαρετ Θάτσερ. Έχει ως στόχο ένα σχολείο – επιχείρηση, που θα αναζητά οικονομικούς πόρους από οπουδήποτε, θα προσλαμβάνει εκπαιδευτικούς με κριτήριο το κόστος τους και όχι μόνο τις παιδαγωγικές τους γνώσεις και ικανότητες. Έτσι θα έχουμε σχολεία πολλών ταχυτήτων, με ξεχωριστά προγράμματα, που στόχο θα έχουν να καλύπτουν τις «ανάγκες» πελατών ( πχ επιθυμίες γονέων για συγκεκριμένες δραστηριότητες ) και όχι τις πραγματικές μαθησιακές ανάγκες των μαθητών.

 

Με εκπαιδευτικούς υποτελείς στο διευθυντή – μάνατζερ, που θα διδάσκουν όπως και ό,τι αυτός θα τους υποδεικνύει, αφού η εργασιακή τους πορεία θα εξαρτάται από αυτόν. Η όλη σύλληψη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την επιχειρούμενη από τη ΝΔ ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Εκπαίδευσης, αφού οι μικρές επιχειρήσεις/ σχολικές μονάδες σταδιακά ή και πιο άμεσα, θα καλούνται να καλύψουν μόνες τους τα λειτουργικά τους έξοδα, να αποδεσμευτούν από την κρατική χρηματοδότηση. Μια τέτοια εκπαίδευση θα αφήσει το μεγάλο κομμάτι των μαθητών και μαθητριών πίσω, αφού οι πιο εύρωστες τέτοιες επιχειρήσεις, θα είναι στόχος των κατά τεκμήριο ικανότερων εκπαιδευτικών, αλλά και των οικονομικά ισχυρότερων μαθητών.

 

O προσανατολισμός του Κ. Μητσοτάκη είναι από το Δημόσιο Σχολείο όλων των παιδιών να περάσουμε στο σχολείο των λίγων και των ιδιωτών! Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό φυσικά, οι ασθενέστεροι οικονομικά και κοινωνικά μαθητές, αντί να ενισχύονται περισσότερο, θα περιορίζονται σε όσες μορφωτικές παροχές περισσεύουν σε εκπαιδευτικές μονάδες που θα βρίσκονται χαμηλά στο εκπαιδευτικό χρηματιστήριο, επειδή δεν κατάφεραν να προσελκύσουν οικονομικούς πόρους και καλά «βιογραφικά» εκπαιδευτικών. Η θέση της ΝΔ αποτελεί την αποθέωση της αγοραίας λογικής στην εκπαίδευση όχι ως κοινωνικού αγαθού αλλά ως εμπορεύματος που απευθύνεται σε «πελάτες»! Μεταξύ άλλων στις προτάσεις του ΚΕΦΙΜ αναπτύσσεται «ο όμορφος κόσμος» του νεοφιλελεύθερου μοντέλου:

 Καθορισμό γενικού μέσου εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας 40 ωρών για περίοδο τεσσάρων μηνών με ημερησία ανάπαυση τουλάχιστον 11 ωρών. Με το πρόγραμμα αυτό «δεν δημιουργείται υπερωρία» όπως αναφέρουν οι συντάκτες που εισηγούνται ευέλικτο ωράριο. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει πως τη μία μέρα θα μπορεί να εργάζεται κάποιος 5 ώρες, την επόμενη 11, την επόμενη 3 κλπ, ανάλογα με τις επιταγές της διοίκησης, αρκεί σε εβδομαδιαία βάση να συμπληρώνεται το 40ωρο, ενώ με τον τρόπο αυτό θα αποφεύγεται η υποχρέωση της εργοδοσίας να καταβάλει υπερωρίες.

 Ο θεσμός της αιτιολογημένης απολύσεως για μη ικανοποιητική απόδοση εργαζομένου. Με τον τρόπο αυτό η εκάστοτε διοίκηση θα μπορεί να απολύει χωρίς αποζημιώσεις εφόσον υπάρξει «αιτιολογημένη απόλυση».

 Ανώτατο όριο στις αποζημιώσεις απόλυσης για εργαζόμενους με μεγάλη προϋπηρεσία και μισθό. Με αυτόν τον τρόπο θα θεσπιστεί ένα πλαφόν, προκειμένου να μπορούν να απολυθούν εργαζόμενοι, οι οποίοι παραμένουν στην εργασία τους επειδή τυχόν απόλυσή τους θα επιφέρει μεγάλη επιβάρυνση για την εργοδοσία εξαιτίας της πολυετούς εργασίας και των υψηλών μισθών.

