Όλοι οι Υπουργοί Παιδείας την έχουν αποκηρύξει και κανείς δεν την πολέμησε. Εξαντλήθηκαν όλοι σε εύκολα μεγάλα λόγια. Γιατί, όμως, ταλαιπωρεί ακόμα και τώρα τους μαθητές και τους καθηγητές; Γιατί κανείς δεν έκανε κάτι για να τελειώσουμε με αυτό το θλιβερό φαινόμενο;

Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί βολεύονται με την παπαγαλία. Στις εισαγωγικές εξετάσεις αποτελεί την εύκολη λύση στη βαθμολόγηση, αφού αποτελεί αντικειμενικό κριτήριο. Λάθος κριτήριο, αλλά αντικειμενικό. Δυστυχώς αυτές οι εξετάσεις καθορίζουν και το τι διδάσκεται και πως αυτό διδάσκεται. Μία καλή αρχή θα ήταν να άλλαζε η μορφή των θεμάτων, χωρίς φυσικά να αιφνιδιαστούν οι μαθητές. Αυτό θα μπορούσε να γίνει στα πλαίσια του νέου συστήματος εισαγωγής στις Ανώτατες Σχολές. Θεωρώ καλό δείγμα την απάλειψη του μαθήματος του Α.Ο.Δ.Ε. από τις πανελλήνιες εξετάσεις, που ανάγκασε ακόμη και το συγγραφέα του σχολικού βιβλίου να ζητήσει συγγνώμη από τους μαθητές που το εξετάζονται στις πανελλήνιες εξετάσεις. Φυσικά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα ακόμη.

Η αλλαγή στον τρόπο εξέτασης των μαθημάτων απαιτεί και την αλλαγή νοοτροπίας των καθηγητών και των μαθητών, αλλά και τη σωστή βαθμολόγηση στις πανελλήνιες εξετάσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση με το νόμο για το νέο λύκειο του κ. Αρβανιτόπουλου ιδρύθηκε ο Εθνικός Οργανισμός Εξετάσεων (Ε.Ο.Ε.) ένα από τα καθήκοντα του οποίου θα ήταν να συγκροτήσει και να εκπαιδεύσει σώμα βαθμολογητών. Φυσικά ο Ε.Ο.Ε. έμεινε στα χαρτιά αφού απέκτησε μόνο πρόεδρο και τίποτε άλλο. Έτσι οι αρμοδιότητές του ανατέθηκαν στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.), που ανέλαβε να υλοποιήσει και την τράπεζα θεμάτων, αντί του Ε.Ο.Ε. που ήταν κατά το νόμο αρμόδιο.

Να θυμίσουμε ότι η διόρθωση των γραπτών των εισαγωγικών εξετάσεων είναι υποχρεωτική για τους καθηγητές και γίνεται χωρίς οι καθηγητές να έχουν κάποια εκπαίδευση σ’ αυτή τη διαδικασία και χωρίς να δίνονται οι λύσεις των θεμάτων από την Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων.

Μερικοί μαθητές βολεύονται με την παπαγαλία γιατί δεν εμπιστεύονται το μυαλό τους και προτιμούν να κρίνονται με βάση αυτά που έμαθαν απέξω. Αυτό είναι φυσιολογικό για την ηλικία τους αφού οι έφηβοι, συνήθως, δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους.

Η καθιέρωση του πολλαπλού βιβλίου θα αποτελούσε ένα σημαντικό βήμα στην καταπολέμηση της παπαγαλίας. Έγινε μία προσπάθεια από τον κ. Αρσένη το 2000 μόνο που έμεινε μισή και πολύ γρήγορα εγκαταλείφτηκε. Η εισαγωγή της επιλογής ενός βιβλίου από δύο ή τρία διαφορετικά απαιτεί την ύπαρξη διαφορετικών εγχειριδίων, συνεπώς την προκήρυξη διαγωνισμού συγγραφής των διπλάσιων ή τριπλάσιων βιβλίων από όσα έχουμε σήμερα. Το θέμα είναι και οικονομικό πράγμα που δυσκολεύει την εφαρμογή του κάτω από τις συνθήκες που ζούμε. Δυστυχώς, όμως, δεν έγινε τίποτε προς αυτή την κατεύθυνση ούτε τις εποχές των παχιών αγελάδων.

Κανείς δεν αναφέρεται πια σ’ αυτό το θέμα και, φυσικά, κανείς δεν κάνει τίποτα γι’ αυτό. Ακούμε και διαβάζουμε το θαυμασμό διαφόρων, μεταξύ των οποίων και όλοι οι πρώην Υπουργοί Παιδείας, για το εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας ενώ δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε το στοιχειώδες: να εξοβελίσουμε την παπαγαλία από τα σχολεία μας.

Του Στράτου Στρατηγάκη Mαθηματικού – ερευνητή
Mαθηματικού – ερευνητή