Συνεχίζεται η διαδικασία για την προσφυγή για μονιμοποίηση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών με 36 μήνες προϋπηρεσία μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου που δικαιώνει Ιταλούς αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με 36 μήνες προϋπηρεσίας.
Όποιος ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει με τον κο Κολλυρη:
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΚΟΛΛΥΡΗΣ – ΣΥΡΡΟΘΑΝΑΣΗ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
Δ/νση Επικοινωνίας: Αναγνωστοπούλου 32, Αθήνα – ΤΚ 10673 www.syrothanasi.gr – Εmail: [email protected]
ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Για τις δυνατότητες αξιοποίησης της απόφασης του Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου (ΔΕΕ) για μονιμοποίηση αναπληρωτών εκπαιδευτικών (με 36 μήνες προϋπηρεσία)
Αθήνα, 09.03.2015
Αξιότιμοι κύριοι / κυρίες,
Μετά από σχετικό ερώτημα που μας ετέθη από συνάδελφό σας, κατόπιν ενδελεχούς μελέτης της υπόθεσης, σάς παραθέτουμε ευσύνοπτα την επιστημονική μας άποψη διά του παρόντος, που αποτελεί ταυτόχρονα και πρόταση συνεργασίας.
ΙΙ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ακριβέστερα Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εφεξής ΔΕΕ) με την απόφασή του Γ΄ Τμήματος του της 26ης Νοεμβρίου 2014 στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C22/13, C61/13 έως C63/13 και C418/13, με αντικείμενο αιτήσεις προδικαστικής αποφάσεως, δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, υποβληθείσες, αφενός, από το Tribunale di Napoli (Ιταλία), αφετέρου, από το Corte costituzionale (Ιταλία), με απόφαση της 3ης Ιουλίου 2013, που περιήλθε στο Δικαστήριο στις 23 Ιουλίου 2013 (C418/13), εξέδωσε απόφαση σύμφωνα με την οποία:
«Η ρήτρα 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, έχει την έννοια ότι απαγορεύει εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στις κύριες δίκες, βάσει της οποίας είναι δυνατή η ανανέωση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου για την κάλυψη κενών και ελεύθερων θέσεων διδασκόντων και διοικητικού, τεχνικού και επικουρικού προσωπικού στα υπό κρατική διαχείριση σχολεία, έως την ολοκλήρωση διαγωνισμών για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, χωρίς να ορίζονται συγκεκριμένες προθεσμίες για την ολοκλήρωση των διαγωνισμών αυτών και αποκλειομένης εντελώς, για τους διδάσκοντες αυτούς και το εν λόγω προσωπικό, της δυνατότητας προβολής αξιώσεως για την αποκατάσταση της ζημίας που ενδεχομένως έχουν υποστεί λόγω της προαναφερθείσας ανανεώσεως. Συγκεκριμένα και υπό την επιφύλαξη των διαπιστώσεων των αιτούντων δικαστηρίων, η εν λόγω ρύθμιση, αφενός, δεν καθιστά δυνατή τη συναγωγή αντικειμενικών και διαφανών κριτηρίων προκειμένου να ελεγχθεί αν η ανανέωση των συμβάσεων αυτών ανταποκρίνεται πράγματι σε γνήσια ανάγκη, είναι πρόσφορη προς επίτευξη του επιδιωκομένου σκοπού και αναγκαία προς τούτο, και, αφετέρου, δεν περιλαμβάνει κανένα μέτρο για την αποτροπή καταχρηστικής συνάψεως διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου και την επιβολή κυρώσεων στις περιπτώσεις αυτές».
Με λίγα και απλά λόγια: το ΔΕΕ ανοίγει την πόρτα της διεκδίκησης μονιμοποίησης για χιλιάδες αναπληρωτές με προϋπηρεσία και στην Ελλάδα, καθώς, μεταξύ άλλων, κρίνει ότι πρακτικές εκμετάλλευσης «στρατιών» αναπληρωτών από Κράτος Μέλος της ΕΕ καταστρατηγούν τα δικαιώματα των εργαζομένων εκπαιδευτικών και δεν αποτρέπουν αποτελεσματικά την καταχρηστική σύναψη διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου.
