Οι πανελλήνιες 2021 ξεκινούν και το ipaidia.gr έλαβε επιστολή από παλιά υποψήφια και νυν φοιτήτρια σχετικά με την διαδικασία πρόσβασης στα Πανεπιστήμια. Δείτε αναλυτικά.
Αγαπητοί αναγνώστες, και κυρίως, αγαπητοί εκπαιδευτικοί,
Έφτασε αυτή η στιγμή, η στιγμή των Πανελλαδικών εξετάσεων. Ως φοιτήτρια πλέον, παρατηρώ απλώς τις διαδικασίες. Αδυνατώ όμως, να ξεχάσω τη δική μου εμπειρία. Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τότε, χωρίς να φεύγει από το μυαλό μου. Πέρασα στη σχολή που
ήθελα! Αυτό είναι όλο;
Χρόνια προσπάθειας έχουν ως στόχο αυτή τη στιγμή. Θέλουμε να πετύχουμε. Τι είναι όμως η επιτυχία; Είναι απλά μια σχολή; Άλλοι μπήκαν εκεί που ήθελαν, και άλλοι όχι, δεν θα έλεγα όμως ότι απαραίτητα και οι πρώτοι πέτυχαν σε σχέση με τους δεύτερους. Αυτό, πολύ απλά, γιατί μέχρι να βγουν οι βάσεις, πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, ένιωθαν ότι έχουν αποτύχει. Ναι, όταν είσαι άριστος και γράφεις ένα μέτριο βαθμό, δεν θεωρείς ότι πέτυχες κάτι.
Πανελλήνιες 2021: Τελευταίες οδηγίες, δύο Μηχανογραφικά, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, Εισακτέοι
Πανελλήνιες 2021: Πώς θα διατεθούν τα self test
Πανελλήνιες 2021: Με Έκθεση ξεκινούν τα ΓΕΛ – Τι ώρα βγαίνουν τα θέματα
Πανελλήνιες 2021: Πρόγραμμα, θέματα και απαντήσεις
Και αργότερα ακόμα, πολλοί τους αμφισβήτησαν, τους υποβάθμισαν, τους έκαναν να πιστέψουν ότι ακόμα και αυτά που πέτυχαν δεν τα άξιζαν. Καλώς ή κακώς, ζούμε σε μια κοινωνία που έχει μάθει να κρίνει, χωρίς να γνωρίζει πλήρως τα γεγονότα. Άλλοι, λένε πως ήταν μια κακιά στιγμή. Ήταν όμως; Υπάρχουν κακές στιγμές, δεν λέω.
Κυρίως, όταν σε κυριεύει το άγχος, κυρίως, όταν όλα κρίνονται από ένα γραπτό. Όταν όμως, βάσει των γνώσεών μου επί του θέματος, αυτές οι κακές, άτυχες στιγμές είναι ο κανόνας που χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο μέρος των μαθητών, σταματούν πλέον να είναι απλά μια ατυχία.
Είναι ξεκάθαρα, αδικία.
Αδικία, μεγάλη λέξη, ξέρω. Μα πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς την ισοπέδωση που παρατηρήθηκε πέρυσι; Σχεδόν κανείς δεν πήρε αυτό που του άξιζε. Αυτή ήταν η πρώτη μας εμπειρία στον πραγματικό κόσμο. Δεν παίρνεις πάντα αυτό που αξίζεις. Δεν αμφισβητώ τις Πανελλήνιες ως θεσμό. Αμφισβητώ όμως τον τρόπο επιλογής των θεμάτων, και σε δεύτερο επίπεδο τον τρόπο βαθμολόγησης. Από μόνες τους οι Πανελλήνιες δεν είναι κάτι το οποίο κάποιος θα έπρεπε να φοβάται περισσότερο από άλλες εξετάσεις αυτού του είδους. Αυτό όμως που δημιουργεί όλο τον πανικό στους εξεταζόμενους κάθε χρόνο, είναι οι ιστορίες και οι εμπειρίες των προηγούμενων, που τους στοιχειώνουν, ακόμα και δεκαετίες αργότερα.
Χρόνια ακούμε για τα έξυπνα θέματα που έκαναν τους μαθητές να βγουν από τις αίθουσες κλαίγοντας… Τελευταία, παρατηρείται και το φαινόμενο της υπερβολικής υποκειμενικότητας και της μεγάλης ασάφειας, που αφήνουν τους μαθητές με ανεξήγητες βαθμολογίες και ένα μόνιμο γιατί. Πού πήγαν τα αντικειμενικά θέματα και οι σαφείς οδηγίες;
Εκείνα τα θέματα και οι οδηγίες, ώστε να διαχωρίζονται οι μαθητές και ο βαθμός να αντιστοιχεί όσο το δυνατόν στις ικανότητες τους στο συγκεκριμένο μάθημα, σε σχέση με τους υπόλοιπους, λαμβάνοντας υπόψιν ότι η διαδικασία των πανελληνίων θεωρείται ανταγωνιστική. Ναι, είναι δύσκολο. Ναι, είναι σχεδόν απίθανο να το πετύχουμε, αλλά δεν χάνουμε κάτι να το δοκιμάσουμε, έστω, να το προσπαθήσουμε. Οι πανελλήνιες δεν είναι για τα ωραία θέματα, αλλά για τα δίκαια, κι όμως, φαίνεται ότι όσο περνούν τα χρόνια απομακρυνόμαστε από αυτό,
άλλοτε στο ένα μάθημα και άλλοτε στο άλλο.
Φυσικά, αυτό το πρόβλημα συμπεριλαμβάνεται σε μια μεγάλη ομπρέλα προβλημάτων που απορρέουν από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα. Και, ενώ, το σύστημα συνεχώς αλλάζει, τα προβλήματα αυτά φαίνεται να αυξάνονται. Εφόσον, λοιπόν, αποτυγχάνουμε να αλλάξουμε τα πράγματα από την αρχή προς το τέλος, μπορούμε να δοκιμάσουμε να τα αλλάξουμε από το τέλος, προς την αρχή, ξεκινώντας από τις Πανελλαδικές εξετάσεις.
Είναι μεγάλο το έργο των καθηγητών και το αναγνωρίζουμε όλοι. Από τη μεταλαμπάδευση της γνώσης, στην επιλογή των θεμάτων, στην διόρθωση των γραπτών, έως και την πίεση στην οποία υποβάλλονται και θα πρέπει να υπομείνουν. Η κούραση και η εξάντληση είναι πράγματι μεγάλη ειδικά στον διορθωτή, που ίσως τις πρώτες μέρες διορθώνει και δεν έχει οδηγίες.
Μην ξεχνάτε όμως, ότι κάθε χρόνο είναι τα παιδιά σας εκεί έξω, οι μαθητές σας, που παραδίδουν, μαζί με την κόλλα και τη ψυχή τους. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, για αυτόν το σκοπό. Για τα πιο δίκαια θέματα, τη πιο ορθή βαθμολόγηση. Ας προσπαθήσουμε, όσο το δυνατόν περισσότερο, να μην ραγίσουν τόσες καρδιές αδίκως.
Εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη και επιτυχία σε όλους τους μαθητές, αλλά και καθηγητές που βρίσκονται αντιμέτωποι με τις Πανελλήνιες φέτος.