Γράφει ο

Όταν το 2005 ξεκίνησα να αναζητώ τρόπους ώστε να αξιοποιήσω τον υπολογιστή και το διαδίκτυο στο χώρο της εκπαίδευσης αντιμετώπιζα άρνηση, απόρριψη και πολλές φορές χλευασμό καθώς αυτά που σκεφτόμουν και προσπαθούσα να υλοποιήσω ήταν τόσο καινούργια όχι μόνο για τη χώρα μας αλλά παγκοσμίως. Θυμάμαι χαρακτηριστικά φίλους και συγγενείς να με απορρίπτουν και να μην με εμπιστεύονται στο να κάνω δωρεάν διαδικτυακά μαθήματα στα παιδιά τους, αφού θεωρούσαν ότι αυτά που τους έλεγα υπήρχαν μόνο στη σφαίρα της φαντασίας μου και δεν ήταν ρεαλιστικά.

Βεβαίως εκτός από την αμφισβήτηση υπήρχαν και άλλες βασικές ελλείψεις όπως οι γρήγορες συνδέσεις internet, οι γρήγοροι υπολογιστές και οι ψηφιακές γραφίδες. Ένας αξιοπρεπής εξοπλισμός για να μπορέσουμε να κάνουμε διαδικτυακό μάθημα κόστιζε μια μικρή περιουσία και έτσι ακόμα και η προσπάθεια για διερεύνηση του διαδικτυακού τρόπου διδασκαλίας ήταν αρκετά δύσκολή.

Σήμερα όμως οι καιροί έχουν αλλάξει. Όλοι βλέπουμε τα παιδιά μας να είναι όλο και περισσότερο στον υπολογιστή και να σπαταλούν άπειρο χρόνο σε παιχνίδι, ψυχαγωγία, διασκέδαση και ενημέρωση μέσα στο διαδίκτυο. Ακόμα και οι πιο φθηνοί εξοπλισμοί είναι ικανοί να λειτουργήσουν ως εργαλεία εκπαίδευσης και να υποστηρίξουν τη διεξαγωγή ενός διαδικτυακό μαθήματος με άριστες επιδόσεις. Η εμπιστοσύνη των γονέων σε ένα διαδικτυακό μάθημα είναι πολύ μεγαλύτερη καθώς πλέον έχουν αρχίσει να αναγνωρίζουν ότι οι σύγχρονες ανάγκες της εποχής επιτάσσουν την εισαγωγή τεχνολογιών στην εκπαίδευση.

Τι γίνεται όμως με τους εκπαιδευτικούς; Πόσο εύκολο είναι να τους εκπαιδεύσουμε και να τους μεταμορφώσουμε σε διαδικτυακούς καθηγητές;

Η ερώτηση που κάνω σχεδόν σε όλους τους εκπαιδευτικούς που γνωρίζω είναι αν πιστεύουν πως το μέλλον της εκπαίδευσης βρίσκεται στους υπολογιστές. Η πλειοψηφία είναι σύμφωνη στο ότι σιγά σιγά όλα θα γίνονται μέσα από το διαδίκτυο και ότι η διδασκαλία μέσω υπολογιστή όχι μόνο θα αντικαταστήσει την παραδοσιακή αλλά δίνει πολύ περισσότερες δυνατότητες τόσο στους μαθητές όσο και στους καθηγητές.

Η επόμενη ερώτηση που κάνω είναι “εσείς ως εκπαιδευτικοί τι έχετε κάνει ώστε να μπορέσετε να αντεπεξέλθετε στις σύγχρονες ανάγκες;” Εκεί οι απαντήσεις είναι απογοητευτικές. Δυστυχώς ελάχιστοι είναι οι εκπαιδευτικοί που έχουν πάρει την πρωτοβουλία να αρχίσουν να εντάσσουν στην καθημερινή διδασκαλεία τους διαδικτυακά εργαλεία και να αξιοποιούν τόσο τους δικούς τους υπολογιστές όσο και των μαθητών τους.

Κλείνοντας αυτό τον σύντομο απολογισμό θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους μέσα από την καρδιά μου υγεία και ευτυχία. Θα ήθελα όμως να στείλω και μία πιο στοχευμένη ευχή στους νέους εκπαιδευτικούς! Μην αναλώνεστε στα ίδια και τα ίδια, αξιοποιήστε τα νέα μέσα, εκσυγχρονίστε το μάθημα σας και δώστε στους μαθητές σας τα εφόδια που χρειάζονται για να συμβαδίσουν με τις προσταγές των νέων κοινωνιών!