«, γενεπιστος καδιεστραμμένη…»[1]
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
ναρωτιέται, κανείς, πς πάρχουν νάμεσά μας ρθόδοξοι κληρικοί καί λαϊκοί πού προσφωνον τόν αρεσιάρχη ποντίφηκα τς Ρώμης «ρχηγό τς Χριστιανοσύνης» καί οποοι, στήν πλάνη τους ατή,
ταυτίζουν τούς δόλιους Φαρισαίους καί σταυρωτές το Κυρίου μέ τούς ρθοδόξους κείνους πού παραμένουν μέ φόβο Θεοως κεραίας στήν ρθόδοξη παράδοση τν γίων ποστόλων καί Πατέρων μας.
σχυρίζονται σήμερα τι, πως ο Φαρισαοι πεφάσισαν τότε πώς μία Παράδοσις ποία πρχε γιά αἰῶνες δέν πρεπε νά παραμερισθεξαιτίας τς Διδασκαλίας το Χριστο, τοποίου προσωπικότης καί τά σημεα (θαύματα) ταν δύσκολο νά προσδιορισθον, τσι καί κατά τήν πλάνη τους ο παραμένοντες στήν κρίβεια τς ρθοδόξου πίστεως κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί ρνονται τό «καινούριο», δηλαδή τήν ποταγή τς κκλησίας στήν παναίρεση το παπισμο καί τς Νέας ποχς. ‘Επίσης, πως ο Φαρισαοι καί οΓραμματες παρ’ τι σταύρωσαν τόν Χριστό ττήθηκαν μέ τήν νάστασίν Του, τσι θά ττηθε καί ρθόδοξη κκλησία καί θά συρθε πίσω πό τόν πάπα καί τήν Νέα ποχή!
ς μάθουν λοι ατοί τι λήθεια, Τριαδικός Θεός καί Σωτήρας Χριστός, συκοφαντονται πό τόν σατανά καί τά ργανά του μ τδημιουργί το κόσμου καί τονθρώπου. ρχς γενομένης μέ τήν πτσιν τοωσφόρου, τήν παρακοή τν Πρωτοπλάστων καί ν συνεχεί, μέ τούς συγχρόνους το Νε, τόν παγανισμό τν γονέων τοβραάμ – ποος βραάμ ποχρεώθηκε μέ συμβουλή το Θεο νά πομακρυνθεκ τς συγγενείας του -, τούς συγχρόνους το Λώτ καί τούς φονες τν Προφητν[2], οποοι Προφτες διώχθηκαν πό τούς προγόνους τν τότε διωκτν το Χριστο. Τοιουτοτρόπως καί σήμερα διώκεται ρθοδοξία πό τούς πογόνους τν σταυρωτν το Χριστοφιλοπαπικούς καί λλους σατανολάτρες, οποοι κάνουν συγκρίσεις καί συσχετισμούς ψεύδους καί τιμίας καί συνδέουν τά σύνδετα, δηλαδή τούς Γραμματες καί Φαρισαίους μέ τούς σημερινούς ρθοδόξους Χριστιανούς καί τόν Χριστό μέ τήν διδασκαλία Του μέ τούς σημερινούς παίσχυντους Νεοεποχτας, κολουθώντας καί ατοί τήν πλάνη τν προγόνων τους. , τς πόλυτης πιστίας καί διαστροφς!!!
Γνωστό εναι τος πσι τι ο Φαρισαοι καί οΓραμματες ρνονταν νά πιστέψουν καί νά δεχθον τούς λόγους τν Προφητν[3], στε νά ναγνωρίσουν τόν Υό το Θεοκαί Υό τς Παρθένου στό Πρόσωπο το Μεσσίου. Στήν ρώτηση, άν ησος εναι Υός το Θεο καί στήν καταφατική πάντηση το Χριστο, Τόν πεκάλεσαν βλάσφημο καί ληστή, Τόν κατεδίκασαν καί Τόν σταύρωσαν. Συνέχισαν μέ τήν δωροδοκία τν στρατιωτν καί τήν συκοφαντία περί τς ναστάσεως τοΚυρίου. πίσης, μέ τόν διωγμό τν γίων ποστόλων πό πόλι ες πόλιν καί δέν σταμάτησαν ο σατανοκίνητοι, μέ φοβερούς διωγμούς τούς πρώτους αἰῶνες καί μέ παντοδαπες αρέσεις ως τήν σήμερον σέ συνεργασία μέ τήν παναίρεση το Οκουμενισμο καί τορχηγο τς Νέας ποχς πάπα Ρώμης. τσι ποδεικνύεται τι οδέποτε οσταυρωτές τοησο, ο Φαρισαοι, κατεχαν στω καί γιά μία στιγμή τήν ρχαία Παράδοση τν Πατριαρχν καί τν Προφητν, πού προανήγγειλαν τόν ρχομό το Χριστο καί προεικόνιζαν τό Μυστήριο τς Θείας Οκονομίας Του, λλά πεναντίας ς νόθα τέκνα τήν ρνονταν ζητώντας τήν δίαν δόξαν.
