Αξίζουν συγχαρητήρια στα προσφυγόπουλα από την Κω και τη Λέρο, που με την παιδαγωγική καθοδήγηση της «ΑΡΣΙΣ» και την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, αρίστευσαν και κατέκτησαν την πρώτη θέση στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό «Meet & Code», που υλοποιείται από μια σύμπραξη εταιρειών και μη-κερδοσκοπικών οργανώσεων που έχει ως στόχο να εξοικειώσει παιδιά και νέους στον κόσμο της τεχνολογίας και του προγραμματισμού.
Το πρότζεκτ «My story», η μοναδική ελληνική εκπροσώπηση σε όλο το διαγωνισμό, κατέκτησε την πρώτη θέση στην κατηγορία «Diversity». Ξεκινώντας από τη Συρία, την Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν και την Αγκόλα, τα παιδιά μίλησαν για τις πατρίδες τους, αλλά και για τις χώρες από τις οποίες πέρασαν.
Αν αυτό το γεγονός μας γεμίζει χαρά και υπερηφάνεια, τι να πούμε για την κοινωνική αναλγησία και βαρβαρότητα που επιφυλάσσει η κυβέρνηση της ΝΔ για τα παιδιά των καταυλισμών, αποκλεισμένα τόσο από τη διά ζώσης διδασκαλία (όταν τα σχολεία λειτουργούν) αλλά και από την τηλεκπαίδευση; Τι να πούμε για την εγκατάλειψη του εμβληματικού έργου του ΣΥΡΙΖΑ για την εκπαίδευση των παιδιών προσφύγων; Για την παραβίαση, από την πλευρά του υπουργείου, θεμελιωδών διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Είναι καταγεγραμμένη πια στην κοινωνική συνείδηση η εικόνα ενός υπουργείου αδιαφορίας, αναλγησίας και εγκατάλειψης της δημόσιας εκπαίδευσης, που σε ό,τι αφορά τις πιο ευάλωτες ομάδες.
Για το θαύμα που συντελέστηκε από τα προσφυγόπουλα, συγκρατώ τη φράση του άξιου επικεφαλής του συγκεκριμένου προγράμματος: «Από την αρχή της λειτουργίας των δύο κέντρων πιστεύαμε στο δικαίωμα των παιδιών να ενταχθούν στην τυπική εκπαίδευση. Ωστόσο αυτό στα νησιά δεν είναι εύκολο, με αποτέλεσμα συχνά τα παιδιά να παραμένουν στο κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης χωρίς να έχουν καμία δραστηριότητα». Ας τον ακούσουν όσοι τολμούν να μιλάνε για «αριστεία», ενώ κρατούν χιλιάδες παιδιά προσφύγων αποκλεισμένα από την τηλεκπαίδευση.