Η ψηφιακή γνώση και δεξιότητα που απαραίτητα στην εποχή μας πρέπει να κατέχουν οι μαθητές από τα πρώτα βήματά τους στην εκπαίδευση, από πολλούς ερευνητές και παιδαγωγούς έχουν χαρακτηριστεί ως δεξιότητες επιβίωσης στη σύγχρονη εποχή.

Η έννοια όμως του ψηφιακού γραμματισμού είναι μία αφηρημένη και γενική έννοια με αποτέλεσμα άλλες φορές να συνδέεται με την εκμάθηση χειρισμού ψηφιακών συσκευών και άλλες φορές με την εκμάθηση χρήσης ψηφιακών εργαλείων. Ωστόσο αποτελεί μία σύνθετη έννοια που σε μεγαλύτερο βαθμό συνδυάζει την εκμάθηση δεξιοτήτων, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και στον ψηφιακό κόσμο και σε λιγότερο βαθμό την χρήση μέσων και εργαλείων.

Στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο της η αναφέρεται στις οχτώ βασικές ψηφιακές δεξιότητες που το σχοείο και γενικότερα ο χώρος της εκπαίδευσης οφείλει κατα μία έννοια να εφοδιάσει τους μαθητές.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το άρθρο η είναι μία ομάδα κοινωνικών, συναισθηματικών, γνωστικών και τεχνικών δεξιοτήτων με τις οποίες θα πρέπει να εξοικειωθούν οι μαθητές. Ειδικότερα, αναφέρεται στην εξοικείωση με την έννοια της ψηφιακής ταυτότητας, της ψηφιακής ασφάλειας και των ψηφιακών δικαιωμάτων καθώς αυτές οι έννοιες προκύπτουν μέσα παό την ορθή ψηφιακή χρήση και τον ψηφιακό γραμματισμό.

Σχετικοί Σύνδεσμοι:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αυξήσεις μισθών: Πώς θα ενισχυθεί το εισόδημα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα