ΣΟΚ προκαλούν τα στοιχεία – Το 26% των παιδιών ξεκινά την παραβατική συμπεριφορά στην ηλικία των 8 με 14 ετών, ενώ η παραβατικότητα εκδηλώνεται κυρίως μετά την ηλικία των 15 ετών, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας για την βία ανηλίκων που παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη.

Ειδικότερα, μέσα στο 2023 σε παράνομες πράξεις που δείχνουν την έξαρση της βίας ανηλίκων προέβησαν 10.776 ανήλικοι (σχεδόν 30 ημερησίως), 1.100 εκ των οποίων ήταν έως 11 ετών και 1.400 από 12 έως 14 ετών. Μία στις τέσσερις παραβάσεις αφορά σε κλοπές, και μία στις πέντε σε διακίνηση ναρκωτικών ουσιών.

Βία ανηλίκων: Σε έναν μήνα 1.353 συλλήψεις παιδιών

Από τις παραβάσεις ανηλίκων το 25% αφορά σε κλοπές, το 21% σε παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, το 19% σε ναρκωτικά,το 8% σε ληστείες, 6% στην αθλητική νομοθεσία, 3% σε φθορά ξένης ιδιοκτησίας, 3% σε σωματικές βλάβες, 2% στη γενετήσια ελευθερία, 1% σε απειλές, 1% σε εξύβριση-δυσφήμιση, 1% σε διατάραξη οικιακής ειρήνης και 1% σε απάτες.

«Οι υποθέσεις που έχει διαχειριστεί η αστυνομία τους πρώτους οκτώ μήνες του 2023 ξεπερνούν εκείνες που είχαν καταγραφεί σε όλη τη διάρκεια του 2022», ανέφερε ο Αθανάσιος Κανάκης, ψυχολόγος της ελληνικής αστυνομίας και μέλος της Ομάδας Διαπραγματευτών.

Μία καταγγελία για εγκλήματα σεξουαλικής φύσης κάθε εβδομάδα

Σε ό,τι αφορά τις υποθέσεις με θύματα ανηλίκους, σύμφωνα με τον απολογισμό για το 2023 της Υποδιεύθυνσης Προστασίας Ανηλίκων Θεσσαλονίκης «σημειώθηκαν 26 περιστατικά βίας μεταξύ ανηλίκων (ξυλοδαρμοί, επιθέσεις), καταγγέλθηκαν 49 υποθέσεις σεξουαλικής φύσεως (βιασμοί, αποπλάνηση, κατάχρηση σε ασέλγεια, προσέλκυση σε ασέλγεια, ασέλγεια έναντι αμοιβής) με θύματα ανηλίκους», ενώ μέσα σε αυτά τα περιστατικά δεν περιλαμβάνονται τα περιστατικά που καταγγέλλονται απευθείας είτε στην Εισαγγελία είτε στο Χαμόγελο του Παιδιού. «Στην υπηρεσία μια καταγγελία σεξουαλικής φύσεως συμβαίνει κάθε εβδομάδα και ένα επεισόδιο μεταξύ ενηλίκων καταγγέλλεται κάθε δύο εβδομάδες», σημείωσε ο κ. Κανάκης.

Πάντως, η σκληρή παραβατικότητα στις ηλικίες κάτω των 18 ετών παραμένει μέχρι στιγμής σε επίπεδα συγκριτικά χαμηλά στην ελληνική επικράτεια σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των δυτικών χωρών, τόσο ποιοτικά, ως προς τη φύση των αδικημάτων, όσο και ποσοτικά ως προς τη συχνότητα τέλεσης. Το ίδιο συμβαίνει και στις περιπτώσεις εκείνες που συμμορίες ανηλίκων διαπράττουν με οργανωμένο τρόπο αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου, όπως κλοπές, ληστείες, διακεκριμένες φθορές.

Σημείο καμπής θεωρείται η περίοδος της πανδημίας, όπου καταγράφεται αύξηση των περιστατικών bullying και βίας, ύστερα από μια μακρά περίοδο μακριά από τα σχολεία.

Στα γενεσιουργά αίτια της παραβατικότητας των ανηλίκων περιλαμβάνονται η έκθεση σε κακοποιητική συμπεριφορά, δυσλειτουργίες στο οικογενειακό περιβάλλον, τεταμένες γονεϊκές σχέσεις, απουσία γονέα (ουσιαστικά ή μεταφορικά), παραβατικοί γονείς, γονείς με ψυχικές διαταραχές, πολύ αυστηρές ή πολύ ελαστικές μέθοδοι ανατροφής, έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας, απουσία ορίων, πρότυπα επιθετικής συμπεριφοράς, πειραματισμός, ανάγκη επίδειξης και επιβεβαίωσης.