Καινὴ καὶ ἰσότιμος ἀγάπη
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ πρέπει νὰ εἶναι προσεκτικοὶ στὴ ζωή τους καὶ ὁ πνευµατικός τους ἀγώνας πρέπει νὰ στοχεύει στὴ µίµηση τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ βέβαια δὲν εἶναι εὔκολο. Οὔτε καὶ ὅλοι µποροῦν νὰ ἔχουν τὰ ἴδια πνευµατικὰ ἀποτελέσµατα. Πρέπει ὡστόσο ὅλοι νὰ εἶναι ἀγωνιστές, νὰ ἔχουν ἐγρήγορση καὶ διαρκῆ µνήµη τῶν ἱερῶν τους ὑποχρεώσεων.

Οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι εὔκολα ἀπορροφῶνται ἀπὸ τὶς βιοτικὲς µέριµνες καὶ πολὺ λίγο ἀχολοῦνται µὲ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ἐνῶ εἶναι πειθαρχικοὶ σὲ πολλὲς ἄλλες ἐντολές, ὅπως πολιτικές, ἐπαγγελµατικές, κοινωνικές κ.ἄ., στὴν τήρηση τῶν θείων ἐντολῶν εἶναι ἀµελεῖς καὶ ἀδιάφοροι.∆ὲν εἶναι πρόθυµοι νὰ προχωρήσουν τὸ δρόµο τοῦ Θεοῦ, νὰ δεχτοῦν τὴν ὀρθότητα τῶν ἐντολῶν καὶ νὰ ἐγκαταλείψουν τὶς κακές τους συνήθειες. Μερικοὶ ἐπίσης θέλουν νὰ συνδυάσουν τὶς ἐντολές µὲ τὶς ἁµαρτωλές τους συνήθειες!
Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀποφασιστικοὶ καὶ ἀρνοῦνται τὴ νοοτροπία τοῦ κόσµου. Ὁ Μέγας Βασίλειος προτρέπει τοὺς χριστιανοὺς νὰ µιµηθοῦν τὸν Θεὸ καὶ ἀναφέρει ἕνα παράδειγµα: «Ὅπως ὁ Θεὸς µεταδίδει ἐξίσου σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τὸ φῶς του, ἔτσι καὶ οἱ µιµητὲς τοῦ Θεοῦ ἄς ἀκτινοβολοῦν πρὸς ὅλους καινὴ καὶ ἰσότιµη ἀγάπη». Καὶ ὑπάρχουν πάµπολλα παρόµοια παραδείγµατα, γιὰ νὰ παρακινηθοῦν οἱ ἄνθρωποι στὴ µίµηση τοῦ Θεοῦ. Μένω ὅµως σ’αὐτὸ ποὺ ἀνέφερα καὶ τὸ σχολιάζω. Ἡ ἀποστολὴ νὰ γίνει κανεὶς µιµητὴς τοῦ Θεοῦ εἶναι σπουδαία, παρόλο ποὺ οἱ κοσµικοὶ δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ ἐκτιµήσουν. Ἀλλὰ δὲν πειράζει. Ἐκεῖνοι θεωροῦν ἀδιανόητο νὰ θέλει κάποιος νὰ δείχνει ἀγάπη πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, νὰ καλύπτει ὑλικές τους ἀνάγκες, νὰ τοὺς βλέπει µὲ συµπάθεια, νὰ τοὺς ἀνέχεται καὶ νὰ προσεύχεται γι’ αὐτούς. Εἶναι κλεισµένοι στὸν ἑαυτό τους, σκέφτονται µόνο τί θὰ φᾶνε, τί θὰ πιοῦνε καὶ πῶς θὰ καλοπεράσουν. ∆ὲν τοὺς ἐνδιαφέρει ὁ συνάνθρωπός τους, ποὺ ἐνδέχεται νὰ εἶναι νηστικός, ἀσθενής, ἀπροστάτευτος καὶ γενικὰ βυθισµένος στὴ δυστυχία.
Ὁ Θεὸς ὅµως µᾶς θέλει εὐαίσθητους καὶ καλοπροαίρετους. Νὰ βλέπουµε τοὺς φτωχοὺς καὶ πάσχοντες, νὰ τοὺς βοηθοῦµε τὸ κατὰ δύναµη καὶ νὰ δείχνουµε ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν πνευµατική τους προκοπή. Ἡ ἀγάπη µας πρέπει νὰ εἶναι γενική, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης. Νὰ ἁπλώνεται καὶ πρὸς τοὺς ἐχθρούς µας ἀκόµα. Εἶναι σαφὴς ἡ ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ: «Νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, δίνετε εὐχὲς σ’ αὐτοὺς ποὺ σᾶς δίνουν κατάρες, εὐεργετεῖτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς µισοῦν, καὶ προσεύχεστε γι’ αὐτοὺς ποὺ σᾶς κακοµεταχειρίζονται καὶ σᾶς καταδιώκουν, γιὰ νὰ γίνετε παιδιὰ τοῦ οὐράνιου Πατέρα σας, γιατὶ αὐτὸς ἀνατέλλει τὸν ἥλιο του γιὰ κακοὺς καὶ καλοὺς καὶ στέλνει τὴ βροχὴ σὲ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Ματθ. ε΄ 44-45).
Ὅταν µιλᾶµε γιὰ µίµηση τοῦ Θεοῦ, δὲν ἐννοοῦµε ὅτι θὰ γίνουµε καὶ µεῖς θεοί. Ἁπλὰ πρέπει νὰ τηροῦµε ταπεινὰ τὶς ἐντολές του καὶ νὰ ποθοῦµε τὴν οὐράνια βασιλεία.
Ορθόδοξος Τύπος, 30-09-2016