Σχετικά με το «διπλασιασμό των μορίων» ορισμένων κατηγοριών εκπαιδευτικών

Σύμφωνα με τους νόμους 4115/2013 (Άρθρο 39, παρ. 2γ) και 4283/2014(άρθρο 4, παρ.1), νόμους που ψηφίστηκαν το 2013 και το 2014 (επί υπουργίας των πασίγνωστων κ.κ. Αρβανιτόπουλου και Λοβέρδου) δίνεται η δυνατότητα σε εκπαιδευτικούς, οι οποίοι έχουν διοριστεί από τις 20-5-2010, έως και τις 31-12-2010 όπως επίσης και σε εκπαιδευτικούς οι οποίοι από το σχολικό έτος 2014-2015 υπηρετούν σε σχολικές μονάδες της κατηγορίας ΙΑ και ΙΒ της δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να λαμβάνουν διπλάσια τα «μόρια των συνθηκών διαβίωσης» σε σύγκριση με όλους τους υπόλοιπους συναδέλφους τους και μάλιστα ακόμα και σε σύγκριση με εκείνους οι οποίοι διορίστηκαν σε δυσπρόσιτες-προβληματικές περιοχές τα προηγούμενα χρόνια και με εκείνους που υπηρετούν μέχρι σήμερα, επί σειρά ετών, σε προβληματικές περιοχές (κυρίως νησιωτικές)!!

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι και παραμένει: Γιατί η πρόβλεψη του διπλασιασμού των μορίων να εφαρμόζεται εντελώς επιλεκτικά σε ορισμένες «προβληματικές» περιοχές και όχι στους εκπαιδευτικούς όλων των προβληματικών περιοχών; Γιατί να ισχύει π.χ. για ορισμένα μόνο νησιά και κατηγορίες σχολείων, και όχι για όλους ανεξαιρέτους τους εκπαιδευτικούς που υπηρέτησαν και υπηρετούν –και μάλιστα εδώ και πολλά χρόνια!- στις προβληματικές περιοχές και πρωτίστως στα νησιά;

Υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε πολλές για τη σκανδαλώδη αυτή πρόνοια του νόμου. Ένα όμως είναι σίγουρο: Έχει γίνει συνήθεια σ’ αυτή τη χώρα ο εκάστοτε Υπουργός της Παιδείας να νομοθετεί και να αποφασίζει όπως αυτός θέλει για τις μεταβολές στη μοριοδότηση των εκπαιδευτικών. Και συχνά μάλιστα οι αποφάσεις αυτές λαμβάνονται εν κρυπτώ και στα γρήγορα, και γίνονται γνωστές στην πράξη, μετά από καιρό. Εδώ φυσικά οι ευθύνες του συνδικαλιστικού κινήματος είναι τεράστιες, γιατί με την αδράνεια, την αδιαφορία και συχνά με τη σκοπιμότητα που διακρίνει πολλούς από τους επικεφαλής του, αυτό έφτασε ουσιαστικά να παρασιωπά ή και εμμέσως να αβαντάρει παρόμοιες απαράδεκτες πολιτικές πρακτικές, αντί να τις καταγγείλει άμεσα και να τις πολεμήσει αμείλικτα ενημερώνοντας και ξεσηκώνοντας τον κλάδο έγκαιρα και αποτελεσματικά…

Στη συγκεκριμένη όμως αδικία, το πράγμα πηγαίνει πολύ βαθύτερα, καθώς όχι μόνο οι πελατειακές σκοπιμότητες των υπουργών, αλλά και το …μακρύ χέρι της κυρίαρχης-κρατικής (ή μάλλον …κράτος εν κράτει!) Εκκλησίας φαίνεται να έχει ανακατευτεί στην υπόθεση αυτή. Γιατί στο «διπλασιασμό των μορίων» από το σχολικό έτος 2014-2015 εντάσσονται με το σκανδαλώδη ισχύοντα νόμο η «Αθωνιάδα» και η «Πατμιάδα» σχολή, όπου το κουμάντο στα ζητήματα του εκπαιδευτικού προσωπικού το έχουν οι ιθύνοντες της επίσημης Εκκλησίας!

Ναι, ακριβώς! Ο νόμος διπλασιασμού των μορίων περιλαμβάνει τους εκπαιδευτικούς μιας σχολής σαν την «Αθωνιάδα» η οποία βρίσκεται σε στεριανή περιοχή κοντά στη Θεσσαλονίκη, ενώ την ίδια στιγμή εξαιρούνται σκανδαλωδώς πολλοί εκπαιδευτικοί που υπηρετούν σε πραγματικά δύσκολες και προβληματικές νησιωτικές συνθήκες, εδώ και πολλά μάλιστα χρόνια, σε σχολεία των Βορείων Σποράδων, όπως είναι η Σκόπελος και η Αλόννησος!! Δεν ακούγεται και πολύ «χριστιανικό και δίκαιο» ένα τέτοιο μέτρο!

Και με την ευκαιρία αυτή πρέπει να επισημανθεί το καθεστώς «δύο μέτρων και δύο σταθμών» που ισχύουν μεταξύ των εκπαιδευτικών των δυο βαθμίδων της Εκπαίδευσηςακόμα και στην ίδια προβληματική και δυσπρόσιτη περιοχή. Αλήθεια, με ποια κριτήρια σε ένα και το αυτό νησί, όπως είναι η Αλόννησος των Βορείων Σποράδων, οι εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχουν αποκλειστεί από το διπλασιασμό των μορίων, ενώ την ίδια στιγμή η περιοχή θεωρείται «δυσπρόσιτη» μόνο για τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης;

Ποια άλλη «λογική» μπορεί να έχουν τέτοιες προβλέψεις του νόμου, πέρα από το διαχωρισμό των εκπαιδευτικών σε μεμονωμένες κατηγορίες, που δεν θα μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους και να συντρίψουν τη γενικότερη αδικία;

Μήπως με κάτι τέτοια τερτίπια, σκόπιμης κατηγοριοποίησης των εκπαιδευτικών δεν τα καταφέρνει μέχρι τώρα η εκάστοτε εξουσία να υποβαθμίζει τη ζωή και τα δικαιώματα όλων ανεξαίρετα, και να χειραγωγεί ορισμένες κάθε φορά κατηγορίες;

Τα ερωτήματα έρχονται λοιπόν καυτά και αμείλικτα στο νου του καθενός από τους αδικούμενους εκπαιδευτικούς των προβληματικών και δυσπρόσιτων περιοχών, που έχουν φάει τη ζωή τους εκεί, πολύ πριν το 2010 ή το 2014:

Ποιος είναι ο λόγος που η σημερινή – η «αριστερή» υποτίθεται- κυβέρνηση διατηρεί και εφαρμόζει ανέπαφη και στις φετινές μεταθέσεις (βλ. εγκύκλιο υπ’ αριθμ.200986/9-12-2015 του υπουργείου Παιδείας) τη σκανδαλώδη και περίτρανα άδικη νομοθεσία των πιο αντιδραστικών κύκλων της παραδοσιακής δεξιάς και της «σοσιαλδημοκρατίας»; Ποια αλήθεια είναι η γνώμη του σημερινού υπουργού της Παιδείας για τις καραμπινάτα άδικες, έως και φωτογραφικές αυτές διατάξεις του κάθε Αρβανιτόπουλου και του κάθε Λοβέρδου;

Τι τον εμποδίζει να τις ακυρώσει;

Κι ακόμα. Ποια επιτέλους είναι η θέση της ΟΛΜΕ και των τοπικών ΕΛΜΕ στη διαιώνιση αυτής της αδικίας που πλήττει χιλιάδες και χιλιάδες παλαιούς εκπαιδευτικούς και εκπαιδευτικούς που επί χρόνια ολόκληρα με τεράστιο μόχθο, με κουτσουρεμένους μισθούς και με τεράστια προσωπικά έξοδα υπηρετούν στα νησιά αυτής εδώ της χώρας;

Η πράξη θα κρίνει τον καθένα μας!