Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) με την 527/2015 απόφασή του θέτει νέα δεδομένα σε σχέση με το ισχύον νομικό πλαίσιο, που αφορά στον τρόπο διορισμού των εκπαιδευτικών.

Ο νόμος που είναι σε ισχύ σήμερα, δηλαδή ο 3848/10, κρίθηκε αντισυνταγματικός, ως προς τη δυνατότητα διορισμού εκπαιδευτικών μέσα από τις κατηγορίες του 40% (δηλαδή σε ποσοστό 40% από ενιαίους πίνακες αναπληρωτών με πραγματική προϋπηρεσία), του 24μηνου (δηλαδή εκπαιδευτικών με εικοσιτετράμηνη πραγματική υπηρεσία αναπληρωτών ή ωρομισθίων, οι οποίοι έχουν λάβει τη βαθμολογική βάση σε οποιονδήποτε διαγωνισμό εκπαιδευτικών του Α.Σ.Ε.Π.) και του 30μηνου (δηλαδή εκπαιδευτικών με τριακοντάμηνη πραγματική υπηρεσία αναπληρωτών ή ωρομισθίων).

Διαβάζοντας κανείς την απόφαση 527/2015 του ΣτΕ, κατανοεί ότι ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ για τον διορισμό εκπαιδευτικών δεν είναι απλά μονόδρομος για την οποιαδήποτε κυβέρνηση, αλλά απαραίτητη συνθήκη που διασφαλίζει την ισότητα όλων όσων συμμετέχουν σε έναν τέτοιο διαγωνισμό. Δεδομένου, μάλιστα, ότι η όλη διαδικασία υπάγεται στον έλεγχο της ανεξάρτητης αρχής, παρέχει πρωτίστως εγγυήσεις διαφάνειας. Την ίδια στιγμή, ο διαγωνισμός προσδίδει έναν αξιοκρατικό χαρακτήρα στη διαδικασίας επιλογής εκπαιδευτικού προσωπικού. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να απουσιάζει από κανέναν σχεδιασμό, από κανένα νομοθέτημα που σχετίζεται με τη δημιουργία ενός συστήματος διορισμών στην εκπαίδευση.

Συνεπώς, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αναπληρωτών Φιλολόγων (ΠΑΣΑΦ) θεωρεί πως οποιοδήποτε σύστημα διορισμών πρέπει να περιλαμβάνει απαραίτητα τα παρακάτω στοιχεία:

Α) Για τους επιτυχόντες του γραπτού διαγωνισμού να προσμετράται το σύνολο της βαθμολογίας (πχ. το 70/100 θα ισοδυναμεί με 70 μόρια). Αν ο υποψήφιος έχει λάβει μέρος σε παραπάνω από έναν διαγωνισμό, να προσμετράται η καλύτερη βαθμολογία σε έναν από τους διαγωνισμούς στους οποίους έχει συμμετάσχει, με απαραίτητη προϋπόθεση το δικαίωμα διατήρησης της επιτυχίας και την απαλλαγή από την υποχρέωση της επαναλαμβανόμενης γραπτής κρίσης.

Β) Να προσμετράται το σύνολο της προϋπηρεσίας που έχει ο υποψήφιος στη γενική εκπαίδευση, ενώ η προϋπηρεσία που αποκτήθηκε στην ειδική εκπαίδευση να προσμετράται μόνο στον οικείο πίνακα της ειδικής αγωγής.

Γ) Ακαδημαϊκά προσόντα.

Δ) Να προσμετράται το σύνολο της προϋπηρεσίας που έχει διανύσει ο υποψήφιος ΜΟΝΟΝ σε δομές που υπάγονται στο Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. και αφορούν στο δημόσιο σχολείο.

Συνακόλουθα, ο ΠΑΣΑΦ ζητά τη δημιουργία μιας λίστας υποψηφίων εκπαιδευτικών βάσει της οποίας θα αντλούνται οι διοριστέοι και οι αναπληρωτές εκάστου έτους και στην οποία θα καταταγούν βάσει της επιτυχίας τους σε οποιονδήποτε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ και της κτηθείσας προϋπηρεσίας τους.

Επισημαίνουμε, τέλος, ότι από το 1998 που έγινε ο πρώτος γραπτός διαγωνισμός του ΑΣΕΠ με βάση τον νόμο Αρσένη, έχουν περάσει δεκαεπτά χρόνια και οι διορισμοί των μόνιμων εκπαιδευτικών γίνονταν με τρόπο που καταστρατηγούσε κάθε αίσθημα δικαίου και αξιοκρατίας. Μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου, από το 2001 και εξής, οι εκάστοτε Υπουργοί Παιδείας, για να εξυπηρετήσουν πολιτικές σκοπιμότητες, νομοθετούσαν διάφορες τροποποιήσεις προτάσσοντας την προϋπηρεσία και όχι τον βαθμό του ΑΣΕΠ.

Πολλοί εκπαιδευτικοί διορίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ, αλλά με μοναδικό προσόν την προϋπηρεσία (16μηνο, 30μηνο και 40%) που ναι μεν είναι προκαθορισμένο και αντικειμενικό κριτήριο, αλλά η απόκτησή της, σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, ανάγεται σε προσλήψεις αναπληρωτών ή ωρομισθίων, οι οποίες δεν είχαν υπαχθεί στον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής και δεν προκύπτει από πουθενά ότι έχουν γίνει με αξιοκρατικές εγγυήσεις.

Αυτό είχε ως συνέπεια, κατά τον γραπτό διαγωνισμό που διεξαγόταν κάθε δύο χρόνια χιλιάδες εκπαιδευτικοί με σημαντική επίδοση, να χάνουν τον διορισμό τους, καθώς όλες οι άλλες κατηγορίες, που προαναφέρθηκαν, έπαιρναν το μεγαλύτερο μερίδιο από τους διορισμούς.

Με εκτίμηση
Το Δ. Σ. του ΠΑ.Σ.Α.Φ.