Ευρωπαϊκή Ένωση και κοινή Πολιτιστική Κληρονομιά…
Γράφει ο Αθανάσιος Δέμος
Το 1945, αμέσως μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τόμας Έλιοτ, ο μεγάλος Βρετανός ποιητής και συγγραφέας (1888-1965), σε ραδιοφωνική ομιλία του προς τους Γερμανούς τόνιζε τις κοινές μας ρίζες ως Ευρωπαίων. Η τελευταία μου έκκληση, έλεγε, είναι για τους ανθρώπους των γραμμάτων της Ευρώπης, που έχουν ιδιαίτερη ευθύνη για την διαφύλαξη και την μετάδοση του κοινού μας πολιτισμού.
Οφείλουμε όλοι οι Ευρωπαίοι να προσπαθήσουμε να περισώσουμε κάτι από εκείνα τα αγαθά των οποίων είμαστε οι κοινοί θεματοφύλακες: την κληρονομιά της Ελλάδας, της Ρώμης και του Ισραήλ.
Σ’ έναν κόσμο που γνώρισε τέτοια υλική ερήμωση, όπως ο Ευρωπαϊκός, τα πνευματικά μας αγαθά βρίσκονται και αυτά σε άμεσο κίνδυνο και οφείλουμε να τα διασώσουμε.
Ο Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφο Πολ Βαλερύ, γράφει ότι θεωρεί επίσης ευρωπαϊκούς όλους τους λαούς που δέχτηκαν στη διάρκεια της Ιστορίας τις τρεις επιδράσεις: Της Ελλάδας, της Ρώμης και του Χριστιανισμού…
Ωστόσο, ο Βαλερύ παραδέχεται ότι για να είναι οι Ευρωπαίοι ολοκληρωμένοι, οφείλουν να αποκτήσουν τις αρετές που τους δίδαξε η Ελλάδα. Γράφει, λοιπόν, επί λέξει: «Αυτό που οφείλουμε στην Ελλάδα είναι ίσως αυτό που μας διαχώρισε από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Της οφείλουμε την πειθαρχία του πνεύματος, το εξαιρετικό παράδειγμα της τελειότητας μέσα σ’ όλες τις πράξεις. Της οφείλουμε μία μέθοδο της σκέψης που τείνει να επαναφέρει όλα τα πράγματα στον άνθρωπο, στον πλήρη άνθρωπο».
Ο Βαλερύ πιστεύει πως η Ελλάδα είναι η δημιουργός της επιστήμης, γιατί οι Έλληνες είναι αυτοί που συνέλαβαν τα συστατικά της καθαρής επιστήμης, δηλαδή, τους προσδιορισμούς, τα αξιώματα, τα λήμματα, τα θεωρήματα, τα πορίσματα, τα συμπεράσματα, τα προβλήματα. Και ο Γάλλος φιλόσοφος Πολ Βαλερύ καταλήγει ότι η Ευρώπη είναι εκεί όπου τα ονόματα του Καίσαρα, του Γαΐου και του Βιργιλίου, του Μωυσή και του Αποστόλου Παύλου, του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα και του Ευκλείδη έχουν ταυτόχρονα σημασία και κύρος.
Αναφέραμε ένα Βρετανό ποιητή και έναν Γάλλο φιλόσοφο και την άποψή τους για το τι χρωστά η Ευρώπη στην Ελλάδα, αλλά και για το ποιος κατά την άποψή τους είναι ο Ευρωπαίος. Αλλά να τι έγραψε για το ίδιο θέμα ο Γερμανός φιλόσοφος και ψυχίατρος Καρλ Γιάσπερς: «Ευρώπη είναι η Αγία Γραφή και η αρχαιότητα, Ευρώπη είναι ο Όμηρος, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, είναι ο Φειδίας, είναι ο Πλάτωνας ο Αριστοτέλης και ο Πλωτίνος, είναι ο Βιργίλιος και ο Οράτιος, είναι ο Δάντης, ο Σαίξπηρ, ο Γκαίτε, είναι ο Θερβάντες, είναι ο Ρακίνας και ο Μολιέρος, είναι ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Ραφαήλ, ο Μιχαήλ Άγγελος, είναι ο Ρέμπραντ και ο Βελάσκεθ, είναι ο Μπαχ, ο Μότσαρτ και ο Μπετόβεν, είναι ο Αυγουστίνος, ο Άνσελμος, ο Θωμάς Ακινάτης, ο Νικόλαος Κουζάνος, ο Σπινόζα, ο Πασκάλ, ο Καντ, ο Έγελος, είναι ο Κικέρων, ο Δημοσθένης, ο Έρασμος…».
