Τα σχολεία άνοιξαν όμως χιλιάδες δάσκαλοι και καθηγητές αδυνατούν να βρουν στέγη, είτε γιατί δεν υπάρχουν διαθέσιμα σπίτια είτε επειδή είναι υπέρογκα και πέρα από κάθε λογική τα ποσά που τους ζητούνται ως ενοίκια.
Σύμφωνα με το ΕΘΝΟΣ, το αποτέλεσμα είναι να κοιμούνται σε… σκηνές σε κάποιο κάμπινγκ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, να φιλοξενούνται από γνωστούς ή άλλους συναδέλφους τους, αλλά και να αναζητούν συγκατοίκους, μήπως και μειώσουν τα έξοδα.
Το πρόβλημα είναι εντονότερο μεταξύ των αναπληρωτών εκπαιδευτικών και των νεοδιορισμένων, οι οποίοι παίρνουν πολύ χαμηλότερο μισθό, καθώς και σε γυναίκες με παιδιά, οι οποίες είτε αναγκάζονται να τα αφήσουν σε συγγενείς στον τόπο μόνιμης κατοικίας τους είτε να τα έχουν μαζί τους στον χώρο φιλοξενίας τους αλλά και στο σπίτι που θα μείνουν με συγκάτοικο.
«Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο και έχουμε δεχτεί ήδη πάρα πολλές καταγγελίες από συναδέλφους. Το πρόβλημα έχει δύο όψεις που καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Είτε δεν υπάρχουν διαθέσιμα σπίτια, είτε τα προσφερόμενα είναι πολύ ακριβά και αδυνατούν να πληρώσουν τα ενοίκια οι συνάδελφοι, κυρίως οι αναπληρωτές αλλά και οι μόνιμοι», τονίζει στο ΕΘΝΟΣ η Ντίνα Ρέππα, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ).
Αλλάζουν όλα όσα ξέραμε με την αλλαγή ώρας; Το σενάριο που έχει πέσει στο τραπέζι
«Τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Οι συνάδελφοι νιώθουν… ασφυξία στην προσπάθεια εύρεσης στέγης. Το πρόβλημα έγινε ακόμα μεγαλύτερο, από τη στιγμή που καταργήθηκε το επίδομα στέγης που έδινε η Πολιτεία στους αναπληρωτές. Πώς να νοικιάσουν σπίτι αυτοί, όταν ο μισθός τους βρίσκεται στο μισό του μέσου όρου των δημοσίων υπαλλήλων; Μεγάλο είναι το πρόβλημα και στους νεοδιοριζόμενους. Πώς να νοικιάσει κάποιος σπίτι, όταν αμείβεται με 615 ευρώ το μήνα; Είναι ξεφτίλα για τους συναδέλφους και δυστυχώς, η Πολιτεία νίπτει τας χείρας της», αναφέρει από την πλευρά του Θόδωρος Μαλαγάρης, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ).
Κοιμούνται όπου βρουν
Κατά τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών, υπάρχουν πάρα πολλές καταγγελίες από συναδέλφους, οι οποίοι αναζητούν κατοικία στη Μύκονο, τη Σαντορίνη, την Πάρο, τη Ρόδο, την Κω, τα Χανιά, το Ρέθυμνο και άλλες τουριστικές περιοχές της χώρας. Δεν καταφέρουν να βρουν σπίτι, με αποτέλεσμα να κοιμούνται, όπου βρουν.
«Κοιμούνται σε σκηνές των κάμπινγκ και προκειμένου να ετοιμαστούν, για να πάνε στο σχολείο, αναγκάζονται να πλυθούν και να ντυθούν στις κοινόχρηστες τουαλέτες των κάμπινγκ. Αυτό είναι εξευτελιστικό. Επίσης, δεν είναι λογικό οι συνάδελφοι να μην έχουν κουζίνα; Είναι χιλιάδες οι συνάδελφοι σε όλη τη χώρα που ταλαιπωρούνται. Ποιος μπορεί να πληρώσει, όταν του ζητούνται εξήντα ευρώ την ημέρα για κατοικία; Τι μπορούν να κάνουν οι συνάδελφοι με παιδιά; Για παράδειγμα, γυναίκα συνάδελφος με παιδί αυτήν τη στιγμή αδυνατεί να βρει σπίτι στην Κω», σημειώνει η κ. Ρέππα.
«Δυστυχώς, οι συνάδελφοι κοιμούνται όπου βρουν στα πολύ τουριστικά νησιά. Σε σκηνές των κάμπινγκ, ακόμα και σε σκηνές… στην παραλία. Κάτι τέτοιο έχει καταγράφει τα προηγούμενα χρόνια, πριν τον κορονοϊό, και δεν αποκλείω να συμβαίνει και σήμερα», τονίζει ο κ. Μαλαγάρης.
Μάλιστα, το πρόβλημα της έλλειψης ή της πολύ ακριβής στέγης δεν εντοπίζεται μόνο στην αρχή της σχολικής σεζόν, όταν η ροή τουριστών βρίσκεται ακόμα σε υψηλά επίπεδα στα κοσμοπολίτικα νησιά. Όπως υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών, είναι πολύ συχνές οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες στα μέσα ή το τέλος Μαΐου ιδιοκτήτες ζητούν από συναδέλφους να φύγουν από το σπίτι, προκειμένου να το νοικιάσουν πιο ακριβά, με τη μέρα, στους τουρίστες. Επίσης, κάποιοι ζητούν από τους εκπαιδευτικούς να το αδειάσουν κατά τις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα, ώστε να το χρησιμοποιήσουν τις συγκεκριμένες ημέρες ως Airbnb.
Πρόβλημα και στην Αθήνα
Κατά την κα Ρέππα, το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο στα τουριστικά νησιά, αφού μεγάλη ταλαιπωρία στην προσπάθεια εύρεσης στέγης, λόγων των πολύ ψηλών ενοικίων, αντιμετωπίζουν πολλοί εκπαιδευτικοί και στην Αθήνα καθώς και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας.
«Αυτή τη στιγμή σε σχολείο της Αθήνας από τις 10 αναπληρώτριες οι έξι ψάχνουν και δεν μπορούν να βρουν σπίτι. Συνάδελφοι αναγκάζονται να μείνουν σε σπίτια φίλων και γνωστών τους ή ψάχνουν κάποιον, για να συγκατοικήσουν. Δε μιλάμε για φοιτητές, αλλά για ανθρώπους ηλικίας 30 και 35 ετών, οι οποίοι είναι πολύ πιθανό να έχουν και παιδιά. Να μείνουν συνάδελφοι σε ημιυπόγειο με 380 ευρώ το μήνα ή σε δώμα με 280 ευρώ το μήνα; Θέσαμε το θέμα στην κυρία Κεραμέως και μας είπε ότι θα βρεθεί λύση συνολικά για τους δημοσίους υπαλλήλους. Όμως, το πρόβλημα απαιτεί λύση τώρα», λέει η κα Ρέππα.
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
