Πολλαπλή αντιγραφή με σοβαρές πολιτικές παραμέτρους

Η οξύτητα της πολιτικής αντιπαράθεσης, η οποία προκλήθηκε μετά τη δημοσιοποίηση από την «Κ» της αντιγραφής της ίδιας εργασίας από 106 φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Πατρών, καταδεικνύει τις βαθιές ρίζες της κομματοκρατίας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. έσπευσαν να ξιφουλκήσουν δίνοντας ιδεολογικό χαρακτήρα στα επιχειρήματά τους.

Από την άλλη, το περιστατικό αποτέλεσε αφορμή η ηγεσία της Ν.Δ. να στείλει μήνυμα κατά των παλαιοκομματικών πρακτικών, καθώς αποφάσισε το «ξήλωμα» της ηγεσίας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Πατρών, που ζήτησε επιεικέστερη ποινή για τους αντιγραφείς. Ταυτόχρονα, παρότι το πρόβλημα των αντιγραφών συντείνει στην υποβάθμιση των ΑΕΙ, ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου πρότεινε τη διοργάνωση… διαλόγου για το θέμα.

Ειδικότερα, το περασμένο εξάμηνο, 106 φοιτητές κατέθεσαν ίδια εργασία στο μάθημα «Δυναμικά Μαθηματικά Υποδείγματα» στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Καθώς έγινε αντιληπτή η αντιγραφή, η γενική συνέλευση του τμήματος αποφάσισε να αποκλείσει τους αντιγραφείς από την εξεταστική Σεπτεμβρίου. Παρότι στη συνέλευση και η ΠΑΣΠ ετάχθη κατά της απόφασης, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ζήτησε με ανακοίνωση την άρση της ποινής (μάλιστα χρησιμοποίησε ρήση του Μαρξ για να δικαιολογήσει, εμμέσως, τους 106) και αντιπρότεινε τον αποκλεισμό τους μόνο από τις εξετάσεις του μαθήματος.

Διαξιφισμοί

«Το βραβείο αριστείας στο ρουσφέτι ανήκει δικαιωματικά στη Ν.Δ.», σχολίασε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η Νεολαία του κόμματος ανέφερε ότι «η αντίδραση των “παιδιών της ΟΝΝΕΔ”, να ζητήσουν την άρση της ποινής, δίνει σαφή εικόνα για την άποψη που έχει η παράταξη σχετικά με την “αριστεία”. Είναι γνωστό ότι οι πρακτικές της ΔΑΠ περιλαμβάνουν δίκτυα σημειώσεων, κυκλώματα αντιγραφής, υπόγειες συνεννοήσεις με καθηγητές, κεράσματα σε μπουζούκια και ταξίδια αναψυχής. Μέσα από αυτή τη διαδικασία ακραίας υποτίμησης της ακαδημαϊκότητας και της επιστήμης, επιδιώκεται η απαξίωση της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ώστε η μετάβαση σε καθεστώς ιδιωτικών πανεπιστημίων να μοιάζει αναπόφευκτη επιλογή».

«Τα “παιδιά του Καρανίκα”, ό,τι απέμεινε δηλαδή από τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, ξεπέρασαν σε γραφικότητα ακόμα και το είδωλό τους, τοποθετώντας τον πήχυ της ανοησίας πολύ ψηλά – μέχρι να τον ξεπεράσουν στην αμέσως επόμενη προσπάθειά τους. Η στάση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Πατρών αποδοκιμάστηκε άμεσα από εμάς, θεσμικά και δημόσια, σε όλους τους τόνους. Αν σε κάποιους δεν χρωστάμε καμία απάντηση, αυτοί είναι οι επαγγελματίες καταληψίες, οι έμποροι θολοκουλτούρας και οι ιδεολόγοι παραβατικοί της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι το μόνο που έχουν κάνει στη ζωή τους το οποίο προσιδιάζει σε εργασία είναι να χτίζουν γραφεία πρυτάνεων. Το παραλήρημά τους απευθύνεται στο συρρικνωμένο κομματικό τους ακροατήριο», απάντησε η ΟΝΝΕΔ.

Κόστος έως και 250 ευρώ

Βεβαίως, το θέμα των αντιγραφών στα ΑΕΙ είναι πολύπλευρο. Πέριξ των ιδρυμάτων και στα ιντερνετικά fora, μεμονωμένοι φοιτητές και γραφεία πωλούν εργασίες με κόστος έως και 250 ευρώ, εξαρτώμενο από τη δυσκολία και την έκταση της εργασίας. Πανεπιστημιακοί σημειώνουν με νόημα στην «Κ» ότι η κατάθεση της εργασίας από τους 106 ήταν τον Μάιο, περίοδο διοργάνωσης των φοιτητικών εκλογών. Στο αμφιθέατρο το «σκονάκι» είναι παράδοση.

«Το θέμα είναι σύνθετο. Πρέπει να προβληματισθούμε τι πτυχία χορηγούμε, να αναρωτηθούμε γιατί ένας φοιτητής καταφεύγει στο φροντιστήριο για να κατανοήσει το μάθημα και στην αντιγραφή στις εξετάσεις του», παρατηρεί στην «Κ» ο Γεώργιος Ανδρουλάκης, διδάσκων του μαθήματος στο οποίο έγινε η αντιγραφή και πρόεδρος του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων, που τιμώρησε τους 106. «Ούτε μία μελέτη δεν εστίασε στην αξιοπιστία των διαδικασιών για την απονομή τίτλων. Αντιθέτως, έχουμε γράψει και σβήσει αρκετές φορές το ακατανόητο άρθρο περί πανεπιστημιακού “ασύλου”», αναφέρει στην «Κ» η καθηγήτρια του ΑΠΘ Νιόβη Παυλίδου. Και τονίζει: «Η έλλειψη εσωτερικών διαδικασιών ελέγχου των εξετάσεων, παράλληλα με το μοναδικό παγκοσμίως φαινόμενο της κομματοκρατίας στα ΑΕΙ, αποτελούν εκρηκτικό συνδυασμό που αφήνει υπόνοιες για την αξιοπιστία των τίτλων που απλόχερα απονέμουμε. Το τραγικό είναι ότι η έλλειψη εσωτερικών διαδικασιών ελέγχου της εκπαιδευτικής και εξεταστικής διαδικασίας μπορεί να οδηγήσει σε αυθαιρεσία των καθηγητών, σε απόγνωση των φοιτητών και τελικά σε άνθηση των “υποστηρικτικών συστημάτων-φροντιστηρίων”, για το πολυπόθητο “χαρτί”. Ας πάψουμε να παριστάνουμε ότι σοκαριζόμαστε. Κάποτε έρχεται για όλα η στιγμή ουσιαστικών αλλαγών».
Έντυπη