Όπως βλέπουμε τα μεγάλα πνεύματα σχεδόν συμφωνούν ότι οι φωτεινοί αστέρες όλων των εποχών από τους μυθικούς χρόνους μέχρι σήμερα αυτοί δίνουν το νόημα και την αξία της Ευρώπης.
Για την Ελλάδα, εκτός των άλλων τονίζεται ιδιαίτερα: «Αυτό που οφείλουμε στην Ελλάδα, είναι ίσως αυτό που μας διαχώρισε από την υπόλοιπη Ανθρωπότητα. Της οφείλουμε την πειθαρχία του πνεύματος, το εξαιρετικό παράδειγμα της τελειότητας μέσα σε όλες τις πράξεις».
Επομένως οι τρεις πυλώνες στους οποίους στηρίζεται ο ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι η αρχαία Ελλάδα, με τον πολιτισμό και τη φιλοσοφία της, το ρωμαϊκό (βυζαντινορωμαϊκό) δίκαιο και τη Χριστιανική διδασκαλία.
Οι ιδρυτές της Ενωμένης Ευρώπης με αυτό το πνεύμα ξεκίνησαν. Αλλά, όπως είδαμε και σε προηγούμενο άρθρο, οι νεώτεροι Ευρωπαίοι ηγέτες προτίμησαν ως αφετηρία του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού το έτος 1.000 μ.Χ., το έτος που ο Καρλομάγνος διά πυρός και σιδήρου συνένωσε τα γερμανικά και όχι μόνον κρατίδια, υπό το σκήπτρο του και υπό την παπική τιάρα…
Οι τρεις πυλώνες σιγά-σιγά παραμερίζονται και τη θέση τους καταλαμβάνει η Νέα Τάξη. Έτσι, ξεκίνησε στην Ευρώπη κάποια απομάκρυνση από σπουδές που έχουν σχέση με την κλασική αρχαιότητα.
Για παράδειγμα, το καλοκαίρι του 2015 στη Γαλλία παρακολουθήσαμε μεγάλες διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες για την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να καταργήσει τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών και των Λατινικών. Από το Υπουργείο Παιδείας της Γαλλίας τα μαθήματα αυτά θεωρούνται «ελιτίστικα» μαθήματα. Κάτι ανάλογο με την «αριστεία» που ακούμε τελευταία στην Ελλάδα…
Οι αντιδράσεις στη Γαλλία είναι ποικίλες. Μερικά από τα μεγαλύτερα συνδικάτα καθηγητών αλλά και πολλοί γονείς επικρίνουν έντονα την κατάργηση των Αρχαίων Ελληνικών και των Λατινικών. Θεωρούν ότι αυτές οι αλλαγές θα παρακινήσουν τις μεσοαστικές οικογένειες να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά καθολικά σχολεία, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τον διαχωρισμό των τάξεων αντί να τον μειώνουν, όπως υποτίθεται είναι ο στόχος του υπουργείου…
Πριν από δεκαετίες τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά ήταν ενταγμένα κανονικά στο ημερήσιο πρόγραμμα του Γυμνασίου. Τώρα μπαίνει στη μέση η Νέα Τάξη και αλλάζουν πολλά πράγματα. Εκτός από αυτά, στο νέο πρόγραμμα σπουδών προωθείται περισσότερο το Ισλάμ από τον Χριστιανισμό. Κάτι ανάλογο προωθείται και στην Ελλάδα. Ακούμε τους αρμόδιους να λένε ότι το μάθημα των θρησκευτικών θα ανανεωθεί και θα εμπλουτισθεί, θα διευρυνθεί το μέρος που αφορά τα παγκόσμια θρησκεύματα και το… θρησκευτικό φαινόμενο.
