Το Υπουργείο Παιδείας, με την εγκύκλιο 220703/Δ3, που έστειλε σε όλες τις σχολικές μονάδες στις 21/12/2018, καλεί τους Συλλόγους Διδασκόντων να συγκροτήσουν τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης, που προβλέπονται στο άρθρο 11 του ν. 4547/2018 (ΦΕΚ 102 Α/12-06-2018), για τις νέες δομές στην Εκπαίδευση.

ΟΛΜΕ

Με βάση το άρθρο 11 παράγραφος 2 του ν. 4547 και την εγκύκλιο για τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης προβλέπεται συγκεκριμένα ότι «….στις σχολικές μονάδες που δεν λειτουργεί Ε.Δ.Ε.Α.Υ., συνιστάται για την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής ομάδα εκπαιδευτικής υποστήριξης μαθητών, η οποία υποστηρίζεται στο έργο της από το Κ.Ε.Σ.Υ., συγκροτείται με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων και αποτελείται από το διευθυντή ή τον υποδιευθυντή του σχολείου, τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό επικοινωνίας με το Κ.Ε.Σ.Υ. και τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό του τμήματος.»

Για να ασχοληθεί το ΚΕΣΥ με ένα παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (άρθρο 11, παράγραφος 4β) πρέπει να έχει «αιτιολογημένη εισήγηση του συλλόγου διδασκόντων προς το Κ.Ε.Σ.Υ., από την οποία να προκύπτει ότι έγιναν όλες οι αναγκαίες υποστηρικτικές παρεμβάσεις από τη σχολική μονάδα του μαθητή, τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων αυτών, καθώς και το βραχυχρόνιο πρόγραμμα παρέμβασης, το οποίο έχει συνταχθεί και υλοποιηθεί από την Ε.Δ.Ε.Α.Υ. ή την Ομάδα Εκπαιδευτικής Υποστήριξης»!

Στην ουσία, σε όσα σχολεία, με ευθύνη του Υπ. Παιδείας, δε λειτουργεί Ε.Δ.Ε.Α.Υ. (Επιτροπή Διεπιστημονικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης), που στην πράξη είναι ελάχιστες, οι εκπαιδευτικοί μέσω των Ομάδων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης (στις οποίες το ένα μόνο μέλος – ο υπεύθυνος επικοινωνίας με το ΚΕΣΥ – έχει γνώσεις ειδικής αγωγής), αναλαμβάνουν την ευθύνη να κάνουν την πρώτη διάγνωση (;) και να διαμορφώσουν και να εφαρμόσουν βραχύχρονα Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης (Ε.Π.Ε.) σε μαθητές που χρήζουν ειδικής εκπαιδευτικής υποστήριξης! Δηλαδή οι εκπαιδευτικοί καλούνται να αντικαταστήσουν τη διεπιστημονική επιτροπή (!) και στη συνέχεια να εφαρμόσουν εκπαιδευτική παρέμβαση, χωρίς στην ουσία να έχουν στα χέρια τους επιστημονική διάγνωση!

Ο υπεύθυνος επικοινωνίας με το ΚΕΣΥ, που θα πρέπει να έχει γνώσεις ειδικής αγωγής, οφείλει να απευθυνθεί άμεσα στο ΚΕΣΥ προκειμένου να υπάρξει ασφαλής διάγνωση και στη συνέχεια να υποβληθούν εξατομικευμένα προγράμματα εκπαίδευσης (ΕΠΕ). Εάν τα ΚΕΣΥ λόγω υποστελέχωσης αδυνατούν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους, τότε εξ’ αντικειμένου ακυρώνεται η όλη διαδικασία.

Είναι προφανές ότι είναι αντιεπιστημονικό και αντιπαιδαγωγικό να το κάνουν αυτό οι Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης! Κάτι τέτοιο, εκτός των άλλων, μπορεί να οδηγήσει σε κινδύνους πρώτα και κύρια για το ίδιο το παιδί! Η διαδικασία της αξιολόγησης διάγνωσης είναι έργο διεπιστημονικής ομάδας η οποία πρέπει να χαράσσει και τους άξονες της εκπαιδευτικής παρέμβασης!

Επιπλέον, όπως προαναφέραμε, ο νόμος 4547 προβλέπει ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων με τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης, αφού αιτιολογημένα (!) αποδείξει ότι πήρε όλα τα αναγκαία μέτρα και δεν υπήρχε κάποιο αποτέλεσμα, στέλνει τον μαθητή στο ΚΕΣΥ για ατομική αξιολόγηση και αξιολογική έκθεση-γνωμάτευση! Κι επειδή ο χρόνος είναι πολύτιμος για την έγκαιρη εκπαιδευτική υποστήριξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες και η προαναφερόμενη διαδικασία είναι χρονοβόρα, στην ουσία εξαναγκάζονται οι οικογένειες των παιδιών αυτών να απευθύνονται στον ιδιωτικό τομέα για την απαραίτητη διάγνωση.

Το κράτος αντί να κάνει μόνιμους μαζικούς διορισμούς όλων των ειδικοτήτων (εκπαιδευτικών, Ειδικού Εκπαιδευτικού και Βοηθητικού Προσωπικού) στα δημόσια σχολεία, ειδικά και γενικά, και αντί να στελεχώσει όλες τις αναγκαίες δομές της ειδικής αγωγής, ώστε έγκαιρα και με επιστημονικό τρόπο να εξασφαλίζεται σε όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες η αναγκαία εκπαιδευτική υποστήριξη, μεταφέρει την ευθύνη του στις πλάτες των εκπαιδευτικών και μάλιστα της γενικής αγωγής! Η όποια άτυπη παιδαγωγική αξιολόγηση κάνει ο εκάστοτε εκπαιδευτικός στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας και πάντα προς όφελος του μαθητή, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντικαταστήσει τη διεπιστημονική αξιολόγηση-διάγνωση αλλά και πλήρη εκπαιδευτική υποστήριξη στην οποία πρέπει να έχει δικαίωμα πρόσβασης κάθε μαθητής.

Θεωρούμε όμως ότι είναι αντιπαιδαγωγικό και βαθιά αντιεπιστημονικό να εναπόκειται στους εκπαιδευτικούς η διαδικασία της πρώτης διάγνωσης των παιδιών με ειδικές ανάγκες, γιατί αυτό είναι έργο διεπιστημονικής επιτροπής, καθώς και της εκπαιδευτικής υποστήριξης των παιδιών αυτών, χωρίς την επιστημονική διάγνωση της Ε.Δ.Ε.Α.Υ

Απαιτούμε την πλήρη στελέχωση των δομών της ειδικής αγωγής με όλο τα απαραίτητο προσωπικό και τη δημιουργία όλων των αναγκαίων διεπιστημονικών δομών που απαιτούνται, ώστε να γίνεται έγκαιρα – και με τον επιστημονικά ορθό τρόπο – η διαδικασία της έγκαιρης διάγνωσης, της αξιολόγησης και κατ’ επέκταση της υποστήριξης.

Είναι προφανές ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων και οι εκπαιδευτικοί δεν διαθέτουν τις απαραίτητες επιστημονικές και εξειδικευμένες γνώσεις στην Ειδική Αγωγή ώστε να υποκαταστήσουν τις ομάδες επιστημονικής υποστήριξης όπου αυτές δεν υπάρχουν.

Συνεπώς η συγκρότηση των ομάδων επιστημονικής υποστήριξης δεν είναι δυνατή, καθώς δεν είναι σύμφωνη και με τις προτάσεις της ΟΛΜΕ.