«Ὦ, γενεὰἄπιστος καὶδιεστραμμένη…»[1]
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Ἀναρωτιέται, κανείς, πῶς ὑπάρχουν ἀνάμεσά μας Ὀρθόδοξοι κληρικοί καί λαϊκοί πού προσφωνοῦν τόν αἱρεσιάρχη ποντίφηκα τῆς Ρώμης «ἀρχηγό τῆς Χριστιανοσύνης» καί οἱὁποῖοι, στήν πλάνη τους αὐτή,
ταυτίζουν τούς δόλιους Φαρισαίους καί σταυρωτές τοῦ Κυρίου μέ τούς Ὀρθοδόξους ἐκείνους πού παραμένουν μέ φόβο Θεοῦἕως κεραίας στήν Ὀρθόδοξη παράδοση τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί Πατέρων μας.
Ἰσχυρίζονται σήμερα ὅτι, ὅπως οἱ Φαρισαῖοι ἀπεφάσισαν τότε πώς μία Παράδοσις ἡὁποία ὑπῆρχε γιά αἰῶνες δέν ἔπρεπε νά παραμερισθεῖἐξαιτίας τῆς Διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ, τοῦὉποίου ἡπροσωπικότης καί τά σημεῖα (θαύματα) ἦταν δύσκολο νά προσδιορισθοῦν, ἔτσι καί κατά τήν πλάνη τους οἱ παραμένοντες στήν ἀκρίβεια τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί ἀρνοῦνται τό «καινούριο», δηλαδή τήν ὑποταγή τῆς Ἐκκλησίας στήν παναίρεση τοῦ παπισμοῦ καί τῆς Νέας Ἐποχῆς. ‘Επίσης, ὅπως οἱ Φαρισαῖοι καί οἱΓραμματεῖς παρ’ ὅτι σταύρωσαν τόν Χριστό ἡττήθηκαν μέ τήν Ἀνάστασίν Του, ἔτσι θά ἡττηθεῖ καί ἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία καί θά συρθεῖ πίσω ἀπό τόν πάπα καί τήν Νέα Ἐποχή!
Ἄς μάθουν ὅλοι αὐτοί ὅτι ἡἈλήθεια, ὁΤριαδικός Θεός καί ὁ Σωτήρας Χριστός, συκοφαντοῦνται ἀπό τόν σατανά καί τά ὄργανά του ἅμᾳ τῇδημιουργίᾳ τοῦ κόσμου καί τοῦἀνθρώπου. Ἀρχῆς γενομένης μέ τήν πτῶσιν τοῦἙωσφόρου, τήν παρακοή τῶν Πρωτοπλάστων καί ἐν συνεχείᾳ, μέ τούς συγχρόνους τοῦ Νῶε, τόν παγανισμό τῶν γονέων τοῦἈβραάμ – ὁὁποῖος Ἀβραάμ ὑποχρεώθηκε μέ συμβουλή τοῦ Θεοῦ νά ἀπομακρυνθεῖἐκ τῆς συγγενείας του -, τούς συγχρόνους τοῦ Λώτ καί τούς φονεῖς τῶν Προφητῶν[2], οἱὁποῖοι Προφῆτες διώχθηκαν ἀπό τούς προγόνους τῶν τότε διωκτῶν τοῦ Χριστοῦ. Τοιουτοτρόπως καί σήμερα διώκεται ἡὈρθοδοξία ἀπό τούς ἀπογόνους τῶν σταυρωτῶν τοῦ Χριστοῦφιλοπαπικούς καί ἄλλους σατανολάτρες, οἱὁποῖοι κάνουν συγκρίσεις καί συσχετισμούς ψεύδους καί ἀτιμίας καί συνδέουν τά ἀσύνδετα, δηλαδή τούς Γραμματεῖς καί Φαρισαίους μέ τούς σημερινούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς καί τόν Χριστό μέ τήν διδασκαλία Του μέ τούς σημερινούς ἐπαίσχυντους Νεοεποχῖτας, ἀκολουθώντας καί αὐτοί τήν πλάνη τῶν προγόνων τους. Ὦ, τῆς ἀπόλυτης ἀπιστίας καί διαστροφῆς!!!
Γνωστό εἶναι τοῖς πᾶσι ὅτι οἱ Φαρισαῖοι καί οἱΓραμματεῖς ἀρνοῦνταν νά πιστέψουν καί νά δεχθοῦν τούς λόγους τῶν Προφητῶν[3], ὥστε νά ἀναγνωρίσουν τόν Υἱό τοῦ Θεοῦκαί Υἱό τῆς Παρθένου στό Πρόσωπο τοῦ Μεσσίου. Στήν ἐρώτηση, ἐάν ὁἸησοῦς εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί στήν καταφατική ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ, Τόν ἀπεκάλεσαν βλάσφημο καί ληστή, Τόν κατεδίκασαν καί Τόν σταύρωσαν. Συνέχισαν μέ τήν δωροδοκία τῶν στρατιωτῶν καί τήν συκοφαντία περί τῆς Ἀναστάσεως τοῦΚυρίου. Ἐπίσης, μέ τόν διωγμό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀπό πόλι εἰς πόλιν καί δέν σταμάτησαν οἱ σατανοκίνητοι, μέ φοβερούς διωγμούς τούς πρώτους αἰῶνες καί μέ παντοδαπεῖς αἱρέσεις ἕως τήν σήμερον σέ συνεργασία μέ τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦἀρχηγοῦ τῆς Νέας Ἐποχῆς πάπα Ρώμης. Ἔτσι ἀποδεικνύεται ὅτι οὐδέποτε οἱσταυρωτές τοῦἸησοῦ, οἱ Φαρισαῖοι, κατεῖχαν ἔστω καί γιά μία στιγμή τήν ἀρχαία Παράδοση τῶν Πατριαρχῶν καί τῶν Προφητῶν, πού προανήγγειλαν τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ καί προεικόνιζαν τό Μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας Του, ἀλλά ἀπεναντίας ὡς νόθα τέκνα τήν ἀρνοῦνταν ζητώντας τήν ἰδίαν δόξαν.
Γι’αὐτήν τους τήν σκληροκαρδία καί ἀπιστία, τούς ἀποκαλεῖὁ Κύριος γενεά ἄπιστο, πονηρά καί διεστραμμένη, πού ἔχουν πατέρα τους τόν σατανά[4], κακούς γεωργούς, οἰκονόμους τῆς ἀδικίας, μωρούς καί τυφλούς, ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν[5]καί ὑποκριτές πού ἀγάπησαν μᾶλλον τήν δόξαν τῶν ἀνθρώπων παρά τήν δόξαν τοῦ Θεοῦ. Τό ἴδιο κάνουν καί οἱ σημερινοί Νεοεποχῖτες ὁμόφρονές τους, πολεμοῦν τήν Ὀρθόδοξον πίστιν καί Παράδοσιν καί συκοφαντοῦν τούς Ἁγίους πού δέν ἐνδίδουν στίς βλασφημίες τῆς Νέας Ἐποχῆς των!
Γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές, παραθέτουμε κάποια χωρία καί λόγους τοῦἸησοῦ καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων:
Α) Εἶπεν ὁ Κύριος στούς Ἰουδαίους: «Ἄν εἴσαστε μαθητές τοῦἈβραάμ θά ἀναγνωρίζατε Ποιός εἶμαι καί Ποιός Μέ ἀπέστειλε[6]».
Β) Ἐξεφώνησε ἐνώπιόν τους τά φοβερά «οὐαί», ἀποκαλώντας αὐτούς ἀπογόνους τῶν φονευσάντων τούς Προφῆτας[7].
Γ) ὉἍγιος Πρωτομάρτυρας Στέφανος ἀπολογούμενος στό συνέδριο τούς ἀπεκάλεσε φονεῖς, προδότες καί ἀρνητές τῆς Παραδόσεως[8].
Δ) ὉἍγιος Ἀπόστολος Παῦλος δέν μπόρεσε νά τελειώσει τήν ἀπολογία του μπροστά στόν ἔπαρχο Φήλικα, γιά τήν Θεόσταλτη κλίση του ἀπό τόν Ἰησοῦ καί τήν ἀποστολή του στά ἔθνη, ἐξαιτίας τῶν διωκτῶν τῆς Ἀληθείας. Αὐτή τήν ἀπολογία ὁλοκλήρωσε ἐνώπιον τοῦ βασιλέως Ἀγρίππα ἀργότερα[9].
Χρειάζεται κάποιος νά παραθέσει καί ἄλλα χωρία ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ὥστε νά καταλάβουμε ὅτι οἱ Φαρισαῖοι οὐδέποτε σεβάσθηκαν τήν Παράδοση τῶν Ἁγίων Πατριαρχῶν, τοῦ Μωϋσέως, τοῦ Δαυΐδ; Πρός τί λοιπόν ἡ δόλια ἤ πλανεμένη σοφιστεία, τήν ὁποίαν προβάλλουν σήμερα οἱ Νεοεποχῖτες, ὅτι δῆθεν οἱὈρθόδοξοι πιστοί κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί πού παραμένουν μέ κάθε θυσία ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσιν ταυτίζονται μέ τούς Φαρισαίους τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦἐπειδή ἀρνοῦνται τό «καινούριο», δηλαδή τήν παναίρεση τοῦ πάπα; Γιατί τάχα δέν καταλαβαίνουν; Τί βλασφημίες εἶναι αὐτές πού ἀκούγονται, ὅμοιες μέ ἐκεῖνες τῶν φονευσάντων τόν Κύριον τῆς Δόξης, πού ὅταν τούς ἀπεκάλυψε τήν ἀλήθεια, Τόν ἀπεκάλεσαν πλάνο καί βλάσφημο; Τί εἴδους τακτική εἶναι αὐτή πού ἀκολουθοῦν οἱσημερινοί ψευτοορθόδοξοι ἀκόλουθοι τοῦ παπισμοῦ; Εἶναι τόσο ἄπιστοι καί διεστραμμένοι;
Νά θυμήσουμε ὅτι στίς 21 Μαΐου ἡ Κρήτη ἑόρτασε τή μάχη τῆς Κρήτης καί τή νίκη κατά τῶν φασιστῶν καί τῶν φασιστικῶν δυνάμεων τῆς Εὐρώπης. Ὁ Χίτλερ ἀπαγόρευσε νά γίνουν ἄλλες ἀερομαχίες στήν Κρήτη καί νά πολεμοῦν ἀπό θαλάσσης καί ἀπό ξηρᾶς, διότι ἡ Κρήτη ἔγινε νεκροταφεῖο τῶν Γερμανῶν (ἀλεξιπτωτιστῶν). Τώρα ἡ Κρήτη θά γίνει νεκροταφεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ ὄργανο τήν «Ἁγία καί Μεγάλη Πανορθόδοξο Σύνοδο»; Μή γένοιτο!