Δηλαδή, συγκρητισμός θρησκειών απλούστερα θρησκευτικός αχταρμάς. Στην Ελλάδα προωθείται και κάτι το πρωτότυπο! Στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης θα συστεγάζονται και θα λειτουργούν παράλληλα η Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή και η Ισλαμική Θεολογική Σχολή!..
Στο σχολικό βιβλίο Θρησκευτικών της Γ’ Δημοτικού στη σελ. 11 διαβάζουμε: Ο Σταυρός είναι το σύμβολο των χριστιανών, το περιστέρι είναι το σύμβολο της ειρήνης, οι πέντε κύκλοι είναι το σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων. Δηλαδή ταυτίζει τον Τίμιο Σταυρό, τον «Φύλακα πάσης της Οικουμένης» με τα εν λόγω κοσμικά και όχι θεϊκά σύμβολα.
Στο κεφ. 26: Εδώ έχουμε μία καθαρά αιρετική σχέση. Αναφέρεται στη Θεία Κοινωνία, η οποία είναι το Μυστήριον της αγάπης. Εδώ πρόκειται για μία καθαρά αιρετική στάση. «Με πίστη και αγάπη μεταλαμβάνουμε όλοι «Σώμα και Αίμα» (με τη χρήση εισαγωγικών αποδίδεται στη Θεία Κοινωνία μεταφορική έννοια) Χριστού. Η χαρά μας είναι μεγάλη γιατί με τη Θεία Κοινωνία ο ιερέας μας δίνει το κρασί (!!!) και το ψωμί (!!!), όπως το έδωσε κάποτε και ο ίδιος, ο Χριστός στους μαθητές του». Είναι ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο. Πρόκειται για καθαρά αιρετική άποψη.
Άλλωστε, επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί στα βιβλία Νέων Ελληνικών Δημοτικού και Γυμνασίου, όπου υπάρχουν κείμενα τα οποία γκρεμίζουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των παιδιών μας, καλλιεργούν το πρότυπο του απάτριδος καταναλωτή, απαξιώνουν ιδανικά και ήρωες και τελικά ενισχύουν την ήδη προϊούσα εθνική κατάθλιψη…
* * *
Όλα αυτά μας πείθουν ότι τα ιδεώδη που διακήρυξαν για την Ευρώπη οι μεγάλοι εκείνοι Ευρωπαίοι, Τόμας Ελιότ, Πολ Βαλερύ, Καρλ Γιάσπερς, καθώς και ο Κόνραν Αντενάουερ κάπου λοξοδρόμησαν. Και δεν λοξοδρόμησαν απλώς, αλλά έφθασαν στην αντίπερα όχθη.
Ο Βάσκος Ελληνιστής Πουγιάνα Χουάν Χοσέ γράφει: «Η ελληνική νίκη κατά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας επί των δυνάμεων του Ξέρξη αποτελεί το πλέον αξιοσημείωτο γεγονός για την ιστορία του Δυτικού Πολιτισμού… Είναι βέβαιον ότι αν νικούσε ο Πέρσης, ουδέποτε η Δύση θα έφθανε να γίνει αυτό που είναι σήμερα. Η 28η Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ. πρέπει να θεωρηθεί ως η αληθινή «γενέθλιος ημέρα» του Δυτικού Πολιτισμού, αφού οι ελληνικές νίκες στις Πλαταιές και στη Μυκάλη δεν είναι παρά το τελειωτικό χτύπημα που εδέχθη η Περσική στρατιά μετά την καταστροφή που υπέστη στη Σαλαμίνα… Εάν διαθέταμε πράγματι ευρωπαϊκή συνείδηση, αυτές οι ημερομηνίες θα έπρεπε να θεωρούνται και να εορτάζονται ως οι πλέον αξιομνημόνευτες επέτειοι της δικής μας ιστορίας…».
Ο Βάσκος Ελληνιστής έγραψε το κείμενο αυτό το 1994 στο περιοδικό «Ηalcon-ιέραξ» του Μπιλμπάο (Ισπανία). Οι αρμόδιοι, όμως, της Ευρωπαϊκής Ένωσης που το 2006 ίδρυσαν το «Μουσείο της Ευρώπης», μέσα στο συγκρότημα των κτιρίων του Ευρωκοινοβουλίου, απέκλεισαν την Ελλάδα από τη συμμετοχή της σ’ αυτό. Δεν καταλάβαιναν τα παραπάνω.
