Σχολεία – Διεθνές απολυτήριο: «Νέες ανισότητες και ανταγωνισμός – Όχι στο σχολείο για λίγους και εκλεκτούς»

Σχολεία: H νέα ρύθμιση απειλεί να εδραιώσει ακόμη βαθύτερα τις ταξικές ανισότητες στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, όπως αναφέρουν οι εκπαιδευτικοί

Η εισαγωγή ενός νέου τύπου απολυτηρίου, του International Baccalaureate (Διεθνές Απολυτήριο – ΙΒ), ανοίγει τον δρόμο για τη δημιουργία ενός σχολείου πολλαπλών ταχυτήτων, όπου λίγοι και προνομιούχοι μαθητές θα αποκτούν πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση με προνομιακούς όρους, παρακάμπτοντας τις πανελλαδικές εξετάσεις.

Πρόκειται για μια ρύθμιση που δεν υπηρετεί την ισότητα στην εκπαίδευση, αλλά τη μετατρέπει σε προνόμιο όσων έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν. Μέσα από αυτή την επιλογή, προωθείται ένα μοντέλο σχολείου που ενισχύει τον αποκλεισμό, την ιδιωτικοποίηση και τον ανταγωνισμό, αφήνοντας πίσω τη μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών.

Οι εξελίξεις αυτές βρίσκουν απέναντί τους γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς και εκπαιδευτικά σωματεία, που με αγωνία και αποφασιστικότητα υπερασπίζονται τον δημόσιο και καθολικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Δείτε επίσης Πότε θα γίνουν οι εξετάσεις για τα Πρότυπα Σχολεία

Η ανακοίνωση από την ΕΛΜΕ Πειραιά:

ΝΕΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟΥ INTERNATIONAL BACCALAUREATE
ΝΕΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ!
ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ!

Ένα νέο μέτρο έρχεται να προστεθεί στην ολομέτωπη επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας, ενάντια στην ουσιαστική και δημιουργική μόρφωση και γνώση που θα έπρεπε να παρέχει το σχολείο.
Αυτή τη φορά, τα μέτρα της κυβέρνησης αφορούν στην αλλαγή του τοπίου πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση μέσω της καθιέρωσης ενός νέου τύπου απολυτηρίου του International Baccalaureate (ΙΒ-ΔΑ). Στα πλαίσια αυτά, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ζήτησε από τους δήμους κατά βάση σε πρότυπα – πειραματικά σχολεία αλλά και σε μουσικά και καλλιτεχνικά να γνωμοδοτήσουν για την ίδρυση 15 τμημάτων ΙΒ (Διεθνούς Απολυτηρίου-ΔΑ, ανάμεσά τους και ο Δήμος Πειραιά, αφού προβλέπεται η λειτουργία σχετικού τμήματος στην Ιωνίδειο).

Η κυβέρνηση, αφού πέρασε στα ψιλά η πρώτη ανακοίνωση του μέτρου, ανοίγει τώρα σιγά σιγά τα χαρτιά της, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές της προθέσεις: την προώθηση ενός ακόμα εργαλείου ιδιωτικοποίησης και ταξικής διαφοροποίησης στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Σύμφωνα με τις προτάσεις του Υπουργείου Παιδείας, ο νέος τύπος απολυτηρίου (ΙB) θα επιτρέπει στους κατόχους του την εισαγωγή όχι μόνο σε ιδιωτικά ΑΕΙ, αλλά και σε δημόσια, χωρίς την υποχρέωση συμμετοχής στις πανελλήνιες εξετάσεις (με βάση τις διαρροές από το ΙΕΠ, η ρύθμιση αυτή ενδέχεται να αφορά και τα μουσικά τμήματα των Πανεπιστημίων, βλέπε ενδεικτικά εδώ: Κ. Πιερρακάκης:Εξετάζουμε οι κάτοχοι Διεθνούς Απολυτηρίου να)!
Με λίγα λόγια, με την καθιέρωση του ΔΑ, επιχειρούν να θεσμοθετήσουν για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες την είσοδο στα δημόσια πανεπιστήμια με κριτήρια πέρα από τις πανελλαδικές εξετάσεις. Και ποιοι ωφελούνται;

α) Οι σχολάρχες των ιδιωτικών σχολείων, των οποίων οι μαθητές θα αποκτούν πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια μέσω του ΔΑ, παρακάμποντας τις πανελλαδικές εξετάσεις. Είναι προφανές ότι αυτή η κίνηση αποτελεί ένα τεράστιο δώρο στα ιδιωτικά σχολεία και τους επιχειρηματίες της εκπαίδευσης, ενισχύοντας την ήδη υπάρχουσα ταξικότητα στο εκπαιδευτικό σύστημα, η οποία έχει αυξηθεί ραγδαία με τα μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ-ΕΕ-ΟΟΣΑ.
β) Τα διάφορα παραρτήματα ιδιωτικών πανεπιστημίων, που θα ξεφυτρώσουν σαν τα μανιτάρια.

