«Τὸ ἑλληνικὸ Σχολεῖο δὲν ἔχει τόνο Ὀρθόδοξης Παράδοσης»!
Αὐτὸ δήλωσε μὲ περισσὴ ἰταμότητα ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας κ. Νίκος Φίλης. Νά ἡ συνέντευξή του:
Δημοσιογράφος Νίκος Χατζηνικολάου: «Ἐδῶ ἔχει δημιουργηθεῖ ἡ αἴσθηση ὅμως ὅτι, στὰ πλαίσια μιᾶς χαλαρῆς σχέσης ποὺ ἔχει ὁ ΣΥΡΙΖΑ μὲ τὴ Θρησκεία, προσ­παθεῖτε νὰ τὸ ὑποβαθμίσετε τὸ μάθημα (ἐνν. τῶν Θρησκευτικῶν),
νὰ τὸ μετατρέψετε σὲ Θρησκειολογία καὶ νὰ πάψει νὰ δίνει τὸ μάθημα αὐτὸ τὸν τόνο τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης, ποὺ ἔχει τὸ Ἑλ­ληνικὸ Σχολεῖο».
Ὑπουργός: «Τὸ ἑλληνικὸ Σχολεῖο δὲν ἔχει τόνο Ὀρθόδοξης Παράδοσης»!
Δημοσιογράφος: «Ἔχει! πῶς δὲν ἔ­χει;»
Ὑπουργός: «Ἔχει τόνο δημοκρατικοῦ κοσμικοῦ Σχολείου. Στὸ πλαίσιο αὐτὸ ὑ­π­άρχει βεβαίως καὶ τὸ στοιχεῖο τῆς Ὀρ­θοδοξίας. Καμία ἀντίρρηση… Τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ὁμολογιακὸ Μάθημα, θὰ εἶναι Μάθημα γνώσης»!
Ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας, ὅσο παραμένει ἀκόμα στὴ θέση του, μπορεῖ νὰ ὁραματίζεται ὅποιες ἀλλαγὲς θέλει στὸ χῶρο τῆς Παιδείας. Ὅμως δὲν ἔχει κανένα δικαίωμα νὰ ἀλλάξει τὸν χαρακτήρα τοῦ Σχολείου ποὺ ἐπιβάλλει τὸ ἰσχύον Σύνταγμα τῆς χώρας καὶ ποὺ σαφῶς ὀφείλει νὰ διαποτίζεται ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ Παράδοση.
Ὁ ἴδιος καὶ ἄλλα μέλη τῆς τωρινῆς Κυβέρνησης μπορεῖ νὰ ἔχουν ὅ­ποιες ἰδέες θέλουν. Ὅσο ὅμως παραμένει αὐτὸ τὸ Σύνταγμα, ὀφείλουν νὰ τὸ σέβονται καὶ νὰ τηροῦν τὶς ἐπιταγές του.
Πολὺ περισσότερο εἶναι ἀδιανόητο νὰ ἐπιχειρεῖ ὁ κ. Ὑπουργὸς νὰ διαστρέψει τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια γιὰ τὸν Ὀρθόδοξο χαρακτήρα τοῦ Σχολείου. Σὲ ξένη χώρα ζεῖ; Ἂς πεῖ, πότε ἦταν κοσμικό – δηλαδὴ ἀδιάφορο θρησκευτικά – τὸ Ἑλληνικὸ Σχολεῖο; Πῶς τολμάει νὰ λέει: «Τὸ ἑλληνικὸ Σχολεῖο δὲν ἔχει τόνο Ὀρθόδοξης Παράδοσης»; Αὐτὸς ὁ τόνος τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης δὲν εἶναι ὁ τόνος ποὺ ἔδωσαν στὸ Σχολεῖο ἐκεῖνοι ποὺ ἔχυσαν τὸ αἷμα τους γιὰ νὰ ἔχουμε σήμερα ἐμεῖς ἐλεύθερη Πατρίδα;
Πολλοὶ προσάπτουν στὸν κ. Ὑπουργὸ ὡς ἀρνητικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν διαθέτει κάποιο πτυχίο. Ἐμεῖς αὐτό, παρὰ τὴν παραδοξότητά του, δὲν τὸ θεωροῦμε ὁπωσδήποτε ἀρνητικό. Θὰ μποροῦσε μάλιστα νὰ ἀποδειχθεῖ θετικό, ἂν ὁ κ. Ὑπουργὸς διαπνεόταν λίγο ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῶν παλαιότερων γενεῶν, ποὺ φρόντιζαν νὰ μάθουν γράμματα στὰ παιδιά τους σὲ ἀντιστάθμισμα τῆς δικῆς τους ἀναγκαστικῆς ἐλλιποῦς μορφώσεως. Θὰ μποροῦσε καὶ ὁ ἴδιος ἀντίστοιχα νὰ ἀναβαθμίσει οὐσιαστικὰ τὴν Παιδεία, μάλιστα μὲ τὸ πνεῦμα τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης.
Δυστυχῶς ὅμως δείχνει νὰ δικαιώνει αὐτὸ ποὺ ἀπάντησε κάποιος σ᾿ ἐκείνους ποὺ σχολίαζαν ἀρνητικὰ τὴν ἀπουσία πτυχίου ἀπὸ τὸ βιογραφικό του: «Μὴν εἶστε ἄδικοι, δὲν χρειάζεται πτυχίο γιὰ τὴν κατεδάφιση τῆς παιδείας».