iPaideia.gr

Πανελλαδικές εξετάσεις : ένας όντως αξιοκρατικός θεσμός;

Οι μαθητές λυκείων στη χώρα μας καταβάλλουν,ιδιαίτερα κατά το τελευταίο μαθητικό τους έτος,μεγάλη προσπάθεια για την είσοδο τους σε κάποιο Πανεπιστημιακό ίδρυμα. Αυτή τους η είσοδος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την επιτυχία στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Οι τελευταίες,όμως αποτελούν μια πρωτόγνωρη,για τα παιδιά,διαδικασία και μια ενδεχόμενη αποτυχία τους σε ένα μάθημα που έχουν στηριχθεί,λόγω της ικανότητας τους και της προσπάθειας που έχουν καταβάλλει για αυτό,είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει την απογοήτευση τους.

Οι βαθμολογίες των πανελληνίων εξετάσεων στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας,που είναι κοινώς εξεταζόμενο για κάθε ομάδα προσανατολισμού,είναι πολλές φορές το “αγκάθι” στην τελική βαθμολογία των υποψηφίων. Αυτό συμβαίνει γιατί η αξιολόγηση των γραπτών αυτού του μαθήματος είναι θέμα καθαρά υποκειμενικό. Με άλλα λόγια,οι βαθμοί του προετοιμασμένου και του λιγότερο προετοιμασμένου μαθητή μπορεί να διαφέρουν άδικα για τον πρώτο. Για αυτό,θα ήθελα να αναφερθώ στην άδικη βαθμολογία των γραπτών των καλά προετοιμασμένων μαθητών αλλά και πώς αυτή είναι πιθανό να διαμορφώθηκε.

Αρχικά,είναι βασικό να τονιστεί ότι οι βαθμολογητές οφείλουν να είναι αμερόληπτοι και να δίνουν την απαιτούμενη προσοχή στο κάθε γραπτό,ξεχωριστά,όσο και αν τους έχει καταβάλλει η κούραση από τη χρονοβόρα διαδικασία της διόρθωσης.

Με άλλα λόγια,το γραπτό ενός πολύ καλά προετοιμασμένου μαθητή με το γραπτό ενός όχι τόσο καλά προετοιμασμένου μαθητή είναι λογικό να διαφέρουν σημαντικά,όπως και η διάσταση ανάμεσα στη βαθμολογία του πρώτου με του δεύτερου είναι λογικό να υπάρχει. Δυστυχώς,όμως,η υποκειμενικότητα του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και οι συνθήκες,κάτω από τις οποίες διορθώνονται τα γραπτά αυτά,είναι πιθανό να οδηγήσουν σε άδικη βαθμολόγηση του πρώτου σε σχέση με τον δεύτερο.

Το ενδεχόμενο το δεύτερο γραπτό να τύχει ευνοϊκότερης αντιμετώπισης,επειδή,για παράδειγμα,ήταν από τα πρώτα στη στοίβα, είναι μεγάλο, όπως επίσης είναι μεγάλο το ενδεχόμενο το γραπτό του πρώτου να αδικηθεί,παρά την προσπάθεια του πρώτου μαθητή να παρουσιάσει ένα αξιοπρεπές γραπτό,λόγω της τελευταίας θέσης του γραπτού του στη στοίβα των γραπτών και της κούρασης των διορθωτών. Όλα τα παραπάνω αποτελούν πιθανότητες,που όμως υφίστανται και μπορεί να πραγματοποιηθούν.
Καταληκτικά,η κούραση και η πίεση είναι φυσικό και ανθρώπινο να υπάρχουν στο μυαλό των διορθωτών.

Παρόλα αυτά, είναι αδιαμφισβήτητο πως οι βαθμολογητές χρειάζεται να ξεπερνούν την κούραση και τον εαυτό τους,κατά τη διαδικασία της διόρθωσης,εξετάζοντας το κάθε γραπτό με την ίδια προσοχή. Σε αντίθετη περίπτωση,μπορεί να αδικήσουν ένα πολύ καλά προετοιμασμένο μαθητή με τεκμηριωμένη σκέψη και ορθά δομημένο λόγο και αυτή η αδικία είναι πιθανό να απογοητεύσει τον μαθητή,με αποτέλεσμα να μην συγκεντρώσει τον επιθυμητό συνολικό αριθμό μορίων.

Για αυτό,είναι ανάγκη οι εκπαιδευτικοί που διορθώνουν γραπτά των Πανελλαδικών εξετάσεων να έχουν την απαιτούμενη υπομονή και ηρεμία. Θεωρώ πως οι απόψεις μου είναι αντιπροσωπευτικές για ένα μεγάλο αριθμό υποψηφίων,που μετά την ανάρτηση των βαθμολογιών αισθάνονται αδικημένοι στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας.

Αναγνώστης