Το 2017 το κοινωνικό κράτος και ιδιαίτερα ο χώρος της Παιδείας δέχθηκαν ισχυρά πλήγματα όπως:

Γράφει ο Θ. Τσούχλος, Ταμίας Δ.Σ. Ο.Λ.Μ.Ε., μέλος Ε.Ε. Δ.Α.Κ.Ε Καθηγητών


Α) υποχρεωτική παραμονή 30 ωρών την εβδομάδα
Β) νέες συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων
Γ) επερχόμενη αξιολόγηση
Δ) αναμοριοδότηση που πλήγει ιδιαίτερα τα μεσαία και μικρά σχολεία
Ε) αποδυνάμωση των ΕΠΑ.Λ.
Στ) δημιουργία Γυμνασίου της ήσσονος προσπάθειας
Ζ) μετακίνηση πολλών εκπαιδευτικών σε περισσότερα των δύο ή τριών σχολείων
Η) μηδενικοί διορισμοί
Θ) πλήρης εργασιακή ανασφάλεια των αναπληρωτών συναδέλφων
Ι) ελαχιστοποίηση των μεταθέσεων
Ια) μικρός αριθμός αποσπάσεων
Ιβ) απαξίωση και υποβάθμιση του Λυκείου
Ιγ) σύγχυση εξαιτίας των αλληλοσυγκρουόμενων προτάσεων του Υπουργείου για το νέο σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
Ιδ) αυξημένος φόρτος εργασίας, με ανυπαρξία υποστηρικτικών δομών όπως διοικητικό προσωπικό, γραμματειακή υποστήριξη, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, νοσηλευτές
Ιε) μείωση των μισθών μας από την αύξηση των εισφορών
Ιστ) συνεχείς φορολογικές επιβαρύνσεις
Ιζ) αρνητική προσωπική διαφορά στις αποδοχές σημαντικού αριθμού συναδέλφων
Ιη) συντάξεις στην ηλικία των 67 ετών με παράλληλη περικοπή τους κατά 20%
Ιθ) περαιτέρω υποβάθμιση των παρερχόμενων ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών από το δημόσιο σύστημα υγείας.

Στη γκρίζα αυτή πραγματικότητα που συνεχώς επιδεινώνεται οφείλουμε να απαντήσουμε με δυναμισμό και συλλογικότητα. Ας είναι λοιπόν το 2018 έτος αποφασιστικότητας και αγώνων που θα μας απαλλάξουν από εξωτερικούς και εσωτερικούς δυνάστες. Αξίζουμε μια Πατρίδα ελεύθερη από μνημόνια και επιτροπείες, όπου η Δημόσια Παιδεία θα είναι δυναμικός πυλώνας ανάδειξης των διαχρονικών αρχών και αξιών του Έθνους μας.