γ) Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση, με το συγκεκριμένο μέτρο, διασφαλίζει για μια μικρή μειοψηφία μαθητών πρόσβαση σε αναβαθμισμένα σχολεία, με εξασφαλισμένες σπουδές και σχεδόν εγγυημένη είσοδο στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Μοναδικό ουσιαστικό προαπαιτούμενο: οι γονείς τους να διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα είτε να πληρώνουν φροντιστήρια από το δημοτικό για την είσοδο σε πρότυπα δημόσια σχολεία, είτε να καλύπτουν τα υψηλά δίδακτρα ενός ιδιωτικού σχολείου.
Η θεσμοθέτηση συνεπώς του Ι.Β. δεν στοχεύει στη μείωση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων – τις διευρύνει και τις μονιμοποιεί. Από τη μία, η πλειονότητα των μαθητών θα συνεχίσει να αγωνίζεται μέσα σε συνθήκες εντεινόμενου ανταγωνισμού για μία θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω των πανελλαδικών. Από την άλλη, μια προνομιούχα ομάδα θα αποκτά πρόσβαση στα ΑΕΙ μέσω διετούς προγράμματος λυκειακού τύπου (Β’ και Γ’ Λυκείου) και εξετάσεων υπό την εποπτεία ιδιωτικού οργανισμού με έδρα στη Γενεύη.

Η εισαγωγή του ΙΒ στα σχολεία αποτελεί μια σοβαρή αντιεκπαιδευτική εξέλιξη στην οποία χρειάζεται να αντιταχθεί το σύνολο της σχολικής κοινότητας (ΕΛΜΕ, μαθητές και γονείς).
Συνιστά μια ακόμα επίθεση στην καρδιά του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Πρόκειται για ένα μέτρο με το οποίο θα ενισχυθούν οι αλλαγές που θα διαμορφώσουν ένα ακόμα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για το σχολείο των λίγων και εκλεκτών και εχθρικό για την πλειοψηφία των μαθητών και των εκπαιδευτικών.

Ουσιαστικά είναι μια προσπάθεια με την οποία επιχειρείται να υλοποιηθούν με τον πιο γρήγορο ρυθμό τα μέτρα και οι προτάσεις του ΟΟΣΑ που εδώ και χρόνια έχουν δρομολογηθεί (βλ. Διαμαντοπούλου, εργαλειοθήκη Γαβρόγλου) που στοχεύουν στη διαφοροποίηση μαθητών, εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων, στην ακόμα μεγαλύτερη πολυδιάσπαση των προγραμμάτων σπουδών, αλλά και για πρώτη φορά των απολυτηρίων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με “κερασάκι στην τούρτα” τη διαφοροποιημένη πρόσβαση και στα δημόσια πανεπιστήμια!

Για την επιλογή των συγκεκριμένων σχολείων το Υπουργείο επικαλέστηκε το υψηλό ποσοστό επιτυχίας αυτών των σχολείων στις πανελλήνιες εξετάσεις (80%), όχι για να αναγνωρίσει τις καταστροφικές συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση, αλλά για να μεταθέσει την ευθύνη για την κατάσταση του δημόσιου σχολείου στους ίδιους τους μαθητές. Με αυτόν τον τρόπο, τους χρεώνει τα αποτελέσματα ενός εκπαιδευτικού συστήματος που βασίζεται στις ανισότητες και επιλέγει συνειδητά να προσφέρει ουσιαστική μόρφωση μόνο σε λίγους.

