Σύστημα διορισμών εκπαιδευτικών… αλλά για ποιούς διορισμούς;

Αποκαλύφθηκε πλήρως η ακραία δημαγωγία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και στους διορισμούς των εκπαιδευτικών. Στο τέλος της από κοινού με τους ακροδεξιούς ΑΝ.ΕΛ. διακυβέρνησής του ανακοινώνει το σύστημα διορισμών με εξαγγελία που εμπαίζει τους δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές και αδιόριστους εκπαιδευτικούς.

Του Νίκου Τσούλια

Από τις εξαγγελίες για 20.000 διορισμούς του κ. Μπαλτά, για 18.000 από τον κ. Φίλη και για 15.000 από τον κ. Γαβρόγλου – επαναλαμβανόμενες μάλιστα ανά μήνα για φτηνούς επικοινωνιακούς λόγους – καταλήξαμε σε 2.500 περίπου διορισμούς (1.300 στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 1.200 στη δευτεροβάθμια) και μόνο για την Ειδική Αγωγή. Μετά από 5 χρόνια κυβερνητικής ευθύνης ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν διόρισε και δεν διορίζει ούτε έναν εκπαιδευτικό στη Γενική εκπαίδευση!

Και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν αισθάνεται καμιά ανάγκη απολογισμού και αυτοκριτικής για τις συνεχιζόμενες σκόπιμες εξαγγελίες περί χιλιάδων διορισμών. Η προκλητικότητα του Υπουργού συνεχίζεται με νέες δημαγωγίες για διορισμούς του μέλλοντος που δεν τον αφορούν. Θεωρώ ότι το μείζον ζήτημα δεν είναι το σύστημα διορισμού αλλά η μείωση των θέσεων εργασίας για τους εκπαιδευτικούς στα επόμενα χρόνια.
Το όποιο σύστημα διορισμού δεν λύνει το πρόβλημα της μακροχρόνιας αδιοριστίας, γιατί πολύ απλά αποτελεί τον τρόπο, τη διαδικασία του διορισμού και τίποτα άλλο. (Και κακώς κάποιοι εστιάζουν σε αυτό το πρόβλημα, γιατί δεν βλέπουν την ουσία του ζητήματος). Αφορά κυρίως μερικές χιλιάδες που είναι κοντά στο διορισμό. Και φυσικά οι διορισμοί που θα ανακοινωθούν δεν είναι κανένα δώρο κανενός Υπουργού, γιατί πολύ απλά το δικαιούνται και μάλιστα εδώ και πολλά χρόνια…

Το όποιο σύστημα διορισμού δεν περιλαμβάνει το πολύ μεγάλο ποσοστό των αναπληρωτών και αδιόριστων εκπαιδευτικών, γιατί αφενός υπάρχει η συνολική μνημονιακή μέγγενη συρρίκνωσης της εκπαίδευσης και αφετέρου «έρχεται» το δημογραφικό πρόβλημα των μαθητών, που θα το οξύνει ακόμα περισσότερο. Αν τηρηθεί το σημερινό εκπαιδευτικό στάτους, χιλιάδες εκπαιδευτικοί που έχουν εκπαιδεύσει πολλαπλάσιο αριθμό μαθητών μας σε πολύ αντίξοες συνθήκες, δεν πρόκειται να διοριστούν ΠΟΤΕ. Και αυτό παρά το γεγονός ότι έχουν προσφέρει σημαντική επαγγελματική δραστηριότητα και ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους στο δημόσιο σχολείο.

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πρόσθεσε τα δικά του μνημονιακά μέτρα στα αντίστοιχα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Και ενώ διατυμπανίζει με άκρατο λαϊκισμό περί του τέλους των μνημονίων, δεν κατάργησε και δεν καταργεί κανένα εφαρμοστικό νόμο των μνημονίων – γιατί δεν είναι τα μνημόνια φαντάσματα – αλλά και ψήφισε το 4ο μνημόνιο μακράς διάρκειας, που υπονομεύει ακόμα περισσότερο το μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης.
Αν δεν καταργηθούν τα μνημονιακά μέτρα των κυβερνήσεων, το ελληνικό σχολείο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στη στοιχειώδη λειτουργία του – πόσο μάλλον στις αυξημένες εκπαιδευτικές και μορφωτικές απαιτήσεις της εποχής μας.

Μπορεί οι εξαγγελίες του Υπουργού να είναι «αδειανό πουκάμισο» αλλά η τακτική του – προκειμένου να αποκρύψει την ουσία των πραγμάτων – είναι «άριστη». Έθεσε ένα ζήτημα του Υπουργείου του στο Υπουργικό Συμβούλιο, για να αποκτήσει «πολιτικό φορτίο και αίγλη» (!). Ταυτόχρονα το εξήγγειλε δύο ημέρες πριν κλείσουν τα σχολεία, για να «στομώσει» τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των δεκάδων χιλιάδων αναπληρωτών και αδιόριστων εκπαιδευτικών. Δεν κρύβεται η πραγματικότητα και μάλιστα στους εκπαιδευτικούς με φτηνές επινοήσεις. Μια υπεράσπιση της πολιτικής του Υπουργείου εκ μέρους της ηγεσίας του – και όχι η στρέβλωση και η απόκρυψη της πραγματικότητας – θα είχε μια τιμιότητα!

Για να υπάρξει ουσιαστική λύση στο ζήτημα των διορισμών απαιτείται: α) Η κατάργηση των μνημονιακών νόμων, που συρρίκνωσαν και συρρικνώνουν τη λειτουργία των σχολείων σε όλη τη χώρα. β) Η ανάπτυξη ολοκληρωμένης αντισταθμιστικής εκπαίδευσης, για να αμβλυνθούν οι πολλαπλές ανισότητες που δέχτηκαν και δέχονται οι μαθητές των πιο ευάλωτων οικονομικά πληθυσμιακών ομάδων. γ) Η συνεχής βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης με βάση τα πορίσματα των εκπαιδευτικών συνεδρίων. δ) Η επαναφορά και η περαιτέρω προαγωγή του πολιτιστικού και μορφωτικού περιβάλλοντος του σχολείου με θεσμική ένταξη των λειτουργιών αυτών στο ωράριό του.

Υ.Γ.
Υπάρχει προηγούμενο ανάπτυξης των θέσεων εργασίας των εκπαιδευτικών με βάση την προαγωγή α) της ποιότητας της δημόσιας εκπαίδευσης και β) του πολιτισμικού, δημιουργικού στερεώματος του σχολείου αλλά και γ) με τη συμβολή της ανανέωσης του μαθητικού πληθυσμού από τα παιδιά των μεταναστών. Στην περίοδο 1993-2003 ο αριθμός των καθηγητών των Γυμνασίων και των Λυκείων αυξήθηκε από 60.000 σε 90.000 περίπου παρουσιάζοντας αύξηση 50%! Αυτή ήταν ουσιαστική εκπαιδευτική πολιτική!!