 Ο κατώτατος μισθός να είναι κυμαινόμενος. Δηλαδή να μην είναι σταθερός πχ στα 650 ευρώ για όλους, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα με την αύξησή του, αλλά να προσαρμόζεται ανάλογα με βάση τον πληθωρισμό της Ευρωζώνης, την ανταγωνιστικότητα, την πορεία ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών κλπ.

Επίσης ο κατώτατος μισθός να μην είναι ενιαίος για ολόκληρη τη χώρα, αλλά να είναι κυμαινόμενος ανάλογα με την περιφέρεια, την ηλικία του εργαζομένου και την επαγγελματική εμπειρία!

Η κινητικότητα και οι αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων θα ανατίθενται στην Ανεξάρτητη Αρχή Ανθρωπίνου Δυναμικού που θα υποκαταστήσει το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Κατάργηση της συνδικαλιστικής άδειας αφού θα λογίζεται ως χρόνος ανάπαυσης του εργαζομένου.

Επιτρέπεται η απόλυση συνδικαλιστή εργαζόμενου εφόσον συντρέχει «σπουδαίος λόγος». Το τι είναι σπουδαίος λόγος βέβαια δεν ορίζεται.

Η απεργία και η στάση εργασίας θα πρέπει να αποφασίζεται με πλειοψηφία επί του συνόλου των εργαζομένων.

Διαφορετικοί μισθοί στο Δημόσιο με ειδικά προγράμματα αμοιβών «εκτός των αγκυλώσεων του Ενιαίου Μισθολογίου». Οι δημόσιοι υπάλληλοι που είναι σε ΝΠΙΔ θα αμείβονται διαφοροποιημένα βάσει της παραγωγικότητάς τους ως εργαζόμενοι νομικών πρόσωπων ιδιωτικού δικαίου και όχι δημοσίου πλέον.

Μέσα πίεσης για την επιστροφή στην εργασία όσων συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα όπως η καταβολή εισφοράς στις πρόωρες συντάξεις μέχρι τα 67.

Ασφαλιστικό τύπου «Πινοσέτ», δηλαδή ο λεγόμενος τρίτος πυλώνας στο ασφαλιστικό σύστημα να προέρχεται από ιδιωτικές ασφαλιστικές εισφορές, εξέλιξη που τόσα χρόνια περιμένουν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα σε βάρος της Δημόσιας Ασφάλισης.

Κατάργηση των ορίων ηλικίας με τη διευκρίνιση ότι κανείς δε μπορεί να βγει στη σύνταξη πριν τα 60. Η ανταποδοτική κυρία σύνταξη θα προκύπτει από εισφορές μειωμένες πού θα κατατίθενται σε ατομικό λογαριασμό. Μετά τα 60 κάθε εργαζόμενος θα μπορεί να βγει στη σύνταξη όποτε θέλει, υπολογίζοντας όμως πως όσο νωρίτερα το πράξει τόσο μικρότερο θα είναι το ποσό που θα του επιμεριστεί με βάση το προσδόκιμο ζωής! Εάν δηλαδή το προσδόκιμο είναι 80 έτη και κάποιος συνταξιοδοτηθεί στα 60 με επιλογή του, το ποσό πού έχει συγκεντρώσει από τις εισφορές στον ατομικό λογαριασμό του θα διαιρεθεί σε ετησία βάση διά είκοσι.

Είναι φανερό πώς κύριος σκοπός, όλων εκείνων που ασπάζονται το νεοφιλελευθερισμό, αποτελεί η συνολική αποδόμηση του κοινωνικού κράτους με δραστική μείωση των Δημόσιων κοινωνικών αγαθών, ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας και απολύσεις! Απώτερη επιδίωξή τους η ιδιωτικοποίηση καίριων και νευραλγικών τομέων του Δημοσίου, όπως η Υγεία, η Εκπαίδευση και η Κοινωνική Ασφάλιση! Απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και στους εκφραστές τους οι εργαζόμενοι στην Εκπαίδευση και στο Δημόσιο δεν πρέπει να έχουν μνήμη «χρυσόψαρου» και θα δώσουν τις απαντήσεις που πρέπει όταν θα έρθει η ώρα να μιλήσουν!