Δείτε επίσης Ωνάσεια Σχολεία: Χρονοδιάγραμμα κλήρωσης και εξετάσεων

Τα σχολεία που θα προσφέρουν ΔΑ θα λειτουργήσουν και ως μοχλός πίεσης για τη διάδοση αυτών των προγραμμάτων και σε άλλες περιοχές, δημιουργώντας ένα εκπαιδευτικό τοπίο δύο ταχυτήτων. Στην πραγματικότητα το διπλό σχολικό δίκτυο (ΓΕΛ –ΕΠΑΛ) θα γίνει τριπλό, μια και θα υπάρξουν και τα σχολεία «αριστείας» για λίγους που θα οδηγούν στο ΔΑ,  και τα σχολεία για τους πολλούς, που θα συνεχίσουν να περνούν από τη δοκιμασία των πανελλαδικών. Η διαφοροποίηση των σχολείων, η κατηγοριοποίησή τους, αλλά και η υποβάθμιση των περισσότερων από αυτά, είναι κεντρικός στόχος της πολιτικής της κυβέρνησης. Σε αυτόν αποσκοπεί και η αξιολόγηση.
Όλα τα παραπάνω συνοδεύονται από μια θρασύτατη προπαγάνδα περί «διόρθωσης αδικιών». Η κυβέρνηση και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί προσπαθούν να παρουσιάσουν το ΔΑ ως μέσο «ισότητας», ενώ στην πραγματικότητα αυτό που επιτυγχάνεται είναι η διεύρυνση των ανισοτήτων. Στην κοινωνία μας δεν αδικούνται τελικά μόνο αυτοί που μπορούν να πληρώσουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ για τις σπουδές τους. Ας σταματήσει αυτό το παραμύθι, ότι δηλαδή οι παροχές στους φτωχότερους καταπιέζουν τους πιο πλούσιους! Αυτοί που είναι πάντα στους αδικημένους είναι η πλειοψηφία των ανθρώπων που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν για τις «ευκαιρίες» που παρέχει η κυβέρνηση.

Για τη μεγάλη πλειοψηφία, η πολιτεία επιφυλάσσει καθημερινότητα με ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, υποβαθμισμένες υποδομές —παγωμένες αίθουσες, επικίνδυνα κτήρια, υποτυπώδη εργαστήρια, ανύπαρκτα υλικά— και διδασκαλία στη βάση ξεπερασμένων Αναλυτικών Προγραμμάτων. Σε αυτό το σκηνικό προστίθεται ο εξαντλητικός αγώνας των πανελλαδικών εξετάσεων, ως μοναδική δίοδος προς τα ΑΕΙ.

Αν, μάλιστα, εμφανιστεί κάποιος χορηγός (π.χ. Ίδρυμα Ωνάση) να «ενισχύσει» ένα σχολείο, του παραχωρείται de facto δημόσια περιουσία, ενώ μαθητές και γονείς καλούνται να ευγνωμονούν και να υποτάσσονται στον ευεργέτη-ιδιώτη.

Έτσι η εκπαίδευση γίνεται ακόμα πιο ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα και πεδίο ταξικών διακρίσεων, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα κάθε οικογένειας. Δημιουργούνται προγράμματα σπουδών και εκπαιδευτικές διαδρομές πολλαπλών ταχυτήτων, που οδηγούν σε έναν όλο και πιο αδυσώπητο ανταγωνισμό, λίγες ευκαιρίες για τους πολλούς και οικονομική αιμορραγία για όσους προσπαθούν μόνοι να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή μόρφωση για τα παιδιά τους.

Επιπλέον, η εισαγωγή του ΙΒ στα δημόσια σχολεία της χώρας μας εγείρει σοβαρά ζητήματα εκπαιδευτικών ανισοτήτων. Η εφαρμογή του προγράμματος απαιτεί τη διδασκαλία από εκπαιδευτικούς με εξειδικευμένα προσόντα, οι οποίοι πρέπει να είναι κατάλληλα καταρτισμένοι για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του. Ωστόσο, το Υπουργείο Παιδείας όχι μόνο δεν έχει λάβει καμία πρωτοβουλία για την κατάρτιση των καθηγητών, αλλά έχει παραμελήσει την ουσιαστική επιμόρφωσή του συνόλου των εκπαιδευτικών εδώ και πολλά χρόνια.

Σοβαρές ευθύνες αναλαμβάνει και η Δημοτική Αρχή του Πειραιά, που γνωμοδότησε θετικά για την ίδρυση τμήματος IB στην Ιωνίδειο. Η απόφαση λήφθηκε μάλιστα διά περιφοράς (όχι σε διά ζώσης συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου), χωρίς καν να ρωτηθούν οι εκπαιδευτικοί και η ΕΛΜΕ Πειραιά. Παρά τις προσπάθειες του Δημάρχου να υποβαθμίσει το ζήτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο (το θέμα έθεσε ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που αφορά τη λογοδοσία της Δημοτικής Αρχής), ο Δήμαρχος Πειραιά ουσιαστικά αναπαρήγαγε εξ’ ολοκλήρου την σχετική κυβερνητική επιχειρηματολογία. Αποδεικνύοντας πως η θετική εισήγηση του Δήμου Πειραιά δεν αφορά μόνο την τυπική βεβαίωση ύπαρξης αίθουσας ή μη στην Ιωνίδειο για την ίδρυση του IB, αλλά αποτυπώνει ουσιαστική συμφωνία με τους αντιεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, του ΟΟΣΑ.

Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ καταδικάζει αυτή την αρνητική εξέλιξη, αλλά και την στάση της Δημοτικής Αρχής Πειραιά.
Η αντίσταση και ο αγώνας για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης και των μορφωτικών δικαιωμάτων όλων των μαθητών είναι υπόθεση όλων μας!