Τι γίνεται όμως στην αντίθετη πλευρά; Πως αντιμετωπίζει ο γονιός το παιδί του αν καταλάβει ή αν του πουν (από το σχολικό κυρίως περιβάλλον) ότι παρενοχλεί και εκφοβίζει άλλα παιδιά;
Σίγουρα δεν είναι μία εύκολη κατάσταση, καθώς εκείνο μπορεί στην αρχή να αρνηθεί τα πάντα.
Χρειάζεται λοιπόν ο γονιός να μην σταθεί απέναντί του επικριτικά, αλλά να προσπαθήσει με ήρεμο τρόπο να του εξηγήσει, ότι αυτό που κάνει δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει.
Μπορεί να του υπενθυμίσει αν έχει περάσει από περιστατικά που κάποιος το κορόιδεψε ή αν θυμάται να κορόιδεψαν κάποιον φίλο του.
Να το ρωτήσει πως αισθάνθηκε τότε και να του εξηγήσει ότι έτσι άσχημα νιώθει και το κάθε υποψήφιο θύμα του.
Να το ρωτήσει τι κερδίζει με το να είναι γύρω του οι άνθρωποι, οι φίλοι του, οι γονείς του δυστυχισμένοι. Να του δώσει να καταλάβει ότι με τις πράξεις ή και τα λόγια του κάνει τα άλλα παιδιά δυστυχισμένα.
Να του μιλήσει για την ισότητα και το δικαίωμα στην ίση μεταχείριση για όλους.
Να προσέξει αν το παιδί του αντιγράφει και μιμείται επιθετικές συμπεριφορές που μπορεί μέσα από το οικογενειακό του περιβάλλον.
Να του δείξει ότι είναι δίπλα του και το στηρίζει στις καλές του στιγμές και είναι επίσης δίπλα του να το στηρίξει και να το βοηθήσει να ξεπεράσει τις κακές.
Να το επαινεί όταν προσπαθεί να βελτιώσει την συμπεριφορά του.
Να του δείξει ότι το αγαπάει και το νοιάζεται
Να το ενημερώσει για την πιθανή πορεία εξέλιξής του, καθώς και να το ωθήσει να αρχίσει να αποκτά θετικά πρότυπα και να κάνει σχέδια για το μέλλον του.
Επίσης χρειάζεται να μιλήσει με τους δασκάλους ή τους καθηγητές του.
Τέλος, να του μιλήσει για τον σεβασμό μέσα από παραδείγματα ή ακόμα καλύτερα μαζί να προσπαθήσουν να βρουν ιστορίες, ταινίες ή οτιδήποτε μιλάει για την προσωπική ελευθερία, την διαφορετικότητα, τον εξευτελισμό, την βία, την υποτίμηση, οποιαδήποτε ανθρώπινη αξία που πλήττεται και καταδυναστεύεται.
Μαρίνα Μόσχα Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή
Πηγή