Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ, «Ξεφεύγει η κατάσταση στα ιδιωτικά σχολεία! Δύο περιστατικά παράνομης εκδίωξης εκπαιδευτικών από την τάξη (το ένα με χρήση σωματικής βίας) καταγράφηκαν μέσα σε μία εβδομάδα…»

Η ανακοίνωση:

Το κλίμα ασυδοσίας και, κυρίως, ατιμωρησίας που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στην ιδιωτική εκπαίδευση γεννά «τέρατα». Εσχάτως, και λόγω της έλλειψης σοβαρής εποπτείας στα ιδιωτικά σχολεία, η κατάσταση δείχνει να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Σύμφωνα με συγκεκριμένες καταγγελίες, υπήρξαν μόνο την περασμένη εβδομάδα δύο περιπτώσεις παράνομης εκδίωξης εκπαιδευτικών από τα σχολεία τους (το ένα μάλιστα με τη χρήση σωματικής βίας).

Η πρώτη περίπτωση καταγράφηκε σε σχολείο της Δυτικής Ελλάδας (που έχει ιστορικό «ανάλογης» αντιμετώπισης συναδέλφων…). Εκπαιδευτικός, βάσει της καταγγελίας, εκδιώχθηκε με τη χρήση σωματικής βίας μέσα από την τάξη και ενώπιον των μαθητών (!!), επειδή αρνήθηκε να …παραδώσει το κινητό του/της τηλέφωνο στο γραφείο του Διευθυντή (όπως – κακώς – υποχρεώνονται να κάνουν όλοι οι εκπαιδευτικοί του σχολείου). Αν και η απαίτηση του Διευθυντή είναι αδιανόητη (δεν προβλέπεται πουθενά στη νομοθεσία να …μαζεύει ο Διευθυντής κινητά και είναι προφανής η παραβίαση προσωπικών δεδομένων), ο/η συνάδελφος ζήτησε έγγραφες εγγυήσεις, διότι είχαν προηγηθεί απώλειες κινητών το προηγούμενο διάστημα στο σχολείο. Οι εγγυήσεις αυτές όχι μόνον δεν δόθηκαν, αλλά διευθυντικό στέλεχος του σχολείου έσυρε κυριολεκτικά τον/την εκπαιδευτικό έξω από την τάξη και στη συνέχεια από τη σχολική μονάδα. Μετά από επικοινωνία με την ΟΙΕΛΕ, ο/η συνάδελφος μετέβη στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας, προέβη σε καταγγελία και ζήτησε καταγραφή περιστατικού από την αστυνομία. Θα αναμένουμε τις άμεσες ενέργειες της Διεύθυνσης και την εκκίνηση πειθαρχικού ελέγχου κατά της ιδιοκτησίας και των εμπλεκόμενων διευθυντικών στελεχών.

Η δεύτερη περίπτωση αφορά σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο των Βορείων Προαστίων της Αθήνας. Η κατάσταση, φυσικά, στα ιδιωτικά νηπιαγωγεία είναι γνωστή, αν και καμιά ουσιαστική παρέμβαση μέχρι τώρα δεν έχει γίνει από την Πολιτεία. Συνάδελφος της οποίας το παιδί αντιμετώπισε οξύτατο πρόβλημα υγείας και δεν είχε άνθρωπο να το φροντίσει, ζήτησε άδεια (όπως δικαιούνται οι εκπαιδευτικοί σε τέτοιες περιπτώσεις με την έγκριση της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης). Ενώ, σύμφωνα με την καταγγελία, αρχικά το σχολείο συμφώνησε, όταν η εκπαιδευτικός μετέβη την επόμενη ημέρα να αναλάβει υπηρεσία, δεν της επετράπη η είσοδος και μάλιστα χωρίς καμιά εξήγηση! Ο/η εκπαιδευτικός μετέβη, μετά από επικοινωνία μαζί μας, στην αρμόδια Διεύθυνση που εξέδωσε ορθώς κανονική άδεια και κάλεσε τους αρμόδιους του σχολείου για εξηγήσεις…

Η σταδιακή μετατροπή του χώρου της ιδιωτικής εκπαίδευσης σε ντικενσιανή φάμπρικα του 19ου αιώνα προκαλεί θλίψη και ανησυχία. Αναδεικνύει, όμως, κυρίως τις μεγάλες ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ που καλλιεργεί στους επιχειρηματίες του χώρου την αίσθηση ότι κανείς δεν θα τους ενοχλήσει, ό,τι κι αν κάνουν. Δεν θα βάλουμε σε καμιά περίπτωση όλα τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια στο ίδιο τσουβάλι, πληθαίνουν όμως τα περιστατικά που προκαλούν την οργή των συναδέλφων και το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Ο πρωτοφανής στη ιστορία της ιδιωτικής εκπαίδευσης αριθμός παραιτήσεων-απολύσεων μόνο την τελευταία διετία αποτελεί τον καλύτερο δείκτη της ζοφερής κατάστασης που έχει διαμορφωθεί και για την οποία θα υπάρξει δημόσια παρέμβαση της Ομοσπονδίας προς την Υπουργό Παιδείας τις επόμενες ημέρες.