Ως κεραυνός εν αιθρία μπορεί να χαρακτηριστεί η πρόσφατη απόφαση του Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.(πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ) για χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες που σπουδάζουν σε εξ αποστάσεως προγράμματα σπουδών εκτός Ελλάδας.

Επιμέλεια Νικόλαος Ταμπουρέας Εκπαιδευτικός, παιδαγωγικός σύμβουλος.

Σύμφωνα με την απόφαση της ολομέλειας του Διοικητικού Συμβουλίου του Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. στην 11η / 26-6-2020 συνεδρίασή της, όλοι οι εξ αποστάσεως προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί Τίτλοι Σπουδών, οι οποίοι μέχρι πρόσφατα αναγνωρίζονταν από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. και το Υ.ΠΑΙ.Θ., ξαφνικά παύουν να αναγνωρίζονται!

 

Και αυτό συμβαίνει γιατί για να αναγνωριστούν πλέον τα προγράμματα αυτά, οι φοιτητές που μέχρι τώρα έκαναν τις σπουδές τους από απόσταση, οφείλουν να μεταβούν στα Πανεπιστήμια των χωρών του εξωτερικού αυτοπροσώπως, να παρακολουθήσουν τις σπουδές και να κάνουν τις εξεταστικές εκεί. Με την παράλογη αυτή απόφαση δημιουργούνται μια σειρά από ερωτήματα που ζητούν απάντηση:
1. Μήπως με την απόφαση αυτή καταργείται πρακτικά η εξ αποστάσεως εκπαίδευση και η δυνατότητα κάποιων να σπουδάσουν κατά τη διεθνή πρακτική των σπουδών αυτού του είδους;
2.Ένα κράτος και ένα Υπουργείο Παιδείας που υποστηρίζει τη δια βίου κατάρτιση και εκπαίδευση είναι δυνατόν να στηρίξει τέτοιες αποφάσεις;
3. Αλήθεια, τι γίνεται και με όλους τους φοιτητές που έκαναν χρήση των εξ αποστάσεως σπουδών εκτός Ελλάδας και με τους τίτλους αυτούς κατέλαβαν θέσεις στο δημόσιο; Μήπως και η ισχύς των τίτλων αυτών πρέπει να τεθεί εν αμφιβόλω;
4.Την εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης όπου σύγχρονες πλατφόρμες εκπαίδευσης προάγουν τη γνώση σε όλο τον πλανήτη, ποια είναι ακριβώς η λογική του Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π;
5. Εδώ και δεκαπέντε χρόνια που εφαρμόζεται ο νόμος 3328/2005, καμιά διοίκηση του Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π δεν διανοήθηκε να λάβει ανάλογη απόφαση, η οποία εκτός των άλλων παραβιάζει, σύμφωνα με νομικούς κύκλους, και την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος. Γιατί αυτό συμβαίνει, άραγε, τώρα;
Όλος ο παραπάνω προβληματισμός αλλά και το άγχος πολλών φοιτητών για το μέλλον των σπουδών τους αποτυπώνεται παρακάτω. Στα χέρια μας ήρθε επιστολή προς τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π., ομάδας φοιτητών που φοιτούν σε μεταπτυχιακά προγράμματα του εξωτερικού και συγκεκριμένα της Κύπρου. Εκεί, εμπεριστατωμένα, ζητούν πάνω και πέρα από όλα τα υπόλοιπα, δικαιοσύνη. Διαβάστε, αυτούσια την επιστολή που άνετα θα μπορούσε να εκφράζει και το σύνολο των εξ αποστάσεως φοιτητών του εξωτερικού.

Αγαπητοί κύριοι/ ες,
Με το παρόν θα θέλαμε να σας εκφράσουμε την απογοήτευση μας, δεδομένου ότι έχουμε ενημερωθεί για τροποποίηση ισχύος αρμοδιότητας του Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. σε σχέση με τα μεταπτυχιακά προγράμματα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και ειδικότερα την μη αναγνώριση εξ αποστάσεως σπουδών της αλλοδαπής. Οι συγκεκριμένες αποφάσεις μας βρίσκουν ΑΝΤΙΘΕΤΟΥΣ, καθώς όχι μόνο δεν έχουν ίχνος δικαιοσύνης, αλλά μας κάνουν να χάνουμε κάθε εμπιστοσύνη απέναντι στη μέριμνα του ελληνικού κράτους για δια βίου μάθηση στην Ελλάδα. Τη δια βίου μάθηση, που όλοι επιλέξαμε οικειοθελώς και με μεγάλα αντίτιμα, με στόχο την προσωπική, επαγγελματική μας ανέλιξη και την καλύτερη προσφορά μας στο εκπαιδευτικό σύστημα. Πρωτίστως ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΟΝΤΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
Όσον αφορά στον κλάδο των εκπαιδευτικών, όπως αποφασίστηκε από τη νέα εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας τα μεταπτυχιακά εξ αποστάσεως Προγράμματα επιπέδου ΜΑΣΤΕΡ μοριοδοτούνται και αυτό έκανε πολλούς συναδέλφους να τα επιλέξουν, παλεύοντας για ένα καλύτερο μέλλον. Πολλοί από εμάς δουλεύουμε σε δυσπρόσιτα και απομακρυσμένα μέρη για να υποστηρίξουμε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Για τον λόγο αυτό ζητάμε άμεσα ΑΠΟΣΥΡΣΗ, διευκρινήσεις για την συγκεκριμένη απόφαση, ενώ θα θέλαμε την αποκατάσταση του νόμου, που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα μας να φοιτήσουμε εξ αποστάσεως και να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας, διατηρώντας τα δικαιώματα που είχαμε όταν ξεκινήσαμε, ότι δηλαδή θα αναγνωριστούν τα πτυχία μας από το Ελληνικό κράτος. Παρακαλούμε την άμεση συνεργασία σας με το Υπουργείο Παιδείας και την εύρεση λύσεων. Σ’ ένα κράτος δικαιοσύνης και ισότητας όλοι έχουμε δικαίωμα στη μάθηση!

Κλείνοντας την παρούσα αρθρογραφία μια σκέψη κάνουμε. Το κράτος πρέπει να αναλάβει άμεσα νομοθετικό έργο διόρθωσης του λάθους που έγινε.Θεμέλιο της Δημοκρατίας των πολιτών είναι η εμπιστοσύνη των πολιτών προς το κράτος. Όταν αυτή κλονίζεται, το κράτος δεν μπορεί να μιλάει για πρόοδο, ευημερία, προοπτική.