Δηλαδή, διαγράφουν τη γενέτειρα του ευρωπαϊκού πολιτισμού που είναι η Ελλάδα και αναγάγουν σε γεννήτορα του ευρωπαϊκού πολιτισμού τον Καρλομάγνο, τον αιμοτρομοκράτη, εξολοθρευτή αμάχων, αγροίκο προσηλυτιστή και ανελέητο εκτοπιστή ολόκληρων φυλών, ανακηρυγμένο «άγιο» από την εξίσου αγία παπική έδρα… Έτσι, μεταθέτουν τη χρονολογία γέννησης του ευρωπαϊκού πολιτισμού στο έτος 1000 μ.Χ. Έτος της διά πυρός και σιδήρου συνένωσης των γερμανικών κρατιδίων και όχι μόνον υπό το σκήπτρον του Καρλομάγνου. Όλα αυτά για να αγνοηθεί η Ελλάδα, την οποία φθονούν κάποιοι, στην κυριολεξία…
Το 1961, ο τότε Καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας και ένας από τους μεγάλους πολιτικούς που είχε τότε… η Ευρώπη, ο Κόνραν Αντενάουερ, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του είπε: «Σπέρματα δημιουργικότητας βρίσκονται σε κάθε λαό. Σε καμία περίοδο, όμως, και σε κανένα μέρος του κόσμου δεν καθόρισαν τόσο έντονα το σύνολο της ανθρώπινης παρουσίας, όπως αυτό έγινε από τους Έλληνες. Το μεγαλοφυές σ’ αυτούς ήταν ότι εντόπισαν και αποκάλυψαν με αλάνθαστη ακρίβεια το θεμελιώδες, το ουσιώδες, την αμιγή ιδέα. Όλες οι πνευματικές μας ενασχολήσεις, η φιλοσοφία, η επιστήμη, η τέχνη, η ποίηση, η έννοια του δικαίου και του νόμου, οι μορφές κρατικών σχηματισμών, η διαμόρφωση κοινοτήτων, οι κανόνες της παιδαγωγικής, τα μαθηματικά και οι φυσικές επιστήμες πηγάζουν από τους Έλληνες.
Αυτή ακριβώς η ορμητική δημιουργική δύναμη, η οποία εκτυλίχθηκε σε διάστημα λίγων μόνον γενεών και αιώνων πριν τη γέννηση του Χριστού, αποτέλεσε την κορύφωση της ανθρώπινης δημιουργίας και είχε τέτοια καθολική επίδραση, ώστε να μην έχει επαναληφθεί μέχρι σήμερα κάτι ανάλογο. Το συνολικό εύρος των γνώσεών μας είναι βαθιά ριζωμένο πίσω, στα επιτεύγματα εκείνων των καιρών και η σημερινή Εσπερία είναι αδύνατο να κατανοηθεί χωρίς την κληρονομιά της αρχαιότητας…».
Η Ευρώπη δεν έχει σήμερα πολιτικούς του αναστήματος ενός Αντενάουερ. Γι’ αυτό, λόγω του αναστήματός τους δεν βλέπουν οι σημερινοί πιο πέρα από τον Καρλομάγνο. Έναν Αντενάουερ χρειάζεται σήμερα η Ευρώπη. Θα τον βρει;
Αισθάνομαι την ανάγκη να αναφέρω ακόμη τη γνώμη δύο μεγάλων ανδρών. Ο άλλοτε Γεν. Γραμματέας του ΟΗΕ Μπούτρος Γκάλι είχε πει: Σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη καθοδηγούνται από το όραμα της Ελλάδας για την κατίσχυση ανά την υφήλιο των εννοιών της πολιτείας, της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.
Ο Γιόχαν Γκαίτε Γερμανός συγγραφέας, πολυμερής διάνοια, ο μέγιστος ποιητής και σοφός του 19ου αιώνα είπε: «Ό,τι είναι η καρδιά και ο νους για το ανθρώπινο σώμα, είναι η Ελλάς για την ανθρωπότητα»!..
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
