ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ (Π.Ε.Α.Δ.)
Αρ. Μητρώου Σωματείου:30492 ειδ.6283 Αρ. Διαταγής Αναγνώρισης:457/14-10-2014 του Ειρηνοδικείου Αθηνών
e–mail: [email protected].
ηλεκτρ. σελ.: https://syllogosanapliroton.wordpress.com/
τηλέφωνο: 6982327670
αρ.πρωτ. 61 Αθήνα,
10-8-2016
Ανοικτή Επιστολή
Η Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών Δευτεροβάθμιας (ΠΕΑΔ) ως θεσμικός εκπρόσωπος όλων των ειδικοτήτων που απαρτίζουν τους πίνακες (α) αναπληρωτών και (β) διορισμών επιθυμεί να εκφράσει τον έντονο προβληματισμό της σχετικά με τα παρακάτω:
1.Έκπληξη, αγανάκτηση αλλά και οργή πλέον δημιουργούν στον κόσμο των αναπληρωτών εκπαιδευτικών η ανακοίνωση των πινάκων αναπληρωτών αφού σε κάποιες ειδικότητες και ειδικότερα στους φιλολόγους αναπληρωτές εκπαιδευτικοί με πλήρη προϋπηρεσία τα έτη 2010-12 αλλά και με δυσπρόσιτα όχι μόνο δεν ανέβηκαν θέσεις στους πίνακες αλλά υποβιβάστηκαν μέχρι και 100 θέσεις. Είναι απαράδεκτο οι κόποι τόσων συναδέρφων από προϋπηρεσία που προσφέρθηκε σε κάθε ηπειρωτική και νησιωτική γωνιά, οι κόποι τόσων διαγωνισμών ΑΣΕΠ να εξανεμίζονται και να κυρώνονται από συνεχώς αυξανομένων περιπτώσεων συναδέρφους-τους οποίους σεβόμαστε – ειδικών κατηγοριών ( ασθένειες, πολύτεκνοι) απολυμένων ιδιωτικών σχολείων, ειδικής αγωγής οι οποίες έχουν ξεπεράσει κάθε μέτρο. ΘΕΣΗ ΠΕΑΔ: καμία πρόταξη όλων αυτών κατηγοριών αλλά μόνο μοριοδότησή τους .Οι παρόντες πίνακες αναπληρωτών έχουν καταντήσει στρεβλοί και έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους.
2. Έκπληξη και αγανάκτηση επίσης δημιουργείται στον κόσμο των αναπληρωτών από τις συνεχώς αυξανόμενες φήμες και δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για τη πραγματοποίηση γραπτού διαγωνισμού ΑΣΕΠ για την πρόσληψη νέων σε ηλικία πτυχιούχων με ποσοστό 30 αλλά ίσως και 50% επί των επικείμενων μελλοντικών διορισμών .Θεωρούμε και μόνο την ιδέα και σκέψη αυτή ως ανήθικη και ανοίκεια συμπεριφορά απέναντι σε χιλιάδες ωρομισθίων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών που εργάστηκαν σε όλη την επικράτεια επί πολλά χρόνια με ανυπέρβλητες οικογενειακές και οικονομικές δυσκολίες και κατοχύρωσαν τη δημόσια προϋπηρεσία τους σύμφωνα με τους νόμους και τις κείμενες διατάξεις. Θεωρούμε απαράδεκτη μια τέτοια πρόταση και δηλώνουμε πως με κάθε νόμιμο μέσο θα μας βρει αντιμέτωπους! Ως Π.Ε.Α.Δ. θεωρούμε το δικαίωμα στην εργασία αναφαίρετο. Ασφαλώς και οι νεότεροι συνάδελφοι και δικαιούνται και πρέπει να έχουν πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση. Ωστόσο, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την ανησυχία μας γιατί πριν ακόμη δοθεί μια λύση στην ιδιότυπη εργασιακή «ομηρία» χιλιάδων συναδέλφων που χρόνια τώρα αναπληρώνουν τους εαυτούς τους, ανοίγει μια συζήτηση περί «ισοτιμίας» ανάμεσα σε παλιούς και νέους. Ελπίζουμε η αγωνία για τους νέους πτυχιούχους από πλευράς αρμοδίων να μην σχετίζεται με «λογικές» μνημονιακών «εργαλειοθηκών» που προωθούν την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την προτεραιότητα στη μείωση του μισθολογικού κόστους, την πειθάρχηση όσων εκπαιδευτικών εργάζονται, κάτω από νέες συνθήκες και εργασιακές σχέσεις, και την δραματική ανασυγκρότηση της επαγγελματικής τους ταυτότητας. κριτήρια που οι εν δυνάμει νεοεισερχόμενοι πληρούν εξ ορισμού. Αδυνατούμε επίσης να πιστέψουμε και τις φήμες ότι η πρόταση αυτή εξυπηρετεί και φωτογραφίζει «δικά μας νεαρά παιδιά». Οι προτάσεις και σκέψεις αυτές του Υπουργού Παιδείας είναι αυτές που θα επιτείνουν τις έντονες διεργασίες ενός ιδιότυπου εσωτερικού κοινωνικού αυτοματισμού που θα αγγίξει ίσως τα όρια κοινωνικού κανιβαλισμού λόγω της πολύχρονης αναστολής μόνιμων διορισμών . Στην παρούσα συγκυρία, στην ελληνική εκπαίδευση, αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει κατά προτεραιότητα είναι το είδος παιδαγωγικής σχέσης δασκάλου-μαθητή που θέλουμε να ασκείται στο ελληνικό σχολείο: θέλουμε αυτή να ασκείται από έμπειρους διδακτικά και παιδαγωγικά καταρτισμένους με ασφαλή σχέση εργασίας και με διαμορφωμένη επαγγελματική ταυτότητα εκπαιδευτικούς ή από εκπαιδευτικούς χωρίς εμπειρία, με χαμηλό μισθολογικό κόστος, πειθαρχημένους απόλυτα κάτω από νέες μνημονιακές συνθήκες και εργασιακές σχέσεις, και με δραματική ανασυγκρότηση της επαγγελματικής τους ταυτότητας; Και δεν το λέμε αυτό κινούμενοι από συντεχνιακή –ποταπή λογική και συμφέρον αλλά με καθαρώς παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά κριτήρια. Και απαντούμε σε όλους αυτούς που ευφυολογούν μιλώντας για συντεχνιακά αιτήματα: η διδασκαλία είναι και εργασία (όχι, βέβαια, με τη στενή έννοια της παραγωγικής εργασίας) την οποία προσφέρουν οι εκπαιδευτικοί ως εργαζόμενοι (όχι, βέβαια, όπως οι βιομηχανικοί εργάτες) στο σχολείο που είναι ένας χώρος εργασίας. Διδασκαλία δεν είναι απλά οι δραστηριότητες που σχεδιάζονται και οι ενέργειες που γίνονται για την υποβοήθησή της μάθησης των μαθητών, με την εφαρμογή επιλεγμένων μεθόδων διδασκαλίας και διδακτικού υλικού. Η διδασκαλία είναι και εργασία της οποίας οι όροι, οι συνθήκες και σχέσεις που την προσδιορίζουν συνιστούν αυτόχρημα τις συνθήκες της παιδαγωγικής και διδακτικής πράξης και τις συνθήκες και όρους μάθησης των μαθητών. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι μετά από 18 χρόνια ότι τόσο η κατάργηση της επετηρίδας και ο πολλά υποσχόμενος διαγωνισμός ΑΣΕΠ δίνοντας τη ψευδαίσθηση διορισμού σε χιλιάδες αδιόριστους εκπαιδευτικούς δημιούργησαν νέους αναξιοκρατικούς πίνακες –επετηρίδες αποτελώντας μέρος ενός project που εγκαθιστά σιγά το νέο καθεστώς των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών: κατάργηση των προσλήψεων μόνιμων εκπαιδευτικών, κατάργηση της μονιμότητας, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ωρομίσθιοι. Διορίστηκαν τελικά όλα αυτά τα χρόνια οι νέοι και οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί ;(ΚΕΜΕΤΕ, 2010)
ΘΕΣΗ ΠΕΑΔ: καμία διεξαγωγή νέου ΑΣΕΠ-ΠΡΟΣΛΉΨΕΙΣ ΑΠΌ ΠΙΝΑΚΕΣ ΜΕ 3 (τρία) ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΡΟΣΛΗΨΕΩΝ: ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΊΑ-ΑΣΕΠ -ΠΑΛΑΙΌΤΗΤΑ ΠΤΥΧΙΟΥ. Είναι βιβλιογραφικά τεκμηριωμένο ότι «εκπαιδευτικοί διαμορφώνονται από την εργασία που κάνουν και τη διαμορφώνουν, με τις παρεμβάσεις τους. Η παιδαγωγική δεν είναι υπόθεση μηχανιστικής αποστήθισης βιβλιογραφικών ορισμών και πρακτικών επί χάρτου, ούτε είναι μια απλή υπόθεση εξοικείωσης με σειρά από αποτελεσματικές «καλές πρακτικές». Οι εκπαιδευτικοί που επί τόσα χρόνια έχουν προσφέρει παιδαγωγικό και διδακτικό έργο στα σχολεία της χώρας έχουν, κατά τεκμήριο, αποκτήσει θεωρητικά θεμελιωμένη εμπειρία από την πράξη τους. Το να μαθαίνει κανείς τη δουλειά του δασκάλου είναι μια διαρκής κοινωνική διαδικασία διαπραγμάτευσης και πάλης, με ιστορικο-βιογραφικό χαρακτήρα, με διαδοχικά και αλλεπάλληλα «επεισόδια» στα οποία προκαλείται η αυτοβιογραφία, καθώς το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της εμπειρίας στην εργασία βρίσκονται σε διαλογική σχέση μετασχηματισμού. Αυτές τις «εξετάσεις» τις έχουν περάσει πανηγυρικά όσοι εκπαιδευτικοί προσλαμβάνονταν επί χρόνια στα σχολεία. Γιατί, άραγε, τόση σημασία δίνεται στις πρακτικές ασκήσεις των φοιτητών, αν και αυτές είναι αμφίβολης εγκυρότητας κι αξιοπιστίας; Η ανάληψη παιδαγωγικής ευθύνης και διδακτικού έργου, κάτω από τις επίσημες θεσμικές διευθετήσεις δεν είναι υπόθεση πρακτικής άσκησης. Είναι υπόθεση «παιδαγωγικού και διδακτικού κεφαλαίου» που είναι έξω από κάθε τυποποίηση μετρήσιμων και συγκρίσιμων/συμπληρωματικών μορίων. Η παιδαγωγική και διδακτική εμπειρία δεν παρουσιάζει αναγκαστική στατιστική συνάφεια με τίτλους και βαθμούς προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών. Κι εδώ τίθεται επιτακτικά η υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και ο παραπέρα εκδημοκρατισμός της. Σε αυτή τη μάχη, σε πείσμα των άθλιων πρακτικών υποδαύλισης διάφορων μορφών κοινωνικού αυτοματισμού, είναι κομβικής σημασίας υπόθεση η έκβαση των διεργασιών για συμμαχίες με όσο το δυνατόν περισσότερες από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών αλλά προπάντων τους γονείς και τους μαθητές. Το διακύβευμα για όλους είναι κοινό: το σχολείο στο οποίο θα εργάζονται όσο και οι συνθήκες εργασίας που θα δημιουργηθούν για όλους, κάτω από το καθεστώς χρέους και ιδιωτικοποιήσεων. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, για τα επόμενα χρόνια, η «ατζέντα της εκπαίδευσης» είναι, αντικειμενικά, οριοθετημένη από τις προτεραιότητες που προκύπτουν από τις ακραίες συνθήκες μιας «ανείπωτης» κρίσης που μαστίζει την ελληνική κοινωνία.»*
Ζητούμε από το Υπουργείο να λάβει σοβαρά υπόψιν του τα ώριμα και δίκαια αιτήματα των συναδέλφων και κυρίως τη πρόβλεψη για μια ουσιαστική μεταβατική περίοδο, μέσα στην οποία θα διευθετηθεί με δίκαιο τρόπο η εκκρεμότητα των υπηρετούντων αναπληρωτών. *
Το κείμενο βασίστηκε στην εισήγηση σε εκδήλωση της ΠΕΑΔ, 13.7.2016 του ομότιμου καθηγητή πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γιώργου Μαυρογιώργου «Αναπληρωτές «Νομάδες» Εκπαιδευτικοί: Πολιτικές και Καλές Πρακτικές» εμπέδωσης σχέσεων ευέλικτης και επισφαλούς εργασίας»;
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΕΜΕΤΕ(2010) Σύστημα διορισμού στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση –Διαγωνισμός ΑΣΕΠ Αθήνα Μαυρογιώργος Γιώργος (2016) «Αναπληρωτές «Νομάδες» Εκπαιδευτικοί: Πολιτικές και Καλές Πρακτικές» εμπέδωσης σχέσεων ευέλικτης και επισφαλούς εργασίας»;
Αθήνα
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Διαμάντης Θεόδωρος
Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γεωργιάδου Αικατερίνη