Ἐν τούτοις, τούς λέμε, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡπαντοτινή Ἀλήθεια ἀπό καταβολῆς κόσμου, ἄσαρκος στήν Παλαιά Διαθήκη, ἔνσαρκος στήν Καινή Διαθήκη. Πάντοτε ὁἼδιος, τότε καί τώρα καί εἰς τούς αἰῶνας, ὅπως καί οἱἰδικοί Του ἐμμένοντες εἰς τήν Ἀλήθειαν καί τότε καί τώρα καί εἰς τούς αἰῶνας, διώκονταν, διώκονται καί θά διώκονται[10]ἀπό τούς ἐχθρούς τῆς Ἀληθείας, δηλαδή ἀπό τούς παλαιούς ἀνθρώπους (παλιανθρώπους), τούς φίλαυτους, τούς βορβορώδεις καί σαρκικούς στό φρόνημα. Μακάρι ἐν τέλει, οἱσημερινοί πολέμιοι τῆς Ἀλήθειας, οἱσύγχρονοι Φαρισαῖοι καί Γραμματεῖς, νά μετανοήσουν ἀληθινά καί νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τήν βλασφημία καί τήν πλάνη τοῦ παπισμοῦ καί τοῦπροτεσταντισμοῦ, τοῦ παγανισμοῦ καί τῆς εἰδωλολατρείας. Ἄς προσέξουν τήν ἀπολογία τοῦἉγίου Ἀποστόλου Παύλου ἐνώπιον τοῦβασιλέως Ἀγρίππα, μέ τήν εὐχή κάποια στιγμή νά μετανοήσουν, ἐπειδή τά συγχωροχάρτια τοῦ ποντίφηκα δέν πρόκειται νά τούς ὠφελήσουν τήν ὥρα τῆς Κρίσεως παρά μόνον ἡἀληθινή μετάνοια καί ἡ πίστις στήν Ἀλήθεια πού εἶναι ὁΧριστός Ἰησοῦς.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ταυτίζουν οἱ φιλοπαπιστές τήν Αἰώνιον καί Σωτήριον Διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ μέ τήν ἰδικήν τους ἀθλία πρόταση, πού εἶναι ἡἄρνησις τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως καί Παραδόσεως καί ἡὑποταγή τῆς Ὁρθοδόξου Ἐκκλησίας στά σκοτεινά σχέδια τῆς Πανθρησκείας τους[11]. Ὅπως, ἐπίσης, τήν πιστή τήρησιν τῶν Ἐντολῶν ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν ἕως θυσίας καί μαρτυρίου, τήν ταυτίζουν μέ τήν ἐμμονή στήν κακία καί πλάνη τῶν Φαρισαίων, Γραμματέων, Σαδδουκαίων, Ἡρωδιανῶν καί ἄλλων αἰσχίστων ἀποστατῶν τῆς Ἀληθείας, τοῦ Χριστοῦ. Ἔχετε ὑπ’ὄψιν, ἀδελφοί μου Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὁμοίαν διαστροφήν καί ἀπιστίαν; Δέν νομίζω. Αὐτή εἶναι ἡἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης.
Στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό ἀνήκει τό Κράτος, ἡ Βασιλεία, ἡ Δύναμις καί ἡ Δόξα εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
[1] Κατὰ Ματθ., κεφ.ιζ΄,στ.17
[2] «Μωϋσέα ἐλίθασαν, οἱ δεινοὶ καὶ παράνομοι, Ἰουδαίων σύστημα τὸ ἀχάριστον· τὸν Ἡσαΐαν δὲ ἔπρισαν,ξυλίνῳ ἐν πρίονι· ἐν βορβόρῳ τὸν σοφόν, Ἱερεμίανἐνέβαλον· τὸν δὲ Κύριον, ἐν Σταυρῷ ἀνυψοῦντες, ἐπεβόων· Τὸν ναὸν ὁ καταλύων, σῶσον σαυτὸν καὶ πιστεύσομεν.» (Τροπάριο τῶν Αἴνων Τετάρτης τῆς Μεσοπεντηκοστῆς)
[3] «Ἄνθρωπός τις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησε χρόνους ἱκανούς. καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἀπέστειλε πρὸς τοὺς γεωργοὺς δοῦλον ἵνα ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀμπελῶνος δώσωσιν αὐτῷ· οἱ δὲ γεωργοὶ δείραντες αὐτὸν ἐξαπέστειλαν κενόν. καὶ προσέθετο αὐτοῖς πέμψαι ἕτερον δοῦλον. οἱ δὲ κἀκεῖνον δείραντες καὶἀτιμάσαντες ἐξαπέστειλαν κενόν. καὶ προσέθετο πέμψαι τρίτον. οἱ δὲ καὶ τοῦτον τραυματίσαντες ἐξέβαλον. εἶπε δὲ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος· τί ποιήσω; πέμψω τὸν υἱόν μου τὸν ἀγαπητόν· ἴσως τοῦτον ἰδόντες ἐντραπήσονται. ἰδόντες δὲ αὐτὸν οἱ γεωργοὶ διελογίζοντο πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτόν, ἵνα ἡμῶν γένηται ἡ κληρονομία. καὶἐκβαλόντες αὐτὸν ἔξω τοῦἀμπελῶνος ἀπέκτειναν…» (Λουκ.,κεφ.κ΄,στ.9-15).
