ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 26η Ιουλίου 2016.
ΠΩΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ;
Η αίρεση, ως λέξη και ως έννοια, απουσίασε παντελώς στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο του Κολυμβαρίου. Αντίθετα μάλιστα, πραγματοποιήθηκε πρωτοφανής «παρέλαση» εκπροσώπων όλων σχεδόν των αιρετικών, από κάθε γωνιά της υφηλίου.
Προσκλήθηκαν επίσημα από τους διοργανωτές της Συνόδου, για να την «λαμπρύνουν»με την παρουσία τους και το χειρότερο για κάποιους: η παρουσία τους να σημάνει την απαρχή της οσονούπω επερχόμενης «ενότητας των Χριστιανών», η οποία προωθείται πυρετωδώς από τα οικουμενιστικά κέντρα! Φυσικά το φαινόμενο ήταν αλγεινό. Μέσα στην αίθουσα των συνεδριάσεων, όπου κλήθηκε το «Πνεύμα της αληθείας»(Ιωάν.14,16) να μιλήσει δια του στόματος των συνέδρων, παρίσταντο, φορείς της πλάνης και του ψεύδους, αμετανόητοι αιρετικοί, καταδικασμένοι από προγενέστερες Άγιες Συνόδους, να δηλώνουν προκλητικά ότι αισθάνονται ευτυχείς και κατενθουσιασμένοι, που τους δόθηκε η ευκαιρία να παραβρεθούν στο «μεγάλο γεγονός της Ορθόδοξης Εκκλησίας»! Την χαρά τους εκδήλωσαν και μέσω ειδικής εκπομπής της κρατικής ελληνικής τηλεόρασης (ΕΡΤ1) της 24ης Ιουλίου.
Το πιο τρανταχτό παράδειγμα «πανηγυρισμού» για την Μεγάλη Σύνοδο του Κολυμβαρίου, είναι αυτό του Βατικανού. Είναι γνωστή η ποικιλοτρόπως εκπεφρασμένη «λαχτάρα»των παπικών για την πραγματοποίησή της. Ο «πάπας» Φραγκίσκος «προσευχήθηκε» δημόσια στην αυλή του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό, ενώπιον χιλιάδων οπαδών του, για «την επιτυχία της Συνόδου της Ορθοδοξίας»! Ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος του Βατικανού και των απανταχού παπικών αφιέρωσε πλήθος άρθρων και ευμενέστατων σχολίων για τη Μεγάλη Σύνοδο. Γιατί άραγε;
Ενδιαφέρον παρουσιάζει αποκαλυπτικό άρθρο του έγκριτου δημοσιογράφου κ. Γεωργίου Παπαθανασόπουλου, ο οποίος παρουσιάζει και σχολιάζει εύστοχα τον περίεργο ενθουσιασμό των παπικών για την Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας και το οποίο αναρτήθηκε σε διάφορα ιστολόγια.
Αρχίζει το άρθρο του με την εύλογη παρατήρηση: «Το Βατικανό επικροτεί και προβάλλει θετικά το Μήνυμα της Συνόδου της Κρήτης. Με βάση τη θυμοσοφική παροιμία πως όταν ο εχθρός σου σε επαινεί ψάξε να βρεις πού έχεις κάνει λάθος, οι δέκα Προκαθήμενοι των αντίστοιχων τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, που έλαβαν μέρος στην εν λόγω Σύνοδο, πρέπει να συσκεφθούν και να καταλήξουν γιατί αυτή η πανηγυρική προβολή του κειμένου από τους Λατίνους». Συμφωνούμε απόλυτα. Για να επικροτεί και να προβάλλει θετικά το Μήνυμα της Συνόδου της Ορθοδοξίας το Βατικανό, δύο τινά συμβαίνουν: ή ο παπισμός έγινε ορθόδοξος, ή η Μεγάλη Σύνοδος δεν λειτούργησε ορθοδόξως! Βεβαίως η πρώτη εκδοχή απορρίπτεται ασυζητητί, διότι ο παπισμός παραμένει απόλυτα αμετακίνητος στην πληθώρα των κακοδοξιών και πλανών του. Το μόνο που κάνει είναι να προσπαθεί να δικαιολογήσει τις πλάνες του, στηριζόμενος στα γνωστά χαλκευμένα πλαστά μεσαιωνικά κείμενα (Ψευδοκωνσταντίνειος Δωρεά, Ψευδοπιπίνειος Δωρεά, Ψευδοϊσιδώρειες Διατάξεις, Ψευδοκλημέντια, κλπ)! Επίσης επιχειρεί να τις «ορθοδοξοποιήσει» στους ατέρμονους και αναποτελεσματικούς διαλόγους, όπου, δυστυχώς, κερδίζει χρόνο και χώρο! Άρα, κάτι δεν πήγε καλά στην Μεγάλη Σύνοδο! Οι παμπόνηροι παπικοί διπλωμάτες διέγνωσαν ότι η Σύνοδος έχει κατεύθυνση προς τις δικές τους βλέψεις, ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους και γι’ αυτό την επικροτούν, διαφορετικά θα την αγνοούσαν! Ρωτάμε: αν η Σύνοδος όριζε ότι το φιλιόκβε είναι αίρεση, καταδικασμένη από τις Άγιες Συνόδους του 867 και 879-880, ως όφειλε να κάνει, θα πανηγύριζαν; Αν όριζε την κτιστή χάρηκαι τις κτιστές θείες ενέργειες ως αιρέσεις, καταδικασμένες από τις Συνόδους του 1341, 1347,1351, ως όφειλε, θα πανηγύριζαν; Αν καταδίκαζε την αντίχριστη και εξωφρενική πλάνη «περί ικανοποιήσεως της θείας δικαιοσύνης», θα πανηγύριζαν; Αν καταδίκαζε την πληθώρα των άλλων πλανών (Μαριολατρία, Άσπιλη Σύλληψη, πρωτείο, αλάθητο, άζυμα, αξιομισθία, καθαρτήριο, κλπ), θα πανηγύριζαν; Ασφαλώς και όχι!
Συνεχίζοντας ο κ. Γ. Παπαθανασόπουλος αποκαλύπτει: «Η μηνιαία εφημερίδα “Καθολική”, όργανο των Ουνιτών στην Ελλάδα, στο φύλλο της Πέμπτης, 30ής Ιουνίου 2016, (Περίοδος Β΄ Αριθμ. 179) με πρωτοσέλιδο έχει τον εξάστηλο εντυπωσιακό τίτλο “ΜΗΝΥΜΑ Της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας”. Τόσο εντυπωσιακή παρουσίαση του Μηνύματος ούτε τα προπαγανδιστικά φερέφωνα του Φαναρίου δεν είχαν… Διερωτάται κάθε Ορθόδοξος ποιά ήσαν τα σημεία του Μηνύματος που οδήγησαν τους εκπροσώπους του Πάπα στην Ελλάδα να το προβάλλουν τόσο πολύ;…». Το ερώτημα είναι και δικό μας, όπως και της συντριπτικής πλειοψηφίας του πιστού ορθοδόξου λαού! Και συνεχίζει: «Επί πλέον στο κάτω μέρος της 1ης σελίδας, πάλι με εντυπωσιακό τρόπο, παρουσιάζεται η, με ημερομηνία 15 Ιουνίου 2016, ευχετήρια επιστολή της “Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος” προς “Την Αυτού Θειοτάτην Παναγιότητα κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ, Οικουμενικόν Πατριάρχην”. Σ’ αυτήν αναφέρουν ότι “θεωρούν ευλογίαν δι’ όλην την Εκκλησίαν του Χριστού και γεγονός ιστορικόν και ελπιδοφόρον δι’ όλην την ανθρωπότητα την σύγκλησιν της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών…”. Διερωτάται πάλι ο πιστός Ορθόδοξος Χριστιανός ποιά είναι η “όλη Εκκλησία”, που θεωρεί ευλογία τη σύγκληση της Συνόδου στην Κρήτη; Κατά το Βατικανό είναι η υπό τον Πάπα “Εκκλησία”. Και γιατί αυτή αγάλλεται για τη Σύνοδο; Ασφαλώς με την βεβαιότητα της, μέσω αυτής, προώθησης της υπό τον Πάπα “ενώσεως” με τους Ορθοδόξους…».Νομίζουμε ότι ο προβληματισμός του κ. Γ. Παπαθανασόπουλου είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Είναι πλέον φανερό πως αυτός ήταν ο κύριος στόχος της «κολοβωμένης» Συνόδου του Κολυμβαρίου, να αναγνωρίσει και να κατοχυρώσει συνοδικά τον Οικουμενισμό και να προωθήσει την «ενότητα των Χριστιανών», σύμφωνα με τους οραματισμούς και τις επιδιώξεις του! Με την συνοδική κατοχύρωση των αιρέσεων ως «εκκλησίες», «λύθηκαν τα χέρια» των οικουμενιστών για την προώθηση της «ενότητας των Χριστιανών»! Υπ’ αυτή την άποψη, είναι απόλυτα δικαιολογημένοι οι πανηγυρισμοί των αιρετικών παπικών, αφού βλέπουν να ευοδώνονται οι εδώ και αιώνες βλέψεις τους για την, υπό τον «ρωμαίο ποντίφικα», ουνιτικού τύπου ένωση «των δύο αδελφών εκκλησιών»! Βλέπουν να πλησιάζει ο χρόνος που θα πραγματοποιηθούν οι αποφάσεις της ψευδοσυνόδου Φεράρας – Φλωρεντίας (1438-1439), η οποία για τους παπικούς είναι «Οικουμενική Σύνοδος» και οι αποφάσεις της σε ισχύ. Σύμφωνα με αυτές, οι Ορθόδοξοι κρατάμε την πίστη μας και το μόνο που κάνουμε είναι να υποταχθούμε στον «επίσκοπο Ρώμης»! Να γίνουμε δηλαδή Ουνίτες! Λέμε, ότι πλησιάζει ο καιρός, διότι δεν είναι λίγοι και οι «Ορθόδοξοι», που ασπάζονται, αυτής της μορφής, «ένωση των εκκλησιών»! Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναγνωρίζουν τον παπισμό ως Εκκλησία, με διαδοχή, μυστήρια, σωτηρία (Μπαλαμάντ, Ραβέννα, κλπ)! Άρα οι πανηγυρισμοί των παπικών είναι απόλυτα δικαιολογημένοι!