Μάλιστα αξιοσημείωτο και ουσιαστικά κρίσιμο είναι ότι στο Δικαστήριο παρενέβη και η Ελλάδα υποβάλλοντας γραπτές παρατηρήσεις (C418/13) με στόχο να μην εκδοθεί θετική απόφαση. Η Ελληνική Κυβέρνηση προέβαλε ότι δεν θα ήταν σκόπιμη η υπαγωγή της εκπαίδευσης στις διατάξεις της συμφωνίας-πλαισίου σχετικά με την καταχρηστική σύναψη διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου.
Το Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό αυτό και έκρινε δεσμευτικά και για την Ελλάδα ότι η συμφωνία-πλαίσιο δεν αποκλείει κανένα συγκεκριμένο κλάδο από το πεδίο εφαρμογής της και, συνεπώς, έχει εφαρμογή στο προσωπικό που προσλαμβάνεται στον κλάδο της εκπαίδευσης.
Συνεπώς, η απόφαση αυτή δεσμεύει τα όργανα της Ελλάδος συμπεριλαμβανομένης και της εκτελεστικής (ΥΠΑΙΘ) και της δικαστικής εξουσίας (βλ. αντί πολλών: απόφαση Ολομέλειας ΑΠ 16/2013: «η δεσμευτικότητα της απόφασης αυτής (του ΔΕΕ εννοείται) ….. είναι όμως αναμφίβολη, αφού μόνον έτσι εξυπηρετείται ο σκοπός της ενιαίας και ομοιόμορφης εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου»).
Συμπερασματικά με βάση την ως άνω απόφαση ανοίγονται οι εξής δύο βασικά νομικές οδοί (οι οποίες μπορεί να ακολουθηθούν σωρευτικά και συνδυαστικά και δεν τελούν φυσικά σε σχέση αλληλοαποκλεισμού):
1α) Κατάθεση (με δικαστικό επιμελητή) πλήρους, εξειδικευμένης και εμπεριστατωμένης νομικά αίτησης – υπομνήματος προς τον Υπουργό Παιδείας, ώστε να συμμορφωθεί άμεσα με το αληθές περιεχόμενο της ως άνω απόφασης του ΔΕΕ.
1β) Παράσταση στο γραφείο του Υπουργού παρουσία Επιτροπής ενδιαφερομένων (ενδεχομένως να προηγηθεί η τυπική σύσταση συλλόγου, δωρεάν από το γραφείο μας για λόγους ανάδειξης της υπόθεσης) και του υπογράφοντος το παρόν.
Αν το ΥΠΑΙΘ απαντήσει θετικά έχει καλώς (αν και αισιόδοξο σενάριο, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα), ειδάλλως μπορεί να γίνει ομαδική προσφυγή κατά της αρνητικής πράξης στα διοικητικά δικαστήρια (εφόσον βέβαια έχει εκτελεστότητα). Ενόψει της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και των επικείμενων και εν γένει πολύ-αναμενόμενων εξελίξεων στον χώρο του ΥΠΑΙΘ (ιδίως με την κατάθεση του περιβόητου πολυνομοσχεδίου) η οδός αυτή επιβάλλεται στρατηγικά να προηγηθεί χρονικά και δη το συντομότερο δυνατόν.
2) Αναλυτική – με εξειδικευμένη νομική επιχειρηματολογία -Καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι η Ελλάδα δεν συμμορφώνεται με την απόφαση του ΔΕΕ (μετά την υλοποίηση του πρώτου βήματος) και σε δεύτερο επίπεδο προσφυγή στο ΔΕΕ.
Προς αποφυγή ερωτημάτων σας: είναι δυστυχώς νομικά αμφίβολο κατά πόσον μπορεί κανείς να απευθυνθεί απευθείας με ομαδική προσφυγή στο ΔΕΕ (με σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας εννοείται) χωρίς αυτή να αποκλείεται πάντως ως δυνατότητα.
3) Κατάθεση ομαδικών προσφυγών (αγωγή) στο κατά τόπον αρμόδιο λόγω παροχής υπηρεσίας πολιτικό δικαστήριο με αίτημα τη εξαρχής αναγνώριση (και ουχί μετατροπή που απαγορεύεται από το Σύνταγμα μας) των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ως σχέσεων εργασίας αορίστου χρόνου και, κατά συνέπεια, τη μονιμοποίησή, καθώς και την καταβολή των αποδοχών που αντιστοιχούν στον χρόνο διακοπής της απασχολήσεώς μεταξύ της λήξεως μιας συμβάσεως και της ενάρξεως της επομένης, και επικουρικό αίτημα την αποζημίωση. Τα εθνικά Δικαστήρια δεσμεύονται από την απόφαση του ΔΕΕ.
Προκειμένου να γίνει μια βασική αρχή, οργανωμένα και μεθοδικά, ειδικά όσον αφορά στο πρώτο βήμα (βλ. 1α και 1β ανωτέρω) σας προτείνουμε:
την συλλογή στοιχείων συναδέλφων σας που ενδιαφέρονται με την συμπλήρωση του κατωτέρω πίνακα και
αποστολή αυτού, με email στο: [email protected] με θέμα στο email: ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΕ,
σε μία πρώτη άτυπη προθεσμία μέχρι τις 24.3.2015, ώστε να «μετρήσουμε» όλοι τη συμμετοχή (βλ. κατωτέρω).
ΌΝΟΜΑ
ΕΠΏΝΥΜΟ
ΠΑΤΡΏΝΥΜΟ
Α.Δ.Τ.
Δ/ΝΣΗ ΚΑΤΟΙΚΊΑΣ
Α.Μ.
Δ/ΝΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΚΛΆΔΟΣ
ΜΉΝΕΣ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΊΑΣ
EMAIL
ΤΗΛ.
ΣΧΟΛΙΑ
Θα μπορούσε επίσης κατά την κρίση σας να αναρτηθεί το παρόν και ο πίνακας στο υπάρχον forum στο facebook ή όπου κρίνετε, ώστε να συμπληρώνει έκαστος online τη φόρμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος – δήλωσης συμμετοχής και να πολλαπλασιαστεί η άσκηση πίεσης προς το ΥΠΑΙΘ.
Ακολούθως θα σας αποστείλουμε και μια οικονομική πρόταση συνεργασίας αναλόγως της συμμετοχής. Αυτονόητα όσο πιο πολλοί συμμετέχουν τόσο χαμηλότερο θα είναι το κόστος, που μπορεί να φτάσει και σε συμβολικά ποσά (π.χ. 5 ευρώ) με οροφή τα 20 ευρώ για το πρώτο βήμα με ένα πλαφόν συμμετεχόντων, που είναι αυτονόητα απαραίτητο για να δείξουμε αποφασιστικότητα διεκδίκησης στο ΥΠΑΙΘ.
Το ζήτημα συνεννόησης με τα συνδικαλιστικά σωματεία που σας εκπροσωπούν θεσμικά είναι επίσης κάτι που επιβάλλεται να συζητήσουμε σε δεύτερο χρόνο. Πάντως κρίσιμο παραμένει ότι, ως έχει αποδείξει πολλάκις η εμπειρία, μόνο όποιος διεκδικεί ονομαστικά, μπορεί να αναμένει δικαίωση.
Παραμένουμε αυτονόητα στη διάθεσή σας για κάθε διευκρίνιση. Προσωπικά είμαι επίσης διαθέσιμος και για οποιαδήποτε επικοινωνία εκ του σύνεγγυς κατόπιν έγκαιρης συνεννόησης.
Με εκτίμηση,
Η Λ Ι Α Σ Δ. Κ Ο Λ Λ Υ Ρ Η Σ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ παρ’ Αρείω Πάγω και ΣτΕ
Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου Παν/ου Χαϊδελβέργης
LL.M. Heidelberg Συνταγματικού Δικαίου
MΔΕ Νομικής Αθηνών Διοικητικού Δικαίου
Μέλος της Ένωσης του Ινστιτούτου Max-Planck Χαϊδελβέργης
για το Δημόσιο και Ευρωπαϊκό δίκαιο
e-mesara.gr