Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Πασχόντων από Συγγενείς Καρδιοπάθειες επαναφέρει επίσημα θέματα τα οποία αφορούν και επηρεάζουν άμεσα και καίρια την καθημερινότητα των πασχόντων από νόσους τους καρδιαγγειακού συστήματος και τα οποία αφορούν τον τομέα της Εκπαίδευσης και της επαγγελματικής αποκατάστασης.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Ειδικότερα, διεκδικούμε:

Διεύρυνση της ισχύουσας περί μονίμων ή προσωρινών προσλήψεων νομοθεσίας με την εφαρμογή της καθολικά και στο χώρο της Εκπαίδευσης, Ειδικής και Γενικής, κάτι δίκαιο και κοινωνικά αποδεκτό, καθώς αφορά εξαιρετικά ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (Νόμος 4440/2016, άρθρο 25) με τις όποιες υφιστάμενες ή μελλοντικές τροποποιήσεις αυτού.

Τροποποίηση του ΠΔ υπ’ αριθ. 56/2001

Μεταθέσεις Ειδικού Εκπ/κού Προσωπικού σε Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής (ΣΜΕΑ) και σε Κέντρα Διάγνωσης, Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΚΔΑΥ).

Άρθρο 8   Ειδικές κατηγορίες μετάθεσης

Προσθήκη των εργαζομένων στην Εκπαίδευση,  το ποσοστό αναπηρίας των οποίων υπερβαίνει το 67%, με την προϋπόθεση ότι η κύρια πάθηση χαρακτηρίζεται ως καρδιοπάθεια, συγγενή, επίκτητη, σπάνια, οικογενής, μυοκαρδιοπάθεια κτλ. Επίσης γονέως ή κηδεμόνα ανηλίκου πάσχοντος από σοβαρή μορφή συγγενούς καρδιοπάθειας – μυοκαρδιοπάθειας κτλ. 

Τροποποίηση του ΠΔ υπ΄ αριθ. 50/1996 (A’ 45)

Άρθρο 13 Ειδικές κατηγορίες μετάθεσης

Προσθήκη των καρδιοπαθών εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων με τα αντίστοιχα ανωτέρω αναφερόμενα χαρακτηριστικά – προϋποθέσεις   καθώς και των γονέων – κηδεμόνων καρδιοπαθών παιδιών στις εν λόγω προβλέψεις.

Ζητούμε την τροποποίηση του άρθρο 62 του ν. 4589/2019, το οποίο συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε με το άρθρο 42 του ν. 4722/2020, με το οποίο δεν δίδεται η δυνατότητα μετάθεσης σε κανέναν εκπαιδευτικό συνασθενή μας (καμία μορφή καρδιοπάθειας δεν περιλαμβάνεται στο ΠΔ 50/96!!!). Δίδεται η δυνατότητα προσωρινής απόσπασης με δύο προϋποθέσεις: α. Το ποσοστό αναπηρίας του ενδιαφερόμενου να υπερβαίνει το …75% (σε περίπτωση γονέα ασθενούς το 67%) και β. Δεν συνυπολογίζονται τα έτη απόσπασης στο χρόνο θεμελίωσης δικαιώματος μετάθεσης (δύο έτη). Σημειωτέον ότι το καθοριζόμενο ποσοστό αποκλείει το μεγαλύτερο μέρος των πασχόντων, αυθαίρετα και χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση, ενώ ουσιαστικά αποκλείει κάθε δυνατότητα μετάθεσης.

Εισαγωγή στην Γ’θμια Εκπαίδευση

Έχουμε κατ’ επανάληψη ζητήσει την τροποποίηση της Αριθ. Φ.153/146145/Α5  «Τροποποίηση της Φ151/17897/Β6 (ΦΕΚ 358/τ.Β’/2014)» ΚΥΑ «Καθορισμός οργάνων, τρόπου και διαδικασίας διαπίστωσης υποψηφίων για εισαγωγή στην Εκπαίδευση» ώστε να συμπεριληφθούν βαρύτατες μορφές συγγενών και επίκτητων καρδιοπαθών, οι οποίες πέραν πάσης λογικής αποκλείονται. Η σχετική λίστα έχει αποσταλεί ήδη στο ΚΕΣΥ, μέσω του Υπ. Παιδείας, η εξέτασή της ωστόσο έχει παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες, με κίνδυνο την απώλεια ακόμη μίας ακαδημαϊκής χρονιάς.     

Ζητάμε την εξίσωση ημών μετά των ισχυόντων όπως καθορίζονται κάθε χρόνο για τα παιδιά τα οποία προέρχονται από πολύτεκνες οικογένειες. (τουλάχιστον 4 τέκνα). Εξορθολογίζουμε το αίτημά μας θέτοντας ως προϋπόθεση ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό αναπηρίας,

όπως το θέσαμε ήδη (τουλάχιστον 67%).

Έχουμε ζητήσει τόσο κατά το παρελθόν όσο και προσφάτως {σχετική νομοθεσία: τα άρθρα 72 έως 81 του Κεφαλαίου Β΄ του ν.4692/2020 (Α΄111) και τις με αριθμ. 142413/Ζ1/19.10.2020 (Β΄ 4617) και 148236/Z1/30.10.2020 (Β΄ 4806) ΥΑ}, πέραν της αύξησης της μοριοδότησης, πέραν της ένταξης στην κατηγορία των εισαγομένων με βάση το βαθμό του απολυτηρίου μαθητών, νομοθετική ρύθμιση βάσει της οποίας οι νέοι καρδιοπαθείς φοιτητές να μετεγγράφονται πλησίον του τόπου κατοικίας τους εφόσον το ποσοστό της αναπηρίας αυτών, αρμοδίως πιστοποιούμενο, υπερβαίνει το 67% από την κύρια καρδιολογική πάθηση και τις επιπτώσεις αυτής. Είναι προφανές ότι θα πρέπει να ισχύουν οι τιθέμενοι εκάστοτε περιορισμοί ως προς την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, το καθεστώς αντιστοίχισης των πανεπιστημιακών τμημάτων κτλ.

Η Πολιτεία στο σύνολό της θα πρέπει να αντιληφθεί ότι η παραμονή υποχρεωτικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα μακράν της οικίας, για μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους στην Εκπαίδευση εν γένει κλπ. με αποδεδειγμένα βαριά καρδιοπάθεια, δεν συνεπάγεται μόνον δυσβάστακτο οικονομικό, ψυχολογικό, οικογενειακό κτλ. κόστος, ειδικά σε περίοδο πανδημίας και ραγδαίας αύξησης του κόστους ζωής. Αγνοεί την τεράστια δαπάνη την οποία συνεπάγεται η σοβαρή χρόνια πάθηση – αναπηρία, αλλά πάνω και πέρα από όλα, τους άμεσους και υπαρκτούς κινδύνους της παραμονής επί μακρόν του καρδιοπαθούς, εν προκειμένω, μακριά από την οικογένειά του, τους θεράποντες ιατρούς, αξιόπιστες δομές υγείας κτλ. Σημειωτέον ότι  η συγκεκριμένη κατηγορία ασθενών, αν και πολυπληθέστατη, δεν τυγχάνει διαχρονικά καμίας ουσιαστικής μέριμνας από τη συντεταγμένη Πολιτεία.

Καλούμε πρωτίστως την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να απαντήσει άμεσα, όχι σε κάποιο μεμονωμένο φορέα συλλογικής έκφρασης, αλλά στον πολύ μεγάλο αριθμό των μη προστατευομένων από το υφιστάμενο καθεστώς και στις οικογένειές αυτών, αποκαθιστώντας εξόφθαλμες και διαχρονικές αδικίες, ελλείψεις και δυσλειτουργίες και συμπαραστεκόμενη εμπράκτως και ως οφείλει θεσμικά στη διαρκώς επιδεινούμενη καθημερινότητά μας.