Αγωνιστική Ενότητα Καθηγητών για Παρέμβαση

στη Δυτική Ελλάδα

[Στηρίζεται από Αγωνιστικές Παρεμβάσεις – Συσπειρώσεις – Κινήσεις Δ.Ε.]

Διακήρυξη για τις εκλογές στα ΠΥΣΔΕ και ΑΠΥΣΔΕ της Δυτ. Ελλάδας 2-11-2016

«Και ενώ οι τριάκοντα (τύραννοι) εξελέγησαν υπό τον όρο να συντάξουν νόμους σύμφωνα με τους οποίους θα κυβερνούσαν, αυτούς διαρκώς ανέβαλαν να τους συντάξουν […] αλλά τη βουλή και τις άλλες αρχές συγκρότησαν όπως φαινόταν καλό στους ίδιους…»,

Ξενοφώντα Ελληνικά Β. ΙΙΙ, 11

Εισαγωγικά

Συνεχίζουμε στον δρόμο του αγώνα, της μαζικής λαϊκής αντιπολίτευσης ενάντια στααντεργατικά μέτρα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Ανοίγουμε τη συζήτηση για πραγματική ενότητα (συνδικαλιστική – εργατική – εκπαιδευτική) όλων των συναδέλφων που θέλουν να αγωνιστούν για την αντίσταση, ρήξη και ανατροπή στην εκπαίδευση και την χώρα των βάρβαρων πολιτικών που χθές επέβαλε το μαύρο μπλόκ ΝΔ -ΠΑΣΟΚ –ΛΑΟΣ. Σήμερα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζειτη δημιουργία του νεοφιλελεύθερου νομικού και πολιτικού υπόβαθρου και διευκολύνει τις επόμενες κυβερνήσεις –των οποίων πολιτικό πρόταγμα είναι η σωτηρία του ευρώ και το κεφαλαίου- τώρα και στο μέλλον να εφαρμόσουν (με πυρήνα την ακραία νεοφιλελεύθερη ΝΔ) πολιτικές αποσάθρωσης του δημόσιου τομέα, με τη συρρίκνωση του δημόσιου σχολείου και την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΤΕΕ.

Στη δημόσια εκπαίδευση, και στις τρεις βαθμίδες, θεσμοθετούνται βαθιά αντιδραστικές τομές, παρά την αριστερή ρητορική της κυβέρνησης, λόγω των ισχυρών δεσμεύσεων, που συνυπέγραψαν και αποδέχονται στα προαπαιτούμενα (περικοπές λειτουργικών δαπανών των σχολείων στο 40% με αύξηση ωραρίου, απαγόρευση μόνιμων διορισμών, δραστική μείωση των αναπληρωτών, κινητικότητα, μετατάξεις, απολύσεις, καταργήσεις σχολείων, συγχωνεύσεις τομέων και ειδικοτήτων κ.λ.π.). Η εφαρμογή των μνημονίων κατ’ εντολήν των δανειστών και η ευρεία χρήση της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη ανατροπή στο χώρο της εκπαίδευσης με συνέπειες για εκπαιδευτικούς, μαθητές, την κοινωνία, στο σύνολό της!

Σημειώσεις για την πολιτική συγκυρία

-Στο νέο ασφαλιστικό/συνταξιοδοτικό και νέο φορολογικό ν/σχ βλέπουμε την πλήρη μετατροπή του αναδιανεμητικού συστήματος σε ανταποδοτικό (με σχεδιασμό να μετατραπεί πλήρως σε κεφαλαιοποιητικό). Πρόκειται για την αποθέωση της ατομικής ευθύνης για ασφάλιση – σύνταξη, με τεράστιες μειώσεις των συντάξεων και με την σφραγίδα μιας δήθεν αριστερής κυβέρνησης! Μάλιστα από 1/1/2017 και οι κύριες συντάξεις των Δημοσίων Υπαλλήλων οδηγούνται από τον εκάστοτε Προϋπολογισμό του κράτους στον «σκοτεινό» Ε.Φ.Κ.Α..

– Για το νέο μισθολόγιο, απλά θα σημειώσουμε -πέρα από την δομή του- την νομιμοποίηση όλων των προηγούμενων περικοπών της τάξης των 6 μισθών, το γενικό πάγωμα με μειώσεις στις αποδοχές, τον κίνδυνο για τα πενιχρά ¾ των μερικών ωριμάνσεων, τις «προσωπικές διαφορές» και την διεύρυνση της εξαφάνισης «μισθολογικών» χρόνων. Δεν είναι τυχαίες οι απαιτήσειςτου ΔΝΤ που το περιλαμβάνουν στην «κάβα» των 3,5 δις Ευρώ. Τι στιγμή μάλιστα που δόθηκαν προκλητικές αυξήσεις στα στελέχη σε μεγάλες «θέσεις ευθύνης» και σε κατόχους «διδακτορικών» για μελλοντική «χρήση» τους (λέγε με ατομική αξιολόγηση, αυτο-αξιολόγηση σχολείων και εξωτερική αξιολόγηση)…

Σημεία στίξης για τα εκπαιδευτικά

Η νεομνημονιακή συγ-κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα, μακριά από κάθε έννοια, πρόνοια και σχεδιασμό για δυνατή, δημόσια, 12χρονη υποχρεωτική και ενιαία εκπαίδευση και με 2χρονη προσχολική αγωγή, σχεδιάζει (κοινή αντζέντα Ν. Φίλη/Α. Λιάκου) με αιχμή του δόρατος πάλι την ΤΕΕ και το Λύκειο:

– Νηπιαγωγεία: αντί επέκτασης της προσχολικής αγωγής σε όλο τον ελλαδικό χώρο για όλα τα νήπια και δημιουργίας ουσιαστικά παιδαγωγικών συνθηκών για τις ημιαστικές και αστικές περιοχές, επιλέγει την συρρίκνωση των τμημάτων και στίβαγμα. Άθλιες συνθήκες για τα φτωχά στρώματα και έξοδο μαθητών για τα πολυτελή ιδιωτικά νηπιαγωγεία, όσων ακόμα δύνανται. Μειώνει έτσι τον αριθμό των οργανικών θέσεων, ώστε αλλού να «παραγάγει πλεονάσματα» νηπιαγωγών για κάθε «χρήση», εξαλείφοντας την ανάγκη προσλήψεων.

– Δημοτικά: Αντί καθιέρωσης του πλήρους ολοήμερου σχολείου με διεύρυνση και ενσωμάτωσης των ΕΑΕΠ, επιστρέφει στην συρρίκνωση, μειώνει το ρόλο του ολοήμερου, μειώνει ώρες ειδικοτήτων και μαθημάτων, μειώνει αριθμό οργανικών, προκειμένου να δημιουργήσει «πλεονάσματα» δασκάλων και καθηγητών (κοινών) ειδικοτήτων.

-Ειδική Αγωγή: σχεδιάζεται η συρρίκνωση –μετά και η διάλυση – των σταθερών δομών. Αυτό διευκολύνει στη μείωση των εξόδων με την είσοδομαθητών στις διευρυμένες τάξεις, με συρρίκνωση των οργανικών κενών και την όποια διεύρυνση των ελαστικά εργαζόμενων στο χώρο. Επομένως στοχεύουν στο σημαντικό περιορισμό διορισμών μονίμων και προσλήψεων αναπληρωτών από τη νέα σχολική χρονιά και στις δύο βαθμίδες.

