Οι ελληνικές αρχές παραμένουν απολύτως δεσμευμένες στην εκτέλεση της συμφωνημένης δημοσιονομικής πορείας η οποία βασίζεται σε στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξης του 0,5%, 1,75% και 3,5% του ΑΕΠ για το 2016, 2017 και 2018 αντίστοιχα. Οι ελληνικές αρχές θα ενεργοποιήσουν τον έκτακτο δημοσιονομικό μηχανισμό , ο οποίος περιλαμβάνεται στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης, όπως περιγράφεται στο Νόμο 4389/16, σε περίπτωση που τα στοιχεία τα οποία θα επικυρώσει η Eurostat δείχνουν ότι οι παραπάνω δημοσιονομικοί στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί.

Ευκλείδης Τσακαλώτος προς το Eurogroup, Δεκέμβρης 2016

Ο χριστουγεννιάτικος «μποναμάς» της κυβέρνησης στους χαμηλοσυνταξιούχους, για τον οποίο ο Τσακαλώτος με περισσή δουλοπρέπεια ορκίστηκε στους δανειστές «συγγνώμη, μια φορά το κάναμε, δεν θα ξαναγίνει», εξανεμίζεται ήδη από μια σειρά άλλους «μποναμάδες» που μας επιφύλαξε η νέα χρονιά με το καλημέρα: αυξήσεις στους φόρους και στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης· αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, που σημαίνει στην πραγματικότητα μείωση των μισθών μας με τα χρήματα που θα παίρνουμε στο χέρι να είναι λιγότερα · επέκταση της ελαστικής εργασίας, αφού σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το 55% των προσλήψεων των τελευταίων μηνών αφορούν ευέλικτες μορφές απασχόλησης.

Η κυβέρνηση καμαρώνει για τα 1,5 δις περισσότερα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού για το 2016. Αύξηση βγαλμένη στην κυριολεξία από το αίμα των εργαζομένων αφού προέρχεται κυρίως από το ΦΠΑ, το φόρο εισοδήματος και τον ΕΝΦΙΑ. Καμαρώνει επίσης και για τη μείωση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού μειωμένες κατά 2,4 δις. Μείωση που προκύπτει από τη μείωση του κόστους των δημοσίων υπαλλήλων, τη μείωση συντάξεων, τη μείωση δημοσίων επενδύσεων. Με άλλα λόγια εισπράττουμε όλο και περισσότερα, ξοδεύουμε όλο και λιγότερα. Πώς αλλιώς θα ταϊστεί το τέρας του χρέους; Και αν πέσει κανένα ψίχουλο από το τραπέζι, το δίνουμε στους πιο εξαθλιωμένους…

Όμως το τέρας είναι αχόρταγο…. Ο Τόμσεν δηλώνει ότι χρειάζονται ακόμα 21 χρόνια λιτότητας για να επιστρέψει η Ελλάδα στα προ κρίσης επίπεδα…Στις «διαπραγματεύσις» για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, οι δανειστές ζητούν μεγαλύτερη μείωση του αφορολόγητου – ακόμα και στα 5000 ευρώ, περικοπή των συντάξεων μέσω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς, «κόφτη» διαρκείας και δέσμευση για μέτρα και για μετά το 2018, πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5%, βγαλμένα από το αίμα των εργαζόμενων και των άνεργων.

Όσο και αν ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι δεν θα υπάρχει «ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα», ξέρουμε ότι το κλείσιμο της αξιολόγησης που προγραμματίζεται για τις 20 Φλεβάρη θα σημαίνει νέα δέσμευση για συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών με μεγαλύτερη ένταση και βάθος. Εξάλλου η αλληλογραφία Τσακαλώτου και Eurogroupκαλά κρατεί, τα στελέχη της κυβέρνησης δηλώνουν πίστη και υποταγή λέγοντας ότι στόχος μας είναι να διαφανούν «οι καλές προθέσεις της ελληνικής πλευράς για την τήρηση των συμφωνηθέντων». Την ίδια στιγμή η Νέα Δημοκρατία δηλώνει ότι «πεποίθησή μας είναι ότι μπορούμε με την εργατικότητα, το ταλέντο και τη δημιουργικότητά μας να εκπλήξουμε ευχάριστα και να διαψεύσουμε τις δυσοίωνες προβλέψεις», δηλαδή σε απλά ελληνικά ζητά από τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι και να βάλουν πλάτη στις απαιτήσεις του κεφαλαίου και των δανειστών. Όσο για την αστεία συζήτηση για την αποχώρηση ή μη του ΔΝΤ από το πρόγραμμα, Σόιμπλε και Λακάρντ συμφώνησαν στο Νταβός τη συνέχιση της συνεργασίας ΕΕ και ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα, ότι χρειάζονται μέτρα της τάξης των 4,5 δις και επιτάχυνση των «διαρθρωτικών αλλαγών», δηλαδή των συντηρητικών αναδιαρθρώσεων. Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο, όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των πλούσιων και της εξουσίας…

Η εκπαίδευση μπροστά σε νέο κύμα αναδιαρθρώσεων

Στην εκπαίδευση η κυβέρνηση βάζει στο φουλ τις μηχανές για τη συντηρητική αναδιάρθρωση. ‘Ηδη ανακοινώθηκαν πέντε συζητήσεις στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής, ενώ το κατά παραγγελία «λυσάρι» του ΟΟΣΑ για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα, τα οποία επί της ουσίας θα υλοποιούν τις δεσμεύσεις του τρίτου μνημονίου, το έχει ήδη στα χέρια του ο υπουργός Παιδείας και θα ανακοινωθεί στο πρώτο δεκαήμερο του Φλεβάρη. Βασικοί του άξονες «η ορθολογικότερη διαχείριση των πόρων», η «αύξηση τη παιδαγωγικής αυτονομίας των σχολείων και η αυτοαξιολόγηση ως προς τη βελτίωση του έργου των εκπαιδευτικών θεσμών», «η αποτελεσματική σχολική διοίκηση», η «αξιόπιστη παρακολούθηση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης». Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην πρόσφατη ανακοίνωσή της «Για τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης» τονίζει ότι « είναι αναγκαία η προώθηση εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο του συντονισμού της οικονομικής πολιτικής …. Οι προσπάθειες βελτίωσης της ποιότητας και των επιδόσεων στην εκπαίδευση επιβάλλουν ανάληψη δράσης επειγόντως». Η κυβέρνηση ακολουθεί τις εντολές κατά γράμμα.

Η αυτοαξιολόγηση και η αυτονομία σχολικής μονάδας αποτελεί μία από τις προτεραιότητες του υπουργείου Παιδείας, που έχει ήδη στα σκαριά νομοθετική ρύθμιση για την αναβάθμιση της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ), η οποία έχει το γενικό πρόσταγμα στην εποπτεία και στην εφαρμογή της αξιολόγησης στην εκπαίδευση. Οι δηλώσεις του υπουργού Παιδείας για «την αυτοβελτίωσητης σχολικής μονάδας και τη δυνατότητα για σημαντικές βελτιώσεις του εκπαιδευτικού έργου» μέσω της αυτοαξιολόγησης δείχνουν και την πραγματική στόχευση: για μια ακόμα φορά να κρυφτούν οι ευθύνες και τα αποτελέσματα των νεοφιλελεύθερων, νεοσυντηρητικών πολιτικών στην εκπαίδευση πίσω από τις «ευθύνες» των εκπαιδευτικών. Επίσης, «ορθολογική και προγραμματισμένη διαχείριση» ονομάζεται η λειτουργία των σχολείων όπως – όπως σε καθεστώς οικονομικής ασφυξίας, με το μειωμένο υπάρχον προσωπικό με προγράμματα – «χυλό» και εργασιακή ευελιξία.

Όσο για την αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης που σχεδιάζεται να γίνει «σε πρώτη φάση», και η οποία από ότι φαίνεται θα παίρνει υπόψη της τις «προγραμματικές δράσεις» των σχολείων και τις «καλές πρακτικές» θα αποτελέσει μοχλό πίεσης προς τους συλλόγους διδασκόντων και το πρώτο βήμα για την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.Για τη δυνατότητα της «καταγραφής των ελλείψεων» ως βασική πλευρά της αξιολόγησης, όπως δηλώνει ο υπουργός , τον συμβουλεύουμε να διαβάσει τις ανακοινώσεις των σωματείων μας. Τα 300 κενά για παράδειγμα στα τμήματα ένταξης και τα 2000 αιτήματα για παράλληλη στήριξη που δεν έχουν ικανοποιηθεί τέσσερις μήνες από την έναρξη της σχολικής χρονιάς είναι καταγεγραμμένα.

Μετά την πρωτοχρονιά ο υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε την πραγματοποίηση «διυπουργικής σύσκεψης για τον τριετή προγραμματισμό προσλήψεων στην εκπαίδευση, που θα αφορούν τα έτη 2018-2020». Για μια ακόμα φορά ακούμε υποσχέσεις για διορισμούς. Υποσχέσεις που ακούγονται από το 2014 και μετά, από το Λοβέρδο, το Μπαλτά και τον Κουράκη, μέχρι τους 20.000 διορισμούς του Φίλη την τριετία 2016-18. Μόνο που όσες πιο πολλές «υποσχέσεις» δίνουν οι υπουργοί Παιδείας για διορισμούς, τόσο πιο πολλοί γίνονται οι «κόφτες» στις θέσεις εκπαιδευτικών. Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, οι υπουργικές αποφάσεις Φίλη για τα Δημοτικά και τα Νηπιαγωγεία λειτουργούν ως μέσο καταστροφής επί της ουσίας εργασιακών θέσεων. Η κυβέρνηση ξεχνά να μας πει ότι οι «θεσμοί» απαγορεύουν ρητά μόνιμους διορισμούς στο δημόσιο, ότι η παραπέρα συρρίκνωση του δημόσιου είναι ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης από τους δανειστές, ότι οποιαδήποτε διαδικασία προσλήψεων θα συνδεθεί με αξιολόγηση του υπάρχοντος προσωπικού.Εκτός από τους επικοινωνιακούς στόχους και την ανάγκη να δημιουργηθούν ψεύτικες ελπίδες στους αδιόριστους εκπαιδευτικούς, υπάρχει κι ένας άλλος, πολύ βασικός στόχος: μέσα από τη συζήτηση για τον τρόπο διορισμού να μπει ξανά στο τραπέζι η «ανάγκη» για αλλαγή του τρόπου πρόσληψης των αναπληρωτών με τη διαμόρφωση επί της ουσίας ενός προσοντολόγιου. Η σχεδόν «μόνιμη» επανάληψη των συμβάσεων των αναπληρωτών και η κατοχύρωση της δουλειάς τους με βάση την προϋπηρεσία πρέπει να χτυπηθεί. Έτσι ανοίγει επικίνδυνους δρόμους δημιουργίας ξεχωριστών «ομάδων συμφερόντων» ανάμεσα στους αδιόριστους εκπαιδευτικούς.

Πολύ σοβαρές είναι οι εξελίξεις και στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με αιχμές τη γενίκευση της μαθητείας και τις αλλαγές στο Λύκειο. Με την προκήρυξη 6.600 θέσεων κυρίως σε νοσοκομεία, δήμους και άλλους δημόσιους οργανισμούς καλούνται απόφοιτοι των ΕΠΑΛ με το 75% του υποκατώτατου μισθού και στο όνομα της απόκτησης «εργασιακής εμπειρίας» να καλύψουν τις τρομακτικές ελλείψεις σε προσωπικό, να εμπεδώνουν την προσαρμογή σε εργασιακές συνθήκες γαλέρας, ενώ οι εκπαιδευτικοί καλούνται να παίξουν το ρόλο του «επόπτη» – επιτηρητή των πρώην μαθητών τους στους αντίστοιχους εργασιακούς χώρους. Ταυτόχρονα ξεκινά η συζήτηση για το διαβόητο ελληνικό «Μπακαλορεά», με ένα διετές επί της ουσίας Λύκειο που παύει και επισήμως να είναι σχολείο γενικής παιδείας, που μόνο στόχο θα έχει την προετοιμασία για την εισαγωγή στα ΑΕΙ αφού επί της ουσίας θα διδάσκονται μόνο τα μαθήματα που θα απαιτούνται για αυτό, με πολλαπλές εξετάσεις σε ενδοσχολικό και πανελλαδικό επίπεδο. Στην κυβερνητική ατζέντα για την αλλαγή της δομής της εκπαίδευσης, απαντά από την πλευρά του ο Α. Λιάκος, καταθέτοντας στο τραπέζι την «ρηξικέλευθη» πρόταση για μείωση του Δημοτικού στα πέντε χρόνια!

Φυσικά για να προχωρήσουν όλα τα παραπάνω, η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας γνωρίζουν πολύ καλά ότι χρειάζεται η πολιτική και ιδεολογική εμπέδωση από τους εκπαιδευτικούς και την κοινωνία ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό μας, η συναίνεση όλου του φάσματος των πολιτικών δυνάμεων. Και από ότι φαίνεται, δεν θα υπάρχει δυσκολία σε αυτό. Το τρίτο μνημόνιο, που υπαγορεύει τα παραπάνω, από κοινού το ψήφισαν. Η ΝΔ, βασιλικότερη του βασιλέως, μιλά για «…νοσηρή κατάσταση που επικρατεί σε πολλά σχολεία της χώρας, καθώς εκπαιδευτικοί “φαντάσματα” εμφανίζονται για μια ή δυο ώρες την ημέρα, ασκώντας πλημμελώς τα καθήκοντά τους και δημιουργώντας στην ουσία οιωνεί κενά, που δυσχεραίνουν την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων», σε μια προσπάθεια να δημιουργήσεισυντηρητικά αντανακλαστικά σε όσους είναι ρημαγμένοι από την ανεργία, στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Τα μέτρα ισοπέδωσης του δημόσιου σχολείου και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών πάντα περνούν πάνω από την κατασυκοφάντησή τους. Νυν υπέρ πάντων η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου και των πολιτικών της ΕΕ και του ΟΟΣΑ και στην εκπαίδευση. Αυτό το γνωρίζουν καλά όλα τα μνημονιακά κόμματα, κυβερνητικά και «αντιπολιτευτικά».

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας για το δικαίωμα των προσφυγόπουλων να φοιτήσουν στα πρωινά τμήματα των σχολείων μας! Έξω οι φασίστες από τα σχολεία!

Το τελευταίο διάστημα, έρχεται ξανά στο προσκήνιο το θέμα της εκπαίδευσης των παιδιών των προσφύγων. Εμείς το είχαμε πει καθαρά ευθύς εξαρχής: είναι αναφαίρετο το δικαίωμα όλων των παιδιών να φοιτούν στα πρωινά τμήματα του δημόσιου σχολείου! Η απόφαση της κυβέρνησης για τη φοίτηση των προσφυγόπουλων σε ξεχωριστές δομές διευκολύνει να ακούγονται οι ρατσιστικές και οι φασιστικές φωνές, με αποκορύφωμα την εισβολή του τάγματος εφόδου της Χρυσής Αυγής στο σχολείο στο Πέραμα. Δηλώνουμε για μια ακόμα φορά ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα για το καθολικό δικαίωμα της εκπαίδευσης των παιδιών των προσφύγων και των μεταναστών στο πρωινό σχολείο, για το δικαίωμα το δικό τους και των γονιών τους σε μια ζωή αξιοπρεπή, όπως την ονειρεύονται και τη διεκδικούν!

Το ερώτημα πια μπαίνει αμείλικτα:

Ως πότε θα μένουμε θεατές όλων αυτών που συμβαίνουν και ισοπεδώνουν της ζωές μας και τα σχολειά μας; Ως πότε θα προσπαθούμε να «επιβιώνουμε» μέσα στα πλαίσια των μνημονίων αντί να διεκδικούμε ολόκληρη τη ζωή που μας έχουν κλέψει; Ως πότε θα θεωρούμε ότι είναι πιο «εύκολο» να ζούμε στις συμπληγάδες των απαιτήσεων των «θεσμών», των ισχυρών του πλούτου και της κυβερνητικής πολιτικής από το να ανιχνεύουμε και να ανοίγουμε τους δρόμους για τη ρήξη μαζί τους και την ανατροπή τους;

Πρέπει επιτέλους να πούμε «Φτάνει πια»! Να αρνηθούμε το μονόδρομο της πολιτικής που επιβάλουν η ΕΕ, το ΔΝΤ και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους! Να υψώσουμε το μπόι μας, να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας! Με αγώνες και απεργίες πραγματικές, που θα συσπειρώνουν τη λαϊκή πλειοψηφία στο στόχο της σύγκρουσης και της ανατροπής.Που δεν θα είναι συμβολικές «τελετουργίες διαμαρτυρίας», απεργίες χωρίς απεργούς, χωρίς κλιμάκωση και συνέχεια, σαν αυτές που αποφασίζουν οι γραφειοκρατίες του κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Μέσα από τους συλλόγους μας, με Γενικές Συνελεύσεις και Επιτροπές Αγώνα παίρνουμε πρωτοβουλίες και αναπτύσσουμε τη δράση μας και την πάλη μας:

1. Στα μέτρα για τη 2η αξιολόγηση που θα σημαίνουν ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα των αναγκών και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και των ανέργων είναι ανάγκη να υπάρχει συντονισμός με σωματεία, φορείς και συλλογικότητες με στόχο την οργάνωση τώρα αγωνιστικών πρωτοβουλιώνκαι τη συγκρότηση του μετώπου αντίστασης και αγώνα. Η 20η Φλεβάρη, ημέρα που απ’ότι φαίνεται θα κλείσει η αξιολόγηση στο Eurogroup, μπορεί να αποτελέσει ο πρώτος σταθμός.

2. Είναι ανάγκη από τώρα να προετοιμαστούμε για τις επερχόμενα μέτρα στην εκπαίδευση. Με καμπάνια ενημέρωσης των συλλόγων μας σε εκπαιδευτικούς και γονείς, με κοινές εκδηλώσεις –συζητήσεις με τη δευτεροβάθμια. Η ημέρα που θα ανακοινωθεί επίσημα από το Υπουργείο Παιδείας η μεσοπρόθεσμη έκθεση του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση να είναι μέρα δράσεων και κινητοποιήσεων.

3. Να αναδείξουμε σε κεντρικό ζήτημα το θέμα των μόνιμων διορισμών με δημιουργία επιτροπών αναπληρωτών σε κάθε σύλλογο, συντονισμό τόσο στο χώρο της εκπαίδευσης όσο και με όλους τους ελαστικά εργαζόμενους – συμβασιούχους- ωφελούμενους , με αιχμή το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, τους μαζικούς, μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση.

4. Με κινητοποιήσεις των συλλόγων σε Διευθύνσεις και Περιφέρειες, αναδεικνύουμε από τώρα τα θέματα των κενών, των αναγκών σε κάθε σχολείο, το θέμα της σίτισης, της στήριξης του ολοήμερου, της ανατροπής των υπουργικών αποφάσεων για το δημοτικό και το νηπιαγωγείο.

5. Παίρνουμε πρωτοβουλίες για κινητοποιήσεις, ενημέρωση των γονέων και των τοπικών κοινωνιών ενάντια στην προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να σηκώσει κεφάλι, για την ένταξη των προσφυγόπουλων στα σχολεία μας στα πρωινά τμήματα.

Γενάρης 2017