Σχόλιο περί διευθυντικών κρίσεων (του Κώστα Παππά)

του Κώστα Παππά,

Επειδή γίνεται μεγάλη κουβέντα σχετικά με τα προσόντα που ακυρώνονται απ΄το νέο νομοσχέδιο για τις κρίσεις διευθυντών στην εκπαίδευση και για συναδέλφους «ικανούς» που, ενώ έχουν πολλά τυπικά προσόντα, παραμερίζονται λόγω της αυξημένης βαρύτητας που δίνεται στην μοριοδότηση από το σύλλογο διδασκόντων και από τα χρόνια εκπαιδευτικής υπηρεσίας, θα ήθελα να συμβάλλω στο διάλογο με τις ακόλουθες επισημάνσεις, χωρίς να θέλω να προσβάλλω όλους τους αξιόλογους προσοντούχους συναδέλφους:

1. Πόσα μεταπτυχιακά είναι άσχετα ως προς τη διοίκηση σχολικής μονάδας; Μπορώ να αναφέρω αμέτρητα… Γιατί αυτά καθιστούν αυτομάτως κάποιον καλύτερο από έναν συνάδελφό του που δεν έχει το αντίστοιχο προσόν αλλά έχει πολύ μεγαλύτερη επιμόρφωση σε εκπαιδευτικά θέματα που δεν μοριοδοτείται;

2. Πόσα μεταπτυχιακά αποκτήθηκαν από πανεπιστήμια του εξωτερικού με τη μέθοδο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, όπου οι συνάδελφοι παράλληλα με τον τίτλο τους κατοχύρωσαν και γλωσσομάθεια επιπέδου Γ2, χωρίς στην πραγματικότητα να γνωρίζουν ούτε λέξη από τη γλώσσα στην οποία γράφτηκε η διατριβή τους;

3. Πόσα δεύτερα πτυχία δεν έχουν καμιά σχέση με την εκπαίδευση; Γιατί θα πρέπει να μοριοδοτούνται όταν δεν μοριοδοτούνται οι επιμορφώσεις στην εκπαίδευση;

4. Πόσα δεύτερα πτυχία έχουν ελεγχθεί για τον χρόνο εγγραφής του κατόχου τους στη σχολή; Είναι γνωστές σε όλους μας περιπτώσεις όπου συμφοιτητές μας φοιτούσαν παράνομα και σε δεύτερη σχολή, στην οποία εισάγονταν την επόμενη χρονιά, χωρίς να διαγραφούν από την πρώτη σχολή.

5. Πόσοι συνάδελφοι μπήκαν σε μεταπτυχιακά τμήματα κατά τη διάρκεια της απόσπασής τους σε γραφεία εκπαίδευσης, σε πανεπιστήμια, ΤΕΙ, ΥΠΕΠΘ ή γραφεία βουλευτών κτλ; Τυχαίο; Δε νομίζω… όταν άλλοι αγωνίζονταν δίνοντας και ξαναδίνοντας εισαγωγικές εξετάσεις σε μεταπτυχιακά τμήματα, όπου αρίστευαν, για να κοπούν στη συνέντευξη.

6. Πόσοι συνάδελφοι μοριοδοτούνται για δεύτερο πτυχίο, ενώ έχουν κάνει χρήση και των δύο πτυχίων τους; Όλοι μας γνωρίζουμε π.χ. δασκάλους που, ενώ δούλεψαν για πολλά χρόνια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, έκαναν μετάταξη στη δευτεροβάθμια ή το αντίθετο, όπου μοριοδοτείται το δεύτερο πτυχίο τους. Και αυτό συμβαίνει σε πολλές ειδικότητες που τυχαίνει να έχουν δύο πτυχία.

Όσο και να έχουν βαρύτητα τα προσόντα ενός νέου συναδέλφου, η εμπειρία ενός μεγαλύτερου κατά πολύ σε χρόνια υπηρεσίας εκπαιδευτικού, που έχει περάσει πάνω από είκοσι διδακτικά έτη μέσα σε τάξη, ατιμετωπίζοντας πλήθος προβλημάτων, δε μπορεί να παραβλεφθεί.

Σίγουρα ο νόμος χρειάζεται βελτίωση για περιπτώσεις συναδέλφων που δεν έχουν οργανική θέση αν και έχουν πολλά χρόνια υπηρεσίας ή για αύξηση της δυνατότητα προτιμήσεων περισσοτέρων σχολείων από τους υποψηφίους κλπ.

Μέχρι σήμερα η κρίση από τα ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ διενεργούνταν χωρίς τα όργανα να γνωρίζουν τους υποψηφίους παρά μονάχα από μια ολιγόλεπτη συνέντευξη, όπου, όπως είναι γνωστό σε όλους, κυριαρχούσαν τα μικροσυμφέροντα και τις πολιτικές γνωριμίες.

Τέλος, να μην ξεχνάμε ότι τους εκπαιδευτικούς που ενδιαφέρονται για να γίνουν διευθυντές καλύτερα απ’ όλους τους γνωρίζει ο σύλλογος διδασκόντων. Βεβαίως, η κρίση τους θα είναι αμερόληπτη μόνο, αν δεν παρεισφρήσουν προσωπικές συμπάθειες ή μικροσυμφέροντα για εξασφάλιση οργανικών θέσεων και ωρών διδασκαλίας, ώστε να επιλεγεί ο πιο άξιος και ικανός να διαχειριστεί τα θέματα του σχολείου. Στόχος όλων μας θα πρέπει να είναι ένα αποτελεσματικό σχολείο!