Τι αναφέρει στις παρατηρήσεις της η Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων για το μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας στις – ;

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Τα θέματα ήταν διατυπωμένα με σαφήνεια και οι καλά προετοιμασμένοι μαθητές μπορούσαν να απαντήσουν με σχετική πληρότητα.

Σχετικά με το Διδαγμένο Κείμενο: Το θέμα Α1α εξέτασε την κατανόηση κάποιων βασικών ιδεών των παρατιθέμενων κειμένων και το Α1β την αναγνώριση της λειτουργίας των οἷον και ὥσπερ, η οποία προκύπτει εύκολα και από την γνώση της νεοελληνικής απόδοσης των κειμένων.

Στο θέμα Β1 σχετικά με τον ορισμό και τον σκοπό που απέδωσε ο Αριστοτέλης στην λέξη πόλιν εξετάστηκε το κύριο θέμα που θίγεται στο πρώτο απόσπασμα. Εξαιρετική η επιλογή του Παράλληλου Κειμένου (Β2), για το οποίο όμως δεν ζητήθηκε, δυστυχώς, σύγκριση, κατά το σύνηθες, με το δεύτερο απόσπασμα του Αριστοτέλη, αλλά μόνον παρουσίαση των χαρακτηριστικών των δύο Υπερανθρώπων, ώστε να μην απαιτείται απάντηση με ιδιαίτερη εμβάθυνση και κριτική ικανότητα.

Σχετικά με το παράλληλο αυτό κείμενο θα ήταν άξια παρατήρησης η διαφορά μεταξύ των δύο Υπερανθρώπων, αφού στο Παράλληλο Κείμενο ο Υπεράνθρωπος συνιστά μία υπερπροικισμένη απόλυτη μονάδα, που όμως μπορεί να νικηθεί από το συσπειρωμένο πλήθος, αν δεν δρα δίκαια, ενώ στο κείμενο του Αριστοτέλη συναποτελείται από πλήθος ατόμων, μέσα από το οποίο πάρα τις διαφοροποιήσεις προκύπτουν ασφαλείς κρίσεις. Σε κάθε περίπτωση επικρατεί η διακυβέρνηση της πόλεως από το σύνολο των σωφρόνων πολιτών. Καλό θα ήταν να είχε ζητηθεί μία σύντομη πραγμάτευση και όχι απλώς παρουσίαση.

Το θέμα Β3 απαιτούσε καλή γνώση της ετυμολογίας, ενώ το θέμα που αφορούσε στην εισαγωγή (Β4) δεν παρουσίασε δυσκολίες.

Όσον αφορά στο Αδίδακτο Κείμενο, οι καλά προετοιμασμένοι μαθητές μπορούσαν να αποδώσουν ικανοποιητικά στην Νέα Ελληνική το ζητούμενο τμήμα (Γ1). Σχετικά με το θέμα Γ 2 αξίζει να σημειωθεί ότι η ουσία της απάντησής του ήταν πρόδηλη λόγω της σχετικής αναφοράς στο εισαγωγικό σημείωμα.

Οι γραμματικές και οι συντακτικές παρατηρήσεις αφορούσαν οικείους για τους προετοιμασμένους μαθητές τύπους και φαινόμενα (Γ3 και 4). Προσοχή απαιτούσε η μεταφορά του ευθέος λόγου σε πλάγιο (Γ4β) ώστε να γίνουν όλες οι αναγκαίες αλλαγές και όχι μόνον η εφαρμογή της ευκτικής του πλαγίου λόγου.