– Γενικά Λύκεια: Δεν έχουν καταλήξει οριστικά, αλλά πλέον η κατεύθυνση που ψάχνονται είναι εμφανής μετά και το τελευταίο υπόμνημα των «Λιάκων». Ρίχνουν ιδέες μερική ελεύθερη πρόσβαση, για μείωση ύλης, ίσως και διδακτικών ωρών, για διετή Λύκεια (και ΕΠΑΛ), με την Δ΄τάξη του Γυμνασίου ως «προπαρασκευαστικής» και λαιμητόμου για μείωση των μαθητών σε ΓΕΛ και ΕΠΑΛ και δημιουργία ροής σε ΕΠΑΣ άλλων Υπουργείων και ανάπτυξη μετά των ΣΕΚ. Αφού ξεκίνησαν την μείωση των τομέων στη Β ΕΠΑΛ θα συνεχίζουν -σε περίπτωση που δεν αποτρέψουμε και αυτή την εξέλιξη στη λογική του ενιαίου σχολείου- με μία καρικατούρα διετούς Λυκείου και ΕΠΑΛ με επτά βασικές αρνητικές πλευρές: α) Σχολείο – φροντιστήριο για λίγους μαθητές, αλλά με τεράστιο αριθμό μαθητών στα τμήματα, β) Ραγδαία συρρίκνωση του αριθμού των Λυκείων και ΕΠΑΛ, κυρίως στις αστικές περιοχές, γ) πλήρη σχεδόν διάσπαση της ενιαίας δομής της γνώσης με στόχο την ατομική γνώση, δ) Δύο επίπεδα απολυτηρίων (εθνικό και απλό πιστοποιητικό), ε) τον υποχρεωτικό «εθελοντισμό» των 17χρονων με δωρεάν εργασία στους δήμους, στ) την δημιουργία βιομηχανίας εργασιών- εν είδει διπλωματικών και ως συνέπεια ζ) τόσο καταβύθιση του αριθμού των οργανικών θέσεων σε αυτά και τεράστια κινητικότητα καθηγητών, αλλά και την είσοδο εκπαιδευτικών ωρωμισθίων και πιθανά «ωφέλιμων»…

– Γυμνάσια: Σχεδιάζουν μια τετραετή δημοτικοποίηση με αναμόρφωση των εξετάσεων (ενδέχεται να οδηγήσει αύριο σε ενιαίο δημοτικό-γυμνάσιο, χωρίς να γνωρίζουμε αν 6+4=10). Ταυτόχρονα, επειδή τα κτίρια των γυμνασίων είναι κατασκευασμένα για 3 τάξεις, είναι πολύ πιθανή η αύξηση των μαθητών στα τμήματα. Επί του περιεχομένου ήδη βγαίνουν στο φώς οι σχεδόν ειλλημένες αποφάσεις για μείωση των γνωστικών αντικειμένων και κυρίως με την υποβάθμισή τους με κοινή διδασκαλία τομέων γνώσης και όχι κλάδων (π.χ. «εισαγωγή στην κουλτούρα των φυσικών επιστημών). Ερωτηματικό παραμένει και ο συνολικός αριθμός διδακτικών ωρών κάθε εργάσιμη εβδομάδα. Σε παρόμοιες κατευθύνσεις αυτές οδηγούνται στη διάχυση των αναθέσεων μαθημάτων σε συνδυασμό με ενοποιήσεις ειδικοτήτων, που το αποκορύφωμά τους θα το δούμε εκτός από τα ΕΠΑΛ και στην υποχρεωτική εκπ/ση (δημοτικά, αλλά και γυμνάσιο). Πρόκειται για την απαρχήδημοτικοποίησης του Γυμνασίου.

– Αντισταθμιστική εκπαίδευση:Θεωρούν ότι το πρόγραμμα του σχολείου δεν μπορεί να είναι ενιαίο και συγκεντρωτικά προβλεπόμενο. Έτσι προσπαθούν να κρύψουν «κάτω από το χαλί» κάθε έννοια αντισταθμιστικής εκπαίδευσης, αμβλύνοντας εν μέρει έστω το αρνητικό οικογενειακό ή κοινωνικό κεφάλαιο που φέρει και στο οποίο μετέχει όλο και μεγαλύτερο ποσοστό μαθητών.Βεβαίως κάθε κουβέντα στο πλαίσιο αυτό για την «αυτόνομη» σχολική μονάδα,το λιγότερο που κάνει, είναι να συσκοτίζει την υπέρβαση των κοινωνικών διαφορών και να οδηγούν τα σχολείαείτε να αναζητούν πόρους από την αγορά, είτε να συρρικνώνονται και να κλείνουν (βλ. Αγγλία, Ουαλία, ΗΠΑ, κλπ).

Μας τα ’παν κι άλλοι! Όλα αυτά θυμίζουν τους σχεδιασμούς των προκατόχων, της Άννας Διαμαντοπούλου το 2009 και του Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου του 2012. Τον Αύγουστο του 2014, ο τότε υπουργός Παιδείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος, πρότεινε να δοθεί αυτονομία στην επιλογή προγραμμάτων στο 10% του προγράμματος κάθε τάξης, αλλά δεν πρόλαβε!!! Κοινή συνισταμένη: όλες οι προτάσεις αποτελούν κεντρική κατεύθυνσητης Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ. Οι προσπάθειες του «δεξιού χεριού» του υπ. Ν. Φίλη (Αντώνης Λιάκος) να μας παραπλανήσει θα πέσουν στο κενό, διότι θεωρούν ότι το εκπαιδευτικό κίνημα δεν μπορεί να αντιδράσει…Η παραπέρα διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης με αιχμές την ΤΕΕ και Λύκειο δεν θα περάσει.

-Τ.Ε.Ε.: Αντί αναβάθμισης και διάχυσης τεχνολογικών μαθημάτων και δεξιοτήτων ενεργητικού επαγγελματικού προσανατολισμού, σε δημοτικό, γυμνάσιο και Λύκειο (ενιαίο σχολείο), η κυβέρνηση έχει προαποφασίσει:

Συρρίκνωση της Τεχν. Επαγγ. Εκπαίδευσης (ΤΕΕ), δημιουργία ενιαίου χώρου Επαγγ. Εκπαίδευσης & Κατάρτισης, μείωση της φοίτησης, συρρίκνωση των Επαγγελματικών και εργαστηριακών μαθημάτων σε αναντιστοιχία με το επίπεδο 4 των επαγγελματικών προσόντων της βαθμίδας εκπ/σης των ΕΠΑΛ. Μετατροπή της επαγγελματικής ειδίκευσης σε κατάρτιση, σε έξοδος των μαθητών από το σχολείο μέσω της μαθητείας σε αναλώσιμης μεσαιωνικού τύπου νεανικής απασχόλησης (κάλφας), δωρεάν παροχή εργασίας για επιχειρήσεις και κάποιες κρατικές δομές. Συγχώνευση, συρρίκνωση, κατάργηση και γεωγραφικό επιμερισμό των τεχνικών ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ. Αναγνώριση των κολεγίων στο 6ο επίπεδο επαγγελματικών προσόντων, που στην ουσία θα σαρώσουν κάθε παλιά ή νέα δομή κατάρτισης μετά το Λύκειο και το ΕΠΑΛ ακόμα και αρκετές σχολές των ΑΤΕΙ & ΑΕΙ, χωρίς αυτές να μετατρέπονται σε ενιαία εκπαίδευση και ειδίκευση!!!

Σχεδιάζουν να παρακάμψουν την εκπαιδευτική διαδικασία απόκτησης ειδικότητας από το τεχνικό σχολείο με ταχύρυθμα σεμινάρια των 130 ωρών (κυρίως σε ιδώτες) με την πιστοποίηση στον υπερ-ΕΟΠΠΕΠ και με επαναπιστοποίηση ανά 4ετία με τα ανάλογα παράβολα κάθε φορά. Κάτι αντίστοιχο προβλέπει η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και για τους εκπαιδευτικούς!

Με αυτές τις επιλογές αρνούνται ακόμα και τον θεσμό των Σχολών Τεχνών & Επαγγελμάτων που είναι αναγκαίοςνα υπάρξει έστω μέχρι να αρχίσει σχεδιασμένα και κοινωνικά και εκπαιδευτικά νομιμοποιημένα από την 1η δημοτικού το ενιαίο σχολείο των αναγκών, της ενιαίας γνώσης και για όλα τα παιδιά. Έτσι μπορεί να αποτραπεί η πλήρης κατάργηση της ΤΕΕ, μαζί και παραδοσιακά επαγγέλματα. Μ’ αυτό τον τρόπο που σχεδιάζει το Υπ. παιδείας υπονομεύονται πλήρως οι σπουδές στην Επαγγελματική Εκπαίδευση και σύντομα δίπλα στη «βιομηχανία» πιστοποιήσεων θα στηθεί μια «ανθηρή βιομηχανία» για το «πώς να περάσω τις εξετάσεις πιστοποίησης».

Έτσι, ποιος είναι άραγε ο λόγος ένας νέος να παρακολουθήσει 3 έως 5 χρόνια κάποιον κλάδο στην επαγγελματική εκπαίδευση για να αποκτήσει τις απαραίτητες γενικές γνώσεις και να γνωρίσει ολοκληρωμένα μια επαγγελματική ειδικότητα όταν μπορεί με ένα «ταχύρρυθμο» σεμινάριο, ίσως και χωρίς καν αυτό, να αποκτά, μέσω συνήθως σύντομων εξετάσεων σε θέματα θεωρίας, ένα επαγγελματικό πιστοποιητικό;

– ΣΕΚ-ΔΙΕΚ, ν/σχ για έρευνα (το ΔΣ της ΟΛΜΕ ζήτησε απόσυρση στις 6/5/2016): Καταργούνται οι δημόσιες και ιδιωτικές Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης (Σ.Ε.Κ.)ή μετατρέπονται σε ΔΙΕΚ ενήλικων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων. Δηλαδή με την διατήρηση στην ουσία της άτυπης κατάρτισης ΔΙΕΚ μετά το Γυμνάσιο θα συρρικνώσει τόσο το ΓΕΛ, όσο και τα ΕΠΑΛ, σε συνδυασμό δε με τον ΕΟΠΠΕΠ, θα πάει η πιστοποίηση καπνός!

Επιπρόσθετα, μη ξεχνάμε ότι, εκτός από τον εν γένει αναπτυσσόμενο λειτουργικό αναλφαβητισμό των “κανονικών” μαθητών, έχουμε και υπερπληθείς ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες (π.χ. Ρομά, Πρόσφυγες, οικονομικοί μετανάστες, άνεργοι, ΑΜΕΑ, κ.α.). Επαναφέρουν έτσι το Ν. 2817/2000 (Αρσένης) περί κατάρτισης ειδικών ομάδων μετά το Δημοτικό, αλλά με διεύρυνση για την αφαίρεση πληθυσμού από την τυπική εκπαίδευση.

Άρα γιατί να πάει τόσα χρόνια σχολείο κάποιος; Οδηγούν τη νέα βάρδια απασχολούμενων στην αμάθεια – Κατεβάζουν τον πήχη των γνώσεων πολύ χαμηλά….

– Υπεύθυνοι εργαστηρίων, ν/σχ για έρευνα:«…Για τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι έχουν οριστεί υπεύθυνοι εργαστηρίων: α) πληροφορικής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ή β) πληροφορικής στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή γ) φυσικών επιστημών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν προβλέπεται μείωση διδακτικού ωραρίου και αναλαμβάνουν την ευθύνη του εργαστηρίου ως αποκλειστική εξωδιδακτική απασχόληση κατά την κατανομή των εργασιών από τον σύλλογο διδασκόντων».

– Υπηρεσιακές μεταβολές: Με σχεδιασμό ευρύτερο ετοιμάζουν παραπέρα συρρίκνωση του αριθμού οργανικών θέσεων ανά ειδικότητα και περιοχή μετάθεσης, πουμπορεί να φτάσει μέχρι την κατάργηση πολλών υφιστάμενων οργανικών θέσεων που δεν έχουν πλήρη αριθμό διδακτικών ωρών σε σχολεία ή ομάδες σχολείων. Υποβαθμίζουν τον ρόλο των ΠΥΣΔΕ και ΑΠΥΣΔΕ σκόπιμα για να έχουν άμεση εφαρμογή τα μνημονιακά μέτρα με μονοπρόσωπες αποφάσεις χωρίς έλεγχο και αξιοκρατία. Στο άμεσο διάστημα σχεδιάζουν να καταργηθούν έτσι αρκετές οργανικές θέσεις στα σχολεία με συνέπεια μεγάλο ταξίδι των συναδέλφων ανά την επικράτεια. Για όλα αυτάοι κυβερνητικές συνδικαλιστικές παρατάξεις έχουν σοβαρές ευθύνες, διότι εναλλάξ κάθε φορά αντί να στηρίζουν τις αποφάσεις του κλάδου και τους συναδέλφους, υποτάσσονται στα κελεύσματα των κομμάτων τους και γίνονται «δούρειοι» ίπποι!

Κάλεσμα: Τέλος εποχής… ώρα για μια νέα αρχή

Υπάρχει πρόταση διεξόδου; Ποιός ο νέος ρόλος των σωματείων; Τα αυτόνομα σχήματα στη Δυτική Ελλάδα, με αναφορά στις Παρεμβάσεις Δ.Ε. και ηΑ.Ε.Κ. για Παρέμβαση στη Δυτ. Ελλάδα, θεωρούν ότι υπάρχει διεξοδος, η οποία βεβαίως σχετίζεται:

1) Στην διάλυση και της τελευταίας αυταπάτης από το πείραμα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

2) Την απομάκρυσνη από κάθε ιδέα στήριξης σε παλιό και νεό κυβερνητισμό στο συνδικάτο (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ, κλπ), ειδικά μετά από τη χρονιά που πέρασε και τον επικίνδυνο εναγκαλισμό τους στο 11ο εκπ. συνέδριο που έλξηε στις 16/10/2016 με επίκεντρο την μαθητεία και την δήθεν «καλή» αξιολόγηση!!!

3) Την επιλογή για συσπείρωση στο χώρο των Παρεμβάσεων σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τον κυρίως επικίνδυνο για τους δυσώνυμους σχεδιασμούς τους, αφήνοντας σε δεύετρη μοίρα τον διαμαρτυρισμό του ΠΑΜΕ και τον συριζισμό του χώρου περί την ΛΑΕ.

4) Κρατάμε ό,τι θετικό έχουμε παραγάγει ωςΠαρεμβάσεις σε επίπεδο θεωρίας και πράξης μέχρι τώρα σε όλα τα επίπεδα, αλλά και αναζητούμε επί πλέον αναλύσεις και ταυτόχρονα νέου τύπου συλλογικές δράσεις.

5) Θεωρούμε ότι στο «μαραθώνιο» που έχουμε μπροστά μας κρατάμε τις μικρές νίκες, αλλά αναζητούμε να περάσουμε από την συλλογική ιστορική ήττα σε νίκη.

6)) Θα πρέπει όλοι πλέον να ξεκαθαρίσουμε τη στάση μας απέναντι στον νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό, παίρνοντας ξεκάθαρη θέση απέναντι στου νέους υπηρέτες της βάρβαρης νεομνημονιακής πολιτικής οι οποίοι μάλιστα, δρώντας στο όνομα της Αριστεράς,απλώς τη συκοφαντούν. Να μην γίνουμε συνένοχοι στο νέο επικοινωνιακό τέχνασμα των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ «και μνημόνια και αντιμνημονιακοί». Στα υπηρεσιακά συμβούλια όλων των βαθμίδων απέναντι μας είναι κυβέρνηση αλλά και τα συνδικαλιστικά τους δεκανίκια, παλιά και νέα.

7) Δεν θεωρούμε την εκλογή αιρετών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια (ΠΥΣΔΕ, ΣΠΥΣΔΕ, ΚΥΣΔΕ) κεντρικούς χώρους άσκησης συνδικαλιστικής πολιτικής, αλλά ταυτόχρονα ζητάμε την εκλογή αιρετών που δεν θα μειοψηφούν στα κρυφά και θα έχουν την ατομική στήριξη συναδέλφων (αληθινή ή δήθεν) ως κεντρικό πυλώνα πρακτικής και νομιμοποίησης της αφαίρεσης κατακτήσεων. Αντίθετα τους θεωρούμε ανιχνευτές, βοηθούς της ενεργούς συλλογικής δράσης των ΕΛΜΕ και κυρίως τελάληδες για συλλογική πίεση, ειδικά όταν διακυβεύονται μεγάλα ζητήματα εργατικών δικαιωμάτων και όχι «Πόντιους Πιλάτους», όπως στην περίπτωση παραβίαση των Α αναθέσεων σε σςχολεία της Πάτρας τον Σεπτέμβρη του 2016.

– Δεν απεμπολούμε κατακτήσεις δύο αιώνων

– Στηρίζουμε μέχρις εσχάτων το δημόσιο σχολείο

– Δεν υπάρχουν πλεονάσματα εκπαιδευτικών, αλλά ανάγκες των παιδιών

– Να γίνουμε μια γροθιά και φόβος των απέναντι

-Στηρίχτε ψηφίστε Α.Ε.Κ. /Αγωνιστική Ενότητα Καθηγητών για ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στα ΠΥΣΔΕ και ΑΠΥΣΔΕ τηςΔυτ. Ελλάδας.

Οκτώβρης 2016