Συμπληρώθηκαν φέτος 35 χρόνια από την ίδρυση των Παιδαγωγικών Τμημάτων, δασκάλων και νηπιαγωγών .
Εξήντα χρόνια αγώνων χρειάστηκαν για να ιδρυθούν το 1982,από την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ,με τον Ν1268/82 τα παιδαγωγικά τμήματα της χώρας,τα οποία πρωτολειτούργησαν το 1984 .Υπενθυμίζω-για την ιστορία- ότι τότε η Νέα Δημοκρατία καταψήφισε τον Νόμο και ως κυβέρνηση το 1980-με υπουργό παιδείας τον Ταλιαδούρο- είχε προτείνει -αντί για παιδαγωγικά τμήματα στα πενεπιστήμια – την ίδρυση παιδαγωγικής σχολής τριετούς διάρκειας στο Βελεστίνο .Καθόλου αυτονόητη-όπως φαντάζει σήμερα-δεν ήταν η ίδρυση και η λειτουργία τους.Γενιές και γενιές δασκάλων και νηπιαγωγών έδωσαν αγώνες για την καθιέρωσή τους,το δε αίτημα υπήρχε στο διεκδικητικό πλαίσιο του κλάδου από το 1922,που ιδρύθηκε η ΔΟΕ.Μετά,δε,τη μεταπολίτευση έγιναν πολλές πολυήμερες απεργίες με κυρίαρχο αυτό το αίτημα.
Αυτή τη μεγάλη κατάκτηση του κλάδου-ίσως τη μεγαλύτερη στην ιστορία του-προσπαθούν σήμερα να την αναιρέσουν να την ξηλώσουν ,ξεκινώντας από τα τμήματα Εκπαίδευσης Αγωγής Προσχολικής Ηλικίας με την ενιαιοποίηση με τα τμήματα ΑΤΕΙ βρεφονηπιοκομίας που προτείνουν.Είναι αυτή η δεύτερη πράξη του έργου που ζήσαμε την περασμένη χρονιά με τους παιδικούς σταθμούς και την εγγραφή σε αυτούς των παιδιών ηλικίας 4-5 χρόνων ,που έπρεπε ήδη να φοιτούν στο δημόσιο νηπιαγωγείο.Οι ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου είναι τεράστιες για το θέμα που ανοίγει.Τεράστιες ,όμως,είναι και οι ευθύνες των πανεπιστημιακών δασκάλων των παιδαγωγικών τμημάτων.Εντύπωση δε προκαλεί η αφωνία τους σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που κάποιος θα έλεγε ότι παρασκηνιακά έχουν ήδη συμφωνήσει με την ενιαιοποίηση.Ίσως έχουν ξεχάσει-πέρασαν αρκετά χρόνια άλλωστε-ότι τα παιδαγωγικά τμήματα τα ίδρυσαν με τους αγώνες τους και τις θυσίες τους οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί κι ότι τη θέση τους σήμερα σε αυτά την οφείλουν στους αγώνες του κλάδου.Οφείλουν,λοιπόν,να πάρουν θέση καθαρή και ξάστερη.Να συνταχθούν με τη θέση του κλάδου που είναι κατά της ενιαιοποίησης .Ορθά η ΔΟΕ έχει αναγάγει το θέμα ως κυρίαρχο και χρειάζεται η σθεναρή και καθολική αντίδραση όλου του κλάδου,για να μην περάσουν τα σχέδια που εξυφαίνονται παρασκηνιακά και πίσω από κλειστές πόρτες.