Δικαιολογημένοι είναι και οι πανηγυρισμοί των αιρετικών προτεσταντών, διότι και αυτοί βγήκαν ωφελημένοι από τη Μεγάλη Σύνοδο. Στην προειρημένη εκπομπή της ΕΡΤ1, Γερμανός πάστορας εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι η «ενότητα των Χριστιανών είναι κοντά» και τη χαρά του, που η «εκκλησία» του είναι «μέλος της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας», όπως εννοούν βεβαίως οι προτεστάντες την Εκκλησία! Εξέφρασε προφανώς την ικανοποίησή του, διότι η Σύνοδος του Κολυμβαρίου, όχι μόνον δεν χαρακτήρισε τη θρησκευτική του κοινότητα αίρεση, αλλά την αναγνώρισε (έστω και κατ’ όνομα) ως «εκκλησία»! Ρωτάμε και πάλι: αν η Σύνοδος της Κρήτης καταδίκαζε τις προτεσταντικές αιρέσεις, της άρνησης του Αειπάρθενου της Θεοτόκου (καταδικασμένη από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο), Αγιομαχία και Εικονομαχία(καταδικασμένες από την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο), θα χαιρόταν και θα πανηγύριζε ο ως άνω αιρετικός; Ασφαλώς και όχι! Αν διακήρυττε ότι ο νεστοριανισμός και ο μονοφυσιτισμός είναι αιρέσεις (καταδικασμένες από τις Γ΄ και Δ΄ Οικουμενικές Συνόδους) θα χαίρονταν και θα πανηγύριζαν οι αιρετικοί αντιπρόσωποι των αιρετικών κοινοτήτων των Νεστοριανών, Κοπτών, Αρμενίων κ.α., οι οποίοι καθόταν, μαζί με όλους τους άλλους κακοδόξους, σε περίοπτη θέση στη Σύνοδο; Ασφαλώς και όχι! Ποιοι φταίνε γι’ αυτό το απαράδεκτο γεγονός; Ασφαλώς οι ιθύνοντες της Συνόδου, οι οποίοι αντέγραψαν πιστά την αιρετική Β΄ Βατικάνειο Σύνοδο (1962-1965), η οποία είχε ανοίξει διάπλατα τις πύλες της στην πανσπερμία των αιρέσεων!
Κλείνουμε το σχόλιό μας, αφού συγχαρούμε και ευχαριστήσουμε τον δημοσιογράφο κ. Γ. Παπαθανασόπουλο, για το αποκαλυπτικό του άρθρο και τα εύστοχα σχόλιά του, να εκφράσουμε την πικρία μας και την ανησυχία μας, για τους πανηγυρισμούς των, συνοδικά καταδικασμένων και αναθεματισμένων, αιρετικών. Αυτό το αλγεινό φαινόμενο είναι πρωτόγνωρο στη δισχιλιόχρονη εκκλησιαστική μας ιστορία. Στο παρελθόν, οι θεοφόροι και θεοφώτιστοι Πατέρες, αποδείκνυαν, καταδείκνυαν και αναθεμάτιζαν τις πλάνες, ως έργα του διαβόλου και αφόριζαν (απέκοπταν) από το εκκλησιαστικό σώμα τους αμετανόητους αιρετικούς, ως «σάπια μέλη», επικίνδυνα για το αφόρμισμα και των υγιών μελών! Η Σύνοδος του Κολυμβαρίου θέλησε να πρωτοτυπήσει, αλλά αυτή η πρωτοτυπία της την έθεσε στον αντίποδα των Αγίων Συνόδων της Εκκλησίας. Δεν αναγνώρισε πλέον πλάνες και αιρέσεις, οι οποίες οδηγούν με βεβαιότητα στην απώλεια, αλλά «διαφορετικές παραδόσεις». Δεν αναγνώρισε αιρετικούς και «σάπια μέλη», αλλά «ορθοδόξους» των οσονούπω «εκτός», φορείς«διαφορετικών παραδόσεων»! Ιδού λοιπόν η «αχίλλειος πτέρνα» της, η οποία θα την κρίνει σύντομα, είτε ως Αγία και Μεγάλη, είτε ως ληστρική! Ο λαός του Θεού, ο οδηγούμενος, ασφαλώς, από το Άγιο Πνεύμα, «εις πάσαν την αλήθειαν»(Ιωάν.16,13), ο τελικός κριτής και φύλακας της Πίστεως, θα αποφανθεί σύντομα και γι’ αυτή, καθ’ ότι «ο υπερασπιστής της θρησκείας εστίν αυτό το σώμα της Εκκλησίας, ήτοι αυτός ο λαός, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές τω των Πατέρων αυτού»(Σύνοδος 1848)! Είδομεν!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών