Η κοινωνία μας δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην επαγγελματική αποκατάσταση και την κοινωνική επιτυχία των νέων ανθρώπων. Η κατανομή των επαγγελμάτων ως ‘’ανώτερα’’ και ‘’κατώτερα’’, μία εμμονή που μας χαρακτηρίζει ως χώρα με τις ανώτατες πανεπιστημιακές σπουδές, πόσο τελικά μπορεί να συμβάλλει στη διεύρυνση του μείζονος θέματος της ανεργίας;
Μαρία Σκαμπαρδώνη
Ολόκληρες γενιές νέων ανθρώπων οι οποίοι υποχρεώνονται να ακολουθήσουν δύο δρόμους με περιορισμένες επαγγελματικές επιλογές, οι οποίες υποτίθεται πως προσφέρουν επαγγελματική ανέλιξη και οικονομική αποκατάσταση. Με αποτέλεσμα, να δημιουργείται ένας τέτοιος υπερβολικός κορεσμός, ώστε ακόμα και επαγγέλματα όπου θεωρούνται πρώτες επιλογές (δικηγόρος, νομικός), να βιώνουν και αυτά μία πρωτοφανή κρίση. Και αυτό διότι οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους κλάδους είναι πλέον τόσοι πολλοί, σε σημείο που δεν μπορούν όλοι τους να απασχοληθούν επαρκώς.
Οι δικηγόροι είναι πλέον τόσοι πολλοί, σε βαθμό που όσοι ακολουθούν το επάγγελμα, δυσκολεύονται εξαιτίας αυτού του κορεσμού και να μην μπορούν να απασχοληθούν με ευκολία.
Πόσο σημαντικό θα ήταν να υπάρχει επαγγελματικός προσανατολισμός από νωρίς στα σχολεία, να δίναμε την ευκαιρία σε κάθε παιδί να εξελίσσει τα ταλέντα και την κλίση του, να μην ωθούμε όλους τους ανθρώπους στον ίδιο δρόμο;
Δεν υπάρχει μόνο η Νομική, δεν υπάρχει μόνο η Ιατρική, δεν υπάρχουν μόνο τα ανώτερα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ακόμα και οι τεχνικές σχολές μπορούν να δώσουν επαγγελματική ανέλιξη σε έναν άνθρωπο, δεν είναι μόνο η κατοχή πτυχίων εκείνη που εξασφαλίζει την κοινωνική και επαγγελματική καταξίωση.
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
