Τα 15 σημεία των αλλαγών στο Δημοτικό

1. Η ανάγκη ομοιογένειας των διαφορετικών τύπων δημοτικού σχολείου.

2. Η συρρίκνωση του ελεύθερου χρόνου των μαθητών: το σχολείο που «πνίγει» τους μαθητές.

3. Η τσάντα που πρέπει να μένει στο σχολείο, ο μικρός μαθητής που πρέπει να μελετά στο σχολείο και να παίζει και να διασκεδάζει στο σπίτι ή εκτός σπιτιού.

4. Η Επίτευξη της συνοχής της ύλης με εξορθολογισμό της έκτασης της διδακτέας ύλης. Αντιστοιχία στόχων και αναλυτικού προγράμματος, έλεγχος της σχολικής μονάδας ως προς την επίτευξη των σκοπών και των επιδιώξεων του προγράμματος σπουδών .

5. Η Βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης γνώσης σε όλους τους μαθητές. Ανακαλυπτική – διερευνητική, ομαδοσυνεργατική μέθοδος, μαθητοκεντρική διδασκαλία, προώθηση εναλλακτικών διδακτικών προσεγγίσεων ανάλογα και με τις ατομικές ιδιαιτερότητες και εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών κάθε τάξης. Δημιουργία κινήτρων μάθησης.

6. Η ενίσχυση της πολιτισμικής ευαισθητοποίησης των παιδιών μας, η κατανόηση της λαϊκής παραδοσιακής μας κουλτούρας αλλά και της κλασικής και των σύγχρονων μορφών τέχνης με σκοπό να εκτιμήσουν τον κόσμο των τεχνών, της μουσικής και της λογοτεχνίας μας αλλά και τα επιτεύγματα των άλλων λαών στον τομέα της τέχνης.

7. Η καθολική εφαρμογή του «κοινωνικού σχολείου». Το άνοιγμα του σχολείου στη διανόηση, στην τέχνη, στην άθληση και στην τοπική κοινωνία.

8. Ο βαθμός αξιοποίησης πολλαπλών εκπαιδευτικών υλικών – μέσων και ουσιαστικής χρήσης ηλεκτρονικών και συμβατικών βιβλιοθηκών στην καθημερινότητα των εκπαιδευτικών μονάδων. Το ηλεκτρονικό βιβλίο (e-book).

9. Ο Σεβασμός της διαφορετικότητας και της πολιτισμικής ετερότητας στο πλαίσιο μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

10. O Περιορισμός της σχολικής αποτυχίας και της μαθητικής διαρροής.

11. Η Παροχή πιστοποιημένων τίτλων σπουδών αντίστοιχων με αυτούς άλλων χωρών της Ε.Ε. Πιστοποίηση επιπέδου γλωσσομάθειας και γνώσεων Πληροφορικής σε περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο.

12. Το περιεχόμενο και το επίπεδο μιας διαρκούς, πολύμορφης και ποιοτικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών αλλά και των διοικητικών υπαλλήλων. H προώθηση της διά βίου εκπαίδευσης για τη διαρκή αναβάθμιση της γνώσης.

13 Η αναδιάρθρωση της δομής της διοίκησης και της επιστημονικής καθοδήγησης της εκπαίδευσης, τόσο στην κεντρική υπηρεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ, όσο και στις περιφερειακές υπηρεσίες και στους εποπτευόμενους φορείς, προκειμένου να αναπτυχθεί μια δομημένη στρατηγική επιλογή και να γίνει αποτελεσματική η διαχείριση της καινοτομίας.

14. Η επάρκεια του εκπαιδευτικού, του διοικητικού και του βοηθητικού προσωπικού, προκειμένου οι εκπαιδευτικές μονάδες να λειτουργούν με στοιχειώδη ποιότητα, αλλά και η αντιμετώπιση προβλημάτων υλικοτεχνικής υποδομής.

15. Τέλος, ο σχεδιασμός και η θεσμοθέτηση μέτρων για την τεκμηρίωση – διασφάλιση – ανατροφοδότηση της ποιότητας στο εκπαιδευτικό σύστημα και αντίστοιχων κινήτρων για το ανθρώπινο δυναμικό.