Από την σελίδα στο facebook

Άσκηση φοιτητών του ΤΞΓΜΔ σε πανεπιστήμια της αλλοδαπής

Αγαπητοί φοιτητές και απόφοιτοι του ΤΞΓΜΔ,
Αγαπητοί γονείς,
Αγαπητοί φίλοι.

Η χθεσινή ημέρα ήταν από τις πιο οδυνηρές της ακαδημαϊκής μου καριέρας.

Με την απόφαση του Συμβουλίου Ιδρύματος για μη εγγραφή στον κωδικό του Προϋπολογισμού του 2015 πίστωσης για την άσκηση φοιτητών του ΤΞΓΜΔ σε πανεπιστήμια της αλλοδαπής και τον διαμοιρασμό του ποσού των 150.000 ευρώ, που είχε προτείνει αρχικά η Οικονομική Υπηρεσία στη Σύγκλητο, μεταξύ των Τμημάτων του Ιονίου Πανεπιστημίου ή άλλων κωδικών, ακαδημαϊκοί δάσκαλοι αποφάσισαν να στερήσουν από φοιτητές, οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι τα ίδια τα παιδιά τους, το δικαίωμα να αποφοιτήσουν έγκαιρα και να δοκιμάσουν την τύχη τους στον επαγγελματικό στίβο.

Το ζήτημα που προκύπτει, εκτός από τις νομικές και τις ακαδημαϊκές διαστάσεις του, έχει και μια διάσταση κοινωνική, η οποία εκδηλώνεται σε περίοδο κρίσης. Τα 28 χρόνια που διδάσκω στο ΤΞΓΜΔ μού προσφέρουν τη δυνατότητα να μπορώ να αξιολογήσω τον θεσμό αυτής της άσκησης, όχι μόνο από ακαδημαϊκή αλλά και από κοινωνική άποψη.
Τα επαγγέλματα των μεταφραστή και του διερμηνέα προϋποθέτουν την καλλιέργεια συγκεκριμένων γλωσσικών και γνωσιακών δεξιοτήτων. Με σκοπό την επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσματος, οι τότε υπεύθυνοι του υπουργείου Παιδείας και του ΤΞΓΜΔ έλαβαν υπόψη τα προγράμματα σπουδών των καλύτερων σχολών μετάφρασης και διερμηνείας στον κόσμο. Επειδή και τότε (το 1988) υπήρχαν οικογένειες που δεν μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν εξ ολοκλήρου τις σπουδές των παιδιών τους, η Ελληνική Πολιτεία, αντιλαμβανόμενη το πόσο σημαντικοί θα ήταν για την ελληνική οικονομία και τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας, άρτια καταρτισμένοι μεταφραστές, αποφάσισε, για να αναλάβει τη δαπάνη για την άσκηση των 40-50 φοιτητών του ΤΞΓΜΔ σε πανεπιστήμια της αλλοδαπής. Έκτοτε, και για λόγους λαϊκισμού (ναι, για λόγους λαϊκισμού) όλες (ναι, όλες) οι κυβερνήσεις προέβησαν σε αύξηση του αριθμού των εισακτέων από 40 σε 120 περίπου, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι οι αποφάσεις τους θα προκαλούσαν προβλήματα ακαδημαϊκής και δημοσιονομικής φύσης. Σήμερα βιώνουμε τις συνέπειες αυτής της άκριτης και ανεύθυνης στάσης των υπευθύνων.

Πιο πάνω ανέφερα ότι το ζήτημα έχει και μια κοινωνική διάσταση, η οποία για μένα είναι εξίσου σημαντική. Υπέρμαχος των εννοιών της αξιοσύνης και της δικαιοσύνης, κι έχοντας υπόψη μου ουκ ολίγες περιπτώσεις άξιων νέων, προερχόμενων από οικογένειες που στερήθηκαν πολλά για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, τα οποία διέπρεψαν στον επαγγελματικό στίβο, επειδή αξιοποίησαν σωστά αυτά που τους πρόσφερε η Ελληνική Πολιτεία, δηλώνω απερίφραστα ότι η κατάργηση της άσκησης σε πανεπιστήμια της αλλοδαπής θα στερήσει από την πατρίδα μας τις υπηρεσίες καθ’ όλα άξιων νέων ανθρώπων. Η με οποιονδήποτε τρόπο κατάργηση της άσκησης αυτής θα επιτείνει τις κοινωνικές ανισότητες, καθώς οι γονείς των παιδιών που “δύνανται” θα στέλνουν απ’ ευθείας τα παιδιά τους για σπουδές μετάφρασης στο εξωτερικό. Οι υπόλοιποι νέοι, αυτοί των οποίων οι γονείς δεν “δύνανται”, αλλά έχουν τα ουσιαστικά προσόντα για να γίνουν πολύ καλοί επαγγελματίες μεταφραστές, ελλιπώς εκπαιδευμένοι, δεν θα μπορούν να ανταγωνιστούν τους συνομηλίκους τους,τους προερχόμενους από εύπορες οικογένειες.

Επομένως, κάθε αναφορά σε κατάργηση της άσκησης των φοιτητών του ΤΞΓΜΔ υποκρύπτει μια ταξική διάσταση, ενισχύει τις κοινωνικές ανισότητες και είναι κοινωνικά άδικη. Προσωπικά, έχω καταθέσει στη Συνέλευση του ΤΞΓΜΔ δύο προτάσεις για διαχείριση του ζητήματος με βάση το ανωτέρω πνεύμα, αλλά απορρίφθηκαν. Με το επιχείρημα “όλα ή τίποτα”, οδηγηθήκαμε στο “τίποτα”…

Προσωπικά, θεωρώ ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα, καθώς ο προϋπολογισμός πρέπει να περάσει από έλεγχο νομιμότητας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η άσκηση αυτή, ακόμη και σήμερα, βαρύνει τον προϋπολογισμό του Ιονίου Πανεπιστημίου. Ο νόμος και η υπουργική απόφαση που διέπουν αυτήν την άσκηση δεν έχουν καταργηθεί. Θέλω να πιστεύω ότι ο σημερινός υπουργός Παιδείας δεν θα υπογράψει μια απόφαση κοινωνικά άδικη.