«Τα μεταπτυχιακά, ό,τι και να γίνει πρέπει να είναι στημένα με κανόνες ποιότητας, με κανόνες αξιοκρατίας, με κανόνες ακαδημαϊκότητας. Και ακριβώς επειδή πρέπει να είναι στημένα με κανόνες ακαδημαϊκότητας, κανένας φοιτητής και καμία φοιτήτρια δεν πρέπει να μείνει έξω από τα μεταπτυχιακά, για λόγους οικονομικούς.
‘Αρα, όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην πρόσβαση στα μεταπτυχιακά και τα παιδιά, τα οποία δεν έχουν αυτή την ευχέρεια την οικονομική, θα μπαίνουν χωρίς να πληρώνουν τίποτε απολύτως».
«Θέλω να είναι σαφές ότι υπάρχει το περιθώριο μέχρι το 40% των φοιτητών να μην πληρώνουν τέλη φοίτησης» πρόσθεσε, διότι όπως είπε, οι φορολογικές δηλώσεις του 40% του πληθυσμού, είναι κάτω από τον μέσο όρο. Θεωρούμε ότι τα παιδιά με έναν αλγόριθμο, ο οποίος είναι πολύ απλός, και με βάση τα εισοδήματα των οικογενειών τους που ανήκουν σε αυτό το κομμάτι της κατανομής – περίπου 40% – δεν θα πληρώνουν καθόλου δίδακτρα.
«Μπορεί στη φετινή χρονιά να μην έρθουν 40 που είναι από τα ασθενέστερα στρώματα και να έρθουν 30. Οι 10, αφού δεν είναι από τα ασθενέστερα στρώματα, θα δώσουν 1.000 ευρώ. Αν όμως έρθουν 50 και όχι 40, τότε η Πολιτεία θα δώσει για τους 10 που θα έρθουν» είπε ο κ. Γαβρόγλου.
«Θεωρούμε αυτό που προτείνουμε, την καλύτερη δυνατή κοινωνική πολιτική ως προς τα μεταπτυχιακά» τόνισε, αναγνωρίζοντας ότι σήμερα, δεν είναι σε θέση η Πολιτεία να υλοποιήσει τη βασική της θέση, που είναι η ενίσχυση όλων των μεταπτυχιακών, ώστε να είναι δωρεάν για όλους.
«Εάν τυχόν υπάρχουν δωρεάν μεταπτυχιακά, τα οποία όμως, μάς έχει έρθει το κόστος τους, θα τα πάρουμε υπόψη όταν θα κάνουμε την κατανομή του κρατικού προϋπολογισμού προς τα πανεπιστήμια. Πανεπιστήμια που έχουν δωρεάν μεταπτυχιακά, θα ενισχυθούν στην κατανομή του προϋπολογισμού» είπε.
«Βασικό μας κριτήριο στην αποδοχή των τελών φοίτησης, θα είναι η αναλυτική περιγραφή του κόστους κάθε μεταπτυχιακού» επεσήμανε ο κ. Γαβρόγλου.
«Το μεταπτυχιακό είναι και μια παροχή στους φοιτητές. Είναι τα εργαστήρια, είναι η βιβλιογραφία, είναι ο κόσμος που κάνει μάθημα κτλ. Εδώ, δεν πρέπει να υπάρχει μια δυσαναλογία ανάμεσα στα τέλη φοίτησης και στις παροχές που δίνονται. ‘Αρα, το ύψος των τελών δεν μπορεί να είναι δυσανάλογα μεγάλο»