Χ Τσολάκης
Έτσι ονομάζεται ο άνθρωπος που αφιέρωσε κυριολεκτικά τη ζωή του στην Εκπαίδευση..
Ένας εξαιρετικά καλλιεργημένος άνθρωπος, που υπηρέτησε το χώρο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευση χωρίς ξεκούραση, χωρίς φιλοδοξίες, μόνο με αγάπη για τα παιδιά και τα γράμματα.
Είναι ο Δάσκαλος που δούλεψε μέσα στις σχολικές αίθουσες και έξω απ’ αυτές, κοντά στα παιδιά, πενήντα και πλέον χρόνια, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Σουηδία.
Είναι ο Δάσκαλος που δίδασκε, να μην υποτιμούμε τα απλά πράγματα, γιατί σε αυτά βρίσκεται η σοφία της ζωής.
Είναι ο Δάσκαλος που λάτρεψε τη δουλειά του και τα παιδιά μέχρις αυτοθυσίας και ο λόγος του ήταν απόλυτα κυριολεκτικός όταν έλεγε πως:
«Το μυαλό του παιδιού, δεν είναι δοχείο, για να το γεμίσεις μόνο με γνώση, αλλά σπίρτο που περιμένει να το ανάψεις …»
Εμπνευσμένος βαθιά από όλους τους μεγάλους παιδαγωγούς: Ζαν Ζακ Ρουσώ, Πεσταλότσι, Δελμούζο …υποστήριζε πως:
«Μόνο με την καρδιά οδηγείται η καρδιά του ανθρώπου.»
Και αυτό το έκανε πράξη.
Είπε:
« …Οι γλώσσες ακολουθούν τις κοινωνίες.
Όταν χειροτερεύουν οι κοινωνίες, χειροτερεύουν οι έννοιες που διέπουν τη ζωή,
χειροτερεύει και η γλώσσα που τις εκφράζει.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πλουτίζει.
Προστίθενται νέες έννοιες που εκφράζουν την ευτέλεια που μας διέπει …»
Πέθανε το 2012, την περίοδο που η Ελλάδα τον χρειαζόταν περισσότερο από ποτέ.
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News