[4] «ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστὲ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν… ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει· διὰ τοῦτο ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἐστέ». (Ἰωάν.,κεφ.η΄,στ.44,47)
[5] Κατά Ματθ., κεφ.κγ΄,στ.33
[6] «…Εἰ τέκνα τοῦἈβραάμ ἦτε, τὰἔργα τοῦἈβραὰμ ἐποιεῖτε. νῦν δὲ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ·…». (Ἰωάν.,κεφ.η΄, στ.39-40)
[7] «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν.ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοίἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. καὶὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν». (Ματθ., κεφ.κγ΄,στ.29-32)
[8] «Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠσίν, ὑμεῖς ἀεὶ τῷ Πνεύματι τῷ ἁγίῳ ἀντιπίπτετε, ὡς οἱ πατέρες ὑμῶν καὶ ὑμεῖς. τίνα τῶν προφητῶν οὐκ ἐδίωξαν οἱ πατέρες ὑμῶν; καὶἀπέκτειναν τοὺς προκαταγγείλαντας περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ δικαίου, οὗ νῦν ὑμεῖς προδόται καὶ φονεῖς γεγένησθε. οἵτινες ἐλάβετε τὸν νόμον εἰς διαταγὰς ἀγγέλων καὶ οὐκ ἐφυλάξατε».(Πράξ.,κεφ.ζ΄,στ.51-53)
[9] Ἀπολογία ἐνώπιον τοῦ βασιλέως Ἀγρίππα. (Πράξ.,κεφ.κστ΄,στ.1-32)
[10] «… οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ. εἰἐμὲἐδίωξαν, καὶὑμᾶς διώξουσιν· εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν. ἀλλὰ ταῦτα πάντα ποιήσουσιν ὑμῖν διὰ τὸὄνομά μου, ὅτι οὐκ οἴδασι τὸν πέμψαντά με». (Ἰωάν.,κεφ.ιε΄,στ.20-21)
[11] Βλέπε τό βιτρό σύμβολο τῆς Πανθρησκείας πού ἔχουν τοποθετήσει στήν κεντρική εἴσοδο καί ἔξω ἀπό τό Ἱερό Παρεκκλήσιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας τῆς Κρήτης, ἐκεῖ πού θά συνέλθει ἡ «Ἁγία καί Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδος»! Στό Βιτρό αὐτό εἰκονίζονται στό κέντρο τῆς παραστάσεως τρεῖς ἀνθρώπινες φιγοῦρες ἀνάµεσα σέ φλόγες πού ὑψώνουν σέ στάση δεήσεως τά χέρια τους σέ θρησκευτικά σύµβολα: ὁ ἓνας πρός τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, ὁ ἂλλος πρός τήν Ἡµισέληνο (ἀριστερά τοῦ Σταυροῦ) καί ὁ τρίτος πρός τό Ἂστρο τοῦ ∆αυΐδ (Ἑξάλφα, δεξιά τοῦ Σταυροῦ)! Ὁ Τίµιος Σταυρός καί τά δύο σύµβολα τῶν «µονοθεϊστικῶν θρησκειῶν» (Ἡµισέληνος καί Ἑξάλφα) πλαισιώνονται καί συνδέονται µέ τό οὐράνιο τόξο, τό κατ’ ἐξοχήν σύµβολο τῆς Νέας Ἐποχῆς! Τό βιτρό αὐτό ἔχει μάλιστα ἐκτυπωθεῖ καί σέ καρτ-ποστάλ ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἀκαδημία τῆς Κρήτης! (Ἐπιστολή π.Ἀναστασίου Γκοτσόπουλου πρός τήν γραμματεία τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Πανορθόδοξης Συνόδου»)