Γι’ατήν τους τήν σκληροκαρδία καί πιστία, τούς ποκαλε Κύριος γενεά πιστο, πονηρά καί διεστραμμένη, πού χουν πατέρα τους τόν σατανά[4], κακούς γεωργούς, οκονόμους τς δικίας, μωρούς καί τυφλούς, φεις, γεννήματα χιδνν[5]καί ποκριτές πού γάπησαν μλλον τήν δόξαν τν νθρώπων παρά τήν δόξαν το Θεο. Τό διο κάνουν καί ο σημερινοί Νεοεποχτες μόφρονές τους, πολεμον τήν ρθόδοξον πίστιν καί Παράδοσιν καί συκοφαντον τούς γίους πού δέν νδίδουν στίς βλασφημίες τς Νέας ποχς των!
Γιά το λόγου τό ληθές, παραθέτουμε κάποια χωρία καί λόγους τοησο καί τν γίων ποστόλων:
Α) Επεν Κύριος στούς ουδαίους: «ν εσαστε μαθητές τοβραάμ θά ναγνωρίζατε Ποιός εμαι καί Ποιός Μέ πέστειλε[6]».
Β) ξεφώνησε νώπιόν τους τά φοβερά «οαί», ποκαλώντας ατούς πογόνους τν φονευσάντων τούς Προφτας[7].
Γ) γιος Πρωτομάρτυρας Στέφανος πολογούμενος στό συνέδριο τούς πεκάλεσε φονες, προδότες καί ρνητές τς Παραδόσεως[8].
Δ) γιος πόστολος Παλος δέν μπόρεσε νά τελειώσει τήν πολογία του μπροστά στόν παρχο Φήλικα, γιά τήν Θεόσταλτη κλίση του πό τόν ησο καί τήν ποστολή του στά θνη, ξαιτίας τν διωκτν τς ληθείας. Ατή τήν πολογία λοκλήρωσε νώπιον το βασιλέως γρίππα ργότερα[9].
Χρειάζεται κάποιος νά παραθέσει καί λλα χωρία πό τήν γία Γραφή, στε νά καταλάβουμε τι ο Φαρισαοι οδέποτε σεβάσθηκαν τήν Παράδοση τν γίων Πατριαρχν, το Μωϋσέως, το Δαυΐδ; Πρός τί λοιπόν δόλια πλανεμένη σοφιστεία, τήν ποίαν προβάλλουν σήμερα ο Νεοεποχτες, τι δθεν ορθόδοξοι πιστοί κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί πού παραμένουν μέ κάθε θυσία πόμενοι τος γίοις Πατράσιν ταυτίζονται μέ τούς Φαρισαίους τς ποχς το Χριστοπειδή ρνονται τό «καινούριο», δηλαδή τήν παναίρεση το πάπα; Γιατί τάχα δέν καταλαβαίνουν; Τί βλασφημίες εναι ατές πού κούγονται, μοιες μέ κενες τν φονευσάντων τόν Κύριον τς Δόξης, πού ταν τούς πεκάλυψε τήν λήθεια, Τόν πεκάλεσαν πλάνο καί βλάσφημο; Τί εδους τακτική εναι ατή πού κολουθον οσημερινοί ψευτοορθόδοξοι κόλουθοι το παπισμο; Εναι τόσο πιστοι καί διεστραμμένοι;
Νά θυμήσουμε τι στίς 21 Μαΐου Κρήτη όρτασε τή μάχη τς Κρήτης καί τή νίκη κατά τν φασιστν καί τν φασιστικν δυνάμεων τς Ερώπης. Χίτλερ παγόρευσε νά γίνουν λλες ερομαχίες στήν Κρήτη καί νά πολεμον πό θαλάσσης καί πό ξηρς, διότι Κρήτη γινε νεκροταφεο τν Γερμανν (λεξιπτωτιστν). Τώρα Κρήτη θά γίνει νεκροταφεο τς ρθοδοξίας, μέ ργανο τήν «γία καί Μεγάλη Πανορθόδοξο Σύνοδο»; Μή γένοιτο!
ν τούτοις, τούς λέμε, τι Χριστός εναι παντοτινή λήθεια πό καταβολς κόσμου, σαρκος στήν Παλαιά Διαθήκη, νσαρκος στήν Καινή Διαθήκη. Πάντοτε διος, τότε καί τώρα καί ες τούς αἰῶνας, πως καί οδικοί Του μμένοντες ες τήν λήθειαν καί τότε καί τώρα καί ες τούς αἰῶνας, διώκονταν, διώκονται καί θά διώκονται[10]πό τούς χθρούς τς ληθείας, δηλαδή πό τούς παλαιούς νθρώπους (παλιανθρώπους), τούς φίλαυτους, τούς βορβορώδεις καί σαρκικούς στό φρόνημα. Μακάρι ν τέλει, οσημερινοί πολέμιοι τς λήθειας, οσύγχρονοι Φαρισαοι καί Γραμματες, νά μετανοήσουν ληθινά καί νά πομακρυνθον πό τήν βλασφημία καί τήν πλάνη το παπισμο καί τοπροτεσταντισμο, το παγανισμο καί τς εδωλολατρείας. ς προσέξουν τήν πολογία τογίου ποστόλου Παύλου νώπιον τοβασιλέως γρίππα, μέ τήν εχή κάποια στιγμή νά μετανοήσουν, πειδή τά συγχωροχάρτια το ποντίφηκα δέν πρόκειται νά τούς φελήσουν τήν ρα τς Κρίσεως παρά μόνον ληθινή μετάνοια καί πίστις στήν λήθεια πού εναι Χριστός ησος.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ταυτίζουν ο φιλοπαπιστές τήν Αώνιον καί Σωτήριον Διδασκαλίαν το Χριστο μέ τήν δικήν τους θλία πρόταση, πού εναι ρνησις τς ρθοδόξου μν πίστεως καί Παραδόσεως καί ποταγή τς ρθοδόξου κκλησίας στά σκοτεινά σχέδια τς Πανθρησκείας τους[11]. πως, πίσης, τήν πιστή τήρησιν τν ντολν πό τν ρθοδόξων πιστν ως θυσίας καί μαρτυρίου, τήν ταυτίζουν μέ τήν μμονή στήν κακία καί πλάνη τν Φαρισαίων, Γραμματέων, Σαδδουκαίων, ρωδιανν καί λλων ασχίστων ποστατν τς ληθείας, το Χριστο. χετε π’ψιν, δελφοί μου ρθόδοξοι Χριστιανοί, μοίαν διαστροφήν καί πιστίαν; Δέν νομίζω. Ατή εναι σχάτη πλάνη χείρων τς πρώτης.
Στόν Κύριο ησο Χριστό νήκει τό Κράτος, Βασιλεία, Δύναμις καί Δόξα ες τούς αἰῶνας. μήν.



[1] Κατὰ Ματθ., κεφ.ιζ΄,στ.17
[2] «Μωϋσέα ἐλίθασαν, οἱ δεινοὶ καὶ παράνομοι, Ἰουδαίων σύστημα τὸ ἀχάριστον· τὸν Ἡσαΐαν δὲ ἔπρισαν,ξυλίνῳ ἐν πρίονι· ἐν βορβόρῳ τὸν σοφόν, Ἱερεμίανἐνέβαλον· τὸν δὲ Κύριον, ἐν Σταυρῷ ἀνυψοῦντες, ἐπεβόων· Τὸν ναὸν ὁ καταλύων, σῶσον σαυτὸν καὶ πιστεύσομεν.» (Τροπάριο τῶν Αἴνων Τετάρτης τῆς Μεσοπεντηκοστῆς)
[3] «Ἄνθρωπός τις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησε χρόνους ἱκανούς. καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἀπέστειλε πρὸς τοὺς γεωργοὺς δοῦλον ἵνα ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀμπελῶνος δώσωσιν αὐτῷ· οἱ δὲ γεωργοὶ δεραντες αὐτὸν ἐξαπέστειλαν κενόν. καὶ προσέθετο αὐτοῖς πέμψαι ἕτερον δοῦλον. οἱ δὲ κκενον δεραντες κατιμσαντες ἐξαπέστειλαν κενόν. καὶ προσέθετο πέμψαι τρίτον. οἱ δὲ κα τοτον τραυματσαντες ἐξέβαλον. εἶπε δὲ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος· τί ποιήσω; πμψω τν υἱόν μου τν γαπητν· σως τοτον δντες ντραπσονται. δντες δ ατν ο γεωργο διελογζοντο πρς αυτος λγοντες· οτς στιν κληρονμος· δετε ποκτενωμεν ατν, να μν γνηται κληρονομα. κακβαλντες ατν ξω τομπελνος πκτειναν…» (Λουκ.,κεφ.κ΄,στ.9-15).
[4] «μες κ το πατρς το διαβλου στ, κα τς πιθυμας το πατρς μν θλετε ποιεν… ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει· δι τοτο μες οκ κοετε, τι κ το Θεο οκ στ». (Ἰωάν.,κεφ.η΄,στ.44,47)
[5] Κατά Ματθ., κεφ.κγ΄,στ.33
[6] «…Ε τκνα τοβραμ τε, τργα τοβραμ ποιετε. νν δ ζητετ με ποκτεναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ·…». (Ἰωάν.,κεφ.η΄, στ.39-40)
[7] «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν.στε μαρτυρετε αυτος τι υοστε τν φονευσντων τος προφτας. καμες πληρσατε τ μτρον τν πατρων μν». (Ματθ., κεφ.κγ΄,στ.29-32)
[8] «Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠσίν, ὑμεῖς ἀεὶ τῷ Πνεύματι τῷ ἁγίῳ ἀντιπίπτετε, ὡς οἱ πατέρες ὑμῶν καὶ ὑμεῖς. τνα τν προφητν οκ δωξαν ο πατρες μν; καπκτειναν τος προκαταγγελαντας περ τς λεσεως το δικαου, ο νν μες προδται κα φονες γεγνησθε. οἵτινες ἐλάβετε τὸν νόμον εἰς διαταγὰς ἀγγέλων καὶ οὐκ ἐφυλάξατε».(Πράξ.,κεφ.ζ΄,στ.51-53)
[9] Ἀπολογία ἐνώπιον τοῦ βασιλέως Ἀγρίππα. (Πράξ.,κεφ.κστ΄,στ.1-32)
[10] «… οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ. εμδωξαν, καμς διξουσιν· εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν. λλ τατα πντα ποισουσιν μν δι τνομ μου, τι οκ οδασι τν πμψαντ με». (Ἰωάν.,κεφ.ιε΄,στ.20-21)
[11] Βλέπε τό βιτρό σύμβολο τς Πανθρησκείας πού ἔχουν τοποθετήσει στήν κεντρική εἴσοδο καί ἔξω ἀπό τό Ἱερό Παρεκκλήσιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας τῆς Κρήτης, ἐκεῖ πού θά συνέλθει ἡ «Ἁγία καί Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδος»! Στό Βιτρό αὐτό εἰκονίζονται στό κέντρο τῆς παραστάσεως τρεῖς ἀνθρώπινες φιγοῦρες ἀνάµεσα σέ φλόγες πού ὑψώνουν σέ στάση δεήσεως τά χέρια τους σέ θρησκευτικά σύµβολα: ὁ ἓνας πρός τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, ὁ ἂλλος πρός τήν Ἡµισέληνο (ἀριστερά τοῦ Σταυροῦ) καί ὁ τρίτος πρός τό Ἂστρο τοῦ ∆αυΐδ (Ἑξάλφα, δεξιά τοῦ Σταυροῦ)! Ὁ Τίµιος Σταυρός καί τά δύο σύµβολα τῶν «µονοθεϊστικῶν θρησκειῶν» (Ἡµισέληνος καί Ἑξάλφα) πλαισιώνονται καί συνδέονται µέ τό οὐράνιο τόξο, τό κατ’ ἐξοχήν σύµβολο τῆς Νέας Ἐποχῆς! Τό βιτρό αὐτό ἔχει μάλιστα ἐκτυπωθεῖ καί σέ καρτ-ποστάλ ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἀκαδημία τῆς Κρήτης! (Ἐπιστολή π.Ἀναστασίου Γκοτσόπουλου πρός τήν γραμματεία τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Πανορθόδοξης Συνόδου»)