Σχόλιο στο αίτημα των Γάλλων να "προσευχηθεί" ο Δαλάι Λάμα για τα θύματα των τζιχαντιστών

Εν Πειραιεί τη 30^η Νοεμβρίου 2015

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ ΝΑ «ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙ» Ο ΔΑΛΑΪ ΛΑΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ

Το τραγικό γεγονός της φονικής τρομοκρατικής επίθεσης των ισλαμιστών στο Παρίσι στις 13 Νοεμβρίου ε. ε. συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Η φρίκη και ο θρήνος των 132 νεκρών, των 100 βαριά και των τριακοσίων λιγότερο τραυματισμένων βύθισε σε βαρύ πένθος τον Γαλλικό λαό. Πολλοί ευρωπαίοι ηγέτες το παραλλήλισαν με το άλλο τρομοκρατικό χτύπημα των τζιχαντιστών στην Νέα Υόρκη το 2001, που είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή των δύο διδύμων Πύργων. Και δικαίως, διότι όπως απέδειξε η συνέχεια των γεγονότων,το τραγικό αυτό γεγονός ήταν η απαρχή μιας ριζικής γεωπολιτικής στροφής της Γαλλικής Κυβέρνησης στην μέχρι τώρα ασυγχώρητη και πέρα από κάθε λογική, στάση της να στηρίξει το «Ισλαμικό Χαλιφάτο». Ως γνωστόν, πολλά από τα όπλα που χρησιμοποίησαν οι τζιχαντιστές τρομοκράτες ήταν γαλλικής κατασκευής, τα οποία τους τα προμήθευε η Γαλλία! Μόνο που δεν φανταζόταν, ότι θα ερχόταν η ώρα να γυρίσουν οι κάνες τους προς τον αθώο γαλλικό λαό!

Όταν ο Ορθόδοξος ηγέτης της Ρωσίας κ. Β. Πούτιν αποφάσισε να επέμβει στρατιωτικά και να αντιμετωπίσει πρώτος και μόνος τον ισλαμικό παραλογισμό και τις ανείπωτες θηριωδίες, που προσέλαβαν διαστάσεις πραγματικής γενοκτονίας στη Συρία, οι δυτικοί ηγέτες δεν είδαν με καλό «μάτι», αλλά με πολλή καχυποψία τις επιχειρήσεις του, αφού τώρα τα γεωπολιτικά τους σχέδια έβλεπαν να ματαιώνονται. Τώρα που το ισλαμικό μαχαίρι «μπήχτηκε» στην καρδιά της Ευρώπης, άρχισαν να ξυπνούν και να συνειδητοποιούν τι εστί Ισλάμ και να κινητοποιούνται προκειμένου να αντιμετωπίσουν από κοινού με τους Ρώσους το φίδι, που είχαν «εκκολάψει»εδώ και δεκαετίες, παρ’ όλο που ίσως είναι πολύ αργά.

Ωστόσο λίγοι θα πρόσεξαν, μια και το επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλων ήταν οι πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις, μια άλλη «κρυφή» παράμετρο του φρικτού αυτού γεγονότος. Το πώς δηλαδή ο γαλλικός λαός το «είδε» και το αντιμετώπισε από πνευματική σκοπιά. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία μια μεγάλη μερίδα του γαλλικού λαού ζήτησε από τον πάπα Φραγκίσκο και τον Δαλάι Λάμα να «προσευχηθούν» για τα άτυχα θύματα και προ πάντων να «προσευχηθούν», ώστε ο Θεός να σταματήσει το κακό της τρομοκρατίας, να ακυρώσει και να ματαιώσει τις τρομοκρατικές ενέργειές των, ώστε να μην επαναληφθούν στο μέλλον παρόμοια γεγονότα.

Το παρά πάνω αίτημα του γαλλικού λαού δείχνει ξεκάθαρα τρία τινά: Πρώτον, την πεποίθησή του ότι ο θεός του Πάπα Φραγκίσκου και του Δαλάι Λάμα, κατ’ ουσίαν είναι ο ίδιος, ο οποίος βέβαια για μας τους Ορθοδόξους δεν είναι άλλος από τον διάβολο. Δεύτερον, πόσο βαθιά έχει διαβρώσει την γαλλική κοινωνία ο λαϊκός Οικουμενισμός και το πνεύμα του θρησκευτικού συγκρητισμού και τρίτον το πώς ο σημερινός ευρωπαίος άνθρωπος κατανοεί την σχέση του με τον Θεόν. Ο σύγχρονος ευρωπαίος «χριστιανός» θέλει το Θεό περίπου …υπηρέτη του, αφού ο παραφθαρμένος χριστιανισμός της Δύσης μετάλλαξε την βιωματική σχέση του πιστού με τον Θεό σε σχέση δούναι και λαβείν. Νομίζει ότι ο Θεός οφείλει να τρέχει από πίσω του, για να τον υπηρετεί κάθε φορά που θα τον επικαλείται και θα έχει την ανάγκη Του. Θα προλαμβάνει και θα εξουδετερώνει κάθε κακό, που αυτός θα προκαλεί, ή που θα αδυνατεί να αντιμετωπίσει με τις δικές του δυνάμεις, όπως πολέμους, σεισμούς πλημμύρες,θεομηνίες, τρομοκρατικές ενέργειες κακών ανθρώπων, κ.λπ. Και γενικά θα τον υπηρετεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να του εξασφαλίζει ευημερία και απόλαυση των επίγειων αγαθών, όσο γίνεται καλύτερα, μια και δεν υπάρχει τίποτε πέραν του τάφου! Ας θυμηθούμε την πρόσφατη δήλωση του αγγλικανού «Αρχιεπισκόπου» της Καντερβουρίας, Τζάστιν Γουέλμπι, ο οποίος με αφορμή το τρομοκρατικό χτύπημα του Παρισιού, προσευχήθηκε με πολλή αγωνία προς τον Θεό και του είπε με παράπονο περίπου τα εξής: Που είσαι Θεέ μου; Γιατί δεν επεμβαίνεις, ενώ βλέπεις ένα τέτοιο μακελειό; Αρχίζω να αμφιβάλλω αν πράγματι υπάρχεις! Η νοοτροπία αυτή αποτελεί κατ’ ουσίαν έκφραση και έκφανση του άθεου ευρωπαϊκού Ουμανισμού. Διότι τι άλλο μπορεί να κρύβει παρά την δαιμονική έπαρση του ανθρώπου, ο οποίος θεοποιώντας τον εαυτό του, μεταβάλει τον Θεόν σε υπηρέτη του;

Στο αίτημα των Γάλλων για «προσευχή», ενδιαφέρον παρουσιάζει η αντίδραση του Δαλάι Λάμα, όπως αυτή καταγράφηκε στον ηλεκτρονικό τύπο και χρήζει σχολιασμού: «Αμέσως μετά τις ολέθριες τρομοκρατικές επιθέσεις που βύθισαν στο πένθος το Παρίσι την περασμένη Παρασκευή, μία από τις πρώτες αντιδράσεις του κόσμου, όπως συμβαίνει σε πολλές τραγωδίες, ήταν να στραφεί στην προσευχή. Ωστόσο, παρόλο που το hashtag #Pray For Paris (Προσευχηθείτε για το Παρίσι) ήταν για αρκετές ώρες πρώτο στα trends των socialmedia και οι θρησκευτικοί ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Πάπα, δήλωσαν ευθύς αμέσως ότι προσεύχονται για τα θύματα, η στάση που κράτησε ο Δαλάι Λάμα απέναντι στην τραγωδία ήταν κάπως διαφορετική. Ο Θιβετιανός πνευματικός ηγέτης, σε δηλώσεις του στο Deutsche Welle, επισήμανε ότι ο κόσμος δεν πρέπει να ζητά από τον Θεό να διορθώσει προβλήματα που δημιούργησαν οι άνθρωποι. “Οι άνθρωποι θέλουν να ζήσουν ειρηνικά. Οι τρομοκράτες είναι κοντόφθαλμοι και αυτή είναι μία αιτία που προκαλεί τις επιθέσεις αυτοκτονίας”, ανέφερε σχετικά με τις επιθέσεις ο 80χρονος ηγέτης του Θιβετιανού Βουδισμού, Τεντζίν Γκιάτσο. “Αυτό το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί μόνο με προσευχές. Είμαι βουδιστής και πιστεύω στην προσευχή. Όμως εδώ έχουμε ένα πρόβλημα που δημιούργησαν οι άνθρωποι και τώρα ζητάμε από τον Θεό να το λύσει. Είναι παράλογο. Ο Θεός θα μας απαντούσε: “Λύστε το μόνοι σας, αφού εσείς το δημιουργήσατε””, συμπλήρωσε ο 14ος Δαλάι Λάμα. Όπως τόνισε, η ανθρωπότητα “χρειάζεται μία συστηματική προσέγγιση για την ενίσχυση των ανθρωπιστικών αξιών της ενότητας και της αρμονίας”. “Αν αρχίσουμε να την εφαρμόζουμε άμεσα υπάρχει ελπίδα ότι αυτός ο αιώνας θα είναι διαφορετικός από τον προηγούμενο”, υπογράμμισε ο Δαλάι Λάμα. “Ας εργαστούμε λοιπόν σκληρά για να φέρουμε την ειρήνη στις οικογένειές μας και την κοινωνία μας και ας μην περιμένουμε βοήθεια από τον Θεό, τον Βούδα ή τις Κυβερνήσεις”, κατέληξε ο σοφός άνδρας στέλνοντας το εξής βαθύ μήνυμα: “Είμαστε όλοι ένας λαός”»(Σφάλμα! Η αναφορά της υπερ-σύνδεσης δεν είναι έγκυρη.).

Οι παρά πάνω θέσεις του βουδιστή ηγέτη, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, έχουν μια δόση αληθείας και εν μέρει είναι ορθές. Διότι σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται ο Θεός να ακούσει τις προσευχές και να ανταποκριθεί στα αιτήματα των ανθρώπων εκείνων που δεν έχουν καμιά διάθεση να μετανοίας και αλλαγής ζωής, σύμφωνα με τον λόγο του ψαλμωδού: «θέλημα των φοβουμένων αυτόν ποιήσει,(και μόνον αυτών και ουδέποτε αυτών που επιμένουν στην ασωτία), και της δεήσεως αυτών εισακούσεται και σώσει αυτούς» (Ψαλμ.144,19). Ωστόσο αδυνατεί να κατανοήσει ο βουδιστής ηγέτης, ότι το βαθύτερο αίτιο της δυστυχίας του ανθρώπου είναι η αμαρτία και η αποστασία του από τον Θεόν και το θέλημά του. Και επομένως η μόνη οδός λυτρώσεως δεν είναι η επιστροφή σε «μία συστηματική προσέγγιση για την ενίσχυση των ανθρωπιστικών αξιών της ενότητας και της αρμονίας», αλλά η μετάνοια και η επιστροφή στον Θεόν.

Θα κλείσουμε την μικρή αυτή αναφορά μας με ένα περιστατικό, που αναφέρεται στα ευαγγελικά κείμενα,(Λουκ.13,1-3) και το οποίο βρίσκει άριστη εφαρμογή στο πρόσφατο τρομοκρατικό χτύπημα του Παρισιού. Πρόκειται για το γνωστό εκείνο περιστατικό, κατά το οποίο ενώ ο Ιησούς ομιλούσε στα πλήθη για τα σημεία των καιρών, παρουσιάσθηκαν μερικοί άνθρωποι και του ανέφεραν ένα θλιβερό γεγονός. Επρόκειτο για το οικτρό τέλος κάποιων Γαλιλαίων, τους οποίους έσφαξε ο Πιλάτος την ώρα που πρόσφεραν θυσία στο ιερό. Και τότε ο Κύριος τους αποκρίθηκε και είπε: Νομίζετε ότι οι Γαλιλαίοι εκείνοι υπήρξαν περισσότερο αμαρτωλοί από όλους τους άλλους Γαλιλαίους και γι’αυτό έπαθαν αυτά και βρήκαν ένα τόσο τραγικό θάνατο; Όχι σας λέγω! Δεν υπήρξαν αυτοί χειρότεροι από τους άλλους. Αλλ’ εάν δεν μετανοήσετε, έτσι θα χαθείτε και σεις όπως εκείνοι. Πιστεύουμε ότι και σήμερα ο Κύριος, κάπως έτσι θα απαντούσε στον γαλλικό λαό, αλλά και σε όλους μας: «Νομίζετε ότι οι εκείνοι οι Γάλλοι που βρήκαν τραγικό θάνατο στο Παρίσι από τους Τζιχαντιστές υπήρξαν περισσότερο αμαρτωλοί από όλους τους άλλους που επέζησαν; Όχι σας λέγω! Δεν υπήρξαν αυτοί χειρότεροι από τους άλλους. Αλλ’ εάν δεν μετανοήσετε, έτσι θα χαθείτε και σεις όπως